2007
Փոխվելու զորությունը
2007թ. նոյեմբեր


Փոխվելու զորությունը

Նախագահ Ֆաուստը պատրաստել էր այս հոդվածը 2007թ. օգոստոսի 10-ի իր մահվանից ամիսներ առաջ:

Փոխվելու զորությունը շատ իրական է, և դա մեծ հոգևոր պարգև է Աստծուց:

Նկար

Մեզանից յուրաքանչյուրին զորություն է տրված փոխելու մեր կյանքը: Որպես Տիրոջ երջանկության մեծ ծրագրի մի մաս, մենք ունենք որոշումներ ընդունելու անձնական ազատ կամք: Մենք կարող ենք որոշել ավելի լավ գործել և ավելի լավը լինել: Ինչ-որ տեղ մենք բոլորս պետք է փոխվենք, այսինքն` մեզանից ոմանք պետք է լինեն ավելի բարի տանը, ավելի քիչ եսասեր, ավելի լավ ունկնդիրներ և ուրիշներին վերաբերվելիս ավելի հոգատար: Մեզանից ոմանք ունեն սովորույթներ, որոնք պետք է փոխվեն, սովորույթներ, որոնք վնասում են մեզ և մեր շրջապատի մարդկանց: Երբեմն մեզ գուցեև հարկավոր լինի մի ցնցում, որը կարագացնի մեր փոխվելը:

Մի էական փոփոխություն տեղի ունեցավ Սավուղի հետ, երբ նա գտնվում էր Դամասկոսի ճանապարհին: Սավուղը «սպառնալիք և մահ շնչելով Տիրոջ աշակերտների վրա» (Գործք Թ.1), Դամասկոսի ճանապարհին էր, երբ մի լույս փայլեց նրա չորս կողմը երկնքիցը:

«Եվ նա գետնի վրա ընկած` մի ձայն լսեց, որ ասում էր նրան. Սավուղ, Սավուղ, Ի՞նչու ես ինձ հալածում:

Եվ նա ասաց. Ո՞վ ես Տեր. Եվ Տերն ասեց. Ես Հիսուսն եմ, որին դու հալածում ես»: (Գործք Թ.4–5):

Հավանաբար, Սավուղի սիրտը փափկել էր, երբ ամբոխը Ստեփանոսին դուրս գցեց քաղաքից և քարկոծեց նրան ու դրեցին իրենց հագուստները Սավուղի ոտքերի մոտ: Բայց Դամասկոսի ճանապարհին կասկած չկար, երբ նա լսեց Տիրոջ ձայնը, որն ասաց. «Ես Հիսուսն եմ, որին դու հալածում ես»:

«Եվ դողալով ու զարհուրելով ասեց. Տեր, ինչ ես կամենում որ անեմ: Տերն ասեց նորան. Կանգնիր և մտիր քաղաքը, և կասվի քեզ` թե ինչ պետք է քեզ անել» (Գործք Թ.20): Սավուղը կույր էր, երբ բարձրացավ և նրան տարան Դամասկոս, որտեղ նրա տեսողությունը վերականգվեց, և նա մկրտվեց: Նա անմիջապես սկսեց քարոզել «ժողովարաններումը Քրիստոսին, թե Սա է Աստծո Որդին» (Գործք Թ..20): Սավուղը, որը հետագայում հայտնի դարձավ որպես Պողոս, զգաց մի փոփոխություն, որը լիակատար էր, բացարձակ, կատարյալ ու անսասան մինչև իր մահը:

Փոփոխություն դարձի գալու միջոցով

Անկասկած ձեզ այդպիսի փորձառություն չի պատահել և ոչ էլ ինձ է պատահել: Դարձի գալը մեզանից շատերի համար շատ ավելի քիչ դրամատիկական է, բայց պիտի լինի որպես անհաղթահարելի և իմաստալից: Եկեղեցու նորադարձները սովորաբար ունենում են հոգևոր զգացում իրենց մկրտության ժամանակ: Մի մարդ նկարագրեց այսպես. «Ես երբեք չեմ մոռանա իմ հոգու ներսում ունեցած` մաքուր լինելու, որպես Աստծո զավակ նորովի սկսելու զգացումը… Դա այնպիսի առանձնահատուկ զգացողություն էր»:1

Ճշմարիտ դարձը փոխում է կյանքը: Մի երիտասարդ կին գրել է, թե որքան դժբախտ էր նրա ընտանեկան կյանքը, երբ նա փոքր աղջիկ էր: Նա գրել է. «Ես տառապանքի սուր զգացում էի ունենում, երբ մայրս, և փոքր եղբայրներս ու քույրերս տանջվում էին մեր հարբած հոր բիրտ վերաբերմունքից»: Երբ 14 տարեկան էր, ինչ-որ մեկն ասաց նրան, որ Աստծո պատվիրաններից մեկն է` պատվել մեր ծնողներին: Խորհելով, թե ինչպես կարող էր դա անել, նա հասկացավ, որ պիտի սովորի, դառնա լավ ուսանող և լինի լավագույն դուստրը քաղաքում:

