ខ្ញុំជឿលើពួកទេវតា
ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្គាល់បងប្អូននិងដឹងពីឧបសគ្គដែលបងប្អូនជួប ទេវតាមកជួយបងប្អូន ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំជឿលើពួកទេវតា ហើយខ្ញុំ ចង់ចែកបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំជាមួយពួកទេវតាជាមួយបងប្អូន ។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមនិងអធិស្ឋានថា យើងនឹងទទួលស្គាល់នូវសារៈសំខាន់នៃពួកទេវតានៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
នេះជាសម្ដីរបស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អរ ហូឡិន កាលពីសន្និសីទទូទៅមុនថា ៖ « នៅពេលយើងនិយាយអំពីអស់អ្នកដែលជាឧបករណ៍នៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់ នោះយើងកំពុងរំឭកថា ទេវតាទាំងអស់ពុំមែនសុទ្ធតែមកពីឯម្ខាងទៀតនៃវាំងនននោះទេ ។ ពួកទេវតាមួយចំនួននោះគឺជាអ្នកដែលដើរ ហើយនិយាយជាមួយយើង—នៅទីនេះ នៅពេលនេះ រៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ពួកទេវតាមួយចំនួនរស់នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើងផ្ទាល់ ។ … ប្រាកដណាស់ ស្ថានសួគ៌ហាក់ដូចជានៅជិតបង្កើយ នៅពេលយើងឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះបានបង្ហាញតាម សន្តាន ចិត្តល្អ និងការលះបង់នៃមនុស្សល្អ បរិសុទ្ធនោះជាពេលដែលពាក្យពួកទេវតាបានផុសឡើងក្នុងចិត្តខ្ញុំ » ( « The Ministry of Angels » Liahonaខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៨ ទំព័រ ៣០ ) ។
ខ្ញុំ ចង់ និយាយអំពីពួកទេវតាដែលនៅឯខាងនេះនៃវាំងនន ។ ពួកទេវតាដែលដើរក្នុងចំណោមយើងក្នុងជីវិតរាល់ថ្ងៃគឺជាពួកអ្នកជួយរំឭកពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះយើងដ៏មានអានុភាព ។
ពួកទេវតាទីមួយដែលខ្ញុំនឹងលើកមកនិយាយនោះគឺស៊ីស្ទើរអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពីរនាក់ ដែលបានបង្រៀនដំណឹងល្អដល់ខ្ញុំ កាលខ្ញុំនៅក្មេងគឺ ស៊ីស្ទើរ វិលម៉ា ម៉ូលីណា និង ស៊ីស្ទើរ អ៊ីវ៉ូណិត រីវីទី ។ ខ្ញុំនិងប្អូនស្រីត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្នុងកម្មវិធីសាសនាចក្រ ជាទីដែលយើងបានជួបពួកទេវតាទាំងពីរនេះ ។ ខ្ញុំពុំធ្លាប់ស្រម៉ៃថា កម្មវិធីដ៏សាមញ្ញនោះនឹងផ្លាស់ប្តូរជីវិតខ្ញុំទាំងស្រុងបែបណាទេ ។
ឪពុកម្តាយនិងបងប្អូនខ្ញុំពុំមានចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការរៀនបន្ថែមអំពីសាសនាចក្រនៅក្នុងគ្រានោះទេ ។ ពួកគេទាំងពុំមានបំណងឲ្យពួកអ្នកផ្សាយសាសនាមកផ្ទះយើងផង ដូច្នេះហើយខ្ញុំបានរៀនមេរៀនទាំងអស់នៅឯអគារសាសនាចក្រ ។ បន្ទប់តូចនៅក្នុងសាលប្រជុំបានក្លាយជា « ព្រៃពិសិដ្ឋ » របស់ខ្ញុំ ។
