Magpili Kamo Niining Adlawa
Ang gidak-on sa atong mahangturong kalipay mag-agad sa pagpili sa buhi nga Dios ug sa pag-apil Kaniya sa Iyang buhat.
Ang dili tinuod nga tawo nga si Mary Poppins usa ka kasagarang English nga yaya—kinsa makahimo og imposible nga mga butang.1 Miabut siya sakay sa silangang hangin aron sa pagtabang sa naglisud nga pamilyang Banks sa Numero 17, Cherry Tree Lane, London sa mga katuigang 1900. Gisangunan siya sa pag-atiman sa mga bata nga sila si Jane ug Michael. Sa lig-on apan mabinationg paagi, misugod siya sa pagtudlo kaniya og bililhong mga leksyon uban ang pinamadyik nga paagi.
Dako ang nahimong kalamboan ni Jane ug Michael, apan nakahukom si Mary nga biyaan sila. Sa dula sa entablado, ang higala ni Mary nga tiglimpyo og panghaw, si Bert, misulay sa pagpugong kaniya. Mirason siya, “Apan maayo sila nga mga bata, Mary.”
Mitubag si Mary, “Maghasol kaha ko og tudlo nila kon dili pa? Apan dili ko makatudlo kanila kon dili sila motugot, ug walay mas lisud tudloan kay sa bata nga nagtuo nga nasayud siya sa tanan.”
Nangutana si Bert, “Unya?”
Mitubag si Mary, “Kinahanglan nilang buhaton ang sunod nga bahin nga walay tabang.”2
Mga kaigsoonan, sama ni Jane ug Michael Banks, kita “maayo nga mga bata” nga takus nga tudloan. Ang atong Langitnong Amahan gustong motabang ug mopanalangin kanato, apan dili nato Siya kanunay’ng tugutan. Usahay, molihok pa gani ta nga daw nahibalo sa tanan. Ug kita usab kinahanglang mobuhat sa “sunod nga bahin” nga kita ra. Mao kana nga mianhi kita sa yuta gikan sa atong premortal, langitnong panimalay. Ang atong “bahin” naglakip sa paghimo og mga pagpili.
Ang tumong sa atong Langitnong Amahan sa pagkaginikanan dili ang pagbuhat sa Iyang mga anak sa unsay matarung; kini ang pagpili sa Iyang mga anak sa pagbuhat sa matarung ug sa katapusan mahimong sama Kaniya. Kon gusto lang Niya nga magmasulundon kita, mogamit Siya og diha-diha dayon nga mga ganti ug mga silot aron sa pag-impluwensya sa atong mga kinaiya.
Apan dili interesado ang Dios nga ang Iyang mga anak mahimo lang nga disiplinado ug masulundon nga mga “binuhi” nga dili mokitkit sa Iyang tsinelas diha sa celestial nga sala.3 Dili, gusto sa Dios nga ang Iyang mga anak mohingkod sa espirituhanong paagi ug moapil Kaniya sa buluhaton sa pamilya.
Miestablisar ang Dios og plano diin mamahimo kitang mga manununod sa Iyang gingharian, usa ka dalan sa pakigsaad nga moggiya kanato nga mahimong sama Kaniya, makabaton sa matang sa Iyang kinabuhi, ug mopuyo sa kahangturan diha sa Iyang presensya.4 Ang personal nga pagpili kaniadto—ug karon—mahinungdanon niini nga plano, nga atong nakat-unan didto sa atong premortal nga kinabuhi. Midawat kita sa plano ug mipili nga moanhi sa yuta.
Aron masiguro nga mopakita kita og pagtuo ug makat-on sa tukma nga paggamit sa atong kabubut-on, usa ka tabil sa kalimot ang giali sa atong mga hunahuna aron dili kita mahinumdom sa plano sa Dios. Kon wala kana nga tabil, ang mga katuyoan sa Dios dili matuman tungod kay dili kita mouswag ug mahimong kasaligan nga mga manununod nga maoy gusto Niya nga kita mahimo.
