Institute
35 Usa ka Matahum nga Dapit


“Usa ka Matahum nga Dapit,” kapitulo 35 sa Mga Santos: Ang Istorya sa Simbahan ni Jesukristo sa Ulahing mga Adlaw, Volume 1, Ang Sumbanan sa Kamatuoran, 1815–1846 (2018)

Kapitulo 35: “Usa ka Matahum nga Dapit”

Kapitulo 35

Imahe
Nagkatakdo nga mga Kamot

Usa ka Matahum nga Dapit

Samtang ang epidemya sa malaria sa Commerce nagpadayon hangtud 1840, si Emily Partridge ug ang iyang igsoon nga si Harriet mibisita sa mga tolda, mga karwahe, ug sa wala mahuman nga mga panimalay sa mga masakiton. Karon disesais anyos na, si Emily naanad na sa dili maayong kondisyon sa pagpuyo. Hapit usa ka dekada, ang iyang pamilya sunod-sunod nga giabug gikan sa usa sa labing kabus nga panimuyo, wala makatagamtam og permanente nga panimuyo nga ilang nasinati sa Ohio.

Ang mga igsoon miatiman sa mga masakiton hangtud nga sila usab gihilantan ug gitakigan. Nakahibalo nga ang kinabuhi sa ilang mga anak namiligro, sila si Edward ug Lydia Partridge mibalhin nila gikan sa usa ka tolda ngadto sa usa ka gamay nga giabangan nga kwarto sa usa ka biniyaan nga tindahan tupad sa sapa. Dayon si Edward nagtukod og balay alang sa iyang pamilya sa usa ka lote nga mga 1.6 ka kilometro ang gilay-on.

Apan ang mga pagsulay sa Missouri nakadaot usab sa panglawas sa bishop, ug wala siya sa kondisyon nga motrabaho. Sa wala madugay gihilantan usab siya, nga iyang gitambalan hangtud nga may igo na siyang kabaskog sa pagtrabaho sa balay og usa o duha ka semana. Sa dihang mibalik ang sakit, miinom siya og dugang tambal ug mibalik sa pagtrabaho.

Kasamtangan, ang huot, init nga kwarto sa tindahan wala makatabang ni Emily, Harriet, o sa ilang mga igsoon, kinsa nasakit usab. Ang hilanat ni Emily nagpabilin hangtud sa tingpamulak niadtong 1840, apan ang kang Harriet nagkagrabe. Namatay siya sa tunga-tunga sa Mayo sa edad nga diseotso.1

Ang kamatayon ni Harriet nakapaguol pag-ayo sa mga Partridge. Human sa haya, si Edward misulay sa pagbalhin sa pamilya ngadto sa wala mahuman nga kwadra sa baka sa ilang yuta, naglaum nga makahatag kini og mas maayo nga kapasilongan. Apan ang pagpaningkamot nakapaluya niya ug nakuyapan. Aron sa pagtabang sa pamilya, ang isig ka mga Santos nga sila si William ug Jane Law midala ni Emily ug sa iyang mga igsoon ngadto sa ilang panimalay ug miatiman nila aron mahimsog.

Nagluya pag-ayo si Edward sa daghang mga adlaw sa wala pa siya mamatay, mga usa ka semana ug tunga human sa kamatayon ni Harriet. Ang mga pagkawala nakapaguol pag-ayo ni Emily. Suod kaayo siya ni Harriet, ug nasayud siya nga ang iyang amahan misakripisyo sa tanan aron makahatag sa iyang pamilya ug sa simbahan—bisan sa nagbagulbol nga mga Santos, walay pagtuo nga mga miyembro nga mibiya sa simbahan, ug sa kaaway nga mga silingan nakapahigawad kaniya.2

Paglabay sa panahon, naulian na si Emily sa iyang panglawas ug kagul-anan, apan ang iyang kinabuhi lahi na karon. Aron sa pagtabang sa ilang pobre kaayo nga pamilya, siya ug ang iyang igsoong babaye nga disenuebe anyos, nga si Eliza, kinahanglan nga mangita og trabaho. Si Eliza makamao nga manahi, apan si Emily walay nakamahoan. Makahimo siya sa paghugas sa mga plato, manilhig ug manglangpaso sa salog, ug mobuhat sa ubang mga buluhaton sa balay, dayag lang, apan hapit tanan sa komunidad makahimo niini.3

