មេរៀនទី ៤៥
លូកា ៣-៤
សេចក្ដីផ្ដើម
យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានផ្សាយអំពីការប្រែចិត្ត ហើយបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការយាងមករបស់ព្រះមែស៊ី ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយយ៉ូហាន រួចហើយបានតមអាហារនៅក្នុងទីរហោស្ថានអស់រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃ ។ បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុកកាលីឡេ ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសនៅស្រុកណាសារ៉ែតថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។ មនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែត បានបដិសេធទ្រង់ ហើយទ្រង់បានទៅស្រុកកាពើណិម ជាកន្លែងដែលទ្រង់បានព្យាបាលមនុស្សឈឺ និងបណ្ដេញអារក្សចេញ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
លូកា ៣:១-២២
យ៉ូហាន បាទីស្ទ ព្យាករអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ពីមុនថ្នាក់រៀន ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់សិក្សាដំណើររឿងរបស់អេលីយ៉ា និងស្ត្រីមេម៉ាយនៅឯ សារិបតា នៅក្នុងពង្សាវតាក្សត្រទី ១ ១៧:១-១៦ហើយសិស្សផ្សេងទៀតសិក្សាដំណើររឿងរបស់ ណាម៉ាន់ និង អេលីសេ នៅក្នុងពង្សាវតាក្សត្រទី ២ ៥:១-១៥។ ចូរពន្យល់ថា ពួកគេនឹងផ្ដល់នូវសេចក្ដីសង្ខេបមួយអំពីដំណើររឿងទាំងនេះនៅក្នុងមេរៀននាពេលក្រោយ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេគូសបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែល ណាម៉ាន់ និង ស្ត្រីមេម៉ាយនៅឯសារិបតា បានធ្វើ ដើម្បីបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ និងដើម្បីចង្អុលបង្ហាញថា ពួកគាត់ទាំងពីរគឺជាពួកសាសន៍ដទៃ ( ពុំមែនជាវង្សអ៊ីស្រាអែលទេ ) ។
ដើម្បីចាប់ផ្ដើមមេរៀន ចូរសុំឲ្យសិស្សសរសេរនៅលើក្រដាសមួយអំពីគ្រាមួយ ដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាបែកចេញ ឬនៅដាច់ដោយឡែកពីអ្នកទាំងឡាយដែលនៅជុំវិញពួកគេ ជាលទ្ធផលមកពីការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( ចូរប្រាកដថា សិស្សមិនត្រូវសរសេរឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅលើក្រដាសពួកគេឡើយ ) ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ ចូរសុំឲ្យសិស្សឲ្យក្រដាសរបស់ពួកគេមកអ្នក ។ សូមអាននូវបទពិសោធន៍ពីរបីឲ្យឮៗដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតមួយ នៅពេលពួកគេសិក្សាលូកា ៣:១-២២ដើម្បីអាចពន្យល់ពីមូលហេតុ ដែលអ្នកទាំងឡាយដែលរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ជួនកាលអាចនឹងមានអារម្មណ៍ថាបែកចេញពីអ្នកដទៃ ។
សូមពន្យល់ថា នៅក្រោមក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ សង្ឃជាន់ខ្ពស់ ធ្វើកិច្ចការដូចជាអ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតីនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងអ្នកដឹកនាំនយោបាយនៃជាតិសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មកដល់ជំនាន់នៃការបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តំណែងនៃសង្ឃជាន់ខ្ពស់បានក្លាយទៅជាពុករលួយ ។ ជាជាងត្រូវបានជ្រើសរើសដោយព្រះ នោះសង្ឃជាន់ខ្ពស់ត្រូវបានជ្រើសរើសដោយមនុស្សដូចជា ហេរ៉ូឌ និងមន្ត្រីជនជាតិរ៉ូមផ្សេងទៀត ( សូមមើល Bible Dictionary« High Priest ») ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន លូកា ៣:២-៦ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថាតើព្រះបានមានបន្ទូលទៅកាន់នរណា ជំនួសឲ្យពួកសង្ឃជាន់ខ្ពស់ ។
-
តើព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់មានមកតាមរយៈនរណា ជាជាងមកតាមពួកសង្ឃជាន់ខ្ពស់ ? ( « យ៉ូហាន ជាកូនប្រុសរបស់សាការី » ក៏ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ដែរ ) ។
-
តើយ៉ូហាន បាទីស្ទ បានបង្រៀនអំពីអ្វីខ្លះ ?