Si propeta Lehi miingon, “Busa, ang Ginoong Dios mihatag ngadto sa tawo nga siya molihok alang sa iyang kaugalingon. Busa, ang tawo dili makalihok alang sa iyang kaugalingon gawas kini siya pagadanihon sa usa o sa lain.”5 Sa sukaranang lebel, ang usa ka opsyon girepresentar ni Jesukristo, ang Unang Natawo sa Amahan. Ang laing opsyon girepresentar ni Satanas, Lucifer, kinsa gustong molaglag sa kabubut-on ug moilog sa gahum.6
Diha ni Jesukristo, “kita adunay manlalaban nga mangatubang sa Amahan,”7 Human makompleto ang Iyang maulaong sakripisyo, si Jesus “[mikayab ngadto sa langit … aron sa pagpangayo gikan sa Amahan sa iyang mga kahigayunan sa kalooy nga anaa kaniya diha sa mga katawhan.” Ug, human makuha ang mga kahigayunan sa kalooy, “siya naglaban sa kaayohan sa mga katawhan.”8
Ang paglaban ni Kristo ngadto sa Amahan alang kanato dili pakigbatok sa plano sa Dios. Si Jesukristo, kinsa mitugot nga ang Iyang kabubut-on ipatuhop ngadto sa kabubut-on sa Amahan,9 dili mosuporta og bisan unsa gawas sa unsay gusto sa Amahan gikan sa sinugdanan. Walay duda nga ang Langitnong Amahan moabiba ug magmaya sa atong mga kalampusan.
Ang paglaban ni Kristo, sa usa ka bahin, mao ang pagpahinumdom kanato nga gibayaran na Niya ang atong mga sala ug nga walay tawo nga wala maapil sa impluwensya sa kalooy sa Dios.10 Alang niadtong motuo kang Jesukristo, maghinulsol, mabunyagan, ug molahutay sa kahangturan—usa ka proseso nga mosangput ngadto sa pagpakig-uli11—ang Manluluwas mopasaylo, moayo, ug molaban. Siya ang atong tigtabang, tighupay, ug tigpataliwala—mimatuod ug miendorso sa atong pakig-uli sa Dios.12
Sa tumang kalahi, si Lucifer usa ka tig-akusar o tigsumbong. Si Juan ang Tigpadayag mihulagway sa katapusang kapildihan ni Lucifer: “Ug usa ka makusog nga tingog didto sa langit akong nadungog nga nag-ingon, Karon nahiabut na ang kaluwasan ug ang gahum ug ang gingharian sa atong Dios, ug ang pagbulot-an sa iyang Kristo.” Ngano? Tungod kay “gikatambog na ang magsusumbong batok sa atong kaigsoonan, siya nga sa adlaw ug sa gabii mao ang nagasumbong batok kanila sa atubangan sa atong Dios. Kay sila nakadaug batok kaniya pinaagi sa dugo sa Kordero, ug sa pulong sa ilang pagpanghimatuod.”13
Si Lucifer mao kini nga magsusumbong. Namulong siya batok kanato sa premortal nga kinabuhi, ug padayon siya nga nanghimaraut kanato. Tinguha niya ang pagbira kanato paubos. Gusto niya nga makasinati kita og walay katapusang kaalautan. Siya ang nagasulti kanato nga dili kita makasarang, ang nagsulti kanato nga dili igo ang atong kamaayo, ang nagsulti kanato nga dili na kita makabawi gikan sa sayop. Siya ang pinakagrabe nga tigdaug-daog, ang motiwas kanato kon anaa na kita sa kalisud.
Kon si Lucifer nagtudlo og bata sa paglakaw ug ang bata madagma, iyang singgitan ang bata, silotan kini, ug sultihan sa paghunong. Ang mga paagi ni Lucifer mosangput sa pagkawala sa kadasig ug kasagmuyo—sa katapusan ug sa kanunay. Kining amahan sa mga bakak mao ang pinakagrabeng tighatag sa mga dili tinuod14 ug maliputong naningkamot sa paglingla ug pag-ilad kanato, “kay siya nagtinguha nga ang tanan nga mga tawo unta mahimo nga mauyamot sama ngadto kaniya.”15
Kon si Kristo nagtudlo og bata sa paglakaw ug ang bata madagma, Iyang tabangan nga makabarug ang bata ug moawhag sa sunod nga mga lakang.16 Si Kristo mao ang tigtabang ug tighupay. Ang iyang mga paagi nagdala og kalipay ug paglaum—sa katapusan ug sa kanunay.
