មេរៀនទី ១៩
ម៉ាថាយ ១៦
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានស្ដីបន្ទោសពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីដែលចង់បានទីសម្គាល់មួយនៃទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។ ពេត្រុសបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយត្រូវបានប្រគល់ឲ្យនូវកូនសោនៃនគរ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យលីឈើឆ្កាងរបស់ពួកគេ ហើយដើរតាមទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ១៦:១-១២
ពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីចង់បានទីសម្គាល់មួយមកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនៅលើ ក្ដារខៀន ពីមុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន ៖
ដើម្បីចាប់ផ្ដើមមេរៀននេះ សុំឲ្យសិស្សជ្រើសរើសឃ្លានៅលើក្ដារខៀនដែលវាពិពណ៌នាល្អបំផុតពីរបៀប ដែលពួកគេចង់ទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីដំណឹងល្អ ។ សុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្រាប់ពីឃ្លាដែលពួកគេបានជ្រើស ហើយពន្យល់ពីហេតុផលដែលពួកគេជ្រើសយកវា ។
នៅពេលពួកគេសិក្សា ម៉ាថាយ ១៦ សុំឲ្យសិស្សរកមើលសេចក្ដីពិតដែលទាក់ទងនឹងរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ជួយយើងឲ្យទទួល ហើយពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីដំណឹងល្អ ។
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៦:១ ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីចង់បានពីព្រះយេស៊ូវ ។
-
តើពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីចង់បានអ្វីខ្លះពីព្រះយេស៊ូវ ?
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យដូចម្ដេចកាលពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីបាន « ល្បួង » ព្រះយេស៊ូវកាលពួកគេទូលសុំឲ្យបង្ហាញទីសម្គាល់មួយនោះ ? ( អត្ថន័យមួយនៃកិរិយាសព្ទល្បួងគឺការព្យាយាម ឬសាកល្បង ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឲ្យឮៗនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៦:២-៤ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់ពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ី ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ទីសម្គាល់អ្វីទៅដែលទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យ ?
សូមពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលពីព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ឈ្មោះ យ៉ូណាស ដែលត្រូវលេបចូលក្នុងពោះ « ត្រីមួយយ៉ាងធំ » ( យ៉ូណាស ១:១៧ ) ។ « ការបញ្ចុះ » របស់យ៉ូណាស រួចបានចេញមកពីពោះត្រីក្រោយពីបានបីថ្ងៃមក គឺតំណាងឲ្យការសុគត ការបញ្ចុះ និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីផ្នូរនៅថ្ងៃទីបី ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើអ្វីខ្លះ បន្ទាប់ពីបានស្ដីបន្ទោសដល់ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី ?
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះ ចេញពីបទពិសោធន៍នេះស្ដីពីវិធីពុំត្រឹមត្រូវដើម្បីស្វែងរកសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថាពួកគេស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ យើងពុំបានទទួលសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ ដោយការស្វែងរកទីសម្គាល់ឡើយ ) ។
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ១៦:៥–១២ ដោយពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានព្រមានពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ពីការបង្រៀនខុសរបស់ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី ។ ( កំណត់ចំណាំ ៖ ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះនឹងត្រូវបានលើកឡើងយ៉ាងលម្អិតនៅក្នុងមេរៀនម៉ាកុស ១០) ។
ម៉ាថាយ ១៦:១៣-២០ ។
ពេត្រុសបានថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយត្រូវបានប្រគល់ឲ្យនូវកូនសោនៃនគរស្ថានសួគ៌
សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានស្ដីបន្ទោសដល់ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីដោយការចង់បានទីសម្គាល់មួយ នោះទ្រង់បានបង្រៀនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ពីរបៀបទទួលបានទីបន្ទាល់មួយពីសេចក្ដីពិត ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៦:១៣-១៤ ឲ្យឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលសំណួរដែលព្រះយេស៊ូវបានចោទសួរ និងចម្លើយរបស់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរអ្វីខ្លះដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ? តើពួកគេបានឆ្លើយយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( អ្នកអាចនឹងត្រូវពន្យល់ថា អេលីយ៉ាស និង យេរេមា គឺជាពួកព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ឈ្មោះ អេលីយ៉ា និងយេរេមា ) ។
-
តើចម្លើយរបស់ពួកគាត់អាចប្រាប់អ្វីខ្លះដល់យើងថា មកដល់ពេលនេះនៅក្នុងការងារបម្រើរបស់ទ្រង់ តើមនុស្សបានយល់ដឹងដល់កម្រិតណាដែរ ថាព្រះយេស៊ូវគឺជានរណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៦:១៥-១៧ ឲ្យឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលសំណួរទីពីរដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចោទសួរ ។
-
តើសំណួរទីពីរដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចោទនោះជាអ្វីទៅ ? តើពេត្រុសបានឆ្លើយបែបណាដែរ ?
