Tan-awa ang Kordero sa Dios
Ang atong giusab nga serbisyo sa Dominggo gihimo aron sa paghatag og gibug-aton sa sakramento sa Panihapon sa Ginoo isip ang sagrado, giila nga maoy sentro sa atong sinemana nga kasinatian sa pagsimba.
Maayo ra unta gayud ako hangtud nga akong nakita ang mga luha sa mga mata sa mga batan-on diha sa choir. Kadtong mga luha mas maayo nga wali kaysa akong mahatag.
Nagtan-aw gikan sa daplin sa suba, milabay sa naghinamhinam nga pundok sa katawhan nga nagtinguha sa pagpabunyag kaniya, si Juan, gitawag nga Magbubunyag, nakakita sa layo sa iyang ig-agaw, si Jesus sa Nazaret, determinadong naglakaw padulong kaniya aron mohangyo sa alang sa samang ordinansa. Sa matinahurong paagi, apan igo nga madungog niadtong anaa sa duol, si Juan militok sa pagdayeg nga midasig gihapon kanato human sa duha ka milenyum: “Tan-awa ang Kordero sa Dios.”1
Makahatag kini og pagtulun-an nga kining dugay nang gipanagna nga mag-una kang Kristo wala motawag Kaniya og “Jehova” o “Manluluwas” o “Manunubos” o bisan “ang Anak sa Dios”—ang tanan niini takus nga mga titulo. Wala, si Juan mipili sa labing una ug tingali labing komon nga nailhang imahe sa relihiyuso nga tradisyon sa iyang katawhan. Siya migamit sa simbolo sa usa ka gisakripisyo nga karnero nga gitanyag sa pag-ula alang sa mga sala ug mga kasubo sa usa ka napukan nga kalibutan ug tanang napukan nga katawhan niini.
Palihug tuguti ko sa paghinumdum og gamay niadtong nga kasaysayan.
Human sa pagpapahawa sa Tanaman sa Eden, si Adan ug Eva nag-atubang og makagun-ob nga kaugmaon. Sa pag-abli sa pultahan sa mortalidad ug temporal nga kinabuhi alang kanato, ilang gisirad-an ang pultahan sa imortalidad ug kinabuhing dayon alang kanila. Tungod sa usa ka kalapasan nga ilang gituyo sa pagpili alang kanato, sila karon nag-atubang og pisikal nga kamatayon ug espiritwal nga kalaglagan, pagkabulag gikan sa atubangan sa Dios hangtud sa kahangturan.2 Unsay ilang buhaton? Aduna bay paagi nga makalingkawas niining lisod nga kahimtang? Dili lang kita sigurado kon unsa kadako ang gitugot nga mahinumduman sa mga panudlo nga nadawat nila samtang didto pa sila sa tanaman, apan sila gayud nahinumdon nga sila kinahanglan kanunay maghalad og sakripisyo ngadto sa Dios og usa ka putli, walay lama nga karnero, ang unang natawo nga laki sa ilang panon.3
Sa wala madugay usa ka anghel ang miabut aron sa pagpasabut nga kini nga sakrispisyo usa ka matang, usa ka simbulo sa umaabut nga paghalad nga pagahimuon alang kanila sa Manluluwas sa kalibutan kinsa taliabut. “Kini nga butang mao ang usa ka pagkasama sa sakripisyo sa Bugtong Anak sa Amahan,” ang anghel miingon. “Busa, … ikaw maghinulsol ug motawag sa Dios diha sa ngalan sa Anak hangtud sa kahangturan.”4 Maayo nalang, adunay paagi sa paglingkawas ug pagkahimaya.
Didto sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta nga mga konseho sa langit, ang Dios misaad kang Adan ug Eva (ug kanatong tanan) nga ang tabang moabut gikan Kaniya kinsa mao ang putli, walay lama, Unang Anak sa Amahan, ang Kordero sa Dios “nga gihalad sukad sa pagtukod sa kalibutan,”5 sama sa paghulagway ni Apostol Juan Kaniya. Pinaagi sa paghalad sa ilang kaugalingong gagmay nga simbolokanhong mga nating karnero dini sa mortalidad, si Adan ug ang iyang kaliwatan mipahayag sa ilang pagsabut ug sa ilang pagsalig sa maulaong sakripisyo ni Jesus ang Usa nga Dinihugan.6 Sa kadugayan, ang tabernakulo sa kamingawan maoy nahinaboan niining ordinansa ug, human niana, ang templo nga himuon ni Solomon.