Ang plano sa Dios naglakip og mga direksyon alang kanato, nga gitawag diha sa mga kasulatan isip mga sugo. Kini nga mga sugo dili panglingaw-lingaw nga pundok ni pinasulagma nga koleksyon sa ipatuman nga mga lagda aron sa pagbansay kanato nga magmasulundon. Konektado kini sa atong pagpalambo og mga kinaiya sa pagkadiosnon, pagbalik ngadto sa atong Langitnong Amahan, ug pagdawat og malungtarong kalipay. Ang pagsunod sa Iyang mga sugo dili usa ka buhat nga walay paghunahuna; maalamon kitang mipili sa Dios ug sa Iyang dalan pauli. Ang sumbanan alang kanato susama kaniadto kang Adan ug Eva, diin “ang Dios mihatag ngadto kanila sa mga sugo, human ikapahibalo ngadto kanila ang laraw sa katubsanan.”17 Bisan og gusto sa Dios nga maanaa kita sa dalan sa pakigsaad, mihatag Siya kanato sa dignidad sa pagpili.
Sa pagkatinuod, ang Dios nagtinguha, naglaum, ug naggiya aron ang matag usa sa Iyang mga anak mopili alang sa iyang kaugalingon. Dili Siya mopugos kanato. Pinaagi sa gasa sa kabubut-on, ang Dios nagtugot sa Iyang mga anak “sa pagbuhat alang sa ilang mga kaugalingon ug nga dili pagaaghaton.”18 Ang kabubut-on nagtugot kanato sa pagpili nga maanaa sa dalan sa pakigsaad, o dili. Nagtugot kini kanato sa pagpalayo, o dili. Sama nga dili kita mapugos sa pagsunod, dili usab kita mapugos sa pagsupak. Walay usa, kon wala ang atong pag-uyon, nga makapalayo kanato sa dalan. (Karon, dili kini angay nga masaypan nga nagpasabut niadtong kansang kabubut-on gilapas. Wala sila mapalayo sa dalan; mga biktima sila. Ilang madawat ang pagsabut, gugma, ug kalooy sa Dios.)
Apan kon mopalayo kita sa dalan, ang Dios maguol tungod kay nasayud Siya nga sa katapusan, mosangput kini kanunay sa pagkunhod sa kalipay ug pagkawala sa mga panalangin. Sa mga kasulatan, ang pagpalayo sa dalan gitawag og sala, ug ang miresulta nga pagkunhod sa kalipay ug pagkawala sa mga panalangin gitawag og silot. Niini nga pagsabut, ang Dios wala magsilot kanato; ang silot mao ang sangputanan sa atong kaugalingon nga mga pagpili, dili Iyaha.
Kon atong madiskubrihan nga mipalayo kita sa dalan, mahimo kitang magpabilin nga anaa sa layo, o tungod sa Pag-ula ni Jesukristo, makapili kita sa pagbali sa atong mga lakang ug mobalik sa dalan. Sa mga kasulatan, ang proseso sa paghukom nga mag-usab ug mobalik sa dalan gitawag og paghinulsol. Ang kapakyas sa paghinulsol nagpasabut nga gipili nato nga dili mahimong takus ang atong kaugalingon sa mga panalangin nga gitinguha sa Dios nga ihatag. Kon kita “wala mouyon sa paglipay niana nga [kita] unta nakadawat,” kita “[mobalik] … sa [atong] kaugalingon nga dapit, aron maglipay niana diin [kita] mouyon sa pagdawat”19—atong pagpili, dili sa Dios.
