Ang Dios nga Kapangulohan ug ang Plano sa Kaluwasan
Tungod kay anaa kanato ang kamatuoran mahitungod sa Dios nga Kapangulohan ug sa atong relasyon Kanila, kita adunay pinakatalagsaong giya alang sa atong panaw sa mortalidad.
I.
Ang atong unang artikulo sa hugot nga pagtuo namahayag, “Kami nagtuo sa Dios, ang Amahan sa Kahangturan, ug sa Iyang Anak, si Jesukristo, ug sa Espiritu Santo.” Miduyog kita sa ubang mga Kristiyano bahin niini nga pagtuo sa usa ka Amahan ug Anak ug Espiritu Santo, apan ang atong gituohan mahitungod Kanila lahi kay sa gituohan sa uban. Wala kita motuo sa gitawag sa Kristiyanong kalibutan og doktrina sa Balaang Trinidad. Sa una niyang panan-awon, nakita ni Joseph Smith ang duha ka managlahing personahe, duha ka binuhat, nga nagklaro nga dili tinuod ang nagpatigbabaw nga gituohan mahitungod sa Dios ug sa Dios nga Kapangulohan.
Sukwahi sa gituohan nga ang Dios dili matugkad ug misteryo nga dili mahibaloan mao ang kamatuoran bahin sa kinaiyahan sa Dios ug ang atong relasyon Kaniya mahibaloan ug mao gayud ang yawe sa tanan natong doktrina. Girekord sa Biblia ang nabantog nga Mapangaliyupoong Pag-ampo ni Jesus, diin gipahayag Niya nga “ang kinabuhing dayon mao kini, ang ilang pagpakaila kanimo nga mao ang bugtong tinuod nga Dios, ug kang Jesukristo nga imong pinadala” (Juan 17:3).
Ang paningkamot nga makaila sa Dios nagsugod sa wala pa ang mortalidad ug dili matapos dinhi. Mitudlo si Propeta Joseph Smith, “Apan mahimo nga madugay-dugay nga ikaw makaaninag sa luyo sa tabil sa dili pa ikaw makakat-on … sa tanang mga prinsipyo sa kahimayaan.”1 Misalig kita sa kahibalo nga atong naangkon didto sa premortal nga kalibutan sa espiritu. Sa ingon, diha sa pagsulay og tudlo sa mga Israelite bahin sa kinaiyahan sa Dios ug sa Iyang relasyon ngadto sa Iyang mga Anak, namahayag si propeta Isaias, sama sa narekord sa Biblia:
“Nan kang kinsa man diay ninyo igapakasama ang Dios? kun unsang dagwaya ang inyong iindig kaniya? …
“Wala ba kamo mahibalo? wala ba kamo makadungog? wala ba kini ikasugilon kaninyo gikan pa sa sinugdan? wala ba kamo makasabut gikan pa sa sinugdan? wala ba kamo makasabut gikan pa sa mga pagkatukod sa yuta?” (Isaias 40:18, 21).
Nasayud kita nga kining tulo ka sakop sa Dios nga Kapangulohan buwag ug managlahing binuhat. Nasayud kita niini gikan sa instruksyon gikan ni Propeta Joseph Smith: “Ang Amahan adunay lawas nga unod ug mga bukog nga mahikap ingon sa tawo, ang Anak usab, apan ang Espiritu Santo walay lawas nga unod ug mga bukog, apan usa ka personahe sa Espiritu. Kon dili tungod niini, ang Espiritu Santo dili makapuyo sulod kanato (D&P 130:22).
Kabahin sa kinatas-ang dapit sa Dios nga Amahan diha sa Dios nga Kapangulohan, ingon man usab sa tagsa-tagsa nga mga tahas nga gipahigayon sa matag personahe, mipasabut si Propeta Joseph:
“Si bisan kinsang tawo nga nakakita sa langit nga naabli nasayud nga adunay tulo ka mga personahe sa kalangitan kinsa naghupot sa gahum, ug nagdumala sa tanan. …
“… Kini nga mga personahe … gitawag nga Dios ang sinugdanan, ang Tiglalang; Dios ang ikaduha, ang Manunubos; ug ang Dios ikatulo, ang Saksi o Tigpamatuod.
