“Գլուխ 46: Ջոզեֆ Սմիթը Լիբերթի բանտում: Նոյեմբեր 1838 շ ապրիլ 1839,” Վարդապետություն և Ուխտեր - Պատմություններ (2002), 172–74
“Գլուխ 46,” Վարդապետություն և Ուխտեր - Պատմություններ, 172–74
Գլուխ 46
Ջոզեֆ Սմիթը Լիբերթի բանտում
Նոյեմբեր 1838 շ ապրիլ 1839
Ջոզեֆ Սմիթը և նրա ընկերները օրեր շարունակ մնացին Րիչմոնդի բանտում, Միսսուրի: Ապա նրանց տեղափոխեցին Լիբերթիի բանտ, Միսսուրի:
Ջոզեֆը և նրա ընկերները ավելի քան չորս ամիս պահվեցին Լիբերթի բանտում: Նրանք շատ տառապեցին: Բանտը սառն էր և կեղտոտ, իսկ երբեմն նրանց շղթաներով կապում էին: Նրանք քնում էին հատակին:
Ուտելիքը լավը չէր: Երբեմն այն թունավորած էր լինում, և նրանք հիվանդանում էին:
Ջոզեֆը վշտացած էր: Նա չգիտեր, թե արդյոք նա և իր ընկերներ երբևէ դուրս կգան բանտից: Նա անհանգստանում էր իր ընտանիքի և Եկեղեցու անդամների մասին:
Ջոզեֆն աղոթեց և հարցրեց Երկնային Հորը, թե որքան դեռ պետք է տառապեին նա և Սրբերը: Նա նաև խնդրեց Երկնային Հորը օգնել իրենց:
Պատասխանելով այս աղոթքին, Հիսուսը Ջոզեֆին ասաց, որ նա խաղաղ լինի: Նա ասաց, որ Ջոզեֆի դժվարություններին քիչ է մնացել: Հիսուսը նաև ասաց, որ եթե Ջոզեֆը հավատարիմ լինի, Աստված կօրհնի նրան: Հիսուսը Ջոզեֆին ասաց, որ նրա ընկերները դեռ սիրում են նրան, և որ նա շուտով նրանց հետ կլինի:
Հիսուսն ասաց, որ անարդար մարդիկ, որոնք վնասել են Սրբերին, կպատժվեն: Նրանք և նրանց երեխաները կտուժեին: Նրանք չէին ունենա քահանայություն:
Հիսուսը Ջոզեֆին պատմեց բազմաթիվ լավ բաների մասին, որոնք տեղի կունենան Սրբերի հետ: Ոչինչ չէր կարող խանգարել, որ Աստված օրհներ նրանց: Սուրբ Հոգին նրանց պետք է սովորեցներ երկնքի և երկրի մասին:
Հիսուսն ասաց, որ Ջոզեֆը չպետք է վախենա նրանից, ինչ մարդիկ կարող են անել իրեն: Հիսուսն ասաց, որ խնդիրներն ու տառապանքները մեր օգտի համար են, որովհետև օգնում են մեզ սովորել: Հիսուսը Ջոզեֆին հիշեցրեց, որ Ինքը տառապել է բոլորից շատ: Հիսուսը Ջոզեֆին խրախուսեց լինել հավատարիմ և խոստացավ, որ Աստված նրա հետ կլինի: