Abraham

Starożytne zapisy sporządzone przez Abrahama, w posiadanie których Kościół wszedł w 1835 r. Zapisy i niektóre mumie zostały odkryte w katakumbach w Egipcie przez Antonia Lebolę, który przekazał je Michaelowi Chandlerowi. Michael Chandler zaś zaprezentował je na wystawie w Stanach Zjednoczonych w 1835 r. Przyjaciele Józefa Smitha zakupili je od Michaela Chandlera i dali Prorokowi, który je przetłumaczył. Niektóre z tych zapisów znajdują się obecnie w Perle Wielkiej Wartości.

W rozdziale 1. podane są doświadczenia Abrahama w Ur chaldejskim, kiedy to niegodziwi kapłani próbowali złożyć go w ofierze. W rozdziale 2. opisana jest jego podróż do Kanaanu. Pan ukazał mu się i zawarł z nim przymierza. W rozdziale 3. podane jest, że Abraham widział wszechświat i ujrzał związki między ciałami niebieskimi. Rozdziały 4–5 to kolejny opis Stworzenia.

Ludzie, którzy poprzez posłuszeństwo prawom i obrzędom ewangelii Jezusa Chrystusa otrzymują obietnice i przymierza, jakie Bóg dał Abrahamowi. Mężczyźni i kobiety mogą otrzymać te błogosławieństwa, jeśli pochodzą dosłownie z rodu Abrahama albo jeśli zostali adoptowani do jego rodziny poprzez przyjęcie ewangelii i bycie ochrzczonym (Gal. 3:26–29; 4:1–7; DiP 84:33–34; 103:17; 132:30–32; Abr. 2:9–11). Potomkowie Abrahama w prostej linii mogą utracić swoje błogosławieństwa przez nieposłuszeństwo (Rzym. 4:13; 9:6–8).