“Kita Moproklamar sa Atong Kaugalingon nga Gawasnon,” kapitulo 27 sa Mga Santos: Ang Istorya sa Simbahan ni Jesukristo sa Ulahing mga Adlaw, Volume 1, Ang Sumbanan sa Kamatuoran, 1815–1846 (2018)
Kapitulo 27: “Kita Moproklamar sa Atong Kaugalingon nga Gawasnon”
Kapitulo 27
Kita Moproklamar sa Atong Kaugalingon nga Gawasnon
Sa tunga-tungang bahin sa Hunyo 1838, si Wilford Woodruff nagbarug diha sa bakanan sa iyang mga ginikanan, sa makausa pa determinado sa pagpaambit sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo ngadto kanila. Pagkahuman nga gisugdan ang usa ka branch didto sa Fox Islands, mibalik siya sa kaulohan aron mobisita ni Phebe, kinsa sa dili madugay manganak na sa ilang unang anak. Migahin dayon siya og panahon nga magsangyaw didto sa Boston, New York, ug sa uban nga mga siyudad subay sa kabaybayonan. Ang balay sa iyang mga ginikanan mao ang katapusan niyang giadto sa wala pa siya mibalik sa amihanan.1
Wala nay laing gusto si Wilford kay sa makita ang iyang pamilya nga mohangop sa kamatuoran. Ang iyang amahan, si Aphek, migahin sa tibuok kinabuhi sa pagpangita sa kamatuoran nga nakawang lang. Ang iyang igsoong babaye nga si Eunice nangandoy usab alang sa dugang kahayag sa iyang kinabuhi.2 Apan sa dihang nakig-istorya si Wilford nila bahin sa simbahan sobra sa pipila na ka mga adlaw, iyang nabatyagan nga adunay nakapugong nila sa pagdawat niining mga pagtulun-an.
“Mao kini ang mga adlaw sa dakong kulba-hinam,” miingon si Wilford.3 Ang iyang panahon sa panimalay hapit na mapupos. Kon magdugay pa siya kauban sa iyang mga ginikanan, dili na niya maabtan ang bata nga matawo.
Nag-ampo og maayo si Wilford alang sa iyang pamilya, apan mas mikunhod pa gani ang ilang gusto nga modawat sa bunyag. “Ang yawa mihugpa sa tibuok panimalay uban sa dako nga kasuko ug mga tintasyon,” misulat siya sa iyang journal.4
Pagka-Hulyo 1, misangyaw siya sa makausa pa ngadto sa iyang pamilya, nagpahayag sa mga pulong ni Kristo nga matinguhaon kaayo kutob sa iyang mahimo. Sa katapusan ang iyang mga pulong nakaimpluwensya sa ilang mga kasingkasing, ug ang ilang mga kabalaka nawala na. Nabati nila ang Espiritu sa Dios ug nasayud nga si Wilford namulong sa kamatuoran. Andam na sila sa pagpadayon.
Sa walay langay gidala ni Wilford ang iyang pamilya ngadto sa usa ka sapa nga duol sa ilang balay. Diha sa tampi sa tubig, miawit sila og himno ug si Wilford militok sa pag-ampo. Miubog dayon siya sa tubig ug mibunyag sa iyang amahan, sa iyang ina-ina, ug sa iyang igsoong babaye, lakip sa iyang iyaan, usa ka ig-agaw, ug usa ka higala sa pamilya.
Sa dihang iyang gihaw-as ang katapusang tawo gikan sa tubig, si Wilford mikawas sa sapa, ug nagmalipayon. “Ayaw kini og hikalimti,” iyang giingnan ang iyang kaugalingon. “Isipa kini nga mga kalooy sa imong Dios.”