Maayo gani, ang mga Santos wala makalimot unsay nahimo nga sakripisyo sa iyang amahan alang sa simbahan. “Walay tawo nga dunay pagsalig sa simbahan nga labaw pa kay kaniya,” mabasa sa obituary [mga pulong nga gipahinungod sa mitaliwan] alang ni Bishop Partridge sa Times and Seasons, ang pamantalaan sa mga Santos. “Ang iyang relihiyon mao ang tanan alang kaniya; tungod niini iyang gigahin ang iyang kinabuhi, ug tungod niini gihatag niya ang iyang kinabuhi.”4

Sa pagpasidungog kaniya ug sa pag-atiman sa iyang pamilya, ang mga Santos mihuman sa balay nga gisugdan sa bishop, naghatag sa iyang pamilya og dapit nga ilang matawag nga ilaha.5


Sa tingpamulak sa 1840, ang bag-ong siyudad sa Mississippi nagsugod sa paglambo. Naghimo og mga kanal ang mga Santos aron mahubsan sa tubig ang mga kalapukan daplin sa sapa ug mas maayong mapuy-an na ang dapit. Nagplano sila og mga dalan, mipahimutang sa mga pundasyon, nagmarko sa mga balay, nananom, ug nag-ugmad sa mga uma. Pagka-Hunyo, mga duha ka gatus ug singkwenta ka bag-ong mga balay mibarug isip ebidensya sa ilang kakugi.6

Wala matagbaw sa ngalan nga Commerce, giusab ni Joseph ang ngalan sa dapit nga Nauvoo sa pag-abut gayud dayon niya. “Ang ngalan sa atong siyudad,” gipasabut niya sa pamahayag sa Unang Kapangulohan, “gikan sa Hebreohanon ug nagpasabut nga matahum nga sitwasyon o dapit, nagdala usab sa ideya nga pahulay.7 Nanghinaut si Joseph nga ang Nauvoo magpadayon sa iyang ngalan ug mohatag sa mga Santos og panahon sa kahupayan gikan sa panagbangi sa milabayng mga tuig.

Apan nasayud siya nga ang kalinaw ug kapahulayan dili sayon nga moabut. Aron malikayan ang panagbingkil ug pagpanggukod nga ilang nasinati sa Ohio ug Missouri, ang mga Santos kinahanglan nga makapalambo og mas lig-on nga mga relasyon sa usag usa ug makahimo og malungtarong panaghigala sa ilang mga silingan.8

Niining higayuna, si Joseph nakadawat og sulat gikan ni William Phelps, kinsa mibalhin sa Ohio human mibiya sa simbahan ug mipamatuod batok ni Joseph sa usa ka korte sa Missouri. “Nasayud ako sa akong sitwasyon, nasayud kamo niini, ug ang Dios nasayud niini,” sulat ni William, “ug gusto ko nga maluwas kon ang akong mga higala motabang nako.”9

Nakaila ni William nga usa ka sinsero nga tawo bisan sa iyang mga kasaypanan, si Joseph mibalos sa pagsulat sa wala madugay. “Tinuod nga nag-antus kami sa hilabihan agig sangputanan sa imong batasan,” mipahayag siya. “Bisan pa man niana, ang kopa nainom na, ang kabubut-on sa atong Amahan nahimo na, ug kami buhi pa gihapon.” Malipayon nga kalimtan na lang ang mapait nga kagahapon sa Missouri, gipasaylo ni Joseph si William ug gipatrabaho siya pagbalik sa simbahan.

