Institute
34 Magtukod og Siyudad


“Magtukod og Siyudad,” kapitulo 34 sa Mga Santos: Ang Istorya sa Simbahan ni Jesukristo sa Ulahing mga Adlaw, Volume 1, Ang Sumbanan sa Kamatuoran, 1815–1846 (2018)

Kapitulo 34: “Magtukod og Siyudad”

Kapitulo 34

Imahe
Mansyon sa Presidente

Magtukod og Siyudad

Sa ulahing bahin niadtong Abril 1839, pipila ka adlaw human ikauban og balik ang mga Santos, mibiyahe si Joseph paingon sa amihanan aron susihon ang yuta nga gustong paliton sa mga lider sa Simbahan ug sa palibut sa Commerce, lungsod nga otsenta ka kilometro gikan sa Quincy. Sa unang higayon sa labaw sa unom ka bulan, ang propeta nagbiyahe nga walay gwardya o kahadlok nga dunay mopasipala kaniya. Sa katapusan gikauban na niya ang mga higala, sa usa ka estado diin ang mga tawo miabi-abi sa mga Santos ug ingon og mitahud sa ilang mga pagtuo.

Samtang didto sa prisohan, misulat si Joseph sa usa ka tawo nga namaligya og yuta sa Commerce, nagpadayag og interes sa pag-establisar sa simbahan didto. “Kon walay usa nga interesado nga mopalit,” gisultihan siya ni Joseph, “kami ang mopalit niini gikan nimo.”1

Human sa pagkapukan sa Far West, bisan pa niana, daghang mga Santos ang mikwestyon sa hunahuna nga magpundok sa usa ka dapit. Naghunahuna si Edward Partridge kon ang labing maayong paagi sa paglikay og kagubot ug pagtabang sa kabus mao ang pagpundok sa gamay nga mga komunidad nga magkatag sa tibuok nasud.2 Apan nasayud si Joseph nga ang Ginoo wala mousab sa Iyang sugo nga magpundok ang mga Santos.

Pag-abut sa Commerce, nakita niya ang lapukon nga lugar nga paingon sa bungtod nga puno sa kakahoyan nga nadung-aw sa lapad nga Suba sa Mississippi. Pipila ka mga balay ang natukod sa maong dapit. Tabok sa suba sa Teritoryo sa Iowa, duol sa lungsod nga gitawag og Montrose, nagbarug ang gibiyaan nga kampo sa army sa daghang yuta nga mahimong paliton.

Nagtuo si Joseph nga ang mga Santos makatukod sa naglambo nga mga stake sa Zion niini nga dapit. Ang yuta dili mao ang labing maayo nga sukad iyang nakita, apan ang Suba sa Mississippi paingon ngadto sa dagat, nga mao ang nakapahimo sa Commerce nga usa ka nindot nga dapit alang sa pagpundok sa mga Santos gikan sa layo ug sa pagtukod og mga negosyo. Wala usab kaayoy daghang mga tawo ang nagpuyo.

Bisan pa niana, ang pagpundok sa mga Santos didto mahimong risgo. Kon molambo ang simbahan, nga maoy gilauman ni Joseph, ang ilang mga silingan basin og mahadlok, ug mobatok kanila, sama sa mga tawo sa Missouri.

Nag-ampo si Joseph. “Ginoo, unsa man ang Imong ipabuhat kanako?”

“Pagtukod og usa ka siyudad,” tubag sa Ginoo, “ug paanhia ang akong mga Santos niini nga dapit.”3


Niana nga tingpamulak, sila si Wilford ug Phebe Woodruff mibalhin ngadto sa kampo sa Montrose. Ang ilang mga silingan mao sila si Brigham ug Mary Ann Young ug Orson ug Sarah Pratt. Human mapahimutang nila ang ilang mga pamilya, ang tulo ka mga apostoles nagplano nga magmisyon sa Britain uban sa korum.4

Liboan ka mga Santos sa wala madugay mibalhin ngadto sa bag-ong pundukanang dapit, nagtukod sa ilang mga tolda o nagpuyo sa mga karwahe samtang nagtukod sila sa ilang mga panimalay, nangita og pagkaon ug mga sinina, ug naghawan sa uma daplin sa suba.5

Samtang nagkadaghan ang nanimuyo, ang Napulog Duha kanunay nga nakigkita ni Joseph, kinsa misangyaw uban sa dakong kadasig samtang siya miandam nila alang sa ilang misyon.6 Mitudlo ang propeta nga ang Dios dili mopadayag og bisan unsa ngadto kaniya nga dili Niya ipahibalo usab ngadto sa Napulog Duha. “Bisan ang pinaka ubos ngaSantos makahibalo sa tanang mga butang kutob sa iyang mahibaloan,” pamahayag ni Joseph.7

Gitudloan niya sila sa unang mga baruganan sa ebanghelyo, ang Pagkabanhaw ug ang Paghukom, ug ang pagtukod sa Zion. Nahinumdom sa pagbudhi sa unang mga apostoles, giawhag usab niya sila nga magmatinud-anon. “Siguroha nga dili ninyo budhian ang langit,” miingon siya, “nga dili ninyo budhian si Jesukristo, nga dili ninyo budhian ang inyong kaigsoonan, ug nga dili ninyo budhian ang mga pagpadayag sa Dios.”8

Niining higayuna, si Orson Hyde mipadayag og tinguha sa pagbalik ngadto sa Korum sa Napulog Duha, naulaw nga iyang gisaway si Joseph didto sa Missouri ug mibiya sa mga Santos. Nahadlok nga si Orson mobudhi kanila pag-usab kon moabut ang sunod nga kalisud, si Sidney Rigdon nagduha-duha sa pagpahiuli kaniya sa pagka-apostol. Hinoon si Joseph, miabi-abi niya ug gipahiuli sa iyang dapit sa Napulog Duha.9 Niadtong Hulyo, si Parley Pratt nakaeskapo gikan sa prisohan sa Missouri ug nahiusa usab uban sa mga apostoles.10

Nianang higayuna ang panon sa mga lamok midaghan gikan sa kalapukan aron mamaak sa bag-ong mga nanimuyo, ug daghang mga Santos ang miabut nga dunay makamatay nga hilanat tungod sa malaria ug ilang gibati ang pagpangurog sa mga kabukugan. Kadaghanan sa Napulog Duha sa wala madugay nangasakit og maayo nga maglisud na sa pag-adto sa Britain.11

Buntag sa Lunes, Hulyo 22, si Wilford nakadungog sa tingog ni Joseph sa gawas sa iyang panimalay: “Brother Woodruff, sunod kanako.”

Migawas si Wilford ug nakita si Joseph nagbarug uban sa grupo sa mga lalaki. Tibuok buntag gisuroy nila ang tanang balay, tolda, gigunitan ang mga kamot sa masakiton ug miayo kanila. Human mapanalangini ang mga Santos sa Commerce, misakay sila og lantsa tabok sa suba aron ayuhon ang mga Santos sa Montrose.12

Milakaw si Wilford uban nila ngadto sa sentro sa lungsod ngadto sa panimalay sa iyang higala nga si Elijah Fordham. Nangitom ang palibut sa mga mata ni Elijah ug ang iyang panit milagom. Ang iyang asawa, si Anna, nagbakho samtang nag-andam sa iyang sinina para sa lubong.13

Miduol si Joseph ni Elijah ug gigunitan ang iyang kamot. “Brother Fordham,” nangutana siya, “wala ka bay pagtuo nga mamaayo?”

“Nahadlok ko nga ulahi na,” miingon siya.

“Wala ba ikaw magtuo nga si Jesus mao ang Kristo?”

“Mituo ako, Brother Joseph.”

“Elijah,” ang propeta mipahayag, nagmando ako kanimo, sa pangalan ni Jesus sa Nazaret, sa pagbangon ug mamaayo.”