ចូរពន្យល់ថា នៅក្នុងជំនាន់របស់យ៉ូហាន មនុស្សមួយចំនួនបានជឿថា ដោយសារតែពួកគេជាកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំ នោះពួកគេត្រូវបានព្រះស្រឡាញ់ច្រើនជាង ឬល្អជាងពួកសាសន៍ដទៃ ដែលពុំមែនជាពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានលូកា ៣:៧-៩ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលនូវអ្វីដែលយ៉ូហាន បាទីស្ទ បានបង្រៀនថា ពួកសាសន៍យូដាចាំបាច់ត្រូវធ្វើកិច្ចការដែលសព្វព្រះទ័យដល់ព្រះ ។
-
តើយ៉ូហានបានបង្រៀនដល់ពួកយូដាអ្វីខ្លះ ដែលពួកគេចាំបាច់ត្រូវធ្វើដើម្បីសរសើរដល់ព្រះ ? ( ចូរពន្យល់ថា « ផលផ្លែ » គឺជានិមិត្តរូបមួយនៃលទ្ធផលដែលយើងជ្រើសរើស ) ។
-
យោងតាមខ ទី ៩តើអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើងចំពោះអ្នកទាំងឡាយ ដែលពុំនាំមកនូវ «ផលល្អ» ឬរស់នៅដោយសុចរិតនោះ ?
សូមសង្ខេបលូកា ៣:១០-១៥ដោយពន្យល់ថា យ៉ូហាន បានបង្រៀនដល់ក្រុមយូដាជាក់លាក់ អំពីរបៀបដែលពួកគេអាចនាំមកនូវផលល្អនោះ ។ ការបម្រើរបស់យ៉ូហាន គឺគួរឲ្យសរសើរណាស់ ហើយមនុស្សមួយចំនួនបានគិតថា គាត់ប្រហែលជាព្រះមែស៊ី ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានម៉ាកុស ១០:១៦-១៧ឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សរកមើលនូវអ្វីដែលយ៉ូហានបានថ្លែងអំពីព្រះមែស៊ីនឹងធ្វើ ពេលទ្រង់យាងមក ។
-
តើយ៉ូហានបាននិយាយថា ការយាងមករបស់ព្រះមែស៊ីនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ ?
ចូរពន្យល់ថាឃ្លា « នឹងធ្វើបុណ្យជ្រមុជឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយនិងភ្លើងវិញ » ( ខទី ១៦) សំដៅទៅលើឥទ្ធិពល ក្នុងការទទួលយកអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យបានទៅជាបរិសុទ្ធ និងញែកចេញជាបរិសុទ្ធ ។
ដើម្បីជួយសិស្សយល់ខទី ១៧បន្ថែមទៀត សូមដាក់បង្ហាញនូវគ្រាប់ស្រូវ ឬគ្រាប់គ្រួសតូចៗ និងកំទេចរណារ ឬកំទេចក្រដាសតូចៗពេញមួយក្បង់ដៃ ។ សូមដាក់លាយគ្រាប់ស្រូវ និងកំទេចរណារជាមួយគ្នា ហើយដាក់វានៅក្នុងថាសសំប៉ែតមួយ ។
-
តើមនុស្សម្នាក់អាចញែកគ្រាប់ស្រូវចេញពីកំទេចរណារបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីស្រូវត្រូវបានច្រូតកាត់ និងបោកបែនរួចហើយ ( នៅពេលដែលគ្រាប់ស្រូវបំបែកចេញពីកណ្ដាប់ ) នោះគ្រាប់ស្រូវនឹងត្រូវបានអុំចេញ ។ ការអុំស្រូវគឺជាវិធីពីបុរាណ ដែលប្រើដើម្បីញែកគ្រាប់ស្រូវចេញពីអង្កាម ( សំបកខាងក្រៅ ) និងសំបកស្រូវ ។ ការអុំស្រូវនឹងប្រើនូវប៉ែល ឬរនាស់ឈើ ( បកប្រែនៅក្នុងគម្ពីរថា « អុំ » ) ដើម្បីបោះស្រូវដែលបែនហើយទៅលើខ្យល់ ។ បន្ទាប់មក ខ្យល់នឹងបក់ផាត់អ្វីដែលស្រាល អង្កាមដែលមិនចង់បាននោះចេញ ហើយគ្រាប់ស្រូវដែលធ្ងន់នឹងធ្លាក់ចុះនៅក្នុងគំនរមួយនៅលើកន្លែងដែលបែននោះ ។
ដើម្បីបង្ហាញគំនិតនេះ សូមដាក់បង្ហាញនូវផ្លិតដៃមួយ ( អ្នកអាចប្រើក្រដាសរឹង ក្រដាសកាតុង ឬក្រដាសបត់មកបក់បើចាំបាច់ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យមកកាន់ក្ដារខៀន ហើយសុំឲ្យគាត់ឬនាង បកផ្លិតទៅលើគ្រាប់ស្រូវ និងកំទេចរណារ ។ នៅពេលសិស្សបកផ្លិត សូមអុំគ្រាប់ស្រូវ និងកំទេចរណារដែលដាក់លាយគ្នានោះដោយថ្នមៗ ដើម្បីឲ្យខ្យល់ដែលកំពុងតែមានចលនា បក់នូវកំទេចរណារចេញ ខណៈដែលគ្រាប់ស្រូវធ្លាក់ចុះទៅលើថាសវិញ ។ សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សទៅកាន់កន្លែងអង្គុយវិញ ។
