Magmalig-on sa Pagbarug ug Ihatag ang Tanan
Hinaot nga ang atong rota atong mabana-bana og balik kon gikinahanglan ug lantawon ang unahan uban sa dakong paglaum ug pagtuo. Unta kita “magmalig-on sa pagbarug” nga magmaisug ug “ihatag ang tanan.”
Mga tuig ang milabay ang batan-on namong apo midagan ngari nako ug mahinamong mipahibalo, “Lo, naka-goal ko og katulo sa akong duwa sa soccer karon!”
Madasigon kong mitubag, “Maayo Sarah!”
Dayon mitan-aw nako ang iyang mama nga mikidhat ug miingon, “Ang score duha sa pikas usa.”
Wa na lang ko mangutana’g kinsay midaug!
Ang komperensya panahon sa pagpamalandong, pagpadayag, ug usahay redireksyon.
Dunay kompanya nga tigpaabang og sakyanan nga may GPS system nga gitawag og Never Lost. Kon masayop ka og liko kon imo na kining ibutang sa gustong destinasyon, ang tigtultol nga tingog dili moingon og, “Nayabag na!” Apan, sa nindot kaayong tingog, mag-ingon, “Nag-bana-bana sa rota—kon mahimo pangita og asa pweding mo U-turn.”
Sa Ezequiel atong mabasa kining maanindot nga saad:
“Kon ang dautan motalikod gikan sa tanan niyang mga sala nga iyang nahimo, ug magabantay sa akong tanan nga kabalaoran, ug magabuhat nianang nahasubay sa balaod ug matarung, siya sa pagkamatuod mabuhi, siya dili mamatay.
“Walay usa sa iyang mga paglapas nga iyang nahimo nga pagahandumon pa batok kaniya.”1
Katalagsaon nga saad, apan nagkinahanglan kini sa tanang duha aron madawat ang saad sa ikatulo. Mobiya sa tanan; motuman sa tanan; dayon mapasaylo ang tanan. Nagkinahanglan kini sa “paghatag sa tanan”!
Dili ta magpenarehas sa tawo kinsa, sama sa gireport sa Wall Street Journal nagpadala og envelope nga puno sa kwarta uban sa sulat nga wala hibaloi kon diin gikan ngadto sa Internal Revenue Service nga nag-ingon, “Dear IRS, Lakip niini ang kwarta nga pangbayad sa nangagi kong mga buhis. P.S. Kon pananglit inig kahuman niini samukon gihapon ko sa akong konsensya, ipadala nako ang uban pa.”2
Dili ingon niana ang pamaagi! Dili kinahanglang may itago pa ta sa pamasin nga makalusot pa. Nagkinahanglan ang Ginoo sa andam nga kasingkasing ug hunahuna.3 Tibuok natong kasingkasing! Sa dihang kita gibunyagan, hingpit kitang giunlod isip simbolo sa atong saad sa bug-os nga pagsunod sa Manluluwas, dili taphaw lang. Kon hingpit ang atong pasalig ug “ihatag ang tanan,” ang mga langit mokurog alang sa atong kaayohan.4 Kon dili kita bugnaw ug dili init o dili kaayo committed, mawala kanato ang ubang pinili nga panalangin sa langit.5
Daghang tuig nang milabay gidala nako ang Boy Scouts nga magkamping sa desyerto. Nangatulog ang mga bata duol sa daob nga ilang gibuhat, ug sama sa matag Scout leader, natulog ko luyo sa akong truck. Pagkabuntag sa akong pagbangon ug gianinaw ang campsite, nakakita ko og usa ka Scout, nganlan nako’g Paul, ingon og wala makatulog og tarung. Nangutana ko kumusta iyang pagkatulog, mitubag siya, “Dili kaayo maayo.”
Dihang nangutana ko’g ngano, miingon siya, “gitugnaw ko; wala nay daob.”
Mitubag ko, “Ah, ang daob makapainit gayud. Wala ba kaayo mohatag og kainit ang imong sleeping bag?”
Walay tubag.
Dayon usa sa laing scout mitubag og kusog, “wala niya gamita ang iyang sleeping bag.”
Di ko katuo nangutana ko, “Ngano man, Paul?”
May kahilum—dayon sa may kaulaw’ng tubag: “Ah, kay kon dili nako bukharon ang akong sleeping bag, wala na koy lukutunon.”