Ang mga pulong ingon og miuyog sa balay. Mibangon si Elijah gikan sa iyang higdaanan, ang iyang nawong naulian na. Nagsinina, nangayo og pagkaon, ug misunod ni Joseph sa gawas aron motabang sa pagpangalagad sa uban.14

Nianang pagkagabii, si Phebe Woodruff natingala sa dihang mibisita siya nila ni Elijah ug Anna. Pipila lang ka oras sa sayo pa, si Anna nawad-an sa paglaum bahin sa iyang bana. Karon si Elijah miingon nga lagsik na siya nga motrabaho sa iyang tanaman. Wala magduha-duha si Phebe nga ang iyang pagkaayo buhat sa Dios.15


Ang mga paningkamot ni Joseph sa pagpanalangin ug pag-ayo sa masakiton wala mopahunong sa pagkatap sa sakit sa Commerce ug Montrose, ug ang pipila ka mga Santos nangamatay. Samtang daghan ang nangamatay, ang dise-otso anyos nga si Zina Huntington nabalaka nga ang iyang inahan mataptan usab sa sakit.

Si Zina miatiman sa iyang inahan kada adlaw, nagsalig sa iyang amahan ug mga igsoong lalaki sa suporta, apan sa wala madugay ang tibuok pamilya nasakit. Si Joseph misusi nila matag karon ug unya, nagtan-aw unsay iyang mahimo sa pagtabang sa pamilya o paghimo sa inahan ni Zina nga makomportable.

Usa ka adlaw niana, ang inahan ni Zina mitawag kaniya. “Miabut na ang akong panahon nga mamatay,” luya siyang misulti. “Wala ako mahadlok.” Mipamatuod siya ngadto ni Zina sa Pagkabanhaw. “Mobangon ako nga magmadaugon sa higayon nga ang Manluluwas moabut uban sa makiangayon aron sa pagsugat sa mga Santos sa yuta.”

Sa dihang ang iyang inahan namatay, si Zina naguol pag-ayo. Nasayud sa pag-antus sa pamilya, nagpadayon si Joseph sa pag-atiman kanila.16

Atol sa usa sa mga pagbisita ni Joseph, nangutana si Zina kaniya, “Makaila ba ako sa akong inahan nga akong inahan kon moadto na ako sa pikas bahin?”

“Labaw pa niana,” miingon siya, “imong mahimamat ug makaila ang imong mahangturong Inahan, ang asawa sa imong Amahan sa Langit.”

“Aduna ba diay akoy Inahan sa Langit?” Nangutana si Zina.

“Sigurado nga ikaw aduna,” miingon si Joseph. “Unsaon sa usa ka Amahan pag-angkon sa Iyang titulo gawas kon adunay Inahan usab nga kauban nianang pagkaginikanan?”17


Sa sayong bahin sa Agosto, si Wilford mibiya padulong sa England uban ni John Taylor, ang una sa mga apostoles nga mobiya sa bag-ong misyon. Nianang higayuna, si Phebe manganakay na sa laing anak, ug ang asawa ni John, si Leonora, ug ang ilang tulo ka mga anak gipanghilantan.18

Sila si Parley ug Orson Pratt mao ang sunod nga mga apostoles nga mobiya, bisan og si Orson ug si Sarah nagbangutan pa alang sa ilang anak nga babaye, nga si Lydia, nga namatay onse ka adlaw ang nakalabay. Si Mary Ann Pratt, ang asawa ni Parley, miapil sa mga apostoles sa misyon ug siya mibiya uban kanila. Si George A. Smith, ang labing bata nga apostol, masakiton pa sa dihang nagsugod siya sa iyang misyon, milangan sa iyang kaminyoon sa iyang pangasaw-onon, nga si Bathsheba Bigler.19

Si Mary Ann Young nanamilit ni Brigham sa tunga-tungang bahin sa Septyembre. Nasakit siya pag-usab, apan determinado siya sa pagbuhat unsay gipaabut gikan kaniya. Si Mary Ann nasakit usab ug gamay ra ang kwarta sa pagsuporta sa ilang lima ka anak samtang wala si Brigham, apan gusto si Mary-ann nga iyang buhaton ang iyang katungdanan.