“Dali, minahal nga igsoon, kay ang gubat humana,” misulat ni Joseph, “kay managhigala sa sinugdanan mga higala pag-usab sa katapusan.”10

Gibati usab ni Joseph ang pagkadinalian sa paghatag sa mga Santos og dugang espirituhanong direksyon. Didto sa bilanggoan sa Liberty, ang Ginoo misulti kaniya nga maihap na ang iyang mga adlaw, ug misulti si Joseph sa mga higala nga wala na siya magtuo nga moabut pa og kwarenta anyos. Kinahanglan niyang motudlo pa sa mga Santos labaw sa unsay gipadayag sa Dios ngadto kaniya sa dili pa ulahi.11

Ang pagtukod sa usa ka siyudad ug pagdumala sa temporal nga panginahanglan sa simbahan, hinoon, nakahurot sa panahon ni Joseph. Kanunay siyang aktibo nga miapil sa buluhaton sa simbahan, ug nagsalig siya sa mga tawo sama ni Bishop Partridge sa pagtabang sa pagtuman sa mga responsibilidad. Karon nga wala na si Edward, si Joseph nagsugod sa pagsalig ni Bishop Newel Whitney ug sa dugang nga mga bishop nga gitawag sa Nauvoo. Apan nasayud siya nga kinahanglan pa siya og dugang nga tabang sa paggiya sa temporal nga bahin sa pagdumala sa simbahan aron siya makatutok sa iyang espirituhanong pangalagad.12

Sa wala madugay, si Joseph nakadawat og laing sulat, niining higayuna gikan sa usa ka langyaw nga tawo nga ginganlan og John Cook Bennett. Miingon si John nga gusto siyang mobalhin ngadto sa Nauvoo, moapil sa simbahan, ug motanyag sa iyang serbisyo ngadto sa mga Santos. Usa siya ka doktor ug taas og rango nga opisyal sa kasundalohan sa estado sa Illinois kinsa kanhi usa usab ka ministro ug usa ka propesor. “Nagtuo ko nga ako mas malipayon uban kaninyo,” miingon siya. “Sulati dayon ko.”13

Sa mga adlaw nga misunod, si Joseph nakadawat pa og duha pa ka sulat gikan ni John. “Makasalig ka kanako,” misaad si John. “Manghinaut ko nga ang panahon moabut nga ang imong katawhan mahimo nakong katawhan ug ang imong Dios akong Dios.” Gisultihan niya si Joseph nga ang iyang kahanas sa pagpamulong sa publiko ug walay kaluya nga kalagsik bililhon ngadto sa mga Santos.14

“Ang akong kahinam nga makig-uban kanimo nagkadako kada adlaw,” miinsister siya, “ug akong tapuson dayon ang akong propesyonal nga kalihokan ug moanha sa imong malipayon nga panimalay, kon kini maoy labing maayo sa imong pagtuo”15

Giribyu ni Joseph ang mga sulat, naawhag nga dunay tawo nga sama sa kasinatian ni John nga gusto nga mahiusa uban sa mga Santos. Ang usa ka tawo nga adunay abilidad sama kaniya makatabang gayud sa simbahan nga maestablisar sa Illinois.

“Kon posible nga makaanhi ka niining panahon aron mag-antus uban sa katawhan sa Dios,” misulat si Joseph ni John, “walay usa nga mas mahimuot pa o mohatag nimo og mas sinsero nga pag-abi-abi kay kanako.”16


Karon nga ang Nauvoo na-organisar na, ang hunahuna ni Joseph mibalhin ngadto sa pagpundok. Didto sa England, ang mga apostoles bag-o lang mipadala og kwarentayuno ka mga Santos tabok sa lawod, paingon sa Nauvoo. Nagpaabut si Joseph sa pag-abi-abi og dugang nga mga grupo sa umaabut nga mga bulan ug katuigan.

“Mao kini ang nag-unang dapit sa panagpundok,” gipahibalo niya sa usa ka wali nianang pagka-Hulyo. “Bisan kinsa ang gusto, paanhia siya ug moambit sa kakabus sa Nauvoo nga gawasnon!”

Nasayud siya ang pagpapahawa gikan sa Missouri ug ang napakyas nga petisyon sa gobyerno nakapahimo sa daghang mga tawo nga walay kasiguroan mahitungod sa umaabut sa Zion ug sa panagpundok. Gusto ni Joseph nga sila makasabut nga ang Zion mas labaw pa sa usa ka seksyon sa yuta sa Distrito sa Jackson. “Kon asa magpundok ang mga Santos kana mao ang Zion,” mipahayag siya.