Tinuod nga istorya: nikaging siya sa katugnaw sulod sa mga oras kay gidaginot niya ang lima ka minutos nga trabahoon. Makahunahuna siguro ta, “Pagkabinuang! Kinsa ba kahay mohimo niana?” Apan, gihimo nato kana sa tanang panahon sa mas delikadong mga paagi. Kita, sa tinuod, magdumili sa pagbukhad sa atong mga sleeping bag pinaagi sa dili nato paggahin og oras sa sinserong pag-ampo, pagtuon, ug sa matinguhaong pagsunod sa ebanghelyo matag adlaw; dili lang kay mamatay ang daob, apan walay proteksyon ug magkabugnaw kita.
Kon ibaliwala nato ang atong mga pakigsaad, kita ang responsable sa mga sangputanan. Mitambag ang Ginoo kanato “pagbantay mahitungod sa inyong mga kaugalingon, sa paghatag og makugihon nga pagsunod sa mga pulong sa kinabuhi nga dayon.”6 Ug midugang siya sa pagpahayag, “Ang akong dugo dili makalimpyo kanila kon sila dili maminaw kanako.”7
Sa reyalidad, mas sayon ang “paghatag sa tanan” kay sa tipik ra. Kon tipik ra ang atong paghatag o walay ihatag, anaa kana nga termino sa Star Wars nga, “dunay kaguliyang sa pwersa.” Nasupak kita sa kabubut-on sa Dios ug mao nga nasukwahi kita sa kinaiyahan sa kalipay.8 Miingon si Isaias:
“Apan ang dautan mahasama sa dagat nga nagubot; kay kini dili makapahulay, ug ang iyang mga tubig nagasabyag sa lapok ug sagbut.
“Wala nay pakigdait, miingon ang akong Dios, alang sa dautan.”9
Swerte lang, kay bisan asa kita o diin kita gikan, matabangan gihapon kita sa Manluluwas, kinsa miingon: “Busa, kinsa kadto nga maghinulsol ug moduol ngari kanako ingon sa usa ka gamay nga bata, kaniya Ako modawat, kay ingon niana ang gingharian sa Dios. Tan-awa, kay sa ingon niana Ako motugyan sa akong kinabuhi, ug modawat niini pag-usab.”10
Samtang padayon kitang maghinulsol ug mosalig sa Ginoo, makabaton kita’g kalig-on kon kita magpaubos ug maghupot sama sa pagtuo sa gamay nga bata,11 nga nabuhong sa kaalam gikan sa kasinatian sa kinabuhi. Mipahayag si Job, “Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.”12 Si Tennyson ang misulat nga, “Ang akong kalig-on sama sa kalig-on sa napulo, kay ang akong kasingkasing putli.”13 Mitambag ang Ginoo, “Barug kamo sa balaan nga mga dapit, ug ayaw pagbalhin.”14
Ang among anak si Justin namatay sa edad nga 19 human nakigbugno sa tibuok kinabuhi nga sakit. Sa usa ka pakigpulong sa sakrament nga iyang gihatag dili pa lang dugay sa wala pa siya mobiya kanamo, mipaambit siya og istorya nga tingali makahuluganon kaniya bahin sa amahan ug sa batan-on niyang anak kinsa miadto sa tindahan sa mga dulaan diin dunay pinaburot nga punching bag nga porma og tawo. Gisumbag sa bata ang pinaburot nga tawo, nga mobarag ug moporma dayon og balik sa pagbawos sa iyang matag sumbag. Nangutana ang amahan sa iyang batang anak nganong mosigi man og bawos ang tawo. Naghunahuna og kadiyot ang bata ug dayon miingon, “ambut lang kaha. Tingali tungod kay lig-on siya sa sulod.” Aron “ikahatag ang tanan,” kinahanglan nga “magmalig-on kitang mobarug,” “bisan unsay mahitabo.”15
Magmalig-on kitang mobarug sa pagpaabut nga tangtangon sa Ginoo o hatagan kita’g kalig-on nga malahutay ang atong mga tunok dinhi sa unod.16 Ang maong mga tunok mao ang sakit, kakulian sa panglawas, mental nga balatian, kamatayon sa minahal, ug daghan pang mga problema.
Magmalig-on kitang mobarug kon atong ‘iisa ang nanghoyhoy nga mga kamot. Magmalig-on kitang mobarug kon manalipud kita sa kamatuoran batok sa dautan ug sekyular nga kalibutan nga nagkadugang ang pagkadili-komportable uban sa kahayag, nagangalan sa dautan nga maayo, ug sa maayo nga dautan17 ug “nanghimaraut sa mga matarung tungod sa ilang pagkamatarung.”18
Ang malig-on nga pagbarug posible bisan sa mga kalisud tungod sa limpyong konsensya, sa makalig-on ug makahupay nga kasiguroan gikan sa Espiritu Santo ug sa mahangturong panglantaw nga lapas sa mortal nga panabut.19 Sa premortal natong kinabuhi naninggit kita sa kalipay tungod sa oportunidad nga makasinati sa pagka-mortal.20 Tanan kita “mihatag sa tanan” dihang mahinamon kitang midesisyon sa pagkahimong maisug nga tigpanalipud sa plano sa atong Langitnong Amahan. Panahon na nga magmalig-on ug panalipdan pag-usab ang Iyang plano!
Ang 97 anyos nakong amahan bag-o lang namatay. Kon dunay mangutana og kumusta siya, ang kanunay niyang tubag mao, “Sa sukod nga 1–10, naa ko sa mga 25!” Bisan og kining pinalanggang tawo dili na makabarug o makalingkod, ug maglisud na sa pagsulti, mao ra gihapon ang iyang tubag. Kanunay siyang nagmalig-on.
Dihang 90 anyos ang akong papa didto mi sa airport ug nangutana ko niya kon magkuha ba ko og wheelchair para niya. Miingon siya, “Dili, Gary—tingali inigkatigulang nako.” Ug dayon midugang siya, “Gawas pa, kon maluya ko og lakaw, pwede ra gyud kong modagan.” Kon dili nato mahimo nga “ihatag ang tanan” sa kasamtangan natong paglakat, nan tingali kinahanglan kitang modagan; tingali angay natong bana-banaon pag-usab ang atong rota. Basin og nagkinahanglan kitang mo-U-turn. Basin og nagkinahanglan kita og dugang pa nga tinuorayng pagtuon, pag-ampo, o pasagdan na lang ang ubang butang aron mahangop nato ang mga butang nga importante. Tingali kinahanglan natong pasagdan ang kalibutan aron atong mahangop ang kahangturan. Nasabtan kini sa akong amahan.
Sa sakop pa siya sa navy niadtong World War II, dunay mga tawo sa dako og lapad nga building21 nga mibiay-biay sa iyang mga baruganan; duha sa kauban niya sa barko, si Dale Maddox ug Don Davidson, nakamatikud ug wala moapil. Nangutana sila, “Sabin, nganong lahi kaayo ka sa uban? Taas ka og moral ug dili moinom, dili manabako, o mamalikas, apan sama og kalma ka og malipayon.”
Ang positibo nilang impresyon sa akong amahan wala mohaum sa unsay ilang nakat-unan mahitungod sa mga Mormon, ug nahimo sa akong amahan ang pagtudlo ug pagpabunyag sa duha ka kauban sa barko. Ang mga ginikanan ni Dale nasagmuyo kaayo ug gihadlok siya nga kon magpasakop siya sa Simbahan mawad-an siya og hinigugma, si Maryolive, apan nakigtagbo si Maryolive sa mga misyonaryo ug nabunyagan usab.
Sa hapit na mahuman ang gubat si Presidente Heber J. Grant nanawagan para sa pagserbisyo og misyon, lakip sa mga lalaking minyo. Niadtong 1946, si Dale ug si Mary Olive, mihukom nga si Dale magmisyon bisan og hapit na matawo ang una nilang anak. Sa katapusan nanganak sila og siyam—tulo ka lalaki ug unom ka babaye. Ang tanang siyam nakaserbisyo og misyon, gisundan ni Dale ug Mary Olive, nga nakaserbisyo og tulo ka misyon sa ilang kaugalingon. Mga dosena ka mga apo ang nakaserbisyo usab. Duha sa ilang mga anak, si John ug Matthew Maddox, karon mga sakop sa Tabernacle Choir, mao usab ang umagad ni Mateo nga si Ryan. Ang pamilyang Maddox karon 144 na kabuok ug mga talagsaong ehemplo sa “paghatag sa tanan.”