“[Katungod] sa Amahan ang pagdumala isip Labaw o Presidente, si Jesus isip Tigpataliwala, ug ang Espiritu Santo isip Tigpamatuod o Saksi.”2
II. Ang Plano
Nasabtan nato ang atong relasyon sa mga sakop sa Dios nga Kapangulohan gikan sa unsay gipadayag mahitungod sa plano sa kaluwasan.
Ang mga pangutana sama sa “Diin man kita gikan?” “Nganong nia kita dinhi?” ug “Asa kita padulong?” gitubag diha sa gitawag sa mga kasulatan nga “[plano] sa kaluwasan,” ang “talagsaong [plano] sa kalipay,” o ang “[plano] sa katubsanan” (Alma 42:5, 8, 11). Ang ebanghelyo ni Jesukristo maoy sentro niini nga plano.
Isip espiritu nga mga anak sa Dios, nga diha na sa wala pa ang mortalidad, nagtinguha kita sa atong destinasyon sa kinabuhing dayon apan miuswag kutob sa atong mahimo nga wala ang mortal nga kasinatian sa pisikal nga lawas. Aron mahatag kana nga oportunidad, gipangulohan sa atong Langitnong Amahan ang Paglalang niini nga kalibutan, diin, gihikaw kanato ang atong panumduman sa wala pa kita matawo, mapamatud-an nato ang atong kaandam sa pagtuman sa Iyang mga sugo ug makasinati ug molambo pinaagi sa uban pang mga hagit sa mortal nga kinabuhi. Apan sa dagan nianang mortal nga kasinatian, ug isip sangputanan sa Pagkapukan sa atong unang mga ginikanan, mag-antus kita og espiritwal nga kamatayon nga ibulag sa presensya sa Dios, makasala, ug makasinati og pisikal nga kamatayon. Ang plano sa Amahan naglaum ug naghatag og mga paagi sa pagbuntog nianang tanan nga babag.
III. Ang Dios nga Kapangulohan
Sa pagkahibalo sa katuyoan sa talagsaong plano sa Dios, gikonsiderar na nato karon ang tagsa-tagsang tahas sa tulo ka sakop sa Dios nga Kapangulohan niana nga plano.
Sugdan nato pinaagi sa usa ka pagtulun-an gikan sa Biblia. Sa pagtapos sa ikaduha niyang sulat ngadto sa mga taga-Corinto, gihimo ni Apostol Pablo kining daw diretso lang nga pagpasabut bahin sa Dios nga Kapangulohan nga gilangkuban sa Amahan, sa Anak, ug sa Espiritu Santo: “Ang grasya sa Ginoong Jesukristo, ug ang gugma sa Dios, ug ang pakig-ambit [o pakigdait3] sa Espiritu Santo, magauban kaninyong tanan” (2 Mga Taga-Corinto 13:14).
Kining biblikanhong kasulatan nagrepresentar sa Dios nga Kapangulohan ug nagpasabut sa malukpanon ug makadasig nga gugma sa Dios nga Amahan, sa manggiloy-on ug makaluwas nga misyon ni Jesukristo, ug sa pakigdait sa Espiritu Santo.
Dios nga Amahan
Nagsugod kining tanan sa Dios nga Amahan. Samtang ingon og diyutay ra kita’g nasayran bahin Kaniya, ang atong nasayran makahuluganon sa pagsabut sa kinatas-an Niyang dapit, sa atong relasyon Kaniya, ug sa tahas Niya sa pagdumala sa plano sa kaluwasan, sa Paglalang, ug sa tanan pang nagsunod.