Շատ բան չփոխվեց տանը, բայց նա դեռ զգում էր, որ պիտի շարունակի իր նպատակներին ձգտել և 18 տարեկանում թողեց հայրենի տունը ինչ-որ հատուկ դասընթացներ անցնելու նպատակով:

«Մայրս ինձ դիմավորեց արտասվելով: Մտածեցի ինչ-որ սարսափելի բան էր պատահել, բայց նա գրկեց ինձ և ասաց. «Քո սովորելու գնալուց ի վեր հայրդ ոչ մի անգամ չի խմել»:

… Մայրս ասաց, որ այն գիշեր, երբ ես մեկնեցի, ինչ-որ Մորմոն միսիոներներ եկան ….

Հայրս դարձավ փոքր երեխայի նման: Ես տեսա ապաշխարություն և խոնարհություն նրա աչքերում: Նա լիովին փոխվել էր: Նա միանգամից թողել էր ծխելն ու խմելը և փորձում էր պահել պատվիրանները, որոնք միսիոներները սովորեցրել էին նրան: Նա ինձ վերաբերվում էր թագուհու պես, իսկ մայրիկիս և քույրերիս ու եղբայրներիս վերաբերվում էր ինչպես թագավորական ընտանիքի անդամների:

Մեր ողջ ընտանիքը մկրտվեց …. Հայրս 40 տարեկանում դարձավ լավագույն հայրն աշխարհում»:2

Ավետարանի ուժը կարող է իսկապես փոխել մեր կյանքը և տանել մեզ տխրությունից և հուսահատությունից դեպի երջանկություն և ուրախություն:

Փոփոխություն` ապաշխարության միջոցով

Օրինազանցությունը բերում է ցավ և վիշտ: Բայց կա ելքի ճանապարհ «դառը մաղձից ու անօրինության կապանքներից» (Մոսիա 27.29): Եթե դառնանք դեպի Տերը և հավատանք Նրա անունին, մենք կարող ենք փոխվել: Նա մեզ ուժ կտա փոխելու մեր կյանքը, ուժ` մի կողմ դնելու վատ մտքերը և սրտի վատ զգացումները: Մենք կարող ենք վեր հանվել «ամենախորը վիհից»` «տեսնելու հրաշալի լույսն Աստծո»: (Մոսիա 27.29): Մենք կարող ենք ներվել: Մենք կարող ենք խաղաղություն գտնել:

Մի քանի տարի առաջ Երեց Մարիոն Դ. Հանքսը` այժմ Գերագույն Իշխանության պատվավոր անդամ, հիշեց մի դեպք, որը պատահել էր մի մարդու հետ, որն ապաշխարել էր և փոխել իր կյանքը` մեկ գիշերվա ընթացքում:

«Նա իր որդուն տարել էր մի ընտանիքի տուն, որը նրան տեղ էր տվել ապրելու, մինչ մասնակցում էր բեյսբոլի մրցույթին: Երիտասարդը դժկամությամբ գնաց իր հոր հետ իր բարեգործի տուն, և հայրը սկսեց կասկածել, թե այդ մարդիկ արդյոք վատ չէին վերաբերվել իր որդուն: Տղան կիսավախեցած թաքնվեց իր հոր ետևում, երբ նրանք թակեցին դուռը: Սակայն, երբ ներս մտան, հյուրընկալ ընտանիքը նրա որդուն ջերմորեն ողջունեց և ակնհայտ էր, որ նա շատ էր սիրում նրանց:

Ավելի ուշ իր որդուն այնտեղից վերցնելուց հետո, շփոթված հայրը խնդրեց նրան բացատրել իր տարօրինակ վարքը …. Նրա որդու պատասխանը հետևյալն [էր].