Subo lang, isip simbulo sa tinud-anay nga paghinulsol ug puno sa pagtuo nga pagpakabuhi, kining puno sa ritwal nga paghalad sa nati nga walay lama nga mga karnero wala kaayo mosalir, sama sa kadaghanang gipakita sa Daang Tugon. Ang moral nga tinguha nga nagauban niadtong mga sakripisyo usahay dili molungtad og igong gidugayon nga mauga ang dugo diha sa mga bato. Bisan unsa paman, wala kini molungtad sa igong gidugayon nga makapugong sa pagpatay og igsoong lalaki, sa dihang si Cain mipatay sa iyang igsoong si Abel diha sa unang henerasyon.7
Uban sa samang mga pagsulay ug mga kasamok sulod sa mga siglo, dili ikatingala nga ang mga anghel sa langit mikanta sa hingpit nga kalipay sa dihang, sa katapusan, si Jesus nahimugso—ang dugay nang gipanaad nga Mesiyas Mismo. Human sa Iyang mubo nga mortal nga pangalagad, kining labing putli sa tanang karnero sa Pagpalabay miandam sa Iyang mga disipulo alang sa Iyang kamatayon pinaagi sa pagpaila sa sakramento sa Panihapon sa Ginoo, usa ka mas personal nga matang sa ordinansa nga gipaila gawas lang sa Eden. Aduna gihapoy usa ka halad, maglakip gihapon kini og sakripisyo, apan kini adunay simbolismo nga mas lawom, mas makapahinuklog ug personal pa kay sa pagpatay sa unang natawo nga nating karnero. Alang sa mga Nephite, human sa Iyang Pagkabanhaw, ang Manluluwas miingon niini:
“Kamo dili na mohalad ngari kanako nga magpaagas og dugo.…
“… Kamo mohalad og usa ka sakripisyo ngari kanako nga usa ka masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu. Ug kinsa kadto nga moduol ngari kanako nga adunay usa ka masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu, kaniya Ako mobunyag uban sa kalayo ug uban sa Espiritu Santo.…
“… Busa paghinulsol, … ug aron maluwas.”8
Akong minahal nga mga igsoon, uban sa makapahinam nga bag-ong paghatag og gibug-aton sa dugang nga pagkat-on sa ebanghelyo diha sa panimalay, importante kaayo alang kanato nga mahinumdom nga kita gisugo gihapon nga “moadto sa balay alampoanan ug mohalad sa inyong mga sakramento diha sa akong balaan nga adlaw.”9 Agig dugang sa paggahin og panahon alang sa mas nakasentro sa panimalay nga pagtudlo sa ebanghelyo, ang atong giusab nga serbisyo sa Dominggo nakapakunhod sa kakomplikado sa iskedyul sa miting sa paagi nga naghatag og gibug-aton sa sakramento sa Panihapon sa Ginoo isip sagrado, giila nga maoy sentro sa atong sinemana nga kasinatian sa pagsimba. Kita kinahanglan mohinumdom sa personal nga paagi kutob sa atong mahimo nga si Kristo namantay gikan sa usa ka kasingkasing nga masulob-on tungod sa pagpas-an nga nag-inusara sa mga sala ug mga kasubo sa tibuok tawhanong pamilya.
Sa ingon nga kita nakatampo niadtong makamatay nga palas-anon, ang samang higayon nagkinahanglan sa atong pagtahud. Mao nga, kita giawhag sa pag-abut og sayo sa atong mga serbisyo madominggo ug magpakita og balaang pagtahud, haum ang sininaan alang sa pag-apil sa sagrado nga ordinansa. Ang “pang simba nga panamit” nawad-an og gamay sa iyang kahulugan sa atong panahon, agig pakita og pagtahud alang Kaniya kansang presensya atong gianhi, kinahanglan natong ibalik kadtong tradisyon sa sininaan ug pamustura ma-Dominggo ug kon kanus-a ug asang dapita kita makahimo.
Kabahin sa pag-abut sa husto nga oras, ang pagtugot nga maulahi kanunay nga mapinanggaong ihatag ngadto sa bulahang mga inahan kinsa, uban sa mga anak, mga makaon-kaon, ug bag nga dunay diaper ug ilisan nga paspas misulod nga nagkagidlay, swerte ganing nakaabut pa gayud sa simbahan. Dugang pa, aduna`y uban nga dili kalikayan nga makit-an ang ilang baka nga nahulog sa atabay sa buntag sa Igpapahulay. Hinuon, ngadto sa naulahing grupo kita makaingon panagsa nga ang pagkalangay masabtan ra, apan kon ang baka anaa sa atabay matag Dominggo, nan kami kusganong mosugyot nga ibaligya ang baka o tabunan ang atabay.
Sa samang paagi, mohimo kami og apostolikanhong pangamuyo nga iban-ibanan ang kasaba sa sanktwaryo sa atong mga gambalay [building]. Ganahan kaayo kita nga mobisita sa usag usa, ug kita gikinahanglan gayud––usa kini sa mga kalipay sa pagtambong sa simbahan––apan dili kini pagahimuon nga langas diha sa dapit nga pihong gipahinugod alang sa pagsimba. Ako nahadlok nga ang mga bisita nga dili pareha nato og tinuohan makugang sa usahay nga kalangas nga dili maayong paminawon sa usa ka dapit nga unta mahulagway pinaagi sa pag-ampo, pagpamatuod, pagpadayag, ug kalinaw. Tingali ang langit makugang usab og gamay.