-
យោងតាម ខទី ១៧តើពេត្រុសបានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានដោយរបៀបណា ? ( សូមចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះវរបិតាសួគ៌បានបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតនេះដល់លោកតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីរបៀបដែលយើងអាចទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( ចម្លើយរបស់សិស្សគួរឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្ដីពិតថា យើងទទួលបានទីបន្ទាល់មួយពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈវិវរណៈមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ការទទួលបានទីបន្ទាល់មួយតាមរយៈវិវរណៈមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាជាងតាមវិធីផ្សេងទៀត ជារឿងសំខាន់សម្រាប់យើង ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់បន្ថែមទៀតពីតួនាទីរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ក្នុងការជួយយើងឲ្យទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន យ៉ូសែប ហ៉្វីលឌីង ស៊្មីធ ៖
« ការមានបន្ទូលរបស់ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះទៅកាន់វិញ្ញាណរបស់មនុស្ស មាននូវព្រះចេស្ដាដើម្បីប្រទានសេចក្ដីពិតដ៏មានឥទ្ធិពល និង ការយល់ដឹងច្រើនជាងសេចក្ដីពិតដែលអាចបានផ្ដល់ឲ្យដោយទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួន ទោះជាជាមួយនឹងអង្គនៅសួគ៌ាក្ដី ។ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សេចក្ដីពិតត្រូវត្បាញបញ្ចូលទៅក្នុងគ្រប់សរសៃរចនាសម្ពន្ធនៃសរីរាង្គ និងសរសៃពួរសាច់ដុំនៃរូបកាយ ដើម្បីវាត្រូវបានចងចាំជារៀងរហូត » (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Fielding Smith [ ឆ្នាំ ២០១៣ ] ទំព័រ ១៨៣–៨៤ ) ។
-
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីរៀបចំខ្លួនយើងដើម្បីទទួលវិវរណៈតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
-
តើអ្នកបានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់អ្នកតាមរបៀបណាដែរ ? តើអ្នកបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានសាក្សីនោះមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យកត់ត្រាពីរបៀប ដែលពួកគេអាចពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់ខ្លួន ឬអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើ ដើម្បីទទួលបានទីបន្ទាល់មួយតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរនាក់ឡើងមកខាងមុខក្ដារខៀន ហើយចូលរួមក្នុងការសម្ដែងមួយ ។ សូមចាត់សិស្សម្នាក់ជាតំណាងឲ្យខ្លួនឯង ហើយសិស្សម្នាក់ទៀតជាតំណាងឲ្យមិត្តម្នាក់ដែលពុំមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។ សូមឲ្យក្រដាសដែលមានសំណួរពីរដូចខាងក្រោមនេះ ដល់សិស្សដែលតំណាងឲ្យមិត្តដែលពុំមែនជាសមាជិក ។ សូមអញ្ជើញសិស្សនោះអានម្ដងមួយសំណួរឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតឆ្លើយ ។ ( អ្នកគួរលើកទឹកចិត្តឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ដល់ជាចម្លើយ ដែលអាចកើតមានដល់សិស្សដែលត្រូវឆ្លើយនឹងសំណួរទាំងនោះ ) ។
-
ខ្ញុំឮថា ព្រះវិហាររបស់ឯងប្រកាសថា ជាព្រះវិហារពិតតែមួយគត់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តើនោះជាអ្វីដែលឯងជឿមែនទេ ?
-
ព្រះវិហារខ្ញុំក៏ជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ អញ្ចឹងហេតុអ្វីឯងគិតថា ព្រះវិហាររបស់ឯងគឺជាព្រះវិហារពិតតែមួយគត់នោះ ?