Sa gisulat ni Elder Bruce R. McConkie sa dayon niyang pagkamatay: “Diha sa pinakatalagsaon ug pinakaimportante nga kahulugan sa pulong, dunay usa lamang ka tinuod ug buhi nga Dios. Siya ang Amahan, ang Labawng Makagagahum nga Elohim, ang Labing Halangdon nga Binuhat, ang Tiglalang ug Tigmando sa uniberso.”4 Siya ang Dios ug Amahan ni Jesukristo, ingon man usab kanatong tanan. Mitudlo si Presidente David O. McKay nga “ang unang sukaranang kamatuoran nga gipasiugdahan ni Jesukristo mao kini, nga adunay nagdumala sa tanan nga mao ang Dios nga Amahan, ang Ginoo sa langit ug sa yuta.”5
Unsay atong nasayran sa kinaiyahan sa Dios nga Amahan kadaghanan maoy atong nakat-unan gikan sa pangalagad ug mga pagtulun-an sa Iyang Bugtong Anak, si Jesukristo. Sama sa gitudlo ni Elder Jeffrey R. Holland, usa sa pinakaimportante nga katuyoan sa pangalagad ni Jesus mao ang pagpadayag ngadto sa mga mortal “unsa gayud ang Dios ang atong Mahangturong Amahan, … sa pagpadayag ug sa paghimong personal ngari kanato sa tinuod nga kinaiya sa Iyang Amahan, ang atong Amahan sa Langit.”6 Ang Biblia naglangkob og apostolikanhong saksi nga si Jesus “tukma nga hulad” sa kinaiya sa Iyang Amahan (Mga Hebreohanon 1:3), nga nagpasabut lang sa kaugalingong pagtulun-an ni Jesus nga “ang nakakita kanako nakakita sa Amahan” (Juan 14:9).
Ang Dios nga Amahan mao ang Amahan sa atong mga espiritu. Kita Iyang mga anak. Nahigugma siya kanato, ug gihimo Niya ang tanan para sa mahangturon natong kaayohan. Siya ang tigpasiugda sa plano sa kaluwasan, ug pinaagi kini sa Iyang gahum nga natuman sa Iyang plano ang mga katuyoan niini alang sa katapusang himaya sa Iyang mga anak.
Ang Anak
Para sa mga mortal, ang kanunayng makita nga sakop sa Dios nga Kapangulohan mao si Jesukristo. Usa ka talagsaong doktrinal nga pamahayag sa Unang Kapangulohan niadtong 1909 nag-ingon nga Siya “ang unang natawo sa tanang anak sa Dios—ang unang anak sa espiritu, ug ang bugtong anak sa unod.”7 Ang Anak, nga pinakatalagsaon sa tanan, gipili sa Amahan sa pagtuman sa plano sa Amahan—mogamit sa gahum sa Amahan sa paglalang sa dili maihap nga kalibutan (tan-awa sa Moises 1:33) ug pagluwas sa mga anak sa Dios gikan sa kamatayon pinaagi sa Iyang Pagkabanhaw ug gikan sa sala pinaagi sa Iyang Pag-ula. Ang langitnong sakripisyo tinuod nga gitawag og “ang labing importanting buhat sa tibuok tawhanong kasaysayan.”8
Nianang lahi ug sagradong mga okasyon dihang personal nga gipaila sa Dios nga Amahan ang Anak, miingon Siya, “Mao kini ang akong Anak nga pinalangga: patalinghugi ninyo siya” (Marcos 9:7; Lucas 9:35; tan-awa usab sa 3 Nephi 11:7; Joseph Smith—Kasaysayan 1:17). Sa ingon, si Jesukristo, si Jehova, ang Ginoong Dios sa Israel, ang namulong pinaagi sa mga propeta.9 Mao nga sa dihang mipakita si Jesus sa mga Nephite human sa Iyang Pagkabanhaw, gipaila Niya ang Iyang kaugalingon isip “ang Dios sa tibuok yuta” (3 Nephi 11:14). Mao nga si Jesus kasagaran namulong sa mga propeta sa Basahon ni Mormon ug sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw isip “ang Amahan ug ang Anak,” usa ka tawag nga gipasabut sa dinasig nga doktrinal nga paghulagway 100 ka tuig na ang milabay.10
Ang Espiritu Santo
Ang ikatulong sakop sa Dios nga Kapangulohan mao ang Espiritu Santo, nga gipasabut usab nga mao ang Balaang Espiritu, ang Espiritu sa Ginoo, ug ang Maghuhupay. Siya ang sakop sa Dios nga Kapangulohan nga mao ang pamaagi sa personal nga pagpadayag. Isip personahe sa espiritu (tan-awa sa D&P 130:22), makasulod Siya kanato ug makahimo sa mahinungdanong tahas sa pagkakigsulti tali sa Amahan ug sa Anak ug sa mga anak sa Dios dinhi sa yuta. Daghang kasulatan nagtudlo nga ang Iyang misyon mao ang pagpamatuod sa Amahan ug sa Anak (tan-awa sa Juan 15:26; 3 Nephi 28:11; D&P 42:17). Ang Manluluwas misaad nga ang Maghuhupay motudlo kanato sa tanang butang, magapahinumdom kanato sa tanang butang, ug mogiya kanato sa tanang kamatuoran (tan-awa sa Juan 14:26; 16:13). Sa ingon, ang Espiritu Santo makatabang nato sa pag-ila sa matuod ug sa sayop, mogiya sa dinagko natong mga desisyon, ug motabang natong makatabok sa mga hagit sa mortalidad.11 Siya usab ang pamaagi diin mabalaan kita, nga mao ang, pagkalimpyo ug pagkalunsay gikan sa sala (tan-awa sa 2 Nephi 31:17; 3 Nephi 27:20; Moroni 6:4).
