Ang Tingog sa Pagpasidaan
Samtang gibati gayud sa mga propeta ang katungdanan nga mopasidaan sa uban, katungdanan kini nga anaa usab sa uban.
Si propeta Ezequiel natawo mga duha ka dekada sa wala pa mobiya si Lehi ug ang iyang pamilya sa Jerusalem. Niadtong 597 BC, sa edad nga 25, si Ezequiel usa sa mga bihag nga gidala ni Nabucodonosor ngadto sa Babelonia, ug kutob sa atong nasayran, didto niya gigahin ang nahabilin niyang kinabuhi.1 Nalakip siya sa kaliwat nga mangalagad isip pari sama ni Aaron, ug sa dihang 30 anyos na siya, nahimo siyang usa ka propeta.2
Sa pagsugo kang Ezequiel, si Jehova migamit sa sambingay sa usa ka magbalantay.
“Kong, sa diha nga makakita [ang magbalantay] sa espada nga moabut sa yuta, huypon niya ang trumpeta, ug pasidan-an ang katawhan;
“Unya bisan kinsa kadto nga makadungog sa tingog sa trumpeta, ug dili manumbaling sa pasidaan; kong ang espada moabut na, ug magakuha kaniya, ang iyang dugo anha sa iyang kaugalingon nga ulo.”3
Sa laing bahin, “kong ang magbalantay makakita sa espada nga moabut, ug dili huyupon ang trumpeta, ug ang katawhan dili mapasidan-an, ug ang espada moabut, ug mokuha sa bisan kinsang tawo gikan sa taliwala nila, … ang iyang dugo panilngon ko sa kamot sa magbalantay.”4
Dayon direktang namulong kang Ezequiel, mideklarar si Jehovah, “Busa ikaw, Oh anak sa tawo, gibutang ko ikaw nga usa ka magbalantay alang sa balay sa Israel; tungod niini patalinghugi ang pulong sa akong ba-ba, ug ihatag kanila ang pasidaan gikan kanako.”5 Ang pasidaan mao nga mohunong sila sa pagpakasala.
“Sa diha nga ako moingon sa dautan: Oh dautan nga tawo, ikaw sa pagkamatuod mamatay gayud, ug ikaw dili mosulti sa pagpasidaan sa tawong dautan gikan sa iyang dalan; kanang tawo nga dautan mamatay gayud diha sa iyang kasal-anan, apan ang iyang dugo panilngon ko diha sa imong kamot.
“Apan, kong ikaw nakapasidaan sa tawong dautan mahitungod sa iyang dalan sa pagpabiya niini; ug siya dili motalikod sa iyang dalan, siya mamatay gayud sa iyang kasal-anan; ugaling ginapagawas mo ang imong kalag. …
“Ingon man usab, sa diha nga ako moingon sa tawong dautan: Ikaw sa pagkamatuod mamatay; kong siya mobiya sa iyang sala, ug magabuhat niana nga uyon sa balaod ug matarung; …
“Walay mausa sa iyang mga sala nga iyang nahimo pagahinumduman pa batok kaniya: gibuhat niya ang uyon sa balaod ug matarung; siya sa pagkamatuod mabuhi.”6
Makapainteres, kini nga pasidaan alang usab sa mga matarung. “Sa diha nga ako moingon sa tawong matarung, nga siya sa pagkamatuod mabuhi; kong siya mosalig sa iyang kaugalingon nga pagkamatarung, ug magabuhat sa kadautan, walay usa sa iyang matarung nga mga buhat nga pagahinumduman; hinonoa diha sa iyang kasal-anan nga iyang nahimo, siya mamatay tungod niini.”7
Naghangyo sa Iyang mga anak, ang Dios misulti kang Ezequiel, “Umingon ka kanila: Ingon nga ako buhi, nagaingon ang Ginoong Dios, ako walay kalipay sa kamatayon sa tawong dautan, apan nga motalikod ang dautan gikan sa iyang dalan ug mabuhi: bumiya kamo, bumiya kamo gikan sa inyong dautan nga mga dalan; kay ngano man nga magpakamatay kamo, Oh balay sa Israel?”8
Imbis ganahan nga mosilot kanato, ang atong Langitnong Amahan ug ang atong Manluluwas nagtinguha sa atong kalipay ug naghangyo kanato sa paghinulsol, hingpit nga nasayud nga ang “pagkadautan dili mahitabo [ug dili gayud] mahimo nga kalipay.”9 Mao nga si Ezequiel ug ang matag propeta kaniadto ug sukad, namulong sa pulong sa Dios uban sa lawom nga pagbati, mipasidaan sa tanan nga mopalayo kang Satanas, ang kaaway sa ilang mga kalag, ug “[mopili] sa kalingkawasan ug sa kinabuhi nga dayon, pinaagi sa halangdon nga Tigpataliwala sa tanan nga mga tawo.”10
Samtang gibati gayud sa mga propeta ang katungdanan nga mopasidaan sa uban, katungdanan kini nga anaa usab sa uban. Gani, “matag tawo kinsa napasidan-an magpasidaan sa iyang silingan.”11 Kita nga nakadawat og kahibalo sa mahinungdanong plano sa kalipay—ug sa mga sugo kalabut niini—kinahanglang mobati og tinguha sa pagpaambit niana nga kahibalo tungod kay kini makahimo og dakong epekto dinhi ug sa kahangturan. Ug kon kita mangutana, “Kinsa ang silingan nga akong pasidan-an?” sigurado nga makita ang tubag diha sa sambingay nga nagsugod og, “May usa ka tawo nga sa naglugsong siya gikan sa Jerusalem paingon sa Jerico, nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan,”12 ug uban pa.
Ang pagkonsiderar sa sambingay sa maayong Samarianhon niini nga konteksto mopahinumdom kanato nga ang pangutana nga “Kinsa ang akong silingan?” konektado sa duha ka dagkong mga sugo: “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok mong kasingkasing, ug sa tibuok mong kalag, ug sa tibuok mong kusog, ug sa tibuok mong hunahuna; ug ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.”13 Ang makaaghat sa pagpalanog sa tingog sa pasidaan mao ang gugma—gugma sa Dios ug gugma sa isigkatawo. Ang pagpasidaan mao ang pagpakabana. Ang Ginoo mitudlo nga buhaton kini “sa kalumo ug sa kaaghup”14 ug “sa pagdani, sa pagkamainantuson, sa kalumo … , ug sa tiunay nga paghigugma.”15 Mahimong dinalian kini, sama sa pagpasidaan nato sa bata nga dili ibutang ang iyang kamot sa kalayo. Kinahanglang klaro kini ug usahay kusganon. Usahay, ang pasidaan mahimong pinaagi sa pagbadlong “kon gidasig sa Espiritu Santo”,16 apan kanunay kining gibase sa gugma. Saksihi, pananglit, ang gugma nga nagdasig sa pagserbisyo ug mga sakripisyo sa atong mga misyonaryo.
Sigurado nga ang gugma mopugos sa mga ginikanan sa pagpasidaan sa ilang labing suod nga “mga silingan”—ang ilang kaugalingong mga anak. Nagpasabut kini sa pagtudlo ug pagpamatuod sa mga kamatuoran sa ebanghelyo. Nagpasabut kini sa pagtudlo sa mga anak sa doktrina ni Kristo: hugot nga pagtuo, paghinulsol, bunyag, ug sa gasa sa Espiritu Santo.17 Ang Ginoo nagpahinumdom sa mga ginikanan, “Ako nagsugo kaninyo sa pag-amuma sa inyong mga anak diha sa kahayag ug kamatuoran.”18
Usa ka mahinungdanong elemento sa katungdanan sa ginikanan sa pagpasidaan mao ang paghulagway dili lang sa makaguol nga mga sangputanan sa sala apan sa kalipay usab nga resulta sa pagkamasulundon sa mga sugo. Hinumdumi ang mga pulong ni Enos kon unsay nakaaghat kaniya nga mangita sa Dios, modawat og kapasayloan sa mga sala, ug makabig:
“Tan-awa, ako miadto sa lasang aron mangayam; ug ang mga pulong nga akong madunggan kanunay nga gipamulong sa akong amahan mahitungod sa kinabuhi nga dayon, ug ang hingpit nga kalipay sa mga santos, mituhop gayud pag-ayo sa akong kasingkasing.
