Eter

Księga w Księdze Mormona, która zawiera fragmenty zapisu Jeredytów. Jeredyci to grupa ludzi, którzy żyli na zachodniej półkuli na wiele wieków przed ludem Lehiego. Księga Etera została spisana z dwudziestu czterech płyt znalezionych przez lud Limhiego (Mos. 8:8–9).

W rozdziałach 1–2 podane jest, jak Jeredyci opuścili swój dom za czasów wieży Babel i rozpoczęli swą podróż do miejsca znanego obecnie jako kontynent amerykański. W rozdziałach 3–6 wyjaśnione jest, że brat Jereda zobaczył nienarodzonego jeszcze Zbawiciela oraz że Jeredyci podróżowali w ośmiu barkach. W rozdziałach 7–11 podana jest historia niegodziwości, która stanowiła większą część historii Jeredytów. Moroni, który redagował zapisy Etera, napisał w rozdziałach 12–13 o dziwach czynionych poprzez wiarę, o Chrystusie i Nowej Jerozolimie, która nastanie w przyszłości. W rozdziałach 14–15 podane jest, jak Jeredyci stali się potężnym narodem, ale z powodu niegodziwości zostali zgładzeni w wyniku wojny domowej.