Ouderling Craig C. Christensen
van de Zeventig

Ons gezin gebruikt een acroniem dat we hebben afgeleid van Alma 32:28: GOED — Geestelijke Oefening Elke Dag’, zegt ouderling Craig C. Christensen, onlangs gesteund als lid van het Tweede Quorum der Zeventig.

Oefening maakt een belangrijk deel uit van het leven van ouderling Christensen. Op het gebied van lichamelijke oefening is het gezin erg actief — ze gaan bijvoorbeeld graag samen op vakantie scubaduiken. Maar ouderling Christensen, zijn vrouw, Debora, en hun vier kinderen krijgen ook geestelijke oefening door gezinsdevotionals en gezamenlijke schriftstudie. Bovendien heeft ouderling Christensen zijn eigen manier om zich geestelijk te ontwikkelen. ‘In de loop van de tijd’, zegt hij, ‘ben ik door die overpeinzing en schriftstudie sterker geworden en heb ik een krachtiger getuigenis gekregen.’

Ouderling Christensen is op 18 maart 1956 in Salt Lake City geboren in het gezin van Sheron Glen Christensen en Colleen Cloward Christensen. Zijn ouderlijk gezin verhuisde naar Concord (Californië) voordat hij op de school de middenbouw bereikt had. Hij ging later als student terug naar Utah om Amerikaans football te spelen voor de Brigham Young University.

‘Voordat ik op zending ging naar Chili concentreerde ik me helemaal op football’, zegt ouderling Christensen. ‘Maar toen ik op zending ging, veranderde dat volledig. Daardoor ging ik mensen liefhebben en kreeg ik het verlangen om ze echt te dienen.’

Hij trad op 28 maart 1978 in de Salt Lake-tempel in het huwelijk met Debora Jones — ‘mijn voorbeeld in het naleven van het evangelie’ — en studeerde boekhouden en bedrijfseconomie. Als eigenaar van enkele autodealerbedrijven leeft hij volgens ‘het beginsel van integriteit en dat ook aan anderen leren’.

Hij leerde dat beginsel van mensen die een voorbeeld voor hem waren, zoals zijn vader, die tevens zijn bisschop en ringpresident was; zijn broer; en zijn zendingspresident.

Die mensen hebben hem mede voorbereid op zijn roepingen als bisschop, zendingspresident en als een van de gebiedszeventigen. Door die voorbeelden en ervaringen, zegt ouderling Christensen, ‘heb ik geleerd dat de Geest ons, en de mensen die wij onderwijzen, echt iets leert. In elke roeping moeten we kijken wat de Heer wil dat wij doen.’