“Ug ang akong kalag gigutom; ug ako miluhod sa atubangan sa akong Magbubuhat, ug ako nangamuyo ngadto kaniya sa hilabihan nga pag-ampo ug nangaliya.”19
Tungod sa Iyang hingpit nga gugma ug pagpakabana sa uban ug sa ilang kalipay, si Jesus wala magduha-duha sa pagpasidaan. Sa pagsugod sa Iyang pangalagad, “si Jesus misugod sa pagwali nga nag-ingon, Paghinulsol kamo, kay ang gingharian sa langit haduol na.”20 Tungod kay nasayud Siya nga dili lang ang bisan unsang dalan mopadulong sa langit, Siya misugo:
“Sumulod kamo agi sa pultahan nga masigpit; kay dako ang pultahan ug sangkad ang dalan nga padulong sa kapildihan, ug daghan ang nagasulod agi niini:
“Kay masigpit ang pultahan ug hiktin ang dalan nga padulong sa kinabuhi, ug diyutay ra ang mga nakatultol niini.”21
Migahin Siya og panahon sa mga makasasala, nag-ingon, “Wala ako moanhi sa pagtawag sa mga matarung, kondili sa mga makasasala aron sila managhinulsol.”22
Alang sa mga escriba ug mga Pariseo ug mga Saduceo, si Jesus hugtanon sa pagpanghimaraut sa ilang pagpakaaron-ingnon. Ang Iyang mga pasidaan ug mga sugo direkta: “Alaut kamo, mga escriba ug mga Pariseo, mga maut! kay nagahatag kamog ikapulo sa yerbabuyna ug sa anis ug sa komino, apan wala ninyo buhata ang labi pang hinungdanong mga butang sa kasugoan, nga mao ang hustisya, ug kalooy, ug pagtuo; kining mga butanga kinahanglan gayud unta nga inyong pagabuhaton, sa walay pagbiya sa uban.”23 Siguradong walay usa nga mopasangil sa Manluluwas nga wala mahigugma niini nga mga escriba ug Pariseo—tutal, Siya nag-antus ug namatay aron usab sa pagluwas kanila. Apan kay nahigugma kanila, dili Siya makatugot nga magpadayon sila sa sala nga dili klarong makorihian. Adunay misulat, “Si Jesus mitudlo sa iyang mga sumusunod sa pagbuhat sama sa iyang gibuhat: sa pag-abi-abi sa tanan apan sa pagtudlo usab kabahin sa sala, tungod kay ang gugma nagkinahanglan nga pasidan-an ang mga tawo kon unsay makadaut kanila.”24
Usahay kadtong mopasidaan ibaliwala sa mga tawo isip mahukmanon. Sa sukwahing paagi, kadtong nangangkon nga ang kamatuoran mag-agad sa tawo ug ang moral nga mga sumbanan magdepende sa personal nga gusto kasagaran maoy grabeng mosaway sa mga tawo nga dili modawat sa unsay gikonsiderar karon nga “saktong panghunahuna.” Usa ka manunulat mipasabut niini isip ang “kultura sa kaulaw”:
“Sa kultura sa kahasol sa tanlag masayran ninyo kon maayo o dautan kamo pinaagi sa unsay gisulti sa inyong konsensya. Sa kultura sa kaulaw masayran ninyo kon maayo o dautan kamo pinaagi sa unsay gisulti sa komunidad bahin kaninyo, kon mipasidungog o misalikway ba kini kaninyo. … [Sa kultura sa kaulaw,] ang moral nga kinabuhi wala gibase sa mga baruganan sa unsay husto ug sayop; gibase kini sa mga opinyon kon unsay naapil ug wala maapil. …