Bisan unsa kita kadugay nga nahilayo sa dalan o unsa ka layo kita nga nahisalaag, sa higayon nga modesisyon kita sa pag-usab, ang Dios motabang kanato nga makabalik.20 Gikan sa panglantaw sa Dios, pinaagi sa sinsero nga paghinulsol ug sa pagpadayon sa unahan uban ang pagkamakanunayon kang Kristo, sa higayon nga mabalik na sa dalan, sama ra kini nga wala gayud kita mopalayo.21 Ang Manluluwas mobayad sa atong mga sala ug mopalingkawas kanato gikan sa umaabut nga pagkunhod sa kalipay ug mga panalangin. Gipasabut kini diha sa mga kasulatan isip pagpasaylo. Human sa bunyag, ang tanang mga miyembro madakin-as sa dalan—ang uban kanato manglukso pa gani palayo. Busa, ang pagpakita og pagtuo diha ni Jesukristo, paghinulsol, pagdawat og tabang gikan Kaniya, ug mapasaylo dili kausa ra nga mga panghitabo apan tibuok kinabuhi nga mga proseso, mga proseso nga pabalikbalik ug kanunay. Kini ang paagi nga kita “molahutay hangtud sa katapusan.”22
Kinahanglang pilion nato kon kinsa ang atong serbisyuhan.23 Ang gidak-on sa atong mahangturong kalipay mag-agad sa pagpili sa buhi nga Dios ug sa pag-apil Kaniya sa Iyang buhat. Samtang maningkamot kita nga “buhaton ang sunod nga bahin” nga kita ra, nagpraktis kita sa husto nga paggamit sa atong kabubut-on. Sama sa gisulti sa duha ka kanhi Kinatibuk-ang Presidente sa Relief Society, kinahanglan nga dili kita “mga batang gagmay nga nagkinahanglan nga tagdon ug korihian sa tanang higayon.”24 Dili, gusto sa Dios nga mahimo kitang hamtong nga mga tawo ug modumala sa atong kaugalingon.
Ang pagpili sa pagsunod sa plano sa Amahan mao ang bugtong paagi nga mahimo kitang mga manununod sa Iyang gingharian; niana lamang nga Siya makasalig kanato nga dili mangayo niana nga sukwahi sa Iyang kabubut-on.25 Apan kinahanglan natong hinumduman nga “walay mas lisud tudloan kay sa bata nga nagtuo nga nasayud siya sa tanan.” Busa kinahanglan kitang andam nga matudloan sa mga pamaagi sa Ginoo pinaagi sa Ginoo ug sa Iyang mga sulugoon. Makasalig kita nga hinigugma kita nga mga anak sa Langitnong mga Ginikanan26 ug takus “nga tudloan” ug makapaniguro nga ang “kita ra” wala gayud magpasabut nga “mag-inusara.”
Sama sa gisulti sa propeta sa Basahon ni Mormon nga si Jacob, ako mosulti uban kaniya:
“Busa, lipaya ang inyong mga kasingkasing, ug hinumdumi nga kamo gawasnon sa paglihok alang sa inyong mga kaugalingon—sa pagpili sa agianan sa walay katapusan nga kamatayon o sa agianan sa kinabuhi nga dayon.
“Busa, akong hinigugma nga mga kaigsoonan, pakig-uli sa inyong kaugalingon ngadto sa kabubut-on sa Dios, ug dili ngadto sa kabubut-on sa yawa … ; ug hinumdumi, human kamo mahiuli ngadto sa Dios, nga kini diha lamang ug pinaagi sa grasya sa Dios nga kamo maluwas.”27
Busa, pilia ang pagtuo diha kang Kristo; pilia ang paghinulsol; pilia ang pagpabunyag ug pagdawat sa Espiritu Santo; pilia ang mahunahunaong pagpangandam ug takus nga pag-ambit sa sakrament; pilia ang paghimo og mga pakigsaad sa templo; ug pilia ang pagserbisyo sa buhing Dios ug sa Iyang mga anak. Ang atong mga pagpili motino kon kinsa kita ug mamahimo kitang kinsa.
Akong tapuson uban sa pagtiwas sa panalangin ni Jacob: “Busa, hinaut pa unta nga ang Dios mobanhaw kaninyo gikan sa … walay katapusan nga kamatayon pinaagi sa gahum sa pag-ula, nga kamo mahimo nga dawaton ngadto sa mahangturon nga gingharian sa Dios.”28 Sa pangalan ni Jesukristo, amen.