មេរៀនទី ១១៧ ៖ កូរិនថូសទី ២ ១០-១៣

មេរៀនទី ១១៧

កូរិនថូសទី២ ១០-១៣

សេចក្តីផ្ដើម

សាវកប៉ុលបានបង្រៀនអំពីសង្គ្រាមខាងវិញ្ញាណ ដែលកូនចៅរបស់ព្រះចូលប្រឡូក ។ លោកបាននិយាយការពារខ្លួនជំទាស់នឹងជនដែលបដិសេធលោក ។ លោកបានដំណាលម្ដងទៀតអំពីរបៀបដែលលោកត្រូវបាននាំចូលទៅក្នុងស្ថានសួគ៌ទីបី ហើយបានពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលភាពទន់ខ្សោយរបស់លោកបានបង្ហាញថា ជាពរជ័យមួយ ។ ពីមុនបញ្ចប់សំបុត្ររបស់លោក ប៉ុលបានដាស់តឿនពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសឲ្យត្រួតពិនិត្យមើលខ្លួនឯង ហើយបង្ហាញសេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

កូរិនថូសទី២ ១០-១១

ប៉ុលសរសេរអំពីសុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណ ការបោកបញ្ឆោតរបស់សាតាំង និងសេចក្តីទុក្ខលំបាកផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោក

សូមសរសេរពាក្យ សង្គ្រាម នៅលើក្ដារខៀន ។

តើយើងចូលប្រឡូកនៅក្នុងសង្គ្រាមជំទាស់នឹងសាតាំងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើសង្គ្រាមដ៏លំបាកបំផុតមួយចំនួន ដែលយើងជួបនៅក្នុងសង្គ្រាមខាងវិញ្ញាណនេះមានអ្វីខ្លះ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ១០:៣-៦ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថាប៉ុលបានបង្រៀនថាយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីមានជោគជ័យនៅក្នុងសង្គ្រាមជំទាស់នឹងសាតាំង ។

តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីមានជ័យជំនះនៅក្នុងសង្គ្រាមជំទាស់នឹងសាតាំង?
តើអ្នកគិតថា ការនាំ « អស់ទាំងគំនិតឲ្យចុះចូលស្ដាប់បង្គាប់ព្រះគ្រីស្ទ » មានន័យដូចម្ដេច ? ( ខទី ៥ ) ។
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ នៅក្នុង ខទី ៥ អំពីរបៀបដើម្បីទទួលបានជោគជ័យ នៅក្នុងសង្គ្រាមជំទាស់នឹងសាតាំង? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយហើយ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងគ្រប់គ្រងគំនិតដោយការស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងកាន់តែមានជោគជ័យនៅក្នុងសង្គ្រាមជំទាស់នឹងសាតាំង ) ។
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់យើង ? ( ក្នុងចំណោមរឿងផ្សេងទៀត យើងអាចអធិស្ឋាន ទន្ទេញចាំបទគម្ពីរ ហើយច្រៀង ឬទន្ទេញចាំទំនុកតម្កើងព្រះ ) ។

អ្នកគួរចែកចាយបទពិសោធន៍មួយ ដែលបង្ហាញអំពីរបៀបគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់អ្នក ដោយការស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះអង្គសង្គ្រោះធ្លាប់ជួយអ្នក ឲ្យយកឈ្នះលើឥទ្ធិពលរបស់សាតាំង ។ សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់ពួកគេផងដែរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យដាក់គោលដៅមួយ ដើម្បីគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់ពួកគេឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ដោយស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីសង្ខេបដូចខាងក្រោមឲ្យឮៗ ៖

នៅក្នុង កូរិនថូសទី២ ១០:៧–១៨ យើងរៀនថា ប៉ុលបានទទួលសិរីល្អនៅក្នុងព្រះអម្ចាស់ ហើយបានបង្រៀនថា ភាពទន់ខ្សោយរបស់លោកពុំគួរយកមកប្រើទុកជាដំណោះសារ ដោយការពុំស្ដាប់តាមទ្រង់នោះឡើយ ។ នៅក្នុង កូរិនថូសទី២ ១១ យើងអានថា ប៉ុលបានលើកឡើងអំពីវិធីបន្ថែមទៀត ដែលសាតាំងខិតខំបំផ្លាញគំនិតរបស់យើង ហើយនាំយើងឲ្យឃ្លាតចេញពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ រួមបញ្ចូលទាំងការប្រើព្រះគ្រីស្ទក្លែងក្លាយ និងពួកសាវកក្លែងក្លាយ ។ ប៉ុលបានដំណាលឡើងវិញពីការរងទុក្ខដែលលោកបានស៊ូទ្រាំ ក្នុងនាមជាសាវកដ៏ពិតមួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