ខ្ញុំបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ក្នុងរយៈពេលមួយខែបន្ទាប់ពីពួកទេវតាទាំងនេះបានបង្រៀនដំណឹងល្អដល់ខ្ញុំ ។ កាលនោះខ្ញុំអាយុ ១៦ ឆ្នាំ ។ គួរឲ្យសោកស្តាយ ខ្ញុំគ្មានរូបថតនៃព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ពិសិដ្ឋនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានរូបថតមួយសន្លឹកពេលដែលខ្ញុំនិងប្អូនស្រីបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីនោះ ។ ប្រហែលជាខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវបញ្ជាក់ថាមាននរណាខ្លះនៅក្នុងរូបថតនេះ ។ ខ្ញុំគឺខ្ពស់ជាងគេនៅខាងស្តាំ ។
ដូចបងប្អូនអាចស្រម៉ៃអំពី ការបន្តសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រគឺជាការលំបាកណាស់សម្រាប់ក្មេងជំទង់ម្នាក់ដែលទើបតែបានផ្លាស់ប្តូររបៀបរស់នៅ ហើយគ្រួសារដើរផ្លូវ ផ្សេងគ្នា ផង ។
ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ពិបាកណាស់ ពេលខ្ញុំកំពុងតែព្យាយាមសម្របសម្រួល ខ្លួនទៅនឹងជីវិតថ្មី និងមិត្តភក្តិថ្មី ។ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ឯកោនិងបាក់ទឹកចិត្តជាច្រើនដង ។ ខ្ញុំដឹងថាសាសនាចក្រពិត ប៉ុន្តែខ្ញុំលំបាកដើម្បីមានអារម្មណ៍ថាជាចំណែកមួយរបស់វា ។ ខណៈមានអារម្មណ៍មិនស្រណុកនិងមិនប្រាកដពេលដែលខ្ញុំព្យាយាមផ្សាំខ្លួនទៅនឹងសាសនាថ្មី ខ្ញុំរកបាននូវសេចក្តីក្លាហានដើម្បីចូលរួមក្នុងសន្និសីទយុវវ័យរយៈពេលបីថ្ងៃ ដែលខ្ញុំបានគិតថានឹងជួយខ្ញុំឲ្យរាប់អានមិត្តភក្តិថ្មីៗ ។ នេះគឺជាពេលដែលខ្ញុំបានជួបទេវតាជួយសង្គ្រោះមួយទៀតឈ្មោះថា ម៉ូនីកា ប្រេនដូ ។
នាងគឺជាជនចំណូលថ្មីក្នុងតំបន់ដោយសារទើបតែបានផ្លាស់មកពីផ្នែកផ្សេងនៃប្រទេសប្រេស៊ីល ។ នាងបានទាក់ចិត្តខ្ញុំភ្លាម ហើយសំណាងល្អ នាងបានទទួលយកខ្ញុំជាមិត្ត ។ ខ្ញុំគិតថា នាងបានមើលមកចិត្តខ្ញុំជាជាងរូបរាងខាងក្រៅរបស់ខ្ញុំ ។
ពីព្រោះនាងជាមិត្តភក្តិខ្ញុំ នោះខ្ញុំត្រូវបានណែនាំឲ្យស្គាល់មិត្តភក្តិនាង ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាមិត្តភក្តិខ្ញុំនៅពេលដែលយើងរីករាយនឹងសកម្មភាពយុវវ័យជាច្រើនជាមួយគ្នា ។ សកម្មភាពទាំងនោះមានសារៈសំខាន់ចំពោះការដាក់បញ្ចូលខ្ញុំទៅក្នុងជីវិតថ្មីនេះ ។
មិត្តល្អទាំងនេះបានធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំធេងមួយ ប៉ុន្តែការមិនមានដំណឹងល្អបង្រៀននៅក្នុងផ្ទះដោយមានការគាំទ្រពីគ្រួសារខ្ញុំ វានៅតែធ្វើឲ្យដំណើរការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿជាបន្តបន្ទាប់របស់ខ្ញុំស្ថិតក្នុងស្ថានភាពប្រថុយប្រថាន ។ អន្តរកម្មដំណឹងល្អរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងសាសនាចក្រកាន់តែមានសារៈសំខាន់ចំពោះភាពរីកចម្រើននៃការប្រែចិត្តជឿរបស់ខ្ញុំ ។ បន្ទាប់មក មានពួកទេវតាពីរអង្គទៀតត្រូវបានព្រះអម្ចាស់បញ្ជូនឲ្យមកជួយ ។