-
តើស្រូវ និងអង្កាមតំណាងឲ្យអ្វីខ្លះ ? ( ស្រូវតំណាងឲ្យមនុស្សសុចរិត ហើយអង្កាមតំណាងឲ្យមនុស្សអាក្រក់ ) ។
-
យោងតាមខទី ១៦-១៧តើនរណាញែកមនុស្សសុចរិតចេញពីមនុស្សអាក្រក់ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយសូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាង ក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ញែកមនុស្សល្អចេញពីមនុស្សអាក្រក់ )។
-
ទោះបីជាមានការញែកមនុស្សល្អចេញពីមនុស្សអាក្រក់នៅទីបំផុត នឹងកើតមាននៅថ្ងៃជំនុំជំរះក្ដី តើការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ធ្វើឲ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ត្រូវបានញែកចេញពីអ្នកដទៃក្នុងពេលនេះតាមរបៀបណា ?
-
ហេតុអ្វីក៏យើងចាំបាច់ត្រូវយល់ថា ការព្យាយាមធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ អាចធ្វើឲ្យយើងត្រូវបាន ឬមានអារម្មណ៍ថាញែកចេញពីអ្នកដទៃ ?
សូមសង្ខេបលូកា ៣:១៨-២២ដោយការពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយយ៉ូហាន បាទីស្ទ ។ ក្រោយមកទៀត យ៉ូហាន បាទីស្ទ ត្រូវចាប់ដាក់ក្នុងគុកដោយស្ដេចហេរ៉ូឌ ។
លូកា ៣:២៣-៣៨
តំណពូជពង្សរបស់ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានកើតមានឡើង
សូមសង្ខេបលូកា ៣:២៣-៣៨ដោយពន្យល់ថា លូកាបានដាក់បញ្ចូលពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យ៉ូសែប គឺត្រូវបាន « ជាប់ជា » ឪពុក ( ពុំពិត) របស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។
លូកា ៤:១-១៣
ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានល្បួងដោយសាតាំងនៅក្នុងទីរហោស្ថាន
ចូរពន្យល់ថាលូកា ៤:១-១៣មាននូវដំណើររឿងមួយអំពីការតមអាហាររបស់ព្រះយេស៊ូវអស់រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃនៅក្នុងទីហោរស្ថាន និងការបដិសេធនឹងការល្បួងរបស់សាតាំង ។
លូកា ៤:១៤-៣០
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រកាសថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី
សូមសរសេរពាក្យសង្រេង វាយជាំឈ្លើយ ក្រីក្រ និងខ្វាក់នៅលើក្ដារខៀន ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សពិចារណាអំពីគ្រាមួយ ពេលពាក្យមួយ ឬច្រើនទាំងនេះ អាចនឹងពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលពួកគេមានអារម្មណ៍អំពីខ្លួនពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេនៅពេលពួកគេសិក្សាលូកា ៤:១៤-៣០រកមើលរបៀប ដែលពួកគេអាចនឹងរកបាននូវការសម្រាលអារម្មណ៍ទាំងនេះ ។
សូមសង្ខេបលូកា ៤:១៤-១៧ដោយពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវត្រឡប់មកពីទីរហោស្ថាន ទ្រង់បានចាប់ផ្ដើមផ្សាយ នៅក្នុងសាលាជំនុំនៅស្រុកកាលីឡេ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ទ្រង់ត្រឡប់ទៅកាន់ស្រុកកំណើតរបស់ទ្រង់វិញ គឺណាសារ៉ែត ។ ខណៈពេលនៅទីនោះ ទ្រង់បានគង់ នៅក្នុងសាលាជំនុំមួយ ហើយអានចេញពីគម្ពីរអេសាយ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានលូកា ៤:១៨-២១ឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវអ្វីដែលលោកអេសាយបានបង្រៀនអំពីបេសកកម្មដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះមែស៊ី ។