កូរិនថូសទី២ ១២

ប៉ុលបានដំណាលឡើងវិញពីការត្រូវបាននាំទៅស្ថានសួគ៌ ហើយបង្រៀនថា ការទទួលស្គាល់ភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងអាចផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច

សូមយកបន្លាមួយមកថ្នាក់រៀន ឬគូររូបភាពបន្លាមួយនៅលើក្ដារខៀន ឲ្យស្រដៀងនឹងរូបដែលបានបង្ហាញនេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាពីពេលដែលពួកគេធ្លាប់មុតនឹងបន្លា ។

រូបភាព

branch with thorns

តើបន្លាអាចធ្វើឲ្យជីវិតរបស់យើងមានការលំបាកយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមពន្យល់ថា ប៉ុលបានប្រើទស្សនៈអំពីបន្លាជានិមិត្តរូបនៃការសាកល្បង ឬភាពទន់ខ្សោយមួយ ដែលលោកបានជួប ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់ ហើយពិចារណាថាតើការសាកល្បង ឬភាពទន់ខ្សោយប្រភេទណាខ្លះ ដែលពួកគេ ឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេធ្លាប់បានជួបប្រទះ ។

រូបភាព
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក

« មានមនុស្សខ្លះបានបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ឬមើលថែមនុស្សពិការម្នាក់ ។ ខ្លះធ្លាប់រងរបួសដោយការលែងលះគ្នា ។ … រីឯខ្លះទៀតមានរូបកាយពិការ ឬការឈឺចាប់ខាងផ្លូវចិត្ត ។ ខ្លះបានប្រឈមនឹងការចាប់ចិត្តទៅលើភេទដូចគ្នា ។ ខ្លះមានអារម្មណ៍អាក្រក់ ដោយសារការព្រួយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ឬគុណវិបត្តិ ។ តាមរបៀបណាមួយក្ដី គឺមានមនុស្សជាច្រើនដែលមានបន្ទុកធ្ងន់ » ( « He Heals the Heavy Laden » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ៦ ) ។

នៅពេលសិស្សសិក្សាកូរិនថូសទី២ ១២សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតដែលអាចជួយពួកគេ នៅពេលពួកគេជួបការសាកល្បង និងភាពទន់ខ្សោយនានា ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ១២:១-៤ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលការនិមិត្តមួយ ដែលបានកើតឡើងដល់ប៉ុល ។ ( សូមពន្យល់ថា ខគម្ពីរទាំងនេះសំដៅទៅលើប៉ុលក្នុងនាមជាបុគ្គលទីបី ) ។

តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ចំពោះឃ្លាថាប៉ុលត្រូវបាននាំ « ឡើងទៅស្ថានសួគ៌នៅជាន់ទីបី » ? ( ខទី ២ ) ។ ( លោកមានការនិមិត្តមួយអំពីនគរសេឡេស្ទាល ) ។

សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « ទោះបើក្នុងរូបកាយ ឬក្រៅពីរូបកាយ នោះខ្ញុំមិនដឹងទេ » ( ខទី ២ ) មានន័យថា ប៉ុលពុំបានដឹងថា លោកត្រូវនាំទៅនគរសេឡេស្ទាល ឬបានមានការនិមិត្តមួយអំពីនគរនោះទេ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ២ ១២:៥-៦ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលថា ប៉ុលបានឆ្លើយតបទៅនឹងការនិមិត្តនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ។

តើ ប៉ុលបានអនុវត្តយ៉ាងដូចម្តេច ទៅនឹងការនិមិត្តនេះ ?
តើប៉ុលបានបារម្ភថាអាចនឹងមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើលោកបានលើកតម្កើងខ្លួនឯងនោះ ? ( ប៉ុលបានព្រួយចិត្តថា មនុស្សដទៃអាចគិតថា លោកជាមនុស្សថ្កុំថ្កើងពេក កាលដែលលោកនៅមានឧបសគ្គនៅក្នុងជីវិតដែលត្រូវយកឈ្នះ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ១២:៧-៨ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាព្រះអម្ចាស់បានជួយប៉ុលឲ្យបន្តមានចិត្តរាបសាបានយ៉ាងដូចម្ដេច ។ អ្នកគួរពន្យល់ថាការ « កើតមានចិត្តធំ » ( ខទី ៧ ) មានន័យថា ការមានចិត្តអួតអាង ។

តើព្រះអម្ចាស់បានជួយប៉ុលឲ្យបន្តមានចិត្តរាបសាបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើប៉ុលបានអធិស្ឋានប៉ុន្មានដងដើម្បីដកយក « បន្លា ១ ចាត់មកក្នុងសាច់ឈាម » ?

សូមចង្អុលបង្ហាញថា ថ្វីបើប៉ុលបានអធិស្ឋានយ៉ាងណាក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់ទំនងជាពុំជ្រើសយកការដកយក« បន្លា១ចាត់មកក្នុងសាច់ឈាម » របស់ប៉ុលចេញឡើយ ។

តើយើងអាចរៀនពីប៉ុលអ្វីខ្លះ ទាក់ទងនឹងហេតុផលដែលព្រះអម្ចាស់ប្រហែលជាអនុញ្ញាតឲ្យយើងជួបនូវភាពទន់ខ្សោយ និងការសាកល្បង ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់អំពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះអម្ចាស់ប្រហែលជាអនុញ្ញាតឲ្យយើងជួបប្រទះនឹងភាពទន់ខ្សោយ និងការសាកល្បង ដើម្បីឲ្យយើងអាចរៀនបន្ទាបខ្លួន ។ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សអាន កូរិនថូសទី២ ១២:៩–១០ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលសេចក្ដីពិតដែលប៉ុលបានរៀន ដែលវាបានជួយលោកឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងភាពទន់ខ្សោយទាំងឡាយរបស់លោក ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់រៀន ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេអំពីសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេស្គាល់ ។

តើប៉ុលបានរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ដែលវាបានជួយលោកឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងភាពទន់ខ្សោយរបស់លោក ? ( សិស្សអាចស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយចំនួនដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះគុណរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានល្មមគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីពង្រឹងយើងនៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង ។ ជានិច្ចកាល ព្រះអម្ចាស់ពុំដកយកការប្រឈមរបស់យើងចេញឡើយ ប៉ុន្តែទ្រង់នឹងពង្រឹងយើង កាលណាយើងស៊ូទ្រាំវាដោយស្មោះត្រង់ ) ។

សូមរំឭកសិស្សថា ព្រះគុណ គឺជា « ជំនួយ និងកម្លាំងពីព្រះ » ដែលត្រូវបានប្រទានឲ្យតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( Bible Dictionary « ព្រះគុណ » ) ។

តើឃ្លាដែលចែងថា ព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានល្មមគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីពង្រឹងយើងនៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងមានន័យដូចម្ដេច ? ( តាមរយៈកម្លាំងដែលយើងទទួលបានពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ យើងអាចធ្វើកិច្ចការទាំងអស់ដែលទ្រង់បានបញ្ជាឲ្យយើងធ្វើ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ឲ្យឮៗ ៖

រូបភាព
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក

« អំណាចនៃការព្យាបាលរបស់ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—មិនថាវាបានដកយកបន្ទុកយើងចេញ ឬពង្រឹងយើងឲ្យស៊ូទ្រាំ ហើយរស់នៅជាមួយនឹងវាដូចជាសាវកប៉ុលនោះទេ—គឺមានសម្រាប់រាល់ការរងទុក្ខនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ » ( « He Heals the Heavy Laden » ទំព័រ ៨ ) ។

តើសេចក្ដីពិតដែលយើងបានស្គាល់នៅក្នុង ខទី ៩–១០ អាចជួយយើង នៅពេលយើងជួបនឹងភាពទន់ខ្សោយ និងការសាកល្បងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើអ្នក ឬ នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់បានទទួលកម្លាំងមកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅពេលណា ? ( សូមរំឭកសិស្សកុំឲ្យចែកចាយអ្វីដែលសម្ងាត់ផ្ទាល់ខ្លួន ឬឯកជនពេក ) ។ តើបទពិសោធន៍នោះគឺជាពរជ័យមួយចំពោះអ្នក ឬពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?