“Lakaw ug tumana ang imong misyon, ug ang Ginoo mopanalangin kanimo,” miingon siya. “Buhaton nako kutob sa akong mahimo alang sa akong kaugalingon ug sa mga bata.”20

Pipila ka adlaw sa pagbiya ni Brigham, nahibaloan ni Mary Ann nga igo ra siyang nakaabut sa balay ni Kimball, sa pikas bahin sa Mississippi, sa wala pa malup-og tungod sa kakapoy. Dali siyang mitabok sa suba aron atimanon siya hangtud nga milagsik na siya igo nga mopadayon.21

Sa balay ni Kimball, nakita ni Mary Ann nga nasakit si Vilate uban sa duha sa iyang mga anak nga lalaki, wala nay laing nabilin gawas sa kwatro anyos nga anak nila nga lalaki sa pag-alsa sa bug-at nga sudlanan sa tubig gikan sa atabay. Si Heber nasakit pag-ayo nga dili makatindog, apan mipasalig siya nga molakaw uban ni Brigham pagkasunod adlaw.

Giatiman ni Mary Ann si Brigham hangtud miabut ang karwahe pagkabuntag. Sa pagbarug ni Heber aron molakaw, nabalaka siya. Gigakos niya si Vilate, nga naghigda nga nagkurog sa hilanat, dayon nanamilit sa iyang mga anak ug naglisud nga misaka sa karwahe.

Kawang ang paningkamot ni Brigham nga tan-awon nga himsog sa dihang nanamilit siya ni Mary Ann ug sa iyang igsoon nga si Fanny, kinsa miawhag niya nga magpabilin hangtud nga mamaayo na siya.

“Wala sukad ako mobati nga himsog sa akong kinabuhi,” miingon siya.

“Namakak ka,” miingon si Fanny.

Naningkamot si Brigham sa pagsaka sa karwahe ug milingkod tupad ni Heber. Samtang nagdulhog ang karwahe sa bungtod, lain ang gibati ni Heber mahitungod sa pagbiya sa iyang pamilya nga masakiton kaayo. Miatubang siya sa drayber sa karwahe ug misulti kaniya sa paghunong. “Lisud kaayo kini,” miingon siya ngadto ni Brigham. “Manindog ta ug lingawon sila.”

Didto sa balay, ang kasaba sa gawas nakapabangon ni Vilate. Nagsusapinday paingon sa pultahan, miapil siya nila ni Mary Ann ug Fanny, kinsa nagtan-aw sa unahan. Mitan-aw usab si Vilate, ug migawas ang pahiyom sa iyang nawong.

Sila si Brigham ug Heber, nagbarug sa luyo sa karwahe ug nagsandiganay sa pagsuporta sa usag usa. “Yeeey! Yeeey!” singgit sa mga lalaki, miwara-wara sa ilang mga kalo. “Yeeey! alang sa Israel!”

“Babay!” singgit sa mga babaye. “Panalanginan kamo sa Dios!”22


Samtang ang mga apostoles paingon sa Britain, ang mga Santos sa Illinois ug Iowa naghimo og mga pamahayag nga nagdetalye sa ilang dili maayong pagtagad sa Missouri, sumala sa gisugo ni Joseph nga ilang buhaton samtang didto siya sa prisohan. Sa pagkatinglarag, ang mga lider sa Simbahan nakakolekta og gatusan niini nga mga istorya ug nangandam sa pormal nga petisyon. Ang total, ang mga Santos nangayo og labaw sa duha ka milyon dolyares nga bayad sa nawala nga mga balay, yuta, kahayupan, ug ubang kabtangan. Si Joseph nagplano nga personal nga mohatud niining mga gipangayo ngadto sa presidente sa Estados Unidos ug sa Kongreso.