មានម្នាក់គឺ អ្នកគ្រូថ្នាក់សិក្ខាសាលាពេលព្រឹករបស់ខ្ញុំឈ្មោះ លីដា វិតតូរី ។ តាមរយៈថ្នាក់ដែលពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់និងបំផុសគំនិត គាត់បានផ្តល់ឲ្យខ្ញុំជាប្រចាំថ្ងៃនូវ « ព្រះបន្ទូលដ៏ល្អនៃព្រះ » ( មរ៉ូណៃ ៦:៤ ) ដែលខ្ញុំត្រូវការជាចាំបាច់ពេញមួយថ្ងៃ ។ ព្រះបន្ទូលដ៏ល្អនេះបានជួយផ្តល់កម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ដល់ខ្ញុំដើម្បីបន្តទៅមុខទៀត ។
ទេវតាមួយអង្គទៀតបានបញ្ជូនមកដើម្បីជួយខ្ញុំនោះគឺប្រធានយុវជន ឈ្មោះ ម៉ាកកូ អេនតូនីយ៉ូ ហ្វូស្កូ ។ គាត់ក៏ត្រូវបានចាត់ឲ្យធ្វើជាដៃគូរៀមច្បងរបស់ខ្ញុំ ក្នុងការបង្រៀនតាមផ្ទះផងដែរ ។ ទោះជា ខ្ញុំខ្វះបទពិសោធន៍និងរូបរាងខុសគ្នាក៏ដោយក៏គាត់បានផ្ដល់កិច្ចការបង្រៀនក្នុងការប្រជុំកូរ៉ុមសង្ឃនិងការបង្រៀនតាមផ្ទះឲ្យខ្ញុំ ។ គាត់បានផ្តល់ឱកាសឲ្យខ្ញុំដើម្បីធ្វើសកម្មភាពនិងរៀន ហើយមិនគ្រាន់តែជាអ្នកសង្កេតមើលដំណឹងល្អប៉ុណ្ណោះទេ ។ គាត់បានទុកចិត្តខ្ញុំច្រើនជាងខ្ញុំបានទុកចិត្តខ្លួនឯង ។
សូមអរគុណដល់ទេវតាទាំងអស់នេះនិងជាច្រើនទៀតដែលខ្ញុំបានជួបក្នុងអំឡុងឆ្នាំដំបូងដ៏សំខាន់នោះ ខ្ញុំទទួលបានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបន្តនៅលើផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញានៅពេលខ្ញុំទទួលបានសាក្សីខាងវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិត ។
មែនហើយ ទេវតាស្រីវ័យក្មេងឈ្មោះ ម៉ូនីកាវិញ ? បន្ទាប់ពីយើងទាំងពីរបានបម្រើបេសកកម្ម នាងបានក្លាយជាភរិយារបស់ខ្ញុំ ។
ខ្ញុំមិនគិតថា វាជារឿងចៃដន្យនោះទេដែលមិត្តល្អៗ ការទទួលខុសត្រូវក្នុងសាសនាចក្រ និងការចិញ្ចឹមបីបាច់ដោយព្រះបន្ទូលដ៏ល្អនៃព្រះ គឺមានចំណែកក្នុងដំណើរការនោះ ។ ប្រធាន ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី បានបង្រៀនយ៉ាងឆ្លាតវៃថា « វាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេ ក្នុងការក្លាយជាសមាជិកម្នាក់នៃសាសនាចក្រនេះ ។ វាមានន័យថាជាការកាត់ចំណងចាស់ចេញ ។ វាមានន័យថាជាការចាកចេញពីមិត្តភក្តិ ។ វាអាចមានន័យថាជាការទុកចោលជំនឿដែលធ្លាប់រីករាយ ។ វាអាចតម្រូវឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់និងការទប់ចំណង់នៃការហូបចុកផងដែរ ។ ក្នុងករណីជាច្រើន វាមានន័យថាជា ភាពឯកកោទាំងការភ័យខ្លាចក្នុងការជួបមនុស្សដែលមិនស្គាល់ផងដែរ ។ ដូច្នេះត្រូវតែមានការចិញ្ចឹមបីបាច់និងការពង្រឹង នៅក្នុងគ្រាដ៏លំបាកនៃជីវិតរបស់អ្នកផ្លាស់ប្រែម្នាក់ៗ » ( « There Must Be Messengers » Ensignខែតុលា ឆ្នាំ១៩៨៧ ) ។
ក្រោយមក លោកបង្រៀនផងដែរថា « ូវនិងការចិញ្ចឹមបីបាច់ដោយ « ព្រះបន្ទូលដ៏ល្អនៃព្រះ » ( « Converts and Young Men » Ensignខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៩៧ ទំព័រ ៤៧ ) ។
ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំចែករំលែកបទពិសោធន៍ទាំងនេះដល់បងប្អូន ?