អញ្ជើញសិស្សឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់

អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតដំណឹងល្អ តាមរយៈការសួរសំណួរដែលអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយពីបទពិសោធន៍ និងជំនឿរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលសិស្សថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ជារឿយៗព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចដឹកនាំពួកគេឆ្ពោះទៅកាន់ទីបន្ទាល់មួយកាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីរឿង ដែលពួកគេកំពុងបង្ហាញ ។ តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណ នោះពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេក៏អាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើដួងចិត្តមិត្តភក្ដិរបស់ពួកគេផងដែរ។

កូរិនថូសទី២ ១៣

ប៉ុលដាស់តឿនពួកបរិសុទ្ធឲ្យពិនិត្យមើលខ្លួនឯង ហើយបង្ហាញនូវភាពស្មោះត្រង់របស់ខ្លួនផ្ទាល់

សូមរំឭកសិស្សថា មានពួកគ្រូបង្រៀនក្លែងក្លាយនៅក្នុងចំណោមពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូស ដែលបានសួរដេញដោលឲ្យប៉ុលបង្ហាញសិទ្ធិអំណាចរបស់លោក ក្នុងនាមជាសាវកមួយរូប ។

តើឧទាហរណ៍មួយចំនួនអំពីរបៀប ដែលប្រជាជនសព្វថ្ងៃអាចសួរដេញដោលអស់អ្នកដែលត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើក្នុងតំណែងថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសាសនាចក្រមានអ្វីខ្លះ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ១៣:៣ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា សមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសចង់ឃើញភស្ដុតាងអ្វីខ្លះ ។

តើសមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសចង់ឃើញភស្ដុតាងអ្វីខ្លះ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ២ ១៣:៥-៦ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថាប៉ុលបានដាស់តឿនឲ្យពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះជាជាងសួរសំណួរថា ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលតាមរយៈលោកជាសាវកដែរឬក៏អត់នោះ ។ សូមពន្យល់ថា ពាក្យត្រូវកាត់ចោលចេញ គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលពុករលួយ ឬអសីលធម៌ ។

យោងតាម ខទី៥ តើប៉ុលបានដាស់តឿនឲ្យពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសធ្វើអ្វីខ្លះ ? ( អ្នកគួរលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំខគម្ពីរនេះត្រង់ពាក្យ ពិចារណាមើល ល្បងមើល និង យល់ឃើញ នៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ) ។
តើប៉ុលបាននិយាយថា ពួកបរិសុទ្ធទាំងនេះត្រូវពិចារណាមើលអ្វីខ្លះពីខ្លួនឯង ? ( សូមពន្យល់ថាការ « ស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿ » [ ខទី ៥ ] មានន័យថាការស្មោះត្រង់ចំពោះសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ) ។
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះពីខគម្ពីរទាំងនេះថា យើងគួរធ្វើអ្វីខ្លះជំនួសឲ្យការរិះគន់ដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ? ( សិស្សគួររកឃើញគោលការណ៍មួយ ដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ ជំនួសឲ្យការរិះគន់ដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ សមាជិកសាសនាចក្រគួរពិចារណាមើលពីសេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់ខ្លួន ) ។

ចូរអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ៖

រូបភាព
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

« [ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ ] ក្រោកឡើងថ្កោលទោសដល់មនុស្សដទៃ ដោយស្វែងរកកំហុសជំទាស់នឹងសាសនាចក្រ ហើយនិយាយថាពួកគេគ្មានជម្រើសទេ ដោយសារគាត់ជាមនុស្សសុចរិត វាប្រាកដណាស់ថា មនុស្សម្នាក់នោះកំពុងស្ថិតនៅក្នុងផ្លូវឆ្ពោះទៅរកការក្បត់សាសនា ហើយប្រសិនបើគាត់ពុំប្រែចិត្តទេ នោះគាត់នឹងក្បត់សាសនាយ៉ាងពិតប្រាកដ ដរាបណាព្រះទ្រង់មានព្រះជន្ម» ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៣១៨ ) ។

តើនឹងមានអ្វីខ្លះកើតឡើង ប្រសិនបើយើងរិះគន់ថ្នាក់ដឹកនាំរបស់យើងជំនួសឲ្យការពិចារណាមើលពីភាពស្មោះត្រង់របស់ខ្លួននោះ ?

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យពិចារណាមើលអំពីភាព ស្មោះត្រង់ និងឥរិយាបថរបស់ខ្លួនចំពោះថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ សូមចែកសំណៅចម្លង សំណួរខាងក្រោមនេះដល់ពួកគេ ។ សូមទុកឲ្យសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីអាន ហើយឆ្លើយសំណួរដោយស្ងៀមស្ងាត់ ។

រូបភាព

handout

ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី ១១៧

ពីលេខ ១–១០ ( ១០ គឺល្អឥតខ្ចោះ ) តើអ្នកធ្វើតាមការទូន្មានរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានល្អដល់កម្រិតណា ?
តើបទដ្ឋានណាមួយដែលពួកព្យាការី និងពួកសាវកបានបង្រៀន ដែលអ្នកអាចធ្វើតាមបានយ៉ាងស្មោះត្រង់ ?
ពីលេខ ១–១០ ( ១០ គឺគ្រប់ឱកាសដែលអ្នកមាន ) តើអ្នកបានសម្ដែងការដឹងគុណចំពោះថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់អ្នកមិនថាដោយផ្ទាល់ ឬនៅក្នុងការអធិស្ឋាន បានញឹកញាប់ប៉ុណ្ណាដែរ ?
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីបង្ហាញការដឹងគុណកាន់តែខ្លាំងចំពោះការលះបង់ និងការខិតខំដែលថ្នាក់ដឹកនាំរបស់អ្នកបានធ្វើ សម្រាប់ប្រយោជន៍របស់អ្នក ?

ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមសួរ ៖

តើពរជ័យអ្វីខ្លះ ដែលអាចកើតចេញពីការធ្វើការពិចារណាមើលខ្លួនឯងខាងវិញ្ញាណបែបនេះជាទៀងទាត់ ?

សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី២ ១៣:៧–១៤ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានដាស់តឿនពួកបរិសុទ្ធឲ្យចៀសចេញពីអំពើអាក្រក់ ហើយខិតខំឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះ ។

ចូរថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលអ្នកបានពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀននេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរគោលដៅជាក់លាក់មួយ អំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងអនុវត្តសេចក្ដីពិតមួយក្នុងចំណោមសេចក្ដីពិតទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។

រូបភាព
scripture mastery icon
ការរំឭកចំណេះចំណានខគម្ពីរ

ការយល់របស់សិស្សអំពីវគ្គក្នុងព្រះគម្ពីរនឹងកើនឡើង នៅពេលពួកគេបង្កើតសំណួរផ្ទាល់ខ្លួនអំពីវគ្គទាំងនោះ ។ សូមចែកសិស្សជាពីរក្រុម ( ឬច្រើន ) ។ សូមអញ្ជើញក្រុមទាំងឡាយឲ្យសរសេរតម្រុយដែលចង្អុលបង្ហាញទៅរកវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរជាក់លាក់ ។ ( អ្នកអាចជ្រើសរើសក្រុមនៃវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ដែលអ្នកចង់ឲ្យសិស្សរៀន ឬ រំឭក ) ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សកុំឲ្យបង្កើតតម្រុយស្មុគស្មាញហួសហេតុពេក ។ បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញក្រុមទាំងឡាយឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានតម្រុយរបស់ខ្លួនឮៗដើម្បីចង់ដឹងថា តើតម្រុយរបស់ក្រុមមួយទៀតអាចបង្ហាញពីវគ្គត្រឹមត្រូវដែរឬទេ ។

កំណត់ចំណាំ ៖ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានពេលប្រើសកម្មភាពនេះជាផ្នែកនៃមេរៀននេះទេ អ្នកអាចប្រើវានៅថ្ងៃក្រោយក៏បាន ។ ( មេរៀនបន្ទាប់គឺជាមេរៀនខ្លី ។ អ្នកអាចមានពេលប្រើសកម្មភាពនេះ ) ។ សម្រាប់សកម្មភាពរំឭកផ្សេងទៀត សូមមើលសេចក្ដីបន្ថែមនៅចុងបញ្ចប់នៃសៀវភៅណែនាំនេះ ។

សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

កូរិនថូសទី២ ១២:៤ ។ « ក៏គ្មានច្បាប់ឲ្យមនុស្សណានិយាយឡើយ »

ដូចជាប៉ុលដែល « បានឮ ‹ ពាក្យដែលថ្លែងប្រាប់មិនបាន › ដែលវា ‹ ក៏គ្មានច្បាប់ឲ្យមនុស្សណានិយាយឡើយ › នៅពេលលោកបាននាំទៅស្ថានសួគ៌នៅជាន់ទីបីនោះ ( កូរិនថូសទី២ ១២:២, ៤ ) យើងក៏អាចមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដូចគ្នាថា យើងគួរចែករំលែកតែនៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបានដឹកនាំឲ្យយើងធ្វើដូច្នោះប៉ុណ្ណោះ ។ ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖

« ‹ ខ្ញុំបានជឿថា … វាមិនឆ្លាតវៃទេដើម្បីបន្ដនិយាយអំពីបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដ៏ចម្លែកនោះ ។ វាត្រូវមានការការពារដោយការថែរក្សា ហើយចែកចាយតែនៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបំផុសឲ្យអ្នកប្រើវា ដើម្បីឲ្យពរជ័យដល់មនុស្សដទៃប៉ុណ្ណោះ › [ ‹ The Candle of the Lord › Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៨៣ ទំព័រ ៥៣ ] » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៤០៧ ) ។

កូរិនថូសទី២ ១២:៧ ។ តើអ្វីទៅជា « បន្លា » ដែលធ្វើឲ្យសាវកប៉ុលព្រួយចិត្ត ?

អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានផ្តល់ជាយោបល់ថា បន្លារបស់ប៉ុលអាចជា « ភាពទន់ខ្សោយខាងរូបកាយមួយចំនួនដែលពុំមានឈ្មោះ ទំនងជាភាពទន់ខ្សោយមួយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ដែលបានធ្វើឲ្យសាវកប៉ុលរងទុក្ខមិនចេះចប់មិនចេះហើយ ឬម្ដងហើយម្ដងទៀត » ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី៣ [ ឆ្នាំ១៩៦៥–៧៣ ] ២:៤៤៨ ) ។

កូរិនថូសទី២ ១២:៩ ។ « កម្លាំងយើងបានពេញខ្នាត ដោយសេចក្តីកំសោយ »

អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានដកយកបទពិសោធន៍របស់លោកផ្ទាល់ជាមួយនឹងឧបសគ្គខាងរូបកាយ ដើម្បីពន្យល់អំពីរបៀបដែលព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចធ្វើឲ្យយើងរឹងមាំនៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយ ៖

« កាលពីពីរឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានរង់ចាំព្រះអម្ចាស់ឲ្យបង្រៀនខ្ញុំអំពីមេរៀននៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ តាមរយៈការឈឺចាប់ខាងរូបកាយ ការបារម្ភក្នុងចិត្ត និងការសញ្ជឹងគិត ។ ខ្ញុំបានរៀនថា ការឈឺចាប់ដ៏ខ្លាំង ហើយទៀងទាត់នោះគឺជាឧបករណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយសម្រាប់ការញែកឲ្យបរិសុទ្ធ ដើម្បីធ្វើឲ្យចិត្តយើងបានរាបសា ហើយនាំយើងខិតទៅជិតព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ ។ ប្រសិនបើយើងស្ដាប់ ហើយគោរពតាម នោះព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់នឹងដឹកនាំយើង ហើយឲ្យធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ទ្រង់នៅក្នុងការខ្នះខ្នែងប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ។

« មានពេលខ្លះ ខ្ញុំបានសួរសំណួរត្រង់ៗពីរបីសំណួរនៅក្នុងការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ ដូចជា ‹ តើទ្រង់ចង់ឲ្យទូលបង្គំរៀនមេរៀនអ្វីខ្លះអំពីបទពិសោធន៍ទាំងនេះ ? ›

« កាលខ្ញុំបានសិក្សាបទគម្ពីរនៅគ្រាដ៏លំបាកនេះក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ វាំងននបាំងបានទៅជាស្តើង ហើយចម្លើយបានផ្ដល់មកខ្ញុំ ខណៈពេលដែលវាបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សដទៃទៀត ដែលបានឆ្លងកាត់ការសាកល្បងដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៅទៀត ។ …

« មានពេលខ្លះ ខ្ញុំបានទូលប្រាប់ព្រះអម្ចាស់ថា ខ្ញុំពិតជាបានរៀនពីមេរៀននោះហើយ ហើយវាពុំចាំបាច់ឲ្យខ្ញុំត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខតទៅមុខទៀតឡើយ ។ ការទទូចសូមបែបនេះទំនងជាគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ ពីព្រោះវាបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ចំពោះខ្ញុំថា ដំណើរការធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធនៃការសាកល្បងនេះ គឺត្រូវស៊ូទ្រាំនៅក្នុងកាលកំណត់របស់ព្រះអម្ចាស់ និងនៅក្នុងរបៀបផ្ទាល់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ វាគឺជារឿងមួយដែលត្រូវបង្រៀន ‹ សូមតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ចុះ › ( ម៉ាថាយ. ២៦:៤២) ។ វាគឺជារឿងមួយខុសប្លែក ហើយពិបាករស់នៅតាម ។ ខ្ញុំក៏បានរៀនផងដែរថា ខ្ញុំនឹងពុំត្រូវបានទុកចោលឲ្យនៅតែម្នាក់ឯង ឲ្យជួបនឹងការសាកល្បង និងសេចក្ដីឈឺចាប់ទាំងនេះតែម្នាក់ឡើយ ផ្ទុយទៅវិញមានពួកទេវតាដែលចាំការពារនឹងមកជួយដល់ខ្ញុំ ។ …

« បទពិសោធន៍រយៈពេលពីរឆ្នាំនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែរឹងមាំខាងវិញ្ញាណ ហើយធ្វើឲ្យខ្ញុំមានភាពក្លាហាន ដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់កាន់តែម៉ឺងម៉ាត់ទៅកាន់ពិភពលោកនេះអំពីចិត្តស្មោះរបស់ខ្ញុំ » ( « The Covenant of Baptism: To Be in the Kingdom and of the Kingdom » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០០ ទំព័រ ៦ ) ។

គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀន

កូរិនថូសទី២ ១៣:១ ។ « ស្មរបន្ទាល់ ២ ឬ ៣ នាក់ »

សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីឧទាហរណ៍អំពីលេខបីនៅក្នុងដំណឹងល្អ ។ ( ឧទាហរណ៍មួយចំនួនរួមមាន ក្រុមព្រះ គណៈប្រធានទីមួយ និងពួកសាក្សីបីនាក់អំពីព្រះគម្ពីរមរមន ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ២ ១៣:១ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា ព្រះបង្កើតបន្ទូលរបស់ទ្រង់តាមរបៀបណា ។

តើព្រះបង្កើតបន្ទូលរបស់ទ្រង់តាមរបៀបណា ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិតថា ព្រះអម្ចាស់បង្កើតរាល់បន្ទូលតាមរយៈពួកសាក្សីពីរ ឬបីនាក់ ) ។
តើវាមានប្រយោជន៍យ៉ាងណាដែរ ដើម្បីមានពួកសាក្សីពីរ ឬបីនាក់អំពីសេចក្ដីពិតជាជាងមានតែម្នាក់នោះ ?

សូមចង្អុលបង្ហាញថា ប៉ុលមានគម្រោងទៅសួរសុខទុក្ខពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសជាលើកទីបី ក្នុងនាមជាសាក្សីទីបីចំពោះពួកគេអំពីការបង្រៀនរបស់លោក ។ ពេលខ្លះយើងអាចត្រូវការសាក្សី ឬថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតជាច្រើនដងទៅកាន់មនុស្សដទៃ ពីមុនគេនឹងទទួលយកសាក្សីរបស់យើង ។