Gikonsiderar ni Joseph si Presidente Martin Van Buren nga usa ka maalamon nga tawo sa gobyerno—usa ka tawo nga mosuporta sa mga katungod sa mga lumulupyo. Naglaum si Joseph nga ang presidente ug ang ubang mga magbabalaod sa Washington, DC, mobasa sa pag-antus sa mga Santos ug mouyon sa pagbayad sa yuta ug kabtangan nga nawala didto sa Missouri.23

Niadtong Nobyembre 29, 1839, human mobiyahe og dul-an og usa ka libo ka milya gikan sa iyang balay sa Illinois, miabut si Joseph sa atubangan nga pultahan sa mansyon sa presidente sa Washington. Tupad niya mao ang iyang higala ug legal nga tigtambag, nga si Elias Higbee, ug John Reynolds, usa ka kongresista gikan sa Illinois.24

Usa ka tigbantay ang misugat nila sa may pultahan ug misinyas sa pagpasulod. Ang mansyon bag-o lang nga giadornohan, ug si Joseph ug Elias nakadayeg sa kaanindot sa mga kwarto niini, nga itandi sa gubaon na kaayo nga mga pinuy-anan sa mga Santos sa Kasadpan.

Ang ilang giya midala nila sa taas ngadto sa kwarto diin si Presidente Van Buren nakig-istorya sa mga bisita. Samtang naghulat sila sa gawas, uban sa petisyon ug pipila ka sulat sa pagpaila nga gidala, si Joseph mihangyo ni Congressman Reynolds sa pagpaila kaniya sa yano isip usa ka “Santos sa Ulahing Adlaw.” Ang kongresista ingon og nasurprisa ug nahimuot sa hangyo, apan miuyon siya sa paghimo sa gusto ni Joseph. Bisan og dili gusto nga motabang sa mga Santos, si Kongresista Reynolds nasayud sa ilang gidaghanon nga makaimpluwensya sa politika sa Illinois.25

Wala magdahum si Joseph nga mahimamat ang presidente uban sa usa ka gamay nga delegasyon. Sa dihang mibiya siya sa Illinois niadtong Oktubre, ang iyang plano mao nga si Sidney Rigdon ang mangulo niini nga mga miting. Apan masakiton kaayo si Sidney nga mobiyahe ug wala na makapadayon.26

Sa katapusan naabli na ang pultahan sa kwarto sa presidente, ug ang tulo misulod sa kwarto. Sama ni Joseph, si Martin Van Buren anak sa usa ka mag-uuma sa New York, apan mas magulang siya, mubo ug tambok, pution ang pamanit ug ang baga nga puting buhok mitabon hapit sa iyang tibuok nawong.

Sumala sa gisaad, si Kongresista Reynolds mipaila ni Joseph isip usa ka Santos sa Ulahing Adlaw. Mipahiyom ang presidente sa dili kasagaran nga titulo ug milamano sa propeta.27

Human motimbaya sa presidente, gitunol ni Joseph ang mga sulat sa pasiuna ug naghulat. Gibasa kini ni Van Buren ug nagmug-ot. “Motabang ninyo?” misulti siya ingon og wala ganahi. “Unsaon nako pagtabang ninyo?”28

Wala masayud si Joseph unsay isulti.29 Wala siya magdahum nga ang presidente mosalikway nila dayon. Siya ug si Elias miawhag sa presidente sa pagbasa man lang sa pag-antus sa mga Santos sa dili pa mohukom sa pagsalikway sa ilang mga hangyo.

“Wala koy mahimo kaninyo, mga ginoo,” miinsister ang presidente. “Kon ako pa ninyo, ako dili mobotar sa tibuok estado sa Missouri, ug kana nga estado mobatok nako sa sunod nga eleksyon.”30

Nahigawad, sila si Joseph ug Elias mibiya sa mansyon ug mihatag sa ilang petisyon ngadto sa Kongreso, nasayud nga daghang semana pa sa dili pa ang mga magbabalaod makaribyu ug makahisgot niini.31

Samtang naghulat sila, nakahukom si Joseph sa pagbisita sa silangang mga branch sa simbahan. Mosangyaw usab siya sa Washington ug sa naglibut nga mga lungsod ug mga siyudad.32


Sila si Wilford Woodruff ug John Taylor miabut sa Liverpool, England, niadtong Enero 11, 1840. Mao kadto ang unang biyahe ni Wilford ngadto sa England, apan si John nahibalik na sa pamilya ug sa mga higala. Human makuha ang ilang mga butang, miadto sila sa balay sa bayaw ni John nga si George Cannon. Si George ug ang iyang asawa, si Ann, nasurprisa sa pagkakita kanila ug midapit nila og panihapon.