IV.
Busa, sa unsang paagi diay nga ang pagsabut niining doktrina nga langitnong gipadayag mahitungod sa Dios nga Kapangulohan ug sa plano sa kaluwasan makatabang kanato sa atong mga hagit karon?
Tungod kay anaa kanato ang kamatuoran mahitungod sa Dios nga Kapangulohan ug sa atong relasyon Kanila, sa katuyoan sa kinabuhi, ug sa kinaiyahan sa mahangturon natong padulngan, kita adunay pinakatalagsaong giya ug kasiguroan alang sa atong panaw sa mortalidad. Kahibalo kita kinsay atong simbahon ug nganong mosimba kita. Kahibalo kita kon kinsa kita ug unsay posible natong maabut (tan-awa sa D&P 93:19). Kahibalo kita kinsay naghimo niining tanan nga posible, ug kahibalo kita unsay angay natong buhaton aron matagamtam ang kinatas-ang mga panalangin nga moabut pinaagi sa plano sa Dios sa kaluwasan. Unsaon nato pagkahibalo niining tanan? Kahibalo kita pinaagi sa mga pagpadayag sa Dios ngadto sa Iyang mga propeta ug sa matag usa kanato.
Ang pagkab-ot sa gihulagway ni Apostol Pablo nga “sukod sa gidak-on sa kahupnganan ni Kristo” (Mga Taga-Efeso 4:13) nagkinahanglan og labaw pa sa pag-angkon og kahibalo. Gani dili igo kanato nga makombinsir lang sa ebanghelyo; kinahanglan nga molihok kita ug mohunahuna aron kita makabig niini. Agig sukwahi ang mga institusyon sa kalibutan, nga nagtudlo kanato nga mahibalo og mga butang, ang plano sa kaluwasan ug ang ebanghelyo ni Jesukristo naghagit kanato sa pagkahimong mas maayo.
Sigun sa gitudlo ni Presidente Thomas S. Monson sa miagi natong kinatibuk-ang komperensya:
“Ang mahinungdanong bahin sa plano [sa kaluwasan] mao ang atong Manluluwas, si Jesukristo. Kon wala ang Iyang maulaong sakripisyo, ang tanan mawala. Hinoon, dili igo, ang magtuo lamang Kaniya ug sa Iyang misyon. Kinahanglan kitang molihok ug magkat-on, mangita ug mag-ampo, maghinulsol ug molambo. Kinahanglan kitang masayud sa mga balaod sa Dios ug mosunod niini. Kinahanglan kitang makadawat sa Iyang makaluwas nga mga ordinansa. Pinaagi lamang sa pagbuhat nga kita makaangkon sa tinuod, nga mahangturon nga kalipay. …
“Gikan sa kahiladman sa akong kalag ug kamapainubsanon,” si Presidente Monson namahayag, “ako mopamatuod sa dakong gasa sa plano sa atong Amahan alang kanato. Mao kini ang usa ka hingpit nga dalan sa kalinaw ug kalipay dinhi ug sa kalibutan nga moabut.”12
Akong idugang ang akong pagpamatuod nianang mensahe sa atong pinalanggang propeta-presidente. Ako mopamatuod nga kita dunay Langitnong Amahan, kinsa nahigugma kanato. Ako mopamatuod nga kita dunay Espiritu Santo, kinsa naggiya kanato. Ug ako mopamatuod mahitungod ni Jesukristo, ang atong Manluluwas, nga mihimo niining tanan nga posible, sa pangalan ni Jesukristo, amen.