Ang Ginoo misugo karon kanila sa pagtukod sa mga stake sa Nauvoo ug sa palibut nga dapit. Sa paglabay sa panahon, samtang dugang nga mga Santos ang magpundok sa Zion, ang simbahan moorganisar og dugang nga mga stake ug ang Ginoo mopanalangin sa yuta.

Sa wala pa humana ang iyang wali, si Joseph mipahibalo, “Akong gipasalig akong kaugalingon sa pagtukod og dakong templo sama sa gibuhat ni Solomon, kon ang simbahan mosuporta nako.” Iyang gipatuyhad ang iyang kamot ug mitudlo sa dapit sa tiptip sa bungtod diin ang mga Santos motukod sa sagrado nga estraktura. “Kon kabubut-on sa Dios nga ako mabuhi pa aron makakita nga makompleto ang templo,” masulub-on siya nga misulti, “Ako moingon, ‘O, Ginoo, igo na. Ginoo, tuguti ang imong sulugoon nga mobiya sa kalinaw.’”17

Paglabay sa pipila ka semana, samtang ang taas nga temperatura nagpadayon sa Nauvoo ug ang sakit misakmit og dugang mga kinabuhi, ang higala ni Joseph nga si Seymour Brunson namatay.18 Sa haya, mihalad si Joseph og mga pulong sa kahupayan ngadto sa biyuda ni Seymour, nga si Harriet, ug sa liboan ka mga Santos diha sa kongregasyon. Samtang siya namulong, mitan-aw siya ni Jane Neyman, kansang tin-edyer nga anak nga si Cyrus namatay sa wala pa mabunyagi.

Nakahibalo nga si Jane nabalaka mahitungod sa kaayohan sa kalag sa iyang anak, si Joseph nakahukom sa pagpakigbahin unsa ang gitudlo sa Ginoo kaniya mahitungod sa kaluwasan niadtong, sama sa iyang kaugalingong igsoon nga si Alvin, kinsa namatay nga walay bunyag.19

Miabli sa Biblia, si Joseph mibasa sa mga pulong ni apostol Pablo ngadto sa mga taga-Corinto: “Kon dili pa, unsa man lamay ipasabut sa mga tawo sa ilang pagpabautismo alang sa mga patay, kon ang mga patay dili man ugaling banhawon? Ngano nga sila gibunyagan alang sa mga patay?”20 Miingon siya nga ang mga pulong ni Pablo mao ang ebidensya nga ang buhi nga tawo mahimong mabunyagan nga puli alang sa namatay nga tawo, naghatag sa benepisyo sa bunyag ngadto niadtong kinsa namatay ang lawas apan kansang mga espiritu buhi.

Miingon si Joseph nga ang plano sa Dios sa kaluwasan gihimo aron sa pagluwas sa tanan nga andam mosunod sa balaod sa Dios, lakip sa dili maihap nga mga tawo nga nangamatay nga wala gayud makahibalo mahitungod ni Jesukristo o sa Iyang mga pagtulun-an.21

Sa wala madugay human sa wali, si Jane miadto sa suba uban sa usa ka elder sa simbahan ug gibunyagan alang ni Cyrus. Sa dihang si Joseph nakadungog mahitungod sa bunyag nianang pagkagabii, nangutana siya unsa nga mga pulong ang gigamit sa elder sa ordinansa. Sa dihang gisubli kini ngadto kaniya, si Joseph mikumpirma nga ang elder mipahigayon sa bunyag sa saktong paagi.22


Si John Bennett miabut sa Nauvoo niadtong Septyembre 1840, ug si Joseph madasigong nangayo sa iyang tambag sa pagdumala sa legal ug politikanhong mga problema sa Nauvoo ug sa simbahan. Si John kaedad ra sa propeta apan mas edukado. Mubo siya nga tawo nga giuban na ang itom nga buhok, itom ang mga mata, ug gamay, gwapo nga nawong. Gidawat dayon niya ang bunyag.23

Si Lucy Smith nabalaka pag-ayo sa iyang masakiton nga bana nga nakabantay og maayo sa inila nga bag-ong miabut. Sama ni Bishop Partridge, si Joseph Sr. Mibiya sa Missouri nga dili maayo ang panglawas, ug ang makapadaut nga klima sa ting-init sa Nauvoo nakapaluya niya og maayo. Naglaum si Lucy nga mamaayo ra siya, apan human nga misuka siya og dugo usa ka adlaw niana, nahadlok siya nga duol na ang iyang kamatayon.