ទីមួយគឺជាការផ្ញើសារទៅបងប្អូនដែលឆ្លងកាត់ដំណើរការស្រដៀងគ្នាឥឡូវនេះ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនគឺជាអ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿថ្មីម្នាក់ ឬជាអ្នកត្រឡប់មកព្រះវិហារវិញបន្ទាប់ពីវង្វេងចេញអស់មួយរយៈ ឬគ្រាន់តែជាមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងមានការលំបាកដើម្បីសម្របខ្លួន ។ សូមមេត្តាកុំបោះបង់ចោលការខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីក្លាយជាផ្នែកមួយនៃគ្រួសារដ៏ធំមួយនេះ ។ នេះជាសាសនាចក្រពិតនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
នៅពេលនិយាយអំពីសុភមង្គលនិងសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់បងប្អូន វាពិតជាមានតម្លៃក្នុងការព្យាយាមបន្ត ។ វាសមនឹងការខិតខំដើម្បីកែប្រែរបៀបរស់នៅនិងប្រពៃណីរបស់បងប្អូន ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្គាល់បងប្អូននិងដឹងពីឧបសគ្គដែលបងប្អូនជួប ។ ទ្រង់ស្គាល់បងប្អូន ទ្រង់ស្រឡាញ់បងប្អូន ខ្ញុំសន្យាថា ទ្រង់នឹងបញ្ជូនពួកទេវតាមកជួយបងប្អូន ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះបន្ទូលផ្ទាល់ ថា ៖ « ត្បិតយើងនឹងទៅពីមុខអ្នក ។ យើងនឹងនៅខាងស្ដាំដៃអ្នក ហើយខាងឆ្វេងដៃអ្នក ហើយព្រះវិញ្ញាណរបស់យើងនឹងសណ្ឋិតនៅក្នុង[ ដួងចិត្ត ]របស់អ្នក ហើយពួកទេវតារបស់យើងនៅព័ទ្ធជុំវិញអ្នក ដើម្បីទ្រអ្នកឡើង » ( គ. និង ស. ៨៤:៨៨ ) ។
គោលបំណងទីពីរនៃការចែករំលែកបទពិសោធន៍ទាំងនេះគឺដើម្បីផ្ញើសារទៅកាន់សមាជិកនៃសាសនាចក្រទាំងអស់—ទៅកាន់យើងទាំងអស់គ្នា ។ យើងគួរតែចងចាំថា វាមិនមែនជាការងាយស្រួលទេសម្រាប់អ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តថ្មី អ្នកត្រឡប់មកវិញថ្មី និងបងប្អូនទាំងឡាយដែលមានរបៀបរស់នៅផ្សេងដើម្បីសម្របខ្លួននឹងយើងភ្លាមៗ ។ ព្រះអម្ចាស់ដឹងជាមុននូវឧបសគ្គដែលពួកគេជួបប្រទះ ហើយទ្រង់កំពុងតែស្វែងរកពួកទេវតាដែលស្ម័គ្រជួយពួកគេ ។ ព្រះអម្ចាស់តែងតែស្វែងរកអ្នកស្ម័គ្រចិត្តដែលស្ម័គ្រធ្វើជាពួកទេវតានៅក្នុងជីវិតអ្នកដទៃ ។
បងប្អូនប្រុសស្រី តើបងប្អូននឹងស្ម័គ្រធ្វើជាឧបករណ៍មួយនៅក្នុងព្រះហស្ថរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែរឬទេ ? តើបងប្អូនស្ម័គ្រធ្វើជាអង្គទេវតាទាំងនេះដែរឬទេ ? ធ្វើជាអ្នកនាំសារ ដែលបានបញ្ជូនមកព្រះ មកពីម្ខាងទៀតនៃវាំងនន សម្រាប់នរណាម្នាក់ដែលទ្រង់ខ្វល់បារម្ភ ? ទ្រង់ត្រូវការបងប្អូន ។ ពួកគាត់ត្រូវការបងប្អូន ។