-
តើព្រះយេស៊ូវបានថ្លែងទីបន្ទាល់អ្វីខ្លះ ទៅកាន់ប្រជាជននៅក្នុងស្រុកកំណើតរបស់ទ្រង់ គឺស្រុកណាសារ៉ែត ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែចូរប្រាកដថាពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះយេស៊ូវ គឺជាព្រះមែស៊ីដែលត្រូវបានបញ្ជូនឲ្យមកព្យាបាលចិត្តសង្រេង ហើយរំដោះអ្នកទាំងឡាយដែលស្ថិតនៅក្នុងការចាប់ជាឈ្លើយខាងវិញ្ញាណ )។
-
តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលអ្នកមាន ដែលបង្ហាញអ្នកថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បន្ដព្យាបាល និងរំដោះយើងនៅក្នុងសម័យរបស់យើង ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានលូកា ៤:២២ឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលរបៀបដែលមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែត បានឆ្លើយតបចំពោះការប្រកាសដ៏ឥតញញើតរបស់ទ្រង់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីដែលគេបានទន្ទឹងរង់ចាំនោះ ។
-
តើប្រជាជនបានមានប្រតិកម្មចំពោះការប្រកាសរបស់ព្រះយេស៊ូវយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ផ្អែកទៅលើខទី ២២តើហេតុអ្វីក៏អ្នកគិតថាប្រជាជននៃស្រុកណាសារ៉ែត មានការលំបាកមួយដើម្បីជឿថា ព្រះយេស៊ូវ គឺជាព្រះមែស៊ី ?
សូមសង្ខេបលូកា ៤:៣៣ដោយពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវ បានដឹងថាប្រជាជននៅស្រុកណាសារ៉ែត នឹងល្បងទ្រង់ដើម្បីឲ្យទ្រង់បង្ហាញដល់គេថាទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ដោយការធ្វើអព្ភូតហេតុទាំងឡាយ ដែលទ្រង់បានធ្វើនៅស្រុកកាពើណិមឡើងវិញ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលត្រួសៗលូកា ៤:២៤-២៧ដោយស្ងប់ស្ងាត់ រក មើលដំណើររឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ពីរ ដែលព្រះអង្គ សង្គ្រោះបានយោងទៅ នៅពេលទ្រង់បានតបនឹងប្រជាជននៃស្រុកណាសារ៉ែត ។ ( អ្នកអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវបញ្ជាក់ថា អេលីយ៉ា សំដៅទៅលើអេលីយ៉ា ហើយអេលីសេ សំដៅទៅលើអេលីសេ ) ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សរៀបរាប់ពីអ្វី ដែលពួកគេរកឃើញ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សពីរនាក់ដែលអ្នកបានអញ្ជើញកាលពីមុនឲ្យសិក្សាដំណើររឿងទាំងនេះ ធ្វើបទបង្ហាញពីការសង្ខេបរបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក ចូរពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដល់អ្នកទាំងឡាយនៅស្រុកណាសារ៉ែតថា ទោះជាមានស្ត្រីមេម៉ាយ និងមនុស្សឃ្លង់ជាច្រើនជាពួកអ៊ីស្រាអែលក្ដី ក៏មានអ្នកពុំមែនជាពួកអ៊ីស្រាអែលពីររូប ( ជាសាសន៍ដទៃ ) ដែលបានជួបនឹងអព្ភូតហេតុផងដែរ ។
-
តើណាម៉ាន និងស្ត្រីមេម៉ាយនៃសារិបតា បានបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿដោយរបៀបណា ?