“… Ang tanan kanunay nga dili sigurado sa moral nga sistema nga gibase sa naapil ug wala maapil. Walay permanente nga mga sumbanan, ang pausab-usab ra nga paghukom sa mga tawo. Kultura kini sa sobrang kasensitibo, sobrang reaksyon ug kanunay nga kahadlok sa moral nga mga isyu, diin ang tanan daw napugos sa pagpa-uyon-uyon. …
“Ang kultura sa kahasol sa tanlag tingali lisud, apan sa labing minos, mahimo kang masilag sa sala ug sa gihapon mohigugma sa makasasala. Ang modernong kultura sa kaulaw mohatag kuno og bili sa mga mithi sa pagpaapil ug kamatugtanon, apan makatingala nga dili kini malooy niadtong dili mouyon ug niadtong lahi sa kadaghanan.”25
Katugbang niini mao ang “lig-on nga sukaranan sa atong Manunubos,”26 usa ka lig-on ug permanente nga pundasyon sa kaangayan ug hiyas. Mas maayo pa nga makabaton sa dili mausab nga balaod sa Dios diin mahimo kitang mopili sa atong kapalaran kay sa mahimong bihag sa walay klarong mga lagda ug kasuko sa gubot nga mga tawo sa social media. Mas maayo pa nga masayud sa kamatuoran kay sa “igatuya-tuya ug igaliyok-liyok sa tanang hangin sa tuluohan.”27 Mas maayo pa nga maghinulsol ug mokab-ot sa sumbanan sa ebanghelyo kay sa magpakaaron-ingnon nga walay husto o sayop ug mag-antus diha sa sala ug pagmahay.
Ang Ginoo mideklarar, “Ang tingog sa pagpasidaan modangat ngadto sa tanan nga mga katawhan, pinaagi sa mga ba-ba sa akong mga tinun-an, kinsa Ako mipili niining katapusan nga mga adlaw.”28 Isip mga magbalantay ug mga disipulo, dili kita mahimong mobaliwala niining “labi pa ka dagkong mga hiyas.”29 Sama ni Ezequiel, dili mahimong makita nato ang espada nga nagsingabut “ug dili huyupon ang trumpeta.”30 Wala kita magsulti nga atong dukdukon ang pultahan sa atong silingan o mobarug sa plasa nga magsinggit og, “Paghinulsol!” Sa tinuod, kon hunahunaon kini ninyo, aduna kita diha sa gipahiuli nga ebanghelyo sa unsay gusto gayud kaayo sa katawhan. Busa ang tingog sa pasidaan sa kinatibuk-an dili lamang matinahuron, apan sa mga pulong pa sa Salmista, kini “tingog nga malipayon.”31
Ang opinion editor sa Deseret News nga si Hal Boyd mihatag og ehemplo nga ang pagpakahilum mahimong makadaut sa uban. Iyang nakita nga samtang ang ideya sa kaminyoon usa gihapon ka butang nga “intelektwal nga gidebatihan” sa mga elitista sa Amerikanhong katilingban, ang mismong kaminyoon dili butang nga ilang gidebatihan diha sa buhat. “‘Ang mga elitista magminyo ug magpabiling minyo ug mosiguro nga ang ilang mga anak makatagamtam sa mga benepisyo sa lig-ong kaminyoon.’ … Ang problema, hinoon, mao nga kasagaran dili [nila] isangyaw ang unsay ilang gibuhat.” Dili sila gustong “modiktar” niadtong labing makagamit sa ilang moral nga pagpangulo, apan “panahon na tingali nga kadtong dunay edukasyon ug lig-ong mga pamilya mohunong sa pagpakaaron-ingnong neutral ug mosugod sa pagsangyaw sa ilang gibuhat kalabut sa kaminyoon ug pagkaginikanan … [ug] motabang sa ilang isigka-Amerikano sa paghangup niini.”32