សូមអរគុណដល់សិស្សសម្រាប់ការចូលរួម ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យត្រឡប់ទៅកន្លែងអង្គុយវិញ ។
នៅពេលសិស្សបន្តសិក្សាម៉ាថាយ ១៦សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតនានាដែលអាចជួយយើងឲ្យយល់ ហើយពន្យល់ដល់អ្នកដទៃពីភាពខុសគ្នាថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅលើផែនដី ។
សូមរំឭកសិស្សថា នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានសួរសំណួរអំពីអត្តសញ្ញាណរបស់ទ្រង់ដល់ពួកសិស្ស ពួកគេស្ថិតនៅក្នុងភូមិភាគមួយដែលហៅថា សេសារា ភីលីព ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៦:១៣ ) ។ ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន សូមដាក់បង្ហាញ រូបភាព សេសារា ភីលីព ( សូមមើលរូបថតទាំងឡាយអំពីព្រះគម្ពីរប៊ីបទី ២៦ « សេសារា ភីលីព » ) ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សបង្ហាញអ្វីដែលនៅពីក្រោយទន្លេ និងដើមឈើនៅក្នុងរូបថតនេះ ។ សូមពន្យល់ថា ថ្មភ្នំដ៏ធំនោះនៅសេសារា ភីលីពបានផ្ដល់បរិយាកាសដ៏មានន័យមួយ ខណៈដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបន្តការពិភាក្សារបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៦: ១៨-២០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើថ្មដាមួយដើម្បីពិពណ៌នាពីគ្រឹះនៃសាសនាចក្រ ។
-
តើអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះចង់មានបន្ទូលយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ កាលទ្រង់មានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងសង់សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ « នៅលើថ្មដានេះ » ? ( ខទី ១៨ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ឃ្លានេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ឲ្យឮៗ ៖
រូបភាពព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ« នៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា ‹ ខ្ញុំនឹងតាំងពួកជំនុំខ្ញុំនៅលើថ្មីដានេះ ។ … › [ ម៉ាថាយ ១៦:១៨ ] ។ តើថ្មដាជាអ្វី ? វិវរណៈ » (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១៩៥ ) ។
« សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ត្រូវបានស្ថាបនាឡើងដោយវិវរណៈដោយផ្ទាល់ ជាសាសនាចក្រពិតរបស់ព្រះដែលធ្លាប់មានពីមុនមកយោងតាមព្រះគម្ពីរ ( អេម៉ុស ៣:៧និង កិច្ចការ ១:២ ) » (Teachings: Joseph Smith ទំព័រ ១៩៥ ) ។
-
តើអ្នកអាចសង្ខេបនូវការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំពីសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង ខទី ១៨បានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សិស្សគួររកឃើញគោលការណ៍មួយ ដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ សាសនាចក្ររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺសង់ឡើងនៅលើវិវរណៈមកពីព្រះ ។ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន) ។
-
តើការដឹងថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយគឺសង់ឡើងនៅលើវិវរណៈមកពីព្រះ អាចពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីដំណឹងល្អយ៉ាងណាដែរ ?
-
យោងតាម ខទី ១៩តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យានឹងប្រទានអ្វីខ្លះដល់ពេត្រុស ?
-
តើមានគោលលទ្ធិអ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនចេញពីការសន្យា ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានដល់ពេត្រុស ? ( សូមប្រាកដថា សិស្សស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានកូនសោនៃនគររបស់ទ្រង់ដល់ពួកព្យាការី និងពួកសាវកជម្រើសរបស់ទ្រង់ ) ។
-
តើកូនសោនៃនគរគឺជាអ្វីទៅ ? ( អំណាច សិទ្ធិ និងសិទ្ធិអំណាចដោយផ្ទាល់ដែលចាំបាច់ ដើម្បីធ្វើជាអធិបតីនៅលើនគរព្រះនៅលើផែនដី ឬសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីអ្វីទៅជាកូនសោបព្វជិតភាពនោះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
រូបភាពអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក« ‹ កូនសោបព្វជិតភាពគឺជាសិទ្ធិអំណាចពីព្រះ ដែលបានប្រទានដល់ [ ពួកអ្នកកាន់ ] បព្វជិតភាពដើម្បីដឹកនាំ គ្រប់គ្រង និងត្រួតត្រាការប្រើប្រាស់បព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី › [ ក្បួនខ្នាតភាគ ២ ៖ ការគ្រប់គ្រងសាសនាចក្រ [ ឆ្នាំ ២០១០ ] ចំណុច ២.១.១ ) ។ រាល់សកម្មភាព ឬពិធីបរិសុទ្ធដែលធ្វើឡើងនៅក្នុងសាសនាចក្រត្រូវធ្វើឡើងនៅក្រោមការប្រគល់សិទ្ធិអំណាចដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោលពីសំណាក់បុគ្គលម្នាក់ដែលកាន់កូនសោសម្រាប់ការងារនោះ » (« The Keys and Authority of the Priesthood » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៤៩ ) ។
-
តើព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថាពេត្រុសអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដោយសារកូនសោដែលគាត់នឹងទទួល ?
សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងចំណោមកូនសោដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាប្រទានឲ្យដល់ពេត្រុស គឺជាកូនសោនៃអំណាចផ្សារភ្ជាប់ ។ អំណាចនេះអនុញ្ញាតឲ្យពិធីបរិសុទ្ធនានា ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្រោមសិទ្ធិអំណាចនៃថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ដើម្បីមានសុពលភាពនៅស្ថានសួគ៌ ។ វាក៏ត្រូវបានប្រើដើម្បីចងគ្រួសារឲ្យរួបរួមគ្នាសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ចផងដែរ ។ នៅក្នុងសម័យរបស់យើង អំណាចផ្សារភ្ជាប់គឺត្រូវបានកាន់ដោយគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបពីហេតុផលដែលព្រះអម្ចាស់ ប្រទានកូនសោបព្វជិតភាពដល់ពួកព្យាការី និងពួកសាវករបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ? ( សិស្សគួររកឃើញគោលការណ៍មួយ ដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ កូនសោបព្វជិតភាពគឺចាំបាច់ ដើម្បីគ្រប់គ្រងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅលើផែនដី ) ។
ចូរសុំសិស្សម្នាក់អានសំណួរនៅក្នុងការសម្ដែងឲ្យឮៗ ។ សូមអញ្ជើសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យពន្យល់ពីរបៀប ដែលពួកគេនឹងឆ្លើយតបនឹងសំណួរទាំងនេះដោយប្រើសេចក្ដីពិតដែលពួកគេបានរកឃើញនៅក្នុងម៉ាថាយ ១៦:១៨–១៩ ។ អ្នកក៏គួរអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះផងដែរ ។
សូមពិចារណាដាក់បង្ហាញរូបភាពនៃគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់នាពេលបច្ចុប្បន្ន ( សូមមើល LDS.org [ ឧទាហរណ៍ Meet Today’s Prophets and Apostles ] និងច្បាប់ទាំងឡាយនៃសន្និសីទទូទៅរបស់ Ensign ឬ Liahona ) ហើយដោយថ្លែងទីបន្ទាល់ថា កូនសោដូចគ្នាដែលបានប្រទានឲ្យពេត្រុស និងពួកសាវកផ្សេងទៀតកាលពីបុរាណគឺត្រូវបានកាន់ ហើយប្រើប្រាស់នៅសព្វថ្ងៃនេះដោយពួកព្យាការី និងពួកសាវកទាំងឡាយដែលនៅរស់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។
ម៉ាថាយ ១៦:២១-២៨
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនពីអត្ថន័យនៃការដើរតាមទ្រង់
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ១៦:២១–២៨ ដោយពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលពីពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ក៏បានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ផងដែរថា ពួកគេត្រូវមានឆន្ទៈលះបង់ចោលនូវមនុស្សខាងសាច់ឈាម ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៣:១៩ ) ត្រូវគោរពប្រតិបត្តិ ហើយមានការលះបង់ ដើម្បីដើរតាមទ្រង់ដោយចិត្តរីករាយ ។
រូបភាពscripture mastery icon ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—ម៉ាថាយ ១៦:១៥-១៩
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែកចាយនឹងគ្រួសាររបស់ពួកគេ នូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៦ ។ សូមពិចារណាជ្រើសផ្នែកមួយនៃ ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៩ ដើម្បីឲ្យសិស្សទន្ទេញចាំនៅប៉ុន្មានថ្ងៃខាងមុខ ។ អ្នកក៏អាចរកឃើញគំនិតសម្រាប់ការទន្ទេញចាំ នៅក្នុងសេចក្ដីបន្ថែមនៃសៀវភៅសិក្សានេះផងដែរ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាថាយ ១៦:១-៤ ។ ពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីស្វែងរកទីសម្គាល់មួយ