Makadugang kini sa espiritu sa atong panagtigum sa sakramento kon ang mga nagdumala anaa na sa atubangan sa wala pa magsugod kini nga panagtigum, naminaw sa pasiuna nga musika ug matinahurong mopakita og ehemplo nga pagasundon natong tanan. Kon adunay nagtabi dinhi sa entablado, dili na kita mahibulong sa panagtabi diha sa kongregasyon. Among pahalipay ngadto sa mga bishopric kinsa miwagtang sa mga pahibalo nga makabalda sa espiritu sa atong pagsimba. Ako, usa na niana, dili makahunahuna nga ang usa ka pari sama ni Zacharias––didto sa karaang templo sa Ginoo, padulong mosalmut sa nag-inusarang pribiliheyo sa pagsakripisyo sa usa ka halangdong pagkapari [high priest] nga kausa lamang moabut kaniya sa tibuok niyang kinabuhi––dili nako siya mahulagway nga mohunong sa atubangan sa altar aron sa pagpahinumdom kanato nga ang lumba sa hinimong duwaan sa mga bata unom nalang ka semana gikan karon ug ang pagparehistro hapit na.
Mga kaigsoonan, kini nga oras nga gi-orden sa Ginoo mao ang labing sagrado nga oras sa atong semana. Pinasikad sa sugo, kita magpundok alang sa labing sagad nga madawat nga ordinansa sa Simbahan. Sa paghinumdom kini Kaniya kinsa nangutana kon ang kopa nga Iya na untang imnon mahimong kuhaon, apan maisugong mipadayon tungod kay nahibalo Siya nga alang sa atong kaayuhan dili pagakuhaon. Makatabang kini kon kita mahinumdom nga ang simbulo niana nga kopa hinayhinay nga nagpadulong kanato pinaagi sa mga kamot sa usa ka 11 o 12 anyos nga deacon.
Inig abut sa sagrado nga oras nga atong ipresentar ang atong sagrado nga gasa ngadto sa Ginoo, aduna kita’y kaugalingon nga mga sala ug mga kahuyang ug mga kasamok nga sulbarunon; mao kana ang hinungdan nga atua kita didto. Apan kita mahimong mas magmalampuson nianang paghinulsol kon kita mahunahunaon sa ubang masulub-ong mga kasingkasing ug magul-anong mga kalag nga naglibut kanato. Naglingkod dili layo ang pipila kinsa tingali nagbakho—sa dayag o sa tago—diha sa tibuok himno sa sakrameto ug sa mga pag-ampo niadto nga priest. Unta kita sa hilum maghunahuna niana ug mohalad sa atong diyutay nga pan sa kahupayan ug gamay nga kopa sa kalooy––unta ato kining ipahinungod kanila? o ngadto sa mga nagbakho, nagkalisud nga mga miyembro kinsa wala diha sa sakramento ug, gawas sa gamay nga makaluwas nga pagpangalagad sa atong bahin, dili gihapon makaanha sa sunod semana? o sa atong mga kaigsoonan kinsa dili mga miyembro sa Simbahan apan atong mga kaigsoonan? Dili mahurot ang pag-antus dinhi sa kalibutan, sa sulod sa Simbahan ug sa gawas, busa tan-aw sa bisan asa nga direksyon ug makakita ka og usa ka tawo kansang kasakit daw bug-at ra kaayo ug kansang kasubo daw walay katapusan. Usa ka paagi nga “kanunay mahinumdom kaniya”10 mao ang pag-uban sa Bantugang Mananambal sa Iyang walay katapusang buluhaton sa pagbayaw niadtong nag-antus ug naghupay sa kasakit niadtong naguol.
Minahal nga mga higala, samtang kita naghiusa sa tibuok kalibutan matag semana diha sa atong gilauman nga usa ka nag-anam ka sagrado nga pag-ila sa halangdon nga maulaong gasa ni Kristo ngadto sa tanang katawhan, magdala unta kita ngadto sa altar sa sakramento og “dugang luha alang sa iyang mga kasubo [ug] dugang kasakit sa iyang kaguol.” Ug dayon, samtang kita namalandong, nag-ampo, ug nakigsaad pag-usab, hinaut nga kita mokuha gikan nianang sagrado nga higayon og “dugang pailub sa pag-antus, … dugang pagdayeg alang sa kahupayan.”11 Alang sa samang pailub ug kahupayan, alang sa samang kabalaan ug paglaum, ako nag-ampo alang kaninyong tanan sa ngalan Niya kinsa mipikaspikas sa bililhong tinapay sa pagpasaylo ug mibu-bu sa balaang bino sa katubsanan, gani si Jesukristo, ang halangdon ug manggiloy-on ug Kordero sa Dios. amen.