Ang Pangalagad sa Pagpasig-uli (Reconciliation)
Ako mopamatuod sa kalinaw ngadto nianang diwa nga ang pagpasig-uli sa Dios ug sa usag usa mahatag kon kita maaghup ug igo ang kaisug sa pagkab-ot niini.
Niadtong Abril, sa dihang si Presidente Russell M. Nelson mipaila sa konsepto sa pagpangalagad, iyang gipasabut og maayo nga mao kadto ang usa ka paagi sa pagtuman sa dagkong mga sugo sa paghigugma sa Dios ug paghigugma sa usag usa.1 Kami, isip mga opisyales sa Simbahan, bukas kaayo nga moabiba ug mopahalipay kaninyo sa hilabihan kadako nga pagresponde nga inyong gisugdan ang kalabut niana. Nagpasalamat kami ninyo sa pagsunod sa atong pinalanggang propeta niining maanidot kaayong paningkamot ug mosugyot nga dili kamo maghulat pa og dugang pang mga panudlo. Sugdi lang gyud dayon ang pag-apil. Ngadto niadtong nagkinahanglan. Ayaw pagsige og hinuktok kon unsang matang sa pag-alagad ang inyong ikahatag. Kon atong sundon ang sukaranang baruganan nga natudlo, mopahiuyon sa mga yawe sa priesthood, ug magtinguha sa Espiritu Santo sa paggiya nato, dili gyud kita mapakyas.
Karong buntaga gusto kong mamulong og mas personal nga bahin sa pagpangalagad nga dili pinasikad sa assignment, wala maglakip og pag-eskedyul og interbyu, ug ang tulubagon ngadto ra sa Dios. Tuguti ko nga mopaambit og yano nga ehemplo nianang matang sa pagpangalagad.
Si Grant Morrell Bowen usa ka kugihan, maunungon nga bana ug amahan kinsa, sama sa kadaghanan nanginabuhi sa panguma, adunay pinansyal nga kalisud sa dihang nagnihit ang lokal nga abut sa patatas. Siya ug ang iyang asawa, si Norma, misugod sa pagpanarbaho sa laing dapit, sa kadugayan mibalhin sa laing siyudad, ug misugod sa pag-angkon og igo-igo alang sa panginahanglan. Apan, sa grabe kaayong panghitabo, si Brother Bowen nasakitan og maayo sa dihang, sa interbyu sa rekomen sa templo, ang bishop medyo wala motuo, kalabut sa pagdeklarar ni Morrel nga siya hingpit nga tigbayad sa ikapulo.
Wala ko makahibalo hain niining duha ang mas husto nianang adlawa, apan nakahibalo ko nga si Sister Bowen migawas nianang interbyu nga nabag-o ang iyang rekomen sa templo, samtang si Brother Bowen migawas nga may kasuko nga nakapahilayo niya gikan sa Simbahan sulod sa 15 ka tuig.
Dili igsapayan kon si kinsa ang husto mahitungod sa ikapulo, klaro kaayo nga si Morrell ug ang Bishop nalimot sa sugo sa Manluluwas nga “pakighigala dayon sa imong magsusumbong samtang sa inyong kaaway pakig-uyon dayon kamo”2 ug sa tambag ni Pablo nga “ayaw pasalopi sa adlaw ang inyong kasuko.”3 Sa pagkatinuod nga wala sila magkauyon ug milungtad gyud og mga adlaw ang kasuko ni Brother Bowen, dayon mga semana, mga tuig, namatud-an ang punto nga nahimo sa usa sa labing maalamon sa karaang Romano, nga miingon, “Ang kasuko, kon dili pugngan, kanunayng mas [makadaut] kay sa kadaut nga maoy hinungdan niini.”4 Apan ang milagro sa pagpasig-uli kanunayng anaa kanunay kanato, ug tungod sa gugma alang sa iyang pamilya ug sa Simbahan nga iyang nahibaloan nga tinuod, si Morrell Bowen mibalik sa pagkaaktibo sa Simbahan. Sultihan ko kamo og kadali kon unsay nahitabo.
Ang anak ni Brother Bowen si Brad usa ka maayo namong higala ug mahalaron nga Area Seventy nga nagserbisyo sa habatagang Idaho. 11 anyos pa si Brad atol nianang insidente, ug sulod sa 15 ka tuig iyang nakita ang pagkunhod sa relihiyusong debosyon sa iyang amahan, usa ka pagsaksi niining makaguol nga gisangputan tungod sa gitanum nga kasuko ug pagkawalay pagsinabtanay. Butang nga kinahanglan gayud buhaton. Mao nga samtang nagsingabut ang holiday sa Thanksgiving niadtong 1977, si Brad, 26 anyos nga estudyante sa Brigham Young University; ang iyang asawa, si Valerie, ug ang iyang bag-ong masuso nga anak nga lalaki, si Mic, mikarga sa ilang mga butang sa baratuhon nga awto ug, bisan sa kabati sa panahon, mibiyahe ngadto sa Billings, Montana. Bisan ang bundo nga snow nga duol sa West Yellowstone walay makapugong niining pamilya sa pagpangalagad ni Brother Bowen Sr.
