Poświęcić, prawo poświęcenia Zobacz także Królestwo Boże lub królestwo niebieskie; Zjednoczony porządek Dedykować, uczynić świętym lub stać się prawym. Prawo poświęcenia jest boską zasadą, na mocy której mężczyźni i kobiety z własnej woli poświęcają swój czas, talenty i materialne bogactwo dla ustanowienia i budowania królestwa Boga. Dziś poświęćcie siebie samych dla Pana, Ⅱ Mojż. 32:29. Wszyscy, którzy wierzyli, mieli wszystko wspólne, Dz. 2:44–45. Mieli wszystko wspólne; przeto nie było ani bogatych, ani biednych, Ⅳ Nefi 1:3. Pan wyjaśnił zasady poświęcenia, DiP 42:30–39 (DiP 51:2–19; 58:35–36). Nie powinno być tak, żeby jeden człowiek posiadał więcej niż inny, DiP 49:20. Każdemu wyznaczono równą część, stosownie do jego rodziny, DiP 51:3. Ustanowiono porządek, aby święci byli równie związani niebiańskimi rzeczami, a także rzeczami ziemskimi, DiP 78:4–5. Każdy człowiek ma równe prawo, według jego pragnień i potrzeb, DiP 82:17–19. Syjon może być zbudowany jedynie na zasadach prawa celestialnego, DiP 105:5. Lud Enocha był jednego serca i jednego umysłu, i żył w prawości; i nie było biednych wśród nich, Mojż. 7:18.