Samtang nangukay mi sa mga papeles sa akong papa, among nabasahan ang usa ka sulat gikan ni Jennifer Richards, usa sa lima ka anak nga kauban ni papa sa barko nga si Don Davidson. Misulat siya: “Ang imong pagkamatarung nakausab sa among kinabuhi. Dili mahunahuna kon unsa kaha ang among kinabuhi kon wala ang Simbahan. Namatay ang akong papa nga nahigugma sa ebanghelyo ug naningkamot sa pagpakabuhi niini hangtud sa katapusan.”22
Lisud sukdon ang epekto sa kaayohan nga posibling mabatunan sa matag usa pinaagi sa pagkalig-on. Ang akong papa ug ang duha niya ka kauban sa barko midumili sa pagpaminaw niadtong anaa sa dako ug lapad nga building nga nagtulisok sa ilang mga tudlo sa pagbiay-biay.23 Nasayud nga mas maayo ang pagsunod sa Tiglalang kay sa kadaghanan.
Gihulagway ni Apostol Pablo ang atong panahon dihang gisultihan niya si Timoteo nga “pipila ka mga tawo nga tungod sa ilang paghitipas, gikan niining mga butanga nahisalaag ngadto sa walay kapuslanan nga mga pagtabi.”24 Dunay daghang “walay kapuslanan nga mga pagtabi” karon sa kalibutan. Mga pagtabi kini niadtong anaa sa dako ug lapad nga building.25 Sa kasagaran mopakita kini nga usa ka matang sa pagpangatarungan nga himoong tarung ang dautan o mainabtikong mopahisalaag sa katawhan diha-diha dayon. Usahay maggikan kini sa mga tawo nga wala maningkamot sa “paghatag sa tanan” ug palabihon ang pagsunod sa kinaiyanhon nga tawo nga supak sa propeta.
Maayo na lang kay nasayud kita unsay sangputan sa mga matinud-anon. Kon atong “ihatag ang tanan” anaa kanato ang labawng kasiguroan nga “sa matag-usa ka butang ang Dios nagabuhat ug maayo uban kanila nga mga nahigugma kaniya.”26 Sama sa giingon ni Elder Neal A. Maxwell, “Ayaw kahadlok, pagtinarung lang.”27
Ang akong ugangan nga lalaki nagtudlo sa BYU ug ganahan kaayo og BYU football apan dili motan-aw sa ilang mga dula tungod kay kuyawan siya unsay resulta. Dayon nindot nga butang ang nahitabo; naimbento ang VCR, diin marekord na niya ang mga dula. Kon modaug ang BYU, motan-aw siya sa recording uban sa hingpit nga kamasaligon, nga nakasiguro gayud sa resulta! Kon dili patas ang ilang penalty, naangol ba, o ubos ra ang score sa fourth quarter, dili siya mabalaka kay nasayud siyang makaarangkada ra sila! Tingali makaingon mo nga duna siyay “hingpit nga kahayag sa paglaum”!28
Mao usab kita. Kon matinud-anon kita, magkaparehas kitang makasiguro nga maayo ra ang resulta. Ang mga saad sa Ginoo sigurado. Wala kini magpasabut nga sayon kini o walay mga luha, apan sa gisulat ni Pablo, “Ang wala makita sa mata, ni madungog sa dalunggan, ni mosantop sa kasingkasing sa tawo, [maoy] gikatagana sa Dios alang kanila nga nahigugma kaniya.”29
Mga kaigsoonan, walay nakasala nga inigka-ugma pa. Hinaot nga ang atong rota atong mabana-bana og balik kon gikinahanglan ug lantawon ang unahan uban sa dakong paglaum ug pagtuo. Unta kita “magmalig-on sa pagbarug” nga magmaisug ug “ihatag ang tanan.” Unta magmaputli kita ug magmaisugon sa pagpanalipud sa plano sa atong Langitnong Amahan ug sa misyon sa Iyang Anak, atong Manluluwas. Mohatag ko sa akong pagsaksi nga buhi ang atong Amahan, nga si Jesus mao ang Kristo, ug sa katinuod sa talagsaong plano sa kalipay. Akong panghinaot nga unta ang pinakapinili nga mga panalangin sa Ginoo maanaa kaninyo, ug buhaton ko kini sa pangalan ni Jesukristo, amen.