Kinahanglan Gayud nga Ania Siya
Usa ka Sabado sa buntag nakadawat ako og tawag sa telepono gikan sa usa ka higala, laing young single adult sa among ward sa Wiltshire, England. Ang iyang ina-ina, sama kanako nga nagpuyo sa maong balangay, nagkasakit nga naghigda sa panimalay. Maglisud siya sa paglihok ug, bisan tuod og dili miyembro sa Simbahan, mihangyo kon ako makahatag ba kaniya og panalangin.
Namiyembro ako sa Simbahan mga pipila pa lang ka bulan, apan tungod sa pagbansay sa miting sa priesthood, makatarunganon nga mibati ako nga andam sa paghatag og usa ka panalangin, bisan tuod kon gikuyawan og gamay. Miingon ako nga mangita ako og kauban ug moadto dayon.
Ako dayong nahunahunaan ang labing duol nga elder sa ward og mi-drive paingon sa iyang panimalay. Mitubag ang iyang asawa ug mipahinumdom kanako nga ang na-endowed nga mga kaigsoonan sa Swindon Ward nangadto sa templo nianang adlawa. Samtang mibiya ako, ingon nga nahigawad, gipahunong nako ang sakyanan ug mihangyo sa Langitnong Amahan alang sa direksyon.
Samtang ako nag-ampo, nangutana ako kon aduna bay naghupot og Melchizedek Priesthood nga magamit sa pag-uban kanako. Ang pangalan ni Stuart Ramsey misantop dayon sa akong hunahuna. Wala akoy numero sa telepono niya, apan siya ug ang iyang asawa, si Gill, nagpuyo sa usa ka base sa air force mga unom ka milya ang gilay-on.
Sa pag-abut sa ilang panimalay, mituktok ako sa pultahan uban sa hingpit nga pagsalig nga si Stuart makahimo sa pag-uban kanako. “Wala siya dinhi,” miingon si Gill sa akong kakurat. “Miadto siya sa base.”
Wala mawad-i og paglaum, nangutana ako kon makakontak ba ako kaniya. Siya mipasabut nga si Stuart, usa ka mekaniko, nagtabang sa usa ka higala sa iyang sakyanan didto sa usa ka dili pasudlan nga dapit sa base. Dili siya makontak sa telepono, ug dili ako tugotan sa pagsulod sa mga gate sa security.
Ngano nga mibati ako og ingon ka kusog nga panghunahuna sa pagtinguha og tabang ni Stuart, nga mahibalo lamang nga dili siya makauban? Nasayop ba ako pagsabot sa tubag sa akong pag-ampo? “Dili,” gihunahuna nako ang akong kaugalingon nga, “siyakinahanglan gayud nga anaa dinhi.”
Niana gayung higayuna akong nadungog ang masadyaon nga tingog nga nagtawag sa akong luyo. “Paul, unsay imong gibuhat dinhi?” Si Stuart! Siguro naglisod siya sa pag-ayo sa sakyanan sa iyang higala ug mibati siya nga kinahanglan siyang mopauli. Akong gipasabut ang akong problema, ug mauyunon siyang motabang kanako sa pagpahigayon sa panalangin.
Mapasalamaton ako nga makauban ni Stuart niining kasinatian. Siya ang midihog, ug samtang akong gi-seal ang pagdihog, mibati ako nga naaghat sa paglitok og panalangin sa kaayohan. Samtang akong gihatud si Stuart sa iyang panimalay, siya nalipay nga gigiyahan sa Espiritu sa pagbiya sa iyang trabaho sa tukmang oras aron ako iyang maabtan sa iyang panimalay.
Hilabihan ang akong kalipay pagkasunod buntag sa pagkasayud nga ang ina-ina sa akong higala miarang-arang ang pamati. Nakapahigayon na ako og mga panalangin sa daghang mga okasyon sa nangagi, apan mapasalamaton ako nga sayo akong nakakat-on nga bisan unsa pa kita dili sinati sa atong mga katungdanan sa priesthood, kon kita mosalig sa Ginoo, mohupot sa Iyang mga sugo, ug mobuhat sa atong labing maayo sa pagpalambo sa atong balaan nga mga tawag, Iya kitang giyahan sa dalan nga kinