Balaan nga Pagkawala Matagbaw
Ang balaan nga pagkawala matagbaw makapalihok kanato inubanan sa pagtuo, makasunod sa mga pagdapit sa Manluluwas sa paghimo og maayo, ug mapainubsanong makahatag sa atong kinabuhi ngadto Kaniya.
Dihang nag-eskwela pa ko sa elementarya, maglakaw mi pauli sa usa ka sementadong agianan nga nagliko-liko sa taas nga bahin sa kilid sa bungtod. Dunay usa ka laing agianan, dili sementado, gitawag nga “agianan sa mga lalaki.” Ang agianan sa mga lalaki usa ka dalan nga yuta paingon sa taas sa bungtod. Mas laktud kadto pero mas bakilid. Isip usa ka batang babaye, nahibalo ko nga makalakaw ko tungas sa bisan unsa nga agianan nga mahimo sa mga lalaki. Mas importante, akong nahibaloan nga nagpakabuhi ko sa ulahing mga adlaw ug kinahanglang mobuhat og lisud nga mga butang, sama sa gibuhat sa mga pioneer—ug ganahan ko nga maandam. Mao nga matag karon ug unya, maghinay ko og lakaw sa luyo sa akong grupo sa mga higala diha sa sementadong agianan, mohubo sa akong sapatos, ug maglakaw nga magtiniil ngadto sa agianan sa mga lalaki. Naningkamot ko nga malig-on ang akong mga tiil.
Isip usa ka batan-ong babaye sa Primary, mao kana ang akong nahunahunaan nga akong mabuhat aron maandam. Karon lain na ang akong nahibaloan! Imbis nga maglakaw nga magtiniil sa pagtungas sa mga agianan sa bukid, kahibalo ko nga maandam nako ang akong mga tiil sa paglakaw diha sa dalan sa pakigsaad pinaagi sa pagtubag sa mga pagdapit sa Espiritu Santo. Kay ang Ginoo, pinaagi sa Iyang propeta, mitawag sa matag usa kanato sa pagpakabuhi ug pag-atiman diha sa “mas halangdon ug mas balaan nga paagi” ug sa “paghimo og mas taas nga lakang.”1
Kining propetikanhong mga tawag sa paglihok, inubanan sa atong anaa na daan nga pagbati nga makahimo kita ug mas labaw pa, usahay mamugna sa sulod nato ang unsay gitawag ni Elder Neal A. Maxwell nga “balaan nga pagkawala matagbaw.”2 Ang balaan nga pagkawala matagbaw moabut kon atong itandi “kon unsa kita [ngadto] sa unsay atong gahum nga mamahimo.”3 Matag usa kanato, kon matinuoron kita, mobati nga dunay gintang tali sa asa ug kinsa kita, ug asa ug kinsa ang gusto nato nga mamahimo. Nangandoy kita alang sa mas dakong personal nga kapasidad. Duna kita niining mga pagbati tungod kay mga anak kita sa Dios, natawo uban sa Kahayag ni Kristo pero nagpuyo sa usa ka napukan nga kalibutan. Kining mga pagbati nagagikan sa Dios ug nagmugna og usa ka dinalian nga paglihok.
Kinahanglan natong hangupon ang mga pagbati sa balaan nga pagkawala matagbaw nga nanawagan kanato ngadto sa mas halangdon nga paagi, samtang nagaila ug naglikay sa sinundog ni Satanas—makaparalisar nga pagkawala sa paglaum. Usa kini ka kahigayunan diin si Satanas gusto kaayo nga maoy atong bation. Makapili kita nga maglakaw sa mas halangdon nga dalan nga modala nato sa pagtinguha sa Dios ug sa Iyang kalinaw ug grasya, o mahimong maminaw kita kang Satanas, kinsa kanunayng mopaluya nato og mga mensahe nga dili gayud kita magmalampuson: maadunahan, maantigo, matahum, bisan unsa dili paigo. Ang atong pagkawala matagbaw mahimong balaan—o makalaglag.
Molihok inubanan sa Pagtuo
Usa ka paagi sa pagsulti og balaan nga pagkawala matagbaw gikan sa sinundog ni Satanas mao nga ang balaan nga pagkawala matagbaw makapahimo nato sa paglihok nga matinud-anon. Ang balaan nga pagkawala matagbaw dili pagdapit nga magpabilin sa atong kahimtang sa kakomportable, ni moresulta kini sa atong kawalay kadasig. Akong nakat-unan nga sa dihang gitugutan nako ang akong kaugalingon nga magbaton og negatibong mga hunahuna sa tanang butang nga ako wala, dili ko mouswag ug ako kining nabantayan nga mas lisud nga mobati ug mosunod sa Espiritu.4
Isip batan-on, si Joseph Smith nasayud gayud sa iyang mga kahuyang ug nabalaka mahitungod sa “pagpakabana alang sa [iyang] imortal nga kalag.” Sa iyang kaugalingong mga pulong, “Ang akong hunahuna naluya pag-ayo, kay ako mibati nga sad-an tungod sa akong mga sala, ug … gibati nga magbangutan alang sa akong kaugalingong mga sala ug alang sa mga sala sa kalibutan.”5 Nakapahimo kini kaniya og “mahinungdanon nga pamalandong ug dako nga kabalisa.”6 Pamilyar ba kini? Nabalisa o naluya ba kamo sa inyong mga kahuyang?
Hinoon, si Joseph mihimo og usa ka butang. Mipaambit siya, “Ako sa kanunay miingon sa akong kaugalingon: Unsa kaha ang buhaton?”7 Si Joseph milihok inubanan sa pagtuo. Midangup siya sa mga kasulatan, mibasa sa pagdapit diha sa Santiago 1:5, ug midangup sa Dios alang sa tabang. Ang miresulta nga panan-awon misugod sa Pagpahiuli. Pagkamapasalamaton nako nga ang balaan nga pagkawala matagbaw ni Joseph, ang iyang mga pagbati sa kabalisa ug kalibug, nakapadasig niya ngadto sa matinud-anong paglihok.
Sunda ang mga Pag-aghat sa Pagbuhat og Kaayohan
Ang kalibutan kanunay nga migamit sa pagbati sa pagkawala matagbaw isip rason alang sa pag-focus og maayo sa kaugalingon, sa pagbaling sa atong mga hunahuna pasulod ug pabalik ug maghunahuna og maayo bahin sa kinsa ko, unsa ang dili ko, ug unsay akong gusto. Ang balaan nga pagkawala matagbaw makapadasig nato nga sundon ang ehemplo sa Manluluwas, kinsa “nagpangadto-adto sa paghimog mga kaayohan.”8 Samtang maglakaw kita sa dalan sa pagkadisipulo, makadawat kita og espiritwal nga mga inspirasyon aron makatabang sa uban.
Usa ka istorya nga akong nadungog mga katuigan na ang milabay nakatabang nako nga makabantay ug dayon molihok sa mga pag-aghat gikan sa Espiritu Santo. Si Sister Bonnie D. Parkin, kanhi Kinatibuk-ang Presidente sa Relief Society, mipaambit sa mosunod:
“Si Susan … usa ka talagsaong sastre. Si Presidente [Spencer W.] Kimball nagpuyo sa [iyang] ward. Usa ka Dominggo, nakabantay si Susan nga siya dunay bag-ong amerikana. Ang iyang amahan bag-ohay lang … midala niya og nindot kaayo nga panapton nga sida. Naghunahuna si Susan nga kana nga panapton makahimo og nindot nga kurbata nga angayan sa bag-ong amerikana ni Presidente Kimball. Mao nga pagka-Lunes naghimo siya og kurbata. Iya kining giputos og tisyu ug miadto sa dapit nga anaa ang panimalay ni Presidente Kimball.
“Sa pagpadulong niya sa atubangang pultahan, dali siyang mihunong ug naghunahuna, ‘Kinsa man ko nga mohimo og kurbata alang sa propeta? Tingali daghan na siya niini.’ Nakadesisyon nga nakahimo siya og sayop, mitalikod siya aron mobiya.