Sa dihang si Joseph ug Hyrum nakahibalo sa nagkagrabe nga kondisyon sa ilang amahan, dali silang miadto sa iyang kiliran.24

Gipahibalo ni Lucy ang pamilya samtang si Joseph mibantay sa iyang amahan. Gisultihan niya ang iyang amahan mahitungod sa bunyag alang sa mga patay ug sa mga panalangin nga ikahatag niini sa tanang mga anak sa Dios. Nalipay pag-ayo, si Joseph Sr. Nagpakilooy kaniya sa pagpahigayon sa ordinansa alang ni Alvin.

Sa wala madugay si Lucy naglingkod na uban sa kadaghanan sa iyang mga anak libut sa higdaanan sa ilang amahan. Si Joseph Sr. buot nga mohatag sa matag usa kanila og panamilit nga panalangin samtang siya aduna pay kusog nga mosulti. Sa dihang turno na ni Joseph, si Joseph Sr. mipatong sa iyang mga kamot sa ulo sa iyang anak.

“Padayon sa pagkamatinud-anon ug ikaw panalanginan, ug ang imong pamilya panalanginan ug ang imong mga anak human nimo,” miingon siya. “Mabuhi ka aron humanon ang imong buhat.”

“O, Papa,” tubag ni Joseph, “mao ba?”

“Oo, mahimo nimo,” miingon ang patriyarka, “ug imong ipahimutang ang plano sa tanang buhat nga gikinahanglan sa Dios gikan kanimo.”

Sa dihang si Joseph Sr. nahuman sa pagpanalangin sa iyang mga anak, miatubang siya ni Lucy. “Mama,” miingon siya, “ikaw usa sa labing talagsaong mga babaye sa kalibutan.”

Miprotesta si Lucy, apan ang iyang bana mipadayon. “Kanunay kitang nangandoy nga kita mamatay sa samang higayon,” miingon siya, “apan kinahanglan nga dili ka magtinguha nga mamatay sama nako, kay ikaw kinahanglan nga magpabilin aron sa paghupay sa mga bata kon wala na ko.”

Human sa makadiyot nga paghunong, si Joseph Sr. mituaw, “nakita nako si Alvin.” Dayon gikyugpos niya ang mga kamot ug nagsugod sa pagginhawa og hinay, hangtud ang iyang gininhawa nagkamubo ug nagkamubo, ug siya hilom nga namatay.25


Paglabay sa pipila ka semana human sa kamatayon ni Joseph Sr., ang mga Santos nagpundok sa Nauvoo alang sa Oktubre 1840 nga kinatibuk-ang komperensya. Gitudloan sila ni Joseph og dugang mahitungod sa bunyag alang sa mga patay, nagpasabut nga ang mga espiritu sa mga patay naghulat sa ilang buhi nga mga kaliwat sa pagdawat sa makaluwas nga ordinansa alang kanila.26

Tali sa mga sesyon sa komperensya, ang mga Santos miadto sa Suba sa Mississippi, diin pipila ka mga elder nagbarug sa taga-hawak nga giladmon sa tubig, nagsinyas kanila nga magpabunyag alang sa ilang nangamatay nga mga apohan, mga amahan, mga inahan, mga igsoon, ug mga anak. Wala madugay, si Hyrum gibunyagan alang sa iyang igsoon nga si Alvin.27

Samtang si Vilate Kimball nagtan-aw sa mga elder diha sa suba, naghandom siya nga mabunyagan alang sa iyang inahan, kinsa namatay sobra na sa usa ka dekada ang miagi. Nangandoy siya nga si Heber mahibalik na gikan sa England aron mopahigayon sa ordinansa, apan tungod kay si Joseph miawhag sa mga Santos sa pagtubos sa mga patay sa labing sayo kon posible, nakahukom siya nga magpabunyag alang sa iyang inahan diha-diha dayon.28

Ang hunahuna ni Emma Smith diha usab sa pamilya. Ang iyang amahan, si Isaac Hale, namatay niadtong Enero 1839. Wala gayud siya makig-uli kaniya ug ni Joseph. Pipila ka tuig sa wala pa ang iyang kamatayon, siya mitugot gani sa mga kritiko sa simbahan nga momantala og sulat nga iyang gisulat nga nanghimaraut ni Joseph ug mitawag sa Basahon ni Mormon nga “usa ka binuang nga hinimohimo sa bakak ug pagkadautan.”29

Sa gihapon, gimahal ni Emma ang iyang amahan ug nagpabunyag alang kaniya diha sa suba.30 Wala niya dawata ang gipahiuli nga ebanghelyo niini nga kinabuhi, apan naglaum siya nga dili kini ang paagi sa kahangturan.


Nianang panahon sa tinglarag, sila si Joseph ug John Bennett misulat og mga balaod alang sa Nauvoo. Ang dokumento gidisenyo sa paghatag sa mga Santos og dakong kagawasan kutob sa mahimo sa pagdumala sa ilang kaugalingon ug sa pagpanalipod batok sa mga matang sa inhustisya nga ilang giantus didto sa Missouri. Kon ang magbabalod sa estado moaprobar sa charter, ang mga lumulupyo sa Nauvoo makapasar sa ilang kaugalingong mga balaod, makadumala og lokal nga mga korte, makatukod og unibersidad, ug makaorganisar og kasundalohan.31

Ang mga plano ni Joseph alang sa simbahan nagpadayon usab sa pagtubo. Nagpaabut sa dugang ug dugang mga Santos nga magpundok, ang propeta nakatukod og daghang mga stake sa bag-ong mga panimuyo duol sa Nauvoo. Gitawag usab niya si Orson Hyde ug John Page nga magmisyon ngadto sa Palestina, diin ilang mapahinungod ang Jerusalem alang sa pagpundok sa mga anak ni Abraham. Aron makaadto didto, ang mga apostoles kinahanglang motabok sa Europe, maghatag kanila sa mga oportunidad sa pagsangyaw sa ebanghelyo sa daghan niining mga siyudad.32

“Makapaabut kita sa dili madugay nga makakita sa panagpundok niining dapita, mga tawo nga gikan sa tanang yuta gikan sa matag nasud,” si Joseph ug ang Unang Kapangulohan mipahayag, “ang mga tawo sa tanang mga pinulongan ug sa matag dila ug sa matag kolor, kinsa mouban kanato sa pagsimba sa Ginoo sa mga Panon sa Iyang balaan nga templo.”33

Sa sayong bahin sa Disyembre, si John Bennett malampusong miimpluwensya sa magbabalaod sa estado sa pag-aprobar sa Nauvoo charter, naghatag sa mga Santos og gahum sa pagpadayon sa ilang mga plano sa siyudad. Sa dihang si John mibalik ngadto sa Nauvoo nga malapuson, gidayeg siya ni Joseph sa matag oportunidad.34

Sobra og gamay sa usa ka bulan niadtong Enero 19, 1841, ang Ginoo mipanalangin sa mga Santos sa usa ka bag-ong pagpadayag. Iyang gihatagan sila og kasiguroan nga Siya miabi-abi nila ni Edward Partridge ug Joseph Smith Sr. ngadto sa Iyang pag-atiman, uban nila ni David Patten, kinsa napatay didto sa gubat sa Crooked River. Si Hyrum Smith gitawag sa pagpuli sa dapit sa iyang amahan isip patriyarka sa simbahan ug gitudlo usab sa pagserbisyo isip propeta, manalagna, ug tigpadayag uban ni Joseph, nagpuli sa dapit ni Oliver Cowdery nga sa makausa maoy naghupot niini diha sa simbahan.35