Nagtulo pa ang ilang mga buhok ug mga sinina, ang pamilya namalik sa balay. Gipandong ni Wilford ang iyang mga kamot sa ilang mga ulo, sa tinagsa-tagsa, ug gikumpirmar sila nga mga miyembro sa simbahan.5
Paglabay sa duha ka adlaw, nanamilit siya sa iyang mga ginikanan ug nagdali sa pagbalik sa Maine, nanghinaut nga makaabot pa siya aron sa pagsugat sa iyang unang anak dinhi sa kalibutan.6
Nianang tingpamulak ug ting-init, ang mga Santos nagpundok sa Missouri sa dinagko nga pundok. Si John Page, usa ka misyonaryo kinsa nakasinati og dakong kalampusan sa Canada, milawig padulong sa Zion nga nangulo sa usa ka dako nga pundok sa mga kinabig gikan sa dapit sa Toronto.7 Sa Kirtland, ang Korum sa Seventy naghago sa pag-andam sa kabus nga mga pamilya aron magdungan sa pagbiyahe ngadto sa Missouri. Pinaagi sa pagpaambit sa mga kapanguhaan ug pagtabang sa usag usa sa pagpadayon, naglaum sila nga makaabut nga luwas sa gisaad nga yuta.8
Ang mga Santos didto sa Far West mipahigayon og usa ka parada niadtong Hulyo 4 aron saulogon ang adlaw sa pagkaindependente sa nasud ug sa pagpahimutang sa bato sa pamag-ang sa bag-ong templo. Gipangulohan ang parada ni Joseph Smith Sr. ug sa usa ka gamay nga yunit sa militar. Sa luyo nila anaa ang Unang Kapangulohan ug ang ubang mga lider sa simbahan, lakip ang arkitekto sa templo. Usa ka yunit sa kabalyero mapagarbuhong nagpaluyo.9
Samtang siya mimartsa kauban sa mga Santos, nakita ni Sidney Rigdon ang ilang panaghiusa. Sa miaging pipila ka semana, bisan pa niana, ang simbahan midisiplina og mas daghang mga masinupakon. Wala madugay human sa pagdungog sa kaso ni Oliver Cowdery, ang halangdon nga konseho mi-excommunicate kang David Whitmer ug ni Lyman Johnson.10 Wala magdugay human niana, ang konseho sa bishop mibadlong kang William McLellin tungod sa pagkawala sa pagsalig sa Unang Kapangulohan ug sa pagkalambigit sa mahigalon nga mga tinguha.11
Mibiya na si William sa simbahan ug mibalhin palayo sa Far West, apan sila si Oliver, David, ug uban pang masinupakon nagpabilin sa maong dapit. Niadtong Hunyo, gipanghimaraut ni Sidney kining mga tawhana diha sa publiko. Gipalanog ang pinulongan gikan sa Wali sa Bukid, iya silang gitandi ngadto sa asin nga nawad-an sa iyang lami, wala nay hinungdan apan angay lamang kining isalibay aron tunob-tunoban sa tiil. Pagkahuman niana, si Joseph mipahayag sa iyang pagsuporta alang sa pagbadlong, bisan tuod siya miawhag sa mga Santos sa pagsunod sa balaod samtang sila misagubang sa mga pagsupak.12
Ang wali ni Sidney nakahatag og kaisug sa pipila sa mga Santos nga naghiusa sa usa ka semana na ang milabay sa pagpanalipod sa simbahan batok sa mga masinupakon.13 Kini nga mga kalalakin-an gitawag sa pipila ka mga ngalan, apan sila mas labing naila isip mga Danite, gisunod sa tribu ni Dan sa Daang Tugon. Si Joseph wala nag-organisar sa grupo, apan malagmit iyang gitugutan ang pipila sa ilang mga binuhatan.14
Sa ilang kadasig sa pagpanalipod sa simbahan, ang mga Danite nanumpa sa pagpanalipod sa mga katungod sa mga Santos batok sa unsay ilang nakita nga mga hulga gikan sa sulod ug gawas sa simbahan. Kadaghanan nila nakakita kon sa unsang paagi ang pagsupak nakaguba sa komunidad sa Kirtland, mibutang ni Joseph ug sa uban nga narisgo sa pagpang-atake sa mga manggugubot nga panon, ug nakapamiligro sa mga sumbanan sa Zion. Manag-uban silang nanaad sa pagpanalipod sa komunidad sa Far West batok sa bisan unsa nga susama nga hulga.
Sa panahon nga gipanghimaraut ni Sidney diha sa publiko ang mga masinupakon, mipasidaan ang mga Danite nilang Oliver, David, ug sa uban sa pagbiya sa Distrito sa Caldwell o mag-atubang sa grabing sangputanan. Sulod sa pipila ka adlaw, ang mga kalalakin-an permanenting mibiya sa dapit.15
Sa dihang miabut ang parada sa Fourth of July miabut sa town square, ang mga Santos mipataas sa bandila sa Amerika ngadto sa tumoy sa taas nga pole ug nag-alirong sa gikalutan nga luna sa templo. Gikan sa ngilit sa pundasyon, nagtan-aw sila sa mga trabahante nga hinayng mipahimutang sa mga bato sa pamag-ang. Misaka dayon si Sidney sa duol nga entablado aron mamulong sa kongregasyon.16
Misunod sa Amerikanhong tradisyon sa paghatag og nagdilaab, emosyonal nga mga pakigpulong sa Independence Day, si Sidney kusganong namulong ngadto sa mga Santos kabahin sa kagawasan, ang pagpanggukod nga ilang giantus, ug ang importante nga tahas sa mga templo sa ilang espirituhanon nga edukasyon. Sa katapusan sa iyang pakigpulong, mipasidaan siya sa mga kaaway sa mga simbahan nga dili hilabtan ang mga Santos.
“Ang among katungod kinahanglan dili na gayud yatakan sa mga pagsilot,” miingon siya. “Ang mga tawo o pundok sa mga tawo kinsa mosulay niini mohimo niini bugti sa ilang mga kinabuhi.”
Ang mga Santos dili mao ang mga mamumuno, iyang gipasaligan ang mga naminaw niya, apan sila manalipod sa ilang mga katungod. “Kana nga manggugubot nga panon nga moanhi nato aron sa pagsamok kanato,” misinggit siya og kusog, “mahimo kini taliwala kanato ug kanila nga usa ka gubat sa pagpuo, tungod kay ato silang sundan hangtud nga ang katapusang tinulo sa ilang dugo moagas, o kon dili sila gayud ang mopatay kanato.”
Dili na gayud mahitabo nga ang mga Santos mobiya sa ilang mga panimalay o mga pananom. Dili na gayud mahitabo nga maaghop nilang antuson ang ilang mga pagpanglutos. “Kita karon dayong adlawa moproklamar sa atong kaugalingon nga gawasnon,” pamahayag ni Sidney, “uban sa katuyoan ug usa ka determinasyon nga dili gayud mahimo nga lumpagon! Dili, dili na gayud!!”17
“Hosanna!” ang mga Santos miabiba. “Hosanna!”18
Samtang ang mga Santos nagkapundok sa Far West, usa ka misyonaryo nga ginganlan og Elijah Able nagsangyaw didto sa silangang bahin sa Canada, gatusan ka mga milya ang gilay-on. Usa ka gabii aduna siyay makahasol nga damgo. Nakita niya si Eunice Franklin, usa ka babaye nga iyang nabunyagan didto sa New York, gihasol sa pagduha-duha mahitungod sa Basahon ni Mormon ug ni Joseph Smith. Ang iyang katahap mihikaw kaniya sa pagkatulog. Dili siya makakaon. Gibati niya nga nalingla.19
Si Elijah mibiya padulong sa New York diha-diha dayon. Iyang nahimamat si Eunice ug ang iyang bana, si Charles, niana nga tingpamulak samtang nagsangyaw sa ilang lungsod.20 Ang wali nga gisangyaw ni Elijah ngadto kanila mahait ug dili patas. Isip usa ka itom nga lalaki nga natawo sa kakabus, gamay ra ang iyang oportunidad sa pag-eskwela.
Apan sama sa ubang mga misyonaryo, na-orden siya sa Melchizedek Priesthood, miapil sa mga ordinansa sa templo sa Kirtland, ug nakadawat sa gahum sa endowment.21 Unsay iyang kulang sa edukasyon iya kining gipun-an diha sa hugot nga pagtuo ug sa gahum sa Espiritu.
Ang iyang sermon nakapadasig ni Eunice, apan si Charles mibarug pagkahuman ug misulay sa pakiglalis kaniya. Si Elijah miduol ni Charles, mibutang sa iyang kamot sa iyang abaga, ug miingon, “Ugma moanhi ko ug makigkita nimo ug makig-istorya og dyutay.”
Pagkasunod adlaw gibisita ni Elijah ang panimalay sa mga Franklin ug mitudlo kanila mahitungod ni Joseph Smith, apan dili gihapon kumbinsido si Charles.
“Nagkinahanglan ka ba og timailhan aron makatuo ka?” Nangutana si Elijah.
“Oo,” miingon si Charles.
“Maangkon nimo ang imong gipangayo,” misulti si Elijah niya, “apan makapasakit kini sa imong kasingkasing.”
Sa dihang mibalik na si Elijah wala dangti og dugay, nahibaloan niya nga si Charles nag-antus og daghang kagul-anan sa wala pa siya nag-ampo alang sa kapasayloan. Nianang higayona, siya ug si Eunice andam na sa pagpasakop sa simbahan, ug gibunyagan sila ni Elijah.22
Si Eunice nakasiguro na sa iyang hugot nga pagtuo nianang higayuna. Unsa may nahitabo ngadto niya sukad niana?
Usa ka Dominggo sa buntag niana, si Eunice nakugang sa pagkakita ni Elijah nga nagbarug sa iyang bakanan. Nangandam siya sa mga butang nga igsusulti kon makita niya siya pag-usab. Gusto niyang sultihan siya nga ang Basahon ni Mormon usa ka buhat nga tumo-tumo ug si Joseph Smith usa ka mini nga propeta. Apan dihang nakita niya si Elijah diha sa iyang bakanan, iya siyang gipadayon.
“Sister,” matud ni Elijah human sa pipila ka mga panag-istorya, “kamo wala pa gitintal sama sa Manluluwas human nga Siya nabunyagan. Sa usa ka paagi Siya gitintal ug kamo sa laing paagi.” Iyang gisultihan sila si Eunice ug Charles nga siya magsangyaw nianang hapona sa duol nga schoolhouse. Siya mihangyo nila sa pagsulti sa ilang mga silingan, dayon nanamilit.
Dili ganahan moadto si Eunice sa miting, apan nianang pagkahapon miadto siya sa iyang bana ug miingon, “moadto ko ug paminawon kon unsay iyang isulti.”
Sa dihang milingkod siya sa schoolhouse, sa makausa pa si Eunice natandog sa mga pulong ni Elijah. Nagsangyaw siya sa usa ka bersikulo gikan sa Bag-ong Tugon. “Hinigugma,” kini mabasa, “ayaw kamo paghikurat sa magasilaob nga kalisdanan nga magaabut sa pagsulay kaninyo.”23 Ang tingog ug ang mensahe ni Elijah sa gipahiuli nga ebanghelyo nakatugot nga mabati ni Eunice ang Espiritu. Ang kasiguroan nga nabati niya kaniadto sa makausa pa mibalik dayon. Nasayud siya nga si Joseph Smith usa ka propeta sa Dios ug ang Basahon ni Mormon tinuod.
Misaad si Elijah kang Eunice nga mobalik siya sulod sa duha ka semana. Apan human siya mibiya, nakakita si Eunice og mga pahibalo nga kunohay nangangkon nga si Elijah nakapatay og usa ka babaye ug lima ka mga bata. Ang mga pahiblo nagtanyag og ganti alang sa pagsikop kaniya.
“Karon unsa man ang imong hunahuna sa imong Mormon nga elder?” nangutana ang pipila sa iyang mga silingan. Nanumpa sila nga masikop si Elijah sa dili pa siya makahigayon og sangyaw diha sa ilang lungsod.
Wala motuo si Eunice nga si Elijah nakapatay ni bisan kinsa. “Moanhi siya ug motuman sa iyang tahas,” matud niya, “ug ang Dios mopanalipod kaniya.”24
Nagsuspetsa siya nga ang mga kontra sa simbahan ang nagmugna sa istorya. Sagad kaayo nga ang mga puti nga tawo magpalakaw og mga bakak bahin sa mga itom nga tawo, bisan gani sa mga lugar kon diin dili legal ang pagpangulipon. Mga higpit nga balaod ug mga kustombre nagdili sa pakig-interaksyon tali sa mga itom ug mga puti, ug usahay ang mga tawo makakita og bangis nga mga paagi sa pagpatuman niini.25
Sama sa gisaad, si Elijah mibalik human sa duha ka semana aron sa pagsangyaw og laing wali. Ang schoolhouse napuno. Ang tanan, ingon og, gustong motan-aw niya nga masikop—o sa mas grabe pa.
Milingkod si Elijah. Human sa pipila ka mga gutlo, mibarug siya ug miingon, “Akong mga higala, ako giakusahan sa pagpatay og usa ka babaye ug lima ka bata, ug adunay dakong ganti ang gitanyag sa akong pagkatawo. Karon ania na ako”
Mitan-aw si Eunice sa palibut. Walay bisan usa nga milihok.
“Kon adunay tawo nga gustong mobuhat kanako sa bisan unsang butang, karon higayon na ninyo,” mipadayon si Elijah. “Apan human ko magsugod sa akong mga pag-alagad, ayaw gayud og pangahas sa pagdapat kanako.”
Mihunong si Elijah, nga naghulat og tubag. Ang kongregasyon nagtan-aw niya nga walay imik nga nahingangha. Lain pang mga gutlo ang milabay, dayon mikanta siya og usa ka himno, militok sa pag-ampo, ug mihatag og usa ka gamhanang wali.
Sa wala pa siya mibiya sa lungsod, nakig-istorya siya nilang Eunice ug Charles. “Ibaligya ang inyong balay ug palayo adto sa kasadpan,” mitambag siya kanila. Ang pagpangdaot batok sa mga Santos nagkadako sa dapit, ug adunay usa ka branch sa simbahan sa kwarenta ka milya ang gilay-on. Ang Ginoo dili gusto nga ang Iyang mga katawhan mag-inusarang magpakabuhi sa ilang relihiyon.
Mituo si Eunice ug Charles sa iyang tambag ug sa wala madugay mitipon ngadto sa branch.26
Balik sa Missouri, si Joseph matinguhaon mahitungod sa kaugmaon sa simbahan. Anaa na kaniya ang pakigpulong ni Sidney sa Fourth of July nga naimprinta isip usa ka pamphlet. Gusto niya nga makahibalo ang tanan sa Missouri nga ang mga Santos dili na mahadlok sa mga manggugubot nga panon ug sa mga masupilon.27
Apan ang daan nga mga problema naghasol kaniya. Kadaghanan sa mga utang sa simbahan wala pa gihapon mabayri, ug daghang mga Santos nga napasagdan nga nagkalisud tungod sa nagpadayon nga pagpanglutos, ang nasudnong ekonomikanhon nga mga problema, ang pinansyal nga paghugno sa Kirtland, ug ang kamahal sa pagbalhin ngadto sa Missouri. Dugang pa, ang Ginoo nagdili sa Unang Kapangulohan sa pagpangutang og dugang nga kwarta.28 Ang simbahan nagkinahanglan og pundo apan walay masaligan nga sistema sa pagsingil niini.29
Bag-ohay lang, ang mga bishop sa simbahan, sila si Edward Partridge ug Newel Whitney, mitanyag sa ikapulo isip usa ka paagi sa pagsunod sa balaod sa pagpahinungod. Nakahibalo si Joseph nga ang mga Santos kinahanglan mopahinungod sa ilang mga kabtangan, apan wala siya makasiguro kon pila niini ang gikinahanglan sa Ginoo isip ikapulo.30
Nabalaka usab si Joseph mahitungod sa Korum sa Napulog Duha. Duha ka adlaw ang milabay, usa ka sulat gikan ni Heber Kimball ug Orson Hyde miabut sa Far West, nag-report nga ang duha ka mga apostoles luwas nga miabut sa Kirtland human sa ilang misyon sa England. Si Heber nahiusa na uban sa mga Vilate ug sa ilang mga anak, ug nangandam na sila karon sa pagbalhin sa Missouri.31 Unom ka laing mga apostoles—si Thomas Marsh, si David Patten, si Brigham Young, si Parley ug Orson Pratt, ug si William Smith—naa sa Missouri o sa misyon, lig-on pa gihapon diha sa ilang hugot nga pagtuo. Apan ang nahibilin nga upat ka mga apostoles mibiya sa simbahan, nabakante ang pwesto diha sa korum.32
Pagka-Hulyo 8, si Joseph ug ang ubang mga lider sa simbahan nag-ampo mahitungod niining mga problemaha ug nakadawat og daghan kaayong pagpadayag. Ang Ginoo mitudlo og usa ka Santos nga ginganlan og Oliver Granger nga maoy representante sa Unang Kapangulohan sa pagbayad sa mga utang sa simbahan. Ang mga kabtangan nga gibiyaan sa mga Santos sa Kirtland kinahanglan ibaligya ug ipakang sa utang.33
Ang Ginoo dayon mitubag sa pangutana ni Joseph mahitungod sa ikapulo. “Ako nagkinahanglan sa ilang tanan nga kapin nga kabtangan nga ihatag ngadto sa mga kamot sa obispo sa akong simbahan diha sa Zion,” Siya mipahayag, “Alang sa katukuran sa akong balay, ug alang sa pagpahiluna sa katukuran sa Zion.” Human sa paghalad kon unsay ilang magahin, ang Ginoo mipadayon, ang mga Santos kinahanglan mobayad sa ikapulo sa ilang tubo sa kada tuig.
“Kon ang akong mga katawhan dili mosunod niini nga balaod, sa paghupot niini nga balaan,” ang Ginoo mipahayag, “kini dili mahimo nga usa ka yuta sa Zion nganha kaninyo.”34
Kabahin sa Napulog Duha, ang Ginoo mimando ni Thomas Marsh sa pagpabilin sa Far West aron makatabang sa simbahan sa pagmantala ug mitawag sa ubang mga apostoles sa pagsangyaw. “Kon sila mohimo niini sa tanan nga pagpaubos sa kasingkasing, sa kaaghup ug pagkamapainubsanon, ug mainantuson,” ang Ginoo misaad, “Ako mosangkap sa ilang mga banay; ug usa ka masangputon nga pultahan ang pagaablihan alang kanila, gikan karon.”
Ang Ginoo gusto nga ang Napulog Duha molangyaw sa mosunod nga tuig. Siya misugo sa korum sa pagpundok sa luna sa templo sa Far West niadtong Abril 26, 1839, sa wala pa moabut og usa ka tuig, ug gikan didto moadto na usab og laing misyon sa England.35
Sa katapusan, ang Ginoo mihingalan sa upat ka mga kalalakin-an nga mopuli sa mga nabakante diha sa korum. Duha sa bag-ong mga apostoles, si John Taylor ug John Page, anaa sa Canada. Ang usa, si Willard Richards, nagserbisyo sa kapangulohan sa misyon sa England. Ang ikaupat, si Wilford Woodruff, didto sa Maine, mga adlaw nalang ang kulang nga mahimo nang usa ka amahan.36
Nanganak si Febe Woodruff og babaye, si Sarah Emma, pagka-Hulyo 14. Nalipay kaayo si Wilford nga ang bata himsog ug ang iyang asawa milampos sa pagpanganak.37 Sa dihang naulian na si Phebe, mihunong na si Wilford sa pagtrabaho alang kang Sarah, balo nga igsoong babaye ni Phebe. “Akong gigahin ang adlaw sa pagkurte sa balili,” gisulat sa iyang journal. “Talagsa ra hinoon nako kining gihimo, bation ko og kakapoy sa gabii.”38
Pipila ka adlaw ang milabay, usa ka mensahe gikan ni Joseph Ball, usa ka misyonaryo nga nagtrabaho sa Fox Islands, mireport nga ang mga masupilon sa Kirtland mipadala og sulat ngadto sa mga kinabig ni Wilford didto, naningkamot sa pagdaut sa ilang mga hugot nga pagtuo. Kadaghanan sa mga Santos sa Fox Islands mibaliwala sa mga sulat, apan adunay pipila nga mibiya sa simbahan—lakip sa pipila nga gustong madala ni Wilford ngadto sa Missouri sa kaulahian nianang tuiga.39
Duha ka semana human sa pagkatawo ni Sarah Emma, nagdali si Wilford sa pag-adto sa Fox Islands sa paglig-on sa mga Santos ug sa pagtabang nila nga maandam sa ilang pagbiyahe ngadto sa Zion. “O Dios ko, buligi ang akong dalan,” nag-ampo si Wilford sa iyang pagbiya sa kiliran ni Phebe. “Panalangini ang akong asawa ug ang gamayng bata nga Imong gihatag kanamo samtang wala ako.”40
Sa dihang miabut na siya sa mga isla kapin lang og dyutay sa usa ka semana, usa ka sulat ang naghulat kaniya gikan ni Thomas Marsh didto sa Missouri. “Ang Ginoo nagsugo nga ang Napulog Duha magpundok dinhi niining dapita sa labing dali nga panahon,” mabasa kini. “Nan hibaloi, Brother Woodruff, pinaagi niini ikaw gitudlo nga mopuli sa dapit sa usa sa Napulog Duha ka mga Apostoles.” Ang Ginoo naglaum ni Wilford sa pag-adto sa Far West sa labing dali nga panahon aron maandam alang sa usa ka misyon ngadto sa England.
Si Wilford wala kaayo mahirukat sa balita. Pipila ka semana sa wala pa, nakadawat na siya og impresyon nga matawag siya isip usa ka apostol, apan wala siyay gisultihan. Nianang gabhiuna, nagmata gihapon siya, liboan ka mga hunahuna ang misantop ngadto kaniya.41