-
តើសេចក្ដីជំនឿរបស់ណាម៉ាន់ និងស្ត្រីមេម៉ាយ ខុសពីជំនឿនៃមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែតយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើអព្ភូតហេតុមួយចំនួននៅស្រុកណាសារ៉ែត ដោយសារមនុស្សជាទូទៅពុំមានជំនឿទៅលើទ្រង់ ( សូមមើលម៉ាថាយ ១៣:៥៤-៥៨,ម៉ាកុស ៦:១-៦) ។
-
តើមានគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនអំពីសេចក្ដីជំនឿ នៅពេលយើងមានភាពផ្ទុយគ្នា ជាមួយមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែត ជាមួយនឹងស្ត្រីមេម៉ាយ និងណាម៉ាន់ ? ( សិស្សគួររកឃើញគោលការណ៍មួយដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ នៅពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចមើលឃើញអព្ភូតហេតុជាច្រើនកើតឡើង )។
ចូរសុំឲ្យសិស្សឡើងមកក្ដារខៀន ហើយសរសេររបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។ ក្រោយពីសិស្សបានបំពេញបញ្ចប់ការសរសេរ រួចហើយសូមសួរ ៖
-
តើមានឧទាហរណ៍នៃពរជ័យ ឬអព្ភូតហេតុអ្វីខ្លះ ដែលកើតមានឡើង តែនៅពេលយើងធ្វើសកម្មភាពប្រកបដោយសេចក្ដីជំនឿជាមុននោះតែប៉ុណ្ណោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានលូកា ៤:២៨-៣០ឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវរបៀបដែលក្រុមជំនុំឆ្លើយតបនឹងព្រះយេស៊ូវ ។ សូមឲ្យសិស្សរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
តើដំណើររឿងនេះបង្ហាញអំពីរបៀប ដែលព្រះយេស៊ូវបានញែកពួកមនុស្សអាក្រក់ចេញពីមនុស្សសុចរិតដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល លូកា ៣:១៧ ) ។
លូកា ៤:៣១-៤៤
ព្រះយេស៊ូវបានបណ្ដេញអារក្សចេញ ហើយបានព្យាបាលអ្នកឈឺ
សូមបំបែកសិស្សឲ្យធ្វើការជាដៃគូ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យអានលូកា ៤:៣១-៤៤ឮៗជាមួយនឹងដៃគូរបស់ពួកគេ ហើយរកមើលពរជ័យ ដែលមនុស្សនៅស្រុកកាពើណិម បានទទួល ប្រៀបធៀបនឹងពរជ័យនៃមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែតបានទទួល ។ បន្ទាប់ពីពួកគេបានអាន សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិភាក្សាអំពីចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរដូចខាងក្រោម ជាមួយនឹងដៃគូរបស់ពួកគេ ( អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ៖
-
តើមនុស្សនៅស្រុកកាពើណិមបានឆ្លើយតបចំពោះព្រះយេស៊ូវផ្សេងគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច បើប្រៀបធៀបនឹងអ្នកទាំងឡាយនៅស្រុកណាសារ៉ែត ?
-
តើមនុស្សនៅស្រុកកាពើណិម បានទទួលពរជ័យអ្វីខ្លះ បើប្រៀបធៀបនឹងពរជ័យដែលមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែតបានទទួល ?