Dugang pa, ang Ginoo misugo ni John Bennett sa pagbarug tupad ni Joseph ug sa pagpadayon sa pagpakigsulti niadtong dili miyembro sa simbahan alang sa mga Santos, nagsaad kaniya og mga panalangin sa kondisyon sa matarung nga mga buhat. “Ang iyang ganti dili mapakyas kon siya modawat og tambag,” mipahayag ang Ginoo. “Nakita nako ang buhat nga iyang nahimo, nga akong gidawat kon siya magpadayon.”36

Ang Ginoo midawat usab sa mga paningkamot sa mga Santos kaniadto sa pagtukod sa Zion sa Distrito sa Jackson, apan misugo Siya karon kanila sa pagtukod sa Nauvoo, pag-establisar og dugang mga stake, ug magtukod og hotel nga tawgon og Nauvoo House, nga makahatag og dapit kapahulayan sa mga bisita ug makapamalandong sa pulong sa Dios ug sa himaya sa Zion.37

Ang labing importante, ang Ginoo misugo sa mga Santos sa pagtukod og bag-ong templo. “Himoa kini nga balay nga matukod ngadto sa akong ngalan,” mipahayag Siya, “aron Ako mopadayag sa akong mga ordinansa diha niini ngadto sa akong mga katawhan.”38

Ang bunyag alang sa mga patay mao ang usa niini nga mga ordinansa. Hangtud dinhi ang Ginoo mitugot sa mga Santos sa pagpahigayon sa mga bunyag diha sa Suba sa Mississippi, apan karon misugo Siya kanila sa paghunong sa ordinansa hangtud nga sila makapahinungod og espesyal nga bunyaganan diha sa templo. “Kini nga ordinansa,” mipahayag Siya, “pagahimoon diha sa akong balay.”39

Ang ubang mga ordinansa sa templo ug makadasig nga bag-ong mga kamatuoran moabut ra unya. “Kay Ako mopahiangay sa pagpadayag ngadto sa mga butang sa akong simbahan nga gitago gikan sa wala pa ang katukuran sa kalibutan, mga butang nga mahitungod ngadto sa kapaigoan sa kahingpitan sa panahon,” misaad ang Ginoo. “Ug Ako mopakita ngadto sa akong sulugoon nga si Joseph sa tanan nga mga butang kalabut niini nga balay, ug sa pagkapari niini.”40

Nagsaad sa pagganti sa ilang kakugi ug pagkamasulundon, ang Ginoo miawhag sa mga Santos sa paghago uban sa ilang tanang kusog sa pagtukod sa templo. “Pagtukod og usa ka balay ngadto sa akong ngalan, gani dinhi niini nga dapit, nga inyong mapamatud-an ang inyong kaugalingon ngari kanako nga kamo matinud-anon diha sa tanan nga mga butang,” Siya misugo, “aron Ako mopanalangin kaninyo, ug mokorona kaninyo sa dungog, walay kamatayon, ug kinabuhi nga dayon.”41

Samtang ang bag-ong tuig nagsingabut, ang umaabut mahayag alang sa mga Santos. Niadtong Pebrero 1, 1841, ilang gipili si John Bennett nga mayor sa Nauvoo, nga mao usab ang nakapahimo niya nga labawng maghuhukon sa korte sa siyudad. Nahimo usab siyang presidente sa bag-ong universidad, major general sa kasundalohan, ug luyo-luyong magtatambag sa Unang Kapangulohan.42 Si Joseph ug ang ubang mga lider sa simbahan adunay pagsalig sa iyang abilidad sa paggiya sa siyudad ug paghimo niini nga bantugan.

Samtang ang awtoridad ug mga responsibilidad ni John midako, si Emma dili makalimod nga siya dako og natabang sa mga Santos. Apan wala siya moapil sa pagbati sa mga Santos alang kaniya. Nagtuo siya nga si John nagmapasigarbuhon sa iyang kaugalingon sa lungsod sama sa arogante nga heneral, ug dihang bisan wala siya maningkamot sa pagdani ni Joseph, ingon og siya naghunahuna lang sa iyang kaugalingon ug wala maghunahuna sa uban.

Sa iyang tanang mga talento ug mga pagkamapuslanon, adunay butang mahitungod kaniya ang nakapabalaka ni Emma.43