Sa pag-abut, si Brad ug ang iyang igsoong babaye si Pam mihangyo og pribadong higayon uban sa uban sa ilang amahan. “Pa maayo kaayo ka nga pagka-amahan,” emosyonal nga gisugdan ni Brad, “ug nasayud kaayo mi kon unsa mi nimo ka pinangga. Apan dunay butang nga sayop, ug taas na kaayo ang panahon. Tungod kay nasakitan ka sa makausa, kining tibuok pamilya gisakitan sulod sa mga katuigan. Nagguol mi, ug ikaw lang ang bugtong makaayo kanato. Palihug, palihug, niining higayuna, utingkaya kini diha sa imong kasingkasing aron ihikling kadtong ngil-ad nga panghitabo uban sa bishop ug sa makausa dad-a kini nga pamilya sa ebanghelyo sama sa imong gihimo sa una?”
Dihay hingpit nga kahilum. Dayon si Brother Bowen mitan-aw niining duha, iyang mga anak, nga bukog sa iyang bukog ug unod sa iyang unod,5 ug hilum kaayo nga miingon, “Oo. Oo, akong buhaton.”
Nahingangha apan nasurpresa sa wala damhang tubag, si Brad Bowen ug ang iyang pamilya nagtan-aw sa ilang amahan sa pag-adto sa iyang kasamtangan nga bishop sa diwa sa pagpasig-uli aron matarung ang mga butang sa iyang kinabuhi. Agig usa ka hingpit nga tubag niining maisugon apan hingpit nga wala damha nga pagbisita, ang bishop, kinsa mipadangat og balik-balik nga imbitasyon ngadto kang Brother Bowen sa pagbalik sa simbahan, migakos kang Morrell ug gigunitan siya—gigakos siya og dugay kaayo.
Sa pipila lang ka semana—wala magdugay—si Brother Bowen hingpit nga miapil sa kalihokan sa Simbahan ug mihimo sa iyang kaugalingon nga takus sa pagbalik sa templo. Wala madugay midawat siya og tawag sa pagdumala og usa ka naglisud nga gamayng branch sa 25 katawo ug gipatubo kini ngadto sa malamboon nga kongregasyon nga kapin sa 100. Kining tanan nahitabo hapit na tunga sa siglo nang miagi, apan ang sangputanan sa pagpangalagad nga hangyo sa mga anak ngadto sa ilang amahan ug ang kaandam mopasaylo sa amahan ug mopadayon bisan sa pagka-dili hingpit sa uban naghatag og mga panalangin nga nangabut pa gihapon—ug moabut hangtud sa kahangturan—ngadto sa pamilyang Bowen.
Mga kaigsoonan, si Jesus naghangyo nga kita “magpuyo nga maghiusa sa gugma”6 uban sa “walay panagbingkil taliwala kaninyo.”7 “Siya nga may espiritu sa panagbingkil dili gikan kanako,” mipasidaan Siya sa mga Nephite.8 Sa pagkatinuod, sa dakong lugway, ang atong relasyon ngadto ni Kristo matino—pinaagi sa atong relasyon ngadto sa uban.
“Kon kamo … magtinguha sa pagduol ngari kanako,” Siya miingon, “ug mahinumdom sa inyong igsoon nga may kasuko batok kaninyo—
“Lakaw ngadto sa inyong igsoon, ug makig-uli una [kaniya], ug unya duol ngari kanako uban sa bug-os nga kasingkasing, ug Ako modawat kaninyo.”9
Sigurado nga ang matag usa nato makahisgut og nagkadaiyang nanglabay nga kasakit ug kagul-anan ug sakit nga panumduman nga hangtud karon nagdaut gihapon sa kalinaw diha sa kasingkasing sa tawo o sa pamilya o silingan. Mahimong kita ang hinungdan sa kasakit o ang gipahamtangan og kasakit, kadtong mga samad kinahanglan maalim aron ang kinabuhi mahimong magantihon sumala sa tumong sa Dios. Sama sa pagkaon diha sa inyong refrigerator nga ang inyong apo hinay-hinay og okoy para ninyo, kadtong daan na nga mga kasakit dugay nang mihupas. Palihug ayaw na kini og hatagi sa bililhong luna diha sa inyong kalag. Sama sa giingon ni Prospero sa nagbasol nga si Alonso sa Ang Bagyo “Dili nato pabug-atan ang atong panumduman sa nanglabay na.”10