“Mao gyud ang pag-abli ni Sister Kimball sa atubangang pultahan ug miingon, ‘Oy, Susan!’
“Mibati nga gikuyawan ug naulaw, miingon si Susan, ‘Nakita nako si Presidente Kimball nga nagsul-ob sa iyang bag-ong amerikana pagka-Dominggo. Gidad-an man gud ko ni Papa og sida gikan sa New York … ug mao nga gihimoan nako siya og kurbata.’
“Sa wala pa makapadayon si Susan, gipahunong siya ni Sister Kimball, mikupot sa iyang abaga, ug miingon: ‘Susan, ayaw gayud ibaliwala ang maayong hunahuna.’”9
Ganahan ko niana! “Ayaw gayud ibaliwala ang maayong hunahuna.” Usahay kon kita dunay impresyon sa pagbuhat og butang alang sa laing tawo, naghunahuna ko kon usa ba kini ka pag-aghat o ako lang kaugalingong hunahuna. Pero napahinumduman ko “kana nga iya sa Dios nagdapit ug nagdani sa paghimo og maayo sa kanunay; busa, matag butang nga magdapit ug magdani sa pagbuhat og maayo, ug sa paghigugma sa Dios, ug sa pag-alagad kaniya, dinasig sa Dios.”10
Madirekta man kini nga mga pag-aghat o mga pagbati lang nga motabang, ang usa ka maayong buhat dili gayud mabaliwala, kay ang “gugma wala gayuy pagkatapos”11—ug dili gayud sayop nga tubag.
Kasagaran ang tayming dili maayo, ug panagsa ra kita masayud sa epekto sa atong ginagmay nga mga buhat sa pagserbisyo. Pero matag karon ug unya, makabantay kita nga nahimo kitang mga instrumento sa kamot sa Dios ug magmapasalamaton kita nga masayud nga ang Espiritu Santo nga nagtrabaho pinaagi nato usa ka pagpakita sa pag-uyon sa Dios.
Mga sister, kamo ug ako mahimong mangamuyo alang sa Espiritu Santo nga mopakita kanato sa “tanan nga mga butang nga kinahanglan [natong] buhaton,”12 bisan kon ang atong listahan sa angayang buhaton puno na. Kon giaghat, mahimo natong biyaan ang mga hugasanan diha sa lababo o ang ubang butang nga gustong ipatuman sa uban nato aron mobasa ngadto sa usa ka bata, mobisita og higala, mobantay sa mga anak sa silingan, o moserbisyo sa templo. Ayaw saypa pagsabut—usa ko ka tighimo og listahan, ganahan kong mosusi og mga butang. Pero ang kalinaw moabut diha sa pagkasayud nga ang dugang nga pagkahimo dili pareho sa dugang nga pagbuhat. Ang pagtubag sa pagkawala matagbaw pinaagi sa pagdesisyon nga mosunod sa mga pag-aghat makapausab sa paagi sa akong paghunahuna mahitungod sa “akong oras,” ug makita nako ang mga tawo, dili isip makabalda pero isip mao ang katuyoan sa akong kinabuhi.
Ang Balaan nga Pagkawala Matagbaw Makagiya Kanato ngadto kang Kristo
Ang balaan nga pagkawala matagbaw moresulta sa pagpaubos, dili kalooy sa kaugalingon o sa kasagmuyo nga moabut tungod sa pagtandi nga kanunay kita nga wala makakab-ot sa unsay gilauman. Ang nagtuman sa pakigsaad nga kababayen-an nagkalain-lain; ang ilang mga pamilya, ilang mga kasinatian, ug ilang mga kahimtang managlahi.
Siyempre, kitang tanan mapakyas sa atong balaanong potensyal, ug dunay kamatuoran sa pagkaamgo nga kon mag-inusara ang atong paningkamot dili igo. Pero ang maayong balita sa ebanghelyo mao nga pinaagi sa grasya sa Dios, kita igo na. Pinaagi sa tabang ni Kristo, mahimo nato ang tanang butang.13 Ang mga kasulatan misaad nga “makakaplag kitag grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.”14
Ang makatingala nga kamatuoran mao nga ang atong mga kahuyang mahimong usa ka panalangin kon makapahimo kini natong mapainubsanon ug makapadangup nato ngadto kang Kristo.15 Ang pagkawala matagbaw mahimong balaanon kon mapainubsanon kitang moduol kang Jesukristo uban sa mga wala nato makab-ot, imbis nga magpanagana tungod sa kalooy sa kaugalingon.
Gani, ang mga milagro ni Jesus kasagaran magsugod sa pag-ila sa unsay wala makab-ot, panginahanglan, kapakyasan, o pagkadili igo. Kahinumdom ba mo sa mga pan ug sa mga isda? Ang kada usa sa mga tigsulat sa Ebanghelyo nagsulti kon giunsa ni Jesus pagpakaon sa milagrusong paagi ang liboan kinsa misunod Kaniya.16 Pero ang istorya nagsugod sa pag-ila sa mga disipulo sa ilang kakulang; nakaamgo sila nga sila duna lamang “lima ka pan nga sebada, ug duha ka isda: apan mag-unsa man kana alang niining hilabihan ka daghan?”17 Husto ang mga disipulo: sila walay igong pagkaon, pero ilang gihatag kon unsay anaa nila ngadto kang Jesus, ug Siya mihatag dayon sa milagro.
Mibati ba mo sukad nga ang inyong mga talento ug mga gasa gamay ra kaayo alang sa umaabut nga buluhaton? Ako mibati. Pero kamo ug ako makahatag kon unsay anaa nato ngadto kang Kristo, ug Iyang pilo-piloon ang atong mga paningkamot. Unsay inyong mahalad sobra na kaayo—bisan pa sa inyong tawhanong mga kahuyang—kon mosalig kamo sa grasya sa Dios.
Ang kamatuoran mao nga ang matag usa kanato usa ra ka henerasyon gikan sa Dios—ang matag usa anak sa Dios.18 Ug sama sa Iyang gibuhat sa mga propeta ug ordinaryo nga kalalakin-an ug kababayen-an sa kasaysayan sa kalibutan, gusto usab sa Langitnong Amahan nga mousab kanato.
Si C. S. Lewis mipasabut sa makapausab nga gahum sa Dios niining paagiha: “Hunahunaa nga ikaw usa ka balay. Ang Dios miabut aron pagtukod og balik niana nga balay. Sa una, tingali, makasabut ka unsay Iyang gibuhat. Iyang giayo ang agianan sa tubig ug giayo ang mga tolo sa atop ug uban pa: nahibaloan nimo nga kadtong mga trabaho kinahanglang buhaton ug busa ikaw wala matingala. Apan sa pagkakaron Siya nagsugod paghimo og dakong kausaban sa balay sa paagi nga hilabihan ka ngil-ad nga ingon og dili masabtan. … [Tan-awa ra,] Siya nagtukod og lahi kaayo nga balay kay sa imong gihunahuna. … Naghunahuna ka nga ikaw [gina]himo ngadto sa usa ka disenteng gamay nga payag: apan Siya nagtukod og palasyo. Tuyo Niya nga moanha ug mopuyo diha niini sa Iyang Kaugalingon Mismo.”19
Tungod sa maulaong sakripisyo sa atong Manluluwas, mahimo kitang sarang sa mga buluhaton nga nagpaabut. Ang mga propeta nagtudlo kanato nga samtang mokatkat kita sa dalan sa pagkadisipulo, mahimo kitang mabalaan pinaagi sa grasya ni Kristo. Ang balaan nga pagkawala matagbaw makapalihok kanato inubanan sa pagtuo, makasunod sa mga pagdapit sa Manluluwas sa paghimo og maayo, ug mapainubsanong makahatag sa atong kinabuhi ngadto Kaniya. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.