«Ես վախենում էի, թե դու կարող է մոռանայիր և հայհոյեիր նրանց տանը, հայրի՛կ: Նրանք չեն հայհոյում իրենց տանը, նրանք իսկապես լավ մարդիկ են: Նրանք միմյանց հետ բարյացակամորեն են խոսում և շատ են ծիծաղում, և նրանք աղոթում են ամեն անգամ ուտելիս և ամեն առավոտ և երեկո, և նրանք թույլ տվեցին ինձ աղոթել իրենց հետ»:

Հայրն ասաց. «Դա ոչ թե այն պատճառով էր, որ տղան ամաչում էր իր հոր համար, նա այնքան էր սիրում ինձ, որ նա չէր ցանկանում, որ ես վատ երևայի նրանց աչքում»:

Այս հայրը դիմադրելով անկեղծ մարդկանց մի սերնդի, ովքեր փորձում էին օգնել նրան ավելի լավ կյանք գտնել, զգացվեց իր սեփական երիտասարդ որդու հաճելի ոգուց»:3

Փոխվելու ուժը դարձավ այնքան ուժեղ, որ այս հայրը ոչ միայն վերադարձավ Եկեղեցական գործունեության, այլ դարձավ ցցի ղեկավարներից մեկը:

Փոփոխություն` հակումներից ապաքինման միջոցով

Փոփոխության մեկ այլ տեսակ, որին կկամենայի անդրադառնալ գերության մատնող սովորույթներից ապաքինվելն է: Դրանք ներառում են խանգարումներ կապված ալկոհոլի, թմրադեղերի, ծխախոտի, ուտելու, թղթախաղի, անարժան սեռական վարքի և պոռնոգրաֆիա նայելու հետ: Ես մեջբերում եմ կատարում տկարացնող հակումների մասին վերջերս հրատարակված գրքից. «Նյութերի չարաշահումը Միացյալ Նահանգներում հիվանդությունների կանխարգելման և մահվան հիմնական պատճառն է հանդիսանում : Թմրադեղերի չարաշահումը կործանում է ընտանիքներ, արժենում է արտադրողականության միլիարդների կորուստ, լարվածություն է առաջացնում առողջապահության համակարգում և կործանում կյանքեր»:4 Դա անեծք է հասարակության վրա:

Կան շատ հակումներ և այս լուրջ հակումներից որևէ մեկն ունեցող մարդու համար դժվար է փոխվել, որովհետև դրանցից մի քանիսը փոփոխություն են առաջացնում ուղեղում: Հակվածության վերաբերյալ վերջերս տպագրված մի հոդված ասում էր. «Թմրամոլների ուղեղում նկատվում է գլխուղեղային թաղանթի նախաճակատային մասի գործունեության թուլացում, որտեղ ռացիոնալ միտքը կարող է վերահսկել իմպուլսային վարքը»:5 Որոշ հակվածություններ կարող են մեզ վերահսկել այն աստիճան, որ կարող են խլել մեզանից մեր Աստվածատուր ազատ կամքը:

Սատանայի մեծ գործիքներից մեկը` մեզ վերահսկելու ուղիներ գտնելն է: Հետևաբար, մենք պետք է հեռու մնանք բոլոր այն բաներից, որոնք մեզ ետ կպահեն մեզ համար Տիրոջ նպատակներն իրականացնելուց, որի միջոցով հավերժության օրհնությունները կարող են վտանգի ենթարկվել: Մենք այս կյանքում ենք, որպեսզի ավելի շուտ հոգին վերահսկի մարմնին, ոչ թե` հակառակը:

Հակվածության որևէ տեսակ ցավի ու տառապանքի սարսափելի գին է արժենում, և այն կարող է նաև հոգևոր առումով ազդել մեզ վրա: Այնուամենայնիվ, կա հույս, որովհետև հակվածությունների մեծ մասը կարող են ժամանակի ընթացքում հաղթահարվել: Մենք կարող ենք փոխվել, բայց դժվար կլինի:

Մենք սկսում ենք` փոխվելու որոշում ընդունելով: Անհրաժեշտ է քաջություն և խոնարհություն` ընդունելու, որ մենք օգնության կարիք ունենք, բայց քչերը, եթե ոչ մեզանից միայն մի քանիսը կարող են ինքնուրույն անել դա: Եկեղեցին ունի հակվածությունից ապաքինվելու ծրագիր, որը վերցվել է Անանուն ալկահոլիկների Տասներկու Քայլերը բնօրինակից և հարմարեցվել Եկեղեցու վարդապետությունների և համոզմունքների կառուցվածքին: Այդ 12 քայլերը կարելի է գտնել Հակվածությունից ապաքինվելուև բժշկվելու ուղեցույցում, որը մատչելի է քահանայության ղեկավարների և այլ անդամների համար:

Կարող է անհրաժեշտ լինել ապրելաձևի լիակատար փոփոխություն: Մենք պետք է ցանկանանք մեր ողջ սրտով, մտքով և ուժով հաղթահարել այս վնասակար հակվածությունները: Մենք պետք է նախապատրաստված լինենք ամբողջապես և լիակատար հրաժարվել որևէ այդպիսի հակվածություն առաջացնող նյութերից կամ դրանց գործածության մեր մասնակցությունից:

Շատ մարդիկ կարողացել են փոխել թմրանյութեր օգտագործելու իրենց սովորույթը: Լինելով երեք երեխաների մայր Սյուզանը թմրանյութեր էր օգտագործում միայն շաբաթ և կիրակի օրերը` ջանալով երեխաներից թաքցնել իր խնդիրը: Բայց երեխաները միևնույն է պարզեցին և աղաչեցին նրան վերջ տալ: Երեք տարի անց որոշակի հատուկ օգնության և իր երեխաների աջակցության միջոցով, հատկապես իր յոթ տարեկան որդու օգնությամբ, նա իսկապես վերջ տվեց դրան: Ետ նայելով նա հասկացավ, որ Երկնային Հայրըն իրեն հովանավորել էր ողջ այդ ընթացքում և նախապատրաստել իրեն լսելու ավետարանը: Նա ասաց.

«Ավետարանը փոխեց իմ սիրտը, իմ արտաքինը, իմ վերաբերմունքը և իմ զգացմունքները: Եվ ես սովորեցի աղոթել: Երբ որ խնդիր եմ ունենում, ես գնում եմ Երկնային Հոր մոտ և ասում. Օգնիր ինձ: Եվ նա ինձ համար հոգ է տանում …. Այժմ երբ քայլում եմ, քայլում եմ գլուխս բարձր, որովհետև գիտեմ Երկնային Հայրը կողքիս է` ճանապարհի ամեն քայլում ….

Օ, սա նոր օր է: Ես շատ բան կորցրեցի` ցանկանալով լինել թմրանյութերի այդ աշխարհում` կորցրեցի բնակարանս, որդիս գրեթե մահից պրծավ հրդեհից, կորցրեցի ամուսնությունս, ես լիովին կորցրեցի երջանկությունս: Բայց ես ետ ստացա այն: Երկնային Հայրն ինձ տվեց կրկին սկսելու ևս մեկ հնարավորություն: Ես նոր եմ այժմ, ամբողջովին նոր` ներսից ու դրսից»:6

Ամեն նոր բացվող օր փոխվել սկսելու նոր օր կարող է լինել մեզ համար: Մենք կարող ենք փոխել մեր միջավայրը: Մենք կարող ենք փոխել մեր կյանքը` հին սովորույթները փոխարինելով նորերով: Մենք կարող ենք կոփել մեր բնավորությունն ու ապագան ավելի մաքուր մտքերով և ավելի ազնիվ գործողություններով: Ինչպես ասել է ինչ որ մեկը մի անգամ. «Փոխվելու հնարավորությունը միշտ այնտեղ է, խաղաղության, երջանկության և կյանքի ավելի լավ ուղու իր թաքցրած խոստումով»:7

Հակվածությունները վիրավորական են Հոգու համար: Մինչ որոշ հակվածություններ պահանջում են մասնագիտական բժշկական օգնություն, եկեք բաց չթողնենք հոգևոր օգնությունը, որը մատչելի է մեզ քահանայության օրհնությունների և աղոթքի միջոցով: Տերը խոստացել է մեզ. «Իմ շնորհը բավական է բոլոր մարդկանց համար, ովքեր իրենց խոնարհեցնում են իմ առջև. քանզի եթե նրանք խոնարհեցնեն իրենց իմ առջև,, և հավատք ունենան ինձանում, այն ժամանակ, նրանց թույլ կողմերը ես կդարձնեմ ուժեղ» (Եթեր 12.27): Եկեք հիշենք., որ փոխվելու զորությունը շատ իրական է և այն մեծ հոգևոր պարգև է Աստծուց:

Ես վկայում եմ, որ ապաշխարության և հետագա արդարության և մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի զորությամբ, վերջնական փոփոխություն կարող է գալ մեր մարմիններին, այնպես որ դրանք «իր փառավոր մարմնին կերպարանակից լին[են] այն զորությունովը, որ կարող է ամեն բան հնազանդեցնել իրեն» (Փիլիպպեցիս Գ.21):

Հղումներ

  1. Vivian Ford, “Ask and Ye Shall Receive,” No More Strangers, 4 vols., ed. Hartman Rector Jr. and Connie Rector (1971–90), 3:175.

  2. Estilla Ayala, “The Change in My Father,” Ensign, Feb. 1975, 42, 43.

  3. “Fitting into Your Family,” New Era, June 1991, 8.

  4. Lynn R. Webster and Beth Dove, Avoiding Opioid Abuse While Managing Pain (2007), 11.

  5. Michael D. Lemonick and Alice Park, “The Science of Addiction,” Time, July 16, 2007, 44.

  6. LaRene Gaunt, “Testimonies from the Inner City,” Ensign, Apr. 1992, 40.

  7. Joseph Walker, “The Miracle of Change,” Ensign, July 1992, 12.