ម៉ាថាយ ១៦:១-៤ ទាក់ទងនឹងការផ្លាស់ប្ដូរមួយរវាងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពួកផារិស៊ី ព្រមទាំងពួកសាឌូស៊ីមួយចំនួនដែលព្យាយាមចង់បានទីសម្គាល់ ហើយជាអ្នកដែលបានមក « ល្បួង » ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យបង្ហាញទីសម្គាល់មួយដល់ពួកគេ ( ខទី ១ ) ។ ( អត្ថន័យមួយនៃកិរិយាសព្ទល្បួងគឺការព្យាយាម ឬសាកល្បង ) ។ ជាការឆ្លើយតបចំពោះសំណើររបស់ពួកគេ ព្រះយេស៊ូវបានស្ដីបន្ទោសពួកគេ ដោយសារតែការមានមោទនភាពចំពោះសមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការស្គាល់ពីទីសម្គាល់នៃការផ្លាស់ប្ដូរអាកាសធាតុ ប៉ុន្តែពុំស្គាល់ពីទីសម្គាល់របស់ព្រះ ( សូមមើល ខទី ២–៣ ) ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏បានបង្រៀនផងដែរថា « ពូជដំណអាក្រក់ ហើយកំផិត គេចេះតែរកទីសំគាល់ » ( ខទី ៤ ) ។ នៅពេលបុគ្គលទាំងឡាយបន្តធ្វើអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ ផលវិបាកមួយគឺថា ពួកគេលែងស្គាល់ពីការខ្សឹបប្រាប់ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ ហើយទន់ភ្លន់របស់ព្រះវិញ្ញាណទៀតហើយ ហើយពួកគេចង់ឃើញទីសម្គាល់តាមរូបកាយ រូបីយ និងអារម្មណ៍ ។
ម៉ាថាយ ១៦:៤ ។ « ទីសម្គាល់នៃព្យាការីយ៉ូណាស »
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ពីទីសម្គាល់របស់ព្យាការី យ៉ូណាស ៖
« ការបញ្ចុះ » របស់យ៉ូណាស រួចបានចេញមកពីពោះ ‹ ត្រីមួយយ៉ាងធំ › (យ៉ូណាស ១:១៥–១៧, ២ ) តំណាងឲ្យការសុគត ការបញ្ចុះ និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ( ការបោះពុម្ពលើកទី ២ [ ឆ្នាំ ១៩៦៦ ] ទំព័រ ៧១១–១២ ) ។
ម៉ាថាយ ១៦:១៨ ។ « ខ្ញុំនឹងតាំងពួកជំនុំខ្ញុំនៅលើថ្មដានេះ »
« នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពេត្រុសអំពីវិវរណៈ ទ្រង់បានលេងវោហាស័ព្ទចំពោះឈ្មោះរបស់ពេត្រុស ដោយប្រកាសទៅស៊ីម៉ូន [ ពេត្រុស ] ថា ‹ អ្នកឈ្មោះពេត្រុស [ ពេត្រុស ] ខ្ញុំនឹងតាំងពួកជំនុំខ្ញុំនៅលើថ្មដានេះ [ ពេត្រា ] › ( ម៉ាថាយ ១៦:១៨ ) ។ ពាក្យក្រិកពេត្រុសមានន័យថាថ្មដា ឬ ថ្មភ្នំតូចមួយដែលនៅតែឯង ។ ពាក្យក្រិកពេត្រាក៏អាចមានន័យផងដែរថាជា ‹ ថ្មភ្នំមួយ › ប៉ុន្តែលើសពីនេះទៀត វាអាចសំដៅទៅលើដីថ្មី ថ្មីស្រទាប់ ផ្ទាំងថ្មមួយដ៏ធំផងដែរ ។ នៅក្នុងពាក្យទាំងនេះយើងរៀនថា សាសនាចក្រពុំសង់ឡើងនៅលើពេត្រុសដែលជាមនុស្សម្នាក់នោះទេ ប៉ុន្តែវាសង់ឡើងនៅលើស្រទាប់ថ្មនៃវិវរណៈ » ( [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៥៣ ) ។
ម៉ាថាយ ១៦:១៨-១៩ ។ « កូនសោនៃនគរ »
អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានបន្តដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ និងនគរនៅលើផែនដីតាមរយៈពួកព្យាការី និងកូនសោបព្វជិតភាពពិសិដ្ឋ ៖