Ang mga Cannon adunay lima ka anak. Ang ilang kinamagulangan, si George, usa ka intelehente nga trese anyos kinsa ganahan mobasa. Human sa panihapon, sila si Wilford ug John mihatag sa pamilya sa Basahon ni Mormon ug sa A Voice of Warning, usa ka pamplet nga mora og libro ang gitas-on nga gimantala ni Parley Pratt sa Siyudad sa New York City pipila ka tuig na ang milabay. Gitudloan ni John ang pamilya sa unang mga baruganan sa ebanghelyo ug midapit kanila sa pagbasa sa mga basahon.33

Miuyon ang mga Cannon nga ibilin ang mga butang sa mga misyonaryo samtang sila si Wilford ug John misakay og tren padulong sa Preston aron makigkita nila ni Joseph Fielding ug Willard Richards.34 Sila si Joseph ug Willard naminyo og mga Santos nga taga-Britain sukad sila si Heber Kimball ug Orson Hyde mibiya sa misyon usa ka tuig na ang nakalabay. Sama sa gitagna ni Heber, si Willard naminyo ni Jennetta Richards.

Human sa miting sa Preston, si John mibalik ngadto sa Liverpool samtang si Wilford mibiyahe ngadto sa habagatang silangan sa industrial nga rehiyon sa Staffordshire, diin dali niya nga gitukod ang usa ka branch. Usa ka gabii, samtang nakigmiting sa mga Santos didto, gibati ni Wilford ang Espiritu nga midasig kaniya. “Mao kini ang katapusang miting nga imong himoon uban niini nga katawhan sulod sa daghang mga adlaw,” misulti ang Ginoo kaniya.

Ang mensahe nakapatingala ni Wilford. Ang buhat sa Staffordshire bag-o lang gisugdan, ug siya adunay daghang mga appointment sa pagsangyaw sa maong dapit. Apan pagkasunod adlaw nag-ampo siya alang sa dugang nga giya, ug ang Espiritu midasig niya sa pagpadayon pa sa habagatan, diin daghang mga tawo ang naghulat sa pulong sa Dios.

Mibiya siya pagkasunod adlaw uban ni William Benbow, usa sa mga Santos sa Staffordshire, ug mibiyahe sa habagatan ngadto sa uma ni John ug Jane Benbow, bayaw ni William.35 Sila si John ug Jane nanag-iya og dako nga balay nga hinimo sa puti nga brick sa mauswagon nga uma nga usa ka gatus ug baynte uno ka ektarya. Sa dihang miabut si Wilford ug si William, nagmata sila uban sa mga Benbow hangtud sa alas dos sa buntag nga naghisgot mahitungod sa Pagpahiuli.

Ang magtiayon maayo og kahimtang sa kinabuhi, apan kulang sila sa espiritwal. Bag-o pa lang, mikuyog sila sa uban nga mibiya sa ilang simbahan aron mangita sa tinuod nga ebanghelyo ni Jesukristo. Mitawag sa ilang kaugalingon nga United Brethren, ang grupo nagtukod og mga chapel sa Gadfield Elm, pipila ka kilometro sa habagatan sa uma sa Benbow, ug sa ubang mga dapit. Mipili sila og mga tigasangyaw gikan sa ilang grupo ug nangayo sa Dios og dugang kahayag.36

Samtang si John ug Jane naminaw ni Wilford nianang gabhiona, mituo sila nga sa katapusan ilang nakaplagan ang kahingpitan sa ebanghelyo. Pagkasunod adlaw, si Wilford miwali diha sa panimalay sa mga Benbow ngadto sa dakong grupo sa mga silingan, ug siya sa wala madugay mibunyag ni John ug Jane sa duol nga sapa.