“Pagpasaylo, ug pagapasayloon kamo,”11 si Kristo nagtudlo sa mga panahon sa Bag-ong Tugon. Ug sa atong panahon: “Ako, ang Ginoo, mopasaylo kinsa Ako mopasaylo, apan kamo gikinahanglan nga mopasaylo sa tanan nga mga tawo.”12 Hinoon, importante kini, alang sa pipila kaninyo nga nagsinati sa tinuod nga kasakit nga maghunahuna nga wala Siya nag-ingon. Wala Siya nag-ingon nga, “Kamo wala tuguti nga mopabati og tinuod nga kasakit gikan sa napusgay nga kasinatian nga naangkon gikan sa uban.” Wala usab Siya nag-ingon, “Aron makapasaylo sa hingpit ipadayon ang makadaot nga relasyon o balik ngadto sa abusado, makadaot nga kahimtang.” Apan bisan pa man labing makaguol nga kalapasan nga tingali moabut kanato, molampos lang kita batok sa atong kasakit kon motunob kita sa dalan sa tinuod nga pagkaalim. Kana nga dalan mao ang pagpasaylo nga gisubay ni Jesus sa Nazaret, kinsa nagtawag sa matag usa kanato, “Umanhi ka ug sumunod kanako.”13
Sa maong imbitasyon nga mahimong Iyang disipulo ug maningkamot nga makahimo sa Iyang gibuhat, si Jesus naghangyo kanato nga mahimong mga instrumento sa Iyang grasya—sa “mga sinugo alang kang Kristo” diha sa “pangalagad sa pagpasig-uli,” sumala sa paghulagway ni Pablo niini sa Mga Taga-Corinto.14 Ang Tig-alim [Healer] sa matag samad, Siya kinsa mitarung sa matag sayop, naghangyo kanato nga makigtambayayong Kaniya sa lisud nga tahas sa pagpasiugda og kalinaw sa kalibutan nga dili makakaplag niini sa bisan unsang paagi.
Busa, sa sulat ni Phillips Brooks: “Kaninyo kinsa mitugot nga magpadayon ang dili pagsinabtanay nga modangat sa katuigan, pasabut nga unya-unyaon ang paghusay niini; kaninyo nga anaa pa gihapon sa panagsumpaki tungod kay dili magkatakdo ang inyong hunahuna karon mao ang adlaw sa pagsakripisyo sa inyong garbo ug [husaya] kini; kaninyo kinsa magmug-ot nga ikahinagbo og tawo sa tuyo nga mopasakit nila … ; kaninyo nga mitugot nga … [ang tawo] nga gisakit dili mahatagan og simpatiya nga imong plano nga ihatag … sa umaabut, … lakaw dayon ug buhata ang butang nga wala gayud nimo mahimo basin og wala na gyud kay kahigayunan sa pagbuhat.”15
Minahal kong mga kaigsoonan, ako mopamatuod nga ang pagpasaylo ug pagbiya sa kasaypanan, madaan o bag-o, mao ang sentro sa kahalangdon sa Pag-ula ni Jesukristo. Ako mopamatuod nga sa katapusan ang ingon nga espirituhanong pagkaayo moabut lang gikan sa balaan nga Manunubos, Siya kinsa magdali alang sa atong panabang “nga adunay kaluwasan sa iyang mga pako.”16 Magpasalamat kita Kaniya, ug sa atong Langitnong Amahan kinsa mipadala Kaniya, nga ang pagbag-o ug pagkatawo pag-usab, usa ka umaabut nga gawasnon gikan sa karaang mga kasub-anan ug sa nangagi nga mga sayop, dili lamang posible, apan kini napalit na, nabayaran na, sa tumang kasakit nga kantidad nga nag-simbolo pinaagi sa dugo sa Kordero kinsa mipaagas niini.
Uban sa apostolikanhong awtoridad nga gihatag ngari nako pinaagi sa Manluluwas sa kalibutan, ako mopamatuod sa kalinaw ngadto nianang diwa nga sa pagpasig-uli ngadto sa Dios ug sa usag usa kon kita maaghup ug igo ang kaisug sa pagkab-ot niini. “Hunong sa pakigbisog sa usag usa,” ang Manluluwas nangamuyo.17 Kon kamo dunay nahibaloan nga dugay nang samaran, ayoha kini. Amumaha ang usag usa diha sa gugma.
Mga pinalangga kong kahigalaan, sa atong gipaambit nga pagpangalagad sa pagpasig-uli, mohangyo ko kanato nga mahimong magbalantay sa kalinaw—sa paghigugma sa kalinaw, sa pagpatinguha og kalinaw, sa pagmugna og kalinaw, sa pagpatunhay sa kalinaw. Ako mohimo niana nga pangamuyo diha sa ngalan sa Prinsipe sa Kalinaw, kinsa nasayud sa tanan mahitungod sa “samdan diha sa balay sa [Iyang] mga higala”,18 apan nakakaplag gihapon og kalig-on sa pagpasaylo ug pagkalimot—ug sa pag-alim—ug magmalipayon. Tungod niana ako nag-ampo, alang kaninyo ug kanako, sa ngalan ni Ginoong Jesukristo, amen.