Łukasz
Autor Ewangelii Łukasza i księgi Dziejów Apostolskich w Nowym Testamencie oraz towarzysz misyjny Pawła. Jego rodzice byli Grekami, on zaś był lekarzem (Kol. 4:14). Łukasz był dobrze wykształcony. Określił siebie jako towarzysza Apostoła Pawła, kiedy przyłączył się do Pawła w Troadzie (Dz. 16:10–11). Łukasz był z Pawłem także w Filippi, podczas ostatniej podróży Pawła do Jerozolimy (Dz. 20:6); byli oni razem aż do przybycia do Rzymu. Łukasz był z Pawłem również podczas jego drugiego uwięzienia przez Rzymian (Ⅱ Tym. 4:11). Według tradycji poniósł śmierć męczeńską.
Ewangelia Łukasza
Zapis Łukasza o Jezusie Chrystusie i Jego doczesnej posłudze. Księga Dziejów Apostolskich jest kontynuacją Ewangelii Łukasza. Łukasz pozostawił po sobie dobrze spisaną kronikę posługi Jezusa, w której przedstawił Jezusa jako Zbawiciela zarówno Żydów, jak i Innych narodów. Dużo pisał o naukach i czynach Jezusa. Jedynie Łukasz opisał wizyty Gabriela u Zachariasza i Marii (Łuk. 1), odwiedziny pasterzy u niemowlęcia Jezus (Łuk. 2:8–18), Jezusa w świątyni w wieku dwunastu lat (Łuk. 2:41–52), pouczenie i rozesłanie siedemdziesiątych (Łuk. 10:1–24), że pot Jezusa był jak krew (Łuk. 22:44), rozmowę na krzyżu Jezusa ze złodziejem (Łuk. 23:39–43) i Jezusa, który jadł rybę i miód po Swoim Zmartwychwstaniu (Łuk. 24:42–43).
Lista wydarzeń z życia Zbawiciela opisanych w Ew. Łukasza znajduje się w części Harmonia Ewangelii w Aneksie.