Sa misunod nga mga semana, si Wilford mibunyag og labaw sa usa ka gatus ug singkwenta ka mga miyembro sa United Brethren, lakip sa kwarentay-sais nga mga ministro. Sa daghang mga tawo nga mihangyo nga bunyagan, misulat siya ni Willard Richards sa pagtabang.37

“Gitawag ko nga mobunyag kaupat o kalima ka higayon sa usa ka adlaw!” mituaw siya. “Dili nako mahimo ang buhat nga mag-inusara!”38


Niadtong Pebrero 5, ang saysentay- siete anyos nga si Matthew Davis nakadungog nga si Joseph Smith, ang Mormon nga propeta, nagsangyaw nianang gabhiona sa Washington. Si Matthew usa ka tigsulat sa inila nga pamantalaan sa Siyudad sa New York. Nakahibalo nga ang iyang asawa nga si Mary, nakuryuso mahitungod sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, naghinam-hinam siya nga maminaw sa propeta nga mamulong ug mo-report sa iyang mga pagtulun-an ngadto kaniya.

Sa wali, si Matthew nakadiskobre nga si Joseph yanong nagsinina sa sinina sa mag-uuma nga dakoon ang lawas, gwapo, ug ligdong ang pamarug. Ang iyang pagsangyaw nagpadayag nga siya walay pormal nga edukasyon, apan si Matthew makasulti nga siya determinado ug maalamon. Ang propeta sinsero, wala magtiaw-tiaw o pagkapanatiko sa iyang tingog.

“Akong isulti kanimo ang among mga pagtuo, kon duna pay panahon,” nagsugod si Joseph sa iyang wali. Siya nagpamatuod sa Dios ug sa Iyang mga hiyas. “Naghari Siya sa tanang butang sa langit ug sa yuta,” mipahayag siya. “Iyang gi-orden nang daan ang pagkapukan sa tawo, apan maloloy-on Siya sa tanan, Iyang gi-orden nang daan sa samang higayon ang plano sa katubsanan alang sa tanang tawo.”

“Nagtuo ako sa pagkabalaan ni Jesukristo,” mipadayon siya, “ug nga Siya nagpakamatay alang sa mga sala sa tanang mga tawo, nga kang Adan napukan.” Mipahayag Siya nga ang tanang tawo natawo nga putli ug walay hugaw ug nga ang tanang bata nga namatay sa sayong pangidaron makaadto sa langit, tungod kay wala sila masayud sa maayo gikan sa dautan ug dili makasala.

Naminaw si Matthew, nadasig sa iyang nadunggan. Gitudlo ni Joseph nga ang Dios mahangturon, nga walay sinugdanan o katapusan, sama sa kalag sa matag lalaki ug babaye. Gitiman-an ni Matthew nga ang propeta gamay ra og gisulti mahintungod sa mga ganti o mga silot sa sunod nga kinabuhi gawas nga siya nagtuo nga ang silot sa Dios adunay sinugdanan ug katapusan.

Human sa duha ka oras, gitapos sa propeta ang iyang wali uban sa iyang pagpamatuod sa Basahon ni Mormon. Mipahayag siya nga dili siya ang tagsulat sa basahon apan nga siya nakadawat niini gikan sa Dios, direkta gikan sa langit.

Naghunahuna sa wali, si Matthew nakaamgo nga wala siyay nadunggan nianang gabhiona nga makadaot sa katilingban. “Adunay daghan sa iyang mga lagda, kon kini sundon,” gisultihan ni Matthew ang iyang asawa pagkasunod adlaw pinaagi sa sulat, “nga makapausab sa dili maayong kinaiya ug sinultihan sa tawo ngadto sa tawo, ug nga makahimo niya nga mas masinabuton nga tawo.”