ពិតណាស់ យើងក៏អាចពឹងលើអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងរបស់យើងផងដែរ ។ ពួកគេតែងតែនៅទីនោះ ធ្វើជាអ្នកដំបូងដែលចូលបម្រើការងារទេវតានេះ ។ ប៉ុន្តែវាពុំទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ ។
បើបងប្អូនក្រឡេកមើលជុំវិញខ្លួនដោយប្រុងប្រយ័ត្ន នោះបងប្អូននឹងរកឃើញមនុស្សជាច្រើនដែលត្រូវការជំនួយពីទេវតា ។ មនុស្សទាំងនេះប្រហែលជាមិនស្លៀកពាក់រ៉ូបស ឬសម្លៀកបំពាក់បទដ្ឋានថ្ងៃអាទិត្យនោះទេ គេប្រហែលជាកំពុងតែអង្គុយតែឯង នៅជួរក្រោយបង្អស់ក្នុងសាលប្រជុំ ឬ ថ្នាក់រៀន ហើយ ពេលខ្លះមានអារម្មណ៍ថាពួកគេបំបាំងកាយផង ។ ប្រហែលជា ស្ទាយម៉ូដសក់របស់ពួកគេមានសភាពជ្រុលបន្តិចឬក៏វាក្យសព្ទរបស់ពួកគេខុសប្លែក ប៉ុន្តែពួកគេនៅទីនោះហើយពួកគេកំពុងតែព្យាយាម ។
ពួកគាត់ខ្លះទៀតក៏ប្រហែលជាកំពុងតែគិតថា « តើខ្ញុំគួរតែបន្តមកនៅលើកក្រោយទៀតឬទេ ? តើខ្ញុំគួរតែបន្តព្យាយាមមកទៀតឬទេ ? » ខ្លះទៀតក៏ប្រហែលជាកំពុងតែឆ្ងល់ ថាតើនៅថ្ងៃមួយ ពួកគាត់នឹងមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានគេទទួលយកនិងស្រឡាញ់ដែរឬទេ ។ យើងត្រូវការពួកទេវតាឥឡូវនេះ ជាពួកទេវតាដែលមានចិត្តស្ម័គ្រដើម្បីចាកចេញពីទីសុខស្រណុកមកឱបក្រសោបពួកគេ « [ ជាមនុស្សដែល ] ល្អ និងបរិសុទ្ធ ដែលមានតែពាក្យ ទេវតានេះតែមួយគត់ដែលផុសក្នុងគំនិត [ ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីពួកគេ] » ( ជែហ្វ្រី អរ ហូឡិន, « The Ministry of Angels,» ទំព័រ ៣០ ) ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំជឿលើពួកទេវតា ! ថ្ងៃនេះយើងទាំងអស់គ្នានៅទីនេះ ជាកងទ័ពពួកទេវតាដ៏ធំដែលបានញែកចេញសម្រាប់ថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ដើម្បីធ្វើការងារបម្រើទៅកាន់អ្នកដទៃដូចជាការពន្លាតព្រះហស្ថនៃអង្គបង្កបង្កើតដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ។ ខ្ញុំសន្យាថា បើយើងស្ម័គ្របម្រើ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានឪកាសជាច្រើនដល់យើងដើម្បីធ្វើការងារបម្រើនៃពួកទេវតា រង់នឹងដាក់ពួកគេនៅលើផ្លូវរបស់យើង ។ ទ្រង់ដាក់អ្នកដែលត្រូវការជំនួយពីពួកទេវតានៅលើផ្លូវរបស់យើងរាល់ថ្ងៃ ។
ខ្ញុំមានអំណរគុណច្រើនណាស់ចំពោះពួកទេវតាដ៏ច្រើនដែលព្រះអម្ចាស់បានដាក់នៅលើផ្លូវក្នុងជីវិតខ្ញុំ ។ ពួកគេត្រូវការជាចាំបាច់ ។ ខ្ញុំក៏មានអំណរគុណចំពោះដំណឹងល្អដែលបានជួយពួកយើងឲ្យផ្លាស់ប្តូរ ហើយប្រទានឱកាសដល់យើងដើម្បីធ្វើឲ្យបានប្រសើរឡើង ។
នេះគឺជាដំណឹងល្អនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដំណឹងល្អនៃការងារបម្រើ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីកិច្ចការនេះ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។