Mosalig kami nga ilabi na kamo sa bag-ong henerasyon, mga kabatan-onan ug mga young adult nga gisaligan sa Ginoo alang sa kalampusan sa Iyang buhat sa umaabut nga katuigan, mosuporta sa mga pagtulun-an sa ebanghelyo ug sa mga sumbanan sa Simbahan sa dayag ug ingon man sa pribado. Ayaw pasagdi nga kadtong modawat sa kamatuoran magkasayup-sayop ug mapakyas diha sa pagka-ignorante. Ayaw padala sa sayop nga mga ideya sa pagkamatugtanon o sa kahadlok—kahadlok sa kahasol, pagdumili, o gani sa pag-antus. Hinumdumi ang saad sa Manluluwas:
“Bulahan kamo sa diha nga panamastamasan kamo sa mga tawo, ug pagalutuson kamo, ug pagabutang-butangan kamo sa tanang matang sa kadautan batok kaninyo tungod kanako.
“Kinahanglan managmaya ug managkalipay kamo, kay dako ang inyong balus didto sa langit, kay sa ingon man niini gilutos sa mga tawo ang mga propeta nga nanghiuna kaninyo.”33
Sa katapusan, kitang tanan manubag sa Dios alang sa atong mga pagpili ug sa atong pagpakabuhi. Ang Manluluwas mideklarar, “Ang akong Amahan mipadala kanako nga Ako unta ituboy nganha sa krus; ug human niana nga Ako matuboy diha sa krus, nga Ako unta makadala sa tanan nga mga tawo ngari kanako, nga ingon nga Ako gituboy sa mga tawo mao usab ang mga tawo ituboy pinaagi sa Amahan, sa pagbarug sa akong atubangan, aron pagahukman sa ilang mga buhat, kon sila matarung o kon sila dautan.”34
Nag-ila niini, ang labing pagkagamhanan sa Ginoo, mangamuyo ko gamit ang mga pulong ni Alma:
“Ug karon, akong mga kaigsoonan, ako manghinaut gikan sa kinahiladman nga bahin sa akong kasingkasing, oo, uban ang dako nga kabalaka gani ngadto sa kasakit, nga kamo … [mosalikway sa] inyong mga sala, ug dili ilangay ang adlaw sa inyong paghinulsol;
“Apan nga kamo magpaubos sa inyong mga kaugalingon sa atubangan sa Ginoo, ug motawag sa iyang balaan nga ngalan, ug magbantay ug mag-ampo sa kanunay, nga kamo mahimo nga dili matintal labaw niana nga kamo makalahutay, ug sa ingon giyahan pinaagi sa Balaang Espiritu … ;
“Mag-angkon og hugot nga pagtuo diha sa Ginoo; mag-angkon og paglaum nga kamo makadawat og kinabuhi nga dayon; mag-angkon og gugma sa Dios sa kanunay diha sa inyong mga kasingkasing, nga aron kamo bayawon sa katapusan nga adlaw ug makasulod ngadto sa iyang kapahulayan.”35
Unta ang matag usa kanato makasulti ngadto sa Ginoo uban ni David: “Wala ko pagtagoi ang imong pagkamatarung sa sulod sa akong kasingkasing; gipahayag ko ang imong pagkamatinumanon ug ang imong kaluwasan: wala ko pagtagoi ang imong mahigugmaong-kalolot ug ang imong kamatuoran gikan sa dako nga katilingban. Ayaw ipahilayo ang imong mga malumong kalooy gikan kanako, O Ginoo.”36 Sa pangalan ni Jesukristo, amen.