Walay intensyon si Matthew nga dawaton ang mga pagtulun-an sa propeta, apan giganahan siya sa iyang mensahe sa kalinaw. “Walay kapintas, walay kasuko, walay negatibo nga gisulti,” misulat siya. “Ang iyang relihiyon nagpakita nga relihiyon sa kaaghup, kamapaubsanon, ug kalma nga pag-awhag.”

“Nausab ang akong opinyon sa mga Mormons,” iyang gitapos.39


Samtang naghulat si Joseph sa Kongreso nga ribyuhon ang petisyon sa mga Santos, gimingaw na siya nga nahilayo sa iyang pamilya. “Minahal kong Emma, ang akong kasingkasing gimingaw pag-ayo kanimo ug sa mga bata,” misulat nianang pagkatingtugnaw. “Sultihi ang mga bata nga gimahal nako sila ug mouli kon makahimo na ko.”40

Sa dihang si Joseph nagpakasal ni Emma, nagtuo siya nga ang ilang panag-uban matapos sa kamatayon.41 Apan ang Ginoo mipadayag sukad ngadto kaniya nga ang mga kaminyoon ug ang mga pamilya mahimong molungtad lapas sa lubnganan pinaagi sa gahum sa priesthood.42 Bag-o pa lang, samtang nagbisita sa mga branch sa simbahan sa silangang mga estado uban ni Parley Pratt, gisultihan siya ni Joseph nga ang matarung nga mga Santos makaugmad og relasyon sa pamilya sa kahangturan, nagtugot nila sa paglambo ug pagbaton og pagbati. Bisan unsa pa ka layo ang distansya nga nakabulag sa matinud-anong mga pamilya dinhi sa yuta, makasalig sila sa saad nga sa umaabut magkahiusa sila sa kalibutan nga moabut.43

Samtang naghulat didto sa Washington, gikapoy na si Joseph sa pagpaminaw sa mga politiko nga mohimo og nindot nga mga pakigpulong nga puno sa halangdong pinulongan ug kawang nga mga saad. “Dako kaayo ang kalagmitan nga magpakita sa ilang kahanas sa pagpamulong sa walay hinungdan nga mga okasyon ug ritwal nga kinaiya, moyukbo ug maningkamot nga mapaboran sa gamhanang mga tawo, mousab sa kahulugan sa mga butang aron sa pagpakita sa ilang kaalisto,” giingnan niya ang iyang igsoon nga si Hyrum sa usa ka sulat. “Alang namo nga sila nagbuhat og binuang nga mga butang aron sa pagdani sa ubang mga tawo imbis atubangon ang seryoso ug importante nga mga butang.”44

Human sa dili malampuson nga pakigmiting ni John C. Calhoun, usa sa labing impluwensyal nga senador sa nasud, nakaamgo si Joseph nga nag-usik-usik ra siya sa iyang panahon didto sa Washington ug nakahukom nga mopauli. Ang tanan nagsulti og kagawasan ug hustisya, apan walay usa nga andam nga mopatubag sa mga tawo sa Missouri sa ilang pagtagad sa mga Santos.45

Pagbalik sa propeta ngadto sa Illinois, si Elias Higbee nagpadayon sa pagpangita og paagi nga mabayran ang mga Santos sa nangawala kanila. Niadtong Marso, ang Senado miribyu sa petisyon sa mga Santos ug mitugot sa mga delegado sa Missouri sa pagpanalipod sa ilang mga aksyon sa ilang estado. Human gikonsiderar ang kaso, ang mga magbabalaod walay nahimong hukom. Nakahibalo sila sa mga pag-antus sa mga Santos apan nagtuo nga ang Kongreso walay gahum nga manghilabut sa mga aksyon sa gobyerno sa estado. Ang Missouri lamang ang mobayad sa nangawala sa mga Santos.46

“Ang atong paningkamot nahuman na dinhi,” misulat si Elias ni Joseph sa kahigawad. “Nabuhat nako ang tanan nga akong mabuhat niining butanga.”47