« ព្រះអម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មរស់ដឹកនាំសាសនាចក្រដ៏រស់រវើករបស់ទ្រង់ [ សូមមើល គ. និង ស. ១:៣០, ៣៨ ] ! ព្រះអម្ចាស់បើកសម្តែងព្រះឆន្ទៈរបស់ទ្រង់សម្រាប់សាសនាចក្រដល់ព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។ ម្សិលមិញ បន្ទាប់ពីយើងត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យគាំទ្រ ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ជាប្រធានសាសនាចក្រ នោះយើងក៏មានឯកសិទ្ធិដើម្បីគាំទ្រលោក ទីប្រឹក្សាក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ និងសមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈផងដែរ ។ ចូរគិតចុះ ! យើងគាំទ្របុរស ១៥ នាក់ជាពួកព្យាការីនៃព្រះ ! ពួកលោកកាន់គ្រប់កូនសោបព្វជិតភាព ដែលបានប្រគល់ដល់បុរសនៅគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ។ …
« [ ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានពន្យល់ ] ថា ‹ គណៈប្រធានទីមួយ និងក្រុមប្រឹក្សានៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ដែលបានហៅ ហើយបានតែងតាំងឲ្យកាន់កូនសោបព្វជិតភាពមានសិទ្ធិអំណាច និងទំនួលខុសត្រូវដើម្បីគ្រប់គ្រងសាសនាចក្រ ដើម្បីចាត់ចែងពិធីបរិសុទ្ធនានា ដើម្បីបំភ្លឺពីគោលលទ្ធិ និងដើម្បីស្ថាបនា ហើយថែរក្សាការអនុវត្តរបស់វា › [ « God Is at the Helm » Ensign ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ៥៤ ] » ( « Sustaining the Prophets » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៧៥–៧៦ ) ។
ម៉ាថាយ ១៦:២១-២៣ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្ដីបន្ទោសពេត្រុស
« ដោយផ្ដោតតែលើការសុគតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលនឹងមកដល់ នោះពេត្រុសពុំបានយល់ពីបេសកកម្មពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើយ—គឺការប្រោសលោះដល់មនុស្សលោក ។ នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្ដីបន្ទោសដល់ពេត្រុស ហើយហៅគាត់ថាជា ‹ សាតាំង › [ ម៉ាថាយ ១៦:២៣, ម៉ាកុស ៨:៣៣ ] នោះទ្រង់ពុំមែនចង់មានបន្ទូលថា ពេត្រុសជាលូស៊ីហ្វើរនោះទេ ។ ពាក្យ សាតាំង ជាភាសាហេព្រើរមានន័យថា ‹ មារសត្រូវ ឬអ្នកល្បួង › ។ ដូច្នេះ ព្រះគ្រីស្ទបានជ្រាបថា នៅពេលនោះពេត្រុសបានដាក់ខ្លួនក្នុងតួនាទីធ្វើជាមារសត្រូវ ទាស់នឹងបេសកកម្មជួយសង្គ្រោះដែលគ្មានទីបញ្ចប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
« ពេត្រុសប្រហែលជាមានបំណងកាលគាត់ជំទាស់នឹងការបង្រៀនថា ព្រះយេស៊ូវនឹងត្រូវរងទុក្ខ ហើយត្រូវគេធ្វើគត ( ម៉ាថាយ ១៦:២២, ម៉ាកុស ៨:៣២ ) ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវសម្របតាមការប្រាថ្នារបស់ពេត្រុស ដោយចៀសវាងពីការរងទុក្ខនៃដង្វាយធួន នោះនឹងគ្មានការប្រោសលោះពីអំពើបាប ព្រមទាំងការរស់ឡើងវិញ ការឈ្នះលើសេចក្ដីស្លាប់ឡើយ ។ មនុស្សលោកនឹងវិនាសដោយខានពុំបាន ( សូមមើល អាលម៉ា ៣៤:៩ ) ហើយកិច្ចការរបស់ព្រះដើម្បីនាំឲ្យមាន ‹ អមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស › ( ម៉ូសេ ១:៣៩ ) នឹងពុំត្រូវបានបំពេញនៅឡើយ ។ ការណ៍ទាំងអស់នេះនឹងស្របតាមបំណងដ៏បំផ្លិចបំផ្លាញរបស់សាតាំង ។ នៅគ្រានៃការតវ៉ាដែលខ្វះការគិតពិចារណារបស់គាត់ ពេត្រុសបានកំពុងចូលដៃនឹងមារសត្រូវទាំងមិនបានដឹងខ្លួន » ( [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ១២២ ) ។