-
តើដំណើររឿងទាំងនេះបង្ហាញអំពីគោលការណ៍ដែលថា នៅពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវ នោះយើងអាចមើលឃើញអព្ភូតហេតុជាច្រើនកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរពីរចុងក្រោយជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
សូមបញ្ចប់មេរៀនដោយការចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងអំពីដំណឹងល្អដែលអ្នកបានទទួល នៅពេលអ្នកបានបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿទៅលើទ្រង់ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ នូវរបៀបជាច្រើនដែលពួកគេអាចបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅមួយ ដើម្បីធ្វើរឿងដែលពួកគេសរសេរចុះនោះ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
លូកា ៣:១៧។ « [ ទ្រង់ ] ប្រមូលស្រូវមកដាក់ក្នុងជង្រុកទ្រង់ »
ការបកស្រាយមួយអំពីជង្រុកដែល ដាក់ស្រូវ ឬដែលមនុស្សសុចរិតដែលត្រូវបានប្រមូលមក វាតំណាងឲ្យព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ មានហេតុសំអាងស្រដៀងគ្នាមួយ ( សូមមើលអាលម៉ា ២៦:៥) ដូចនៅក្នុងលូកា ៣:១៧អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ដូចខាងក្រោម ៖
« ជង្រុកគឺជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែលបានពន្យល់ថា ៖ ‹ ច្បាស់ណាស់ នៅពេលយើងជ្រមុជទឹក ភ្នែករបស់យើងគួរតែសម្លឹងមើលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហួសពីអាងជ្រមុជទឹក ។ ជង្រុកដ៏ធំដែលកណ្ដាប់ គួរតែត្រូវបានប្រមូលទុក គឺព្រះវិហារបរិសុទ្ធ › ( នៅក្នុង John L. Hart, ‹ Make Calling Focus of Your Mission ›Church News, ថ្ងៃទី ១៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ៤ ) ។ ការណែនាំនេះ បញ្ជាក់ និងគូសបញ្ជាក់អំពីសារៈសំខាន់នៃពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ—ដែលកណ្ដាប់ពុំអាចត្រូវបានបំផ្លាញនោះទេ » (« Honorably Hold a Name and Standing, »Ensignឬលីអាហូណាខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៩៧ ) ។
លូកា ៤:២៥-២៧ ។ ណាម៉ាន់ ឬស្ត្រីមេម៉ាយនៃស្រុកសារិបតា
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខនឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានផ្ដល់នូវការអត្ថាធិប្បាយដូចខាងក្រោមអំពីសេចក្ដីជំនឿ ដែលបានបង្ហាញដោយស្ត្រីមេម៉ាយនៃស្រុក សារិបតា និង ណាម៉ាន់ ប្រៀបធៀបទៅនឹងជំនឿនៃអ្នកទាំងឡាយដែលនៅក្នុងស្រុកណាសារ៉ែតក្នុងជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវ ៖
« ទីណាមានក្ដីជំនឿ ទីនោះមានអព្ភូតហេតុ ទីណាគ្មានសេចក្ដីជំនឿ ទីនោះគ្មានអព្ភូតហេតុឡើយ ។ ហើយប្រសិនបើពួកព្យាការីជំនាន់ដើម បានចេញក្រៅហ្វូងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដើម្បីរកអ្នកទាំងឡាយដែលសក្ដិសមចំពោះការបម្រើរបស់ពួកគេ នោះព្រះយេស៊ូវនឹងយាងចេញពីស្រុកណាសារ៉ែត ដើម្បីស្វែងរកព្រលឹងដែលទទួលយកទ្រង់ដែលជឿលើទ្រង់ ហើយទទួលពរជ័យទាំងឡាយដែលទ្រង់យាងមកដើម្បីប្រទានឲ្យ ។ បើមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែតដែលមានបំណងចង់មើលឃើញកិច្ចការអស្ចារ្យដែលបានធ្វើនៅទីកន្លែងផ្សេង ដូច្នោះចូរឲ្យពួកគេទទួលយកទ្រង់ដែលបានផ្សាយនៅក្នុងសាលាជំនុំរបស់ពួកគេឥឡូវនេះ នោះពួកគេនឹងទទួលបានពរជ័យជាច្រើនពីស្ថានួគ៌ផងដែរ » (The Mortal Messiah វ៉ុលទី ៤ [ ឆ្នាំ ១៩៧៩–៨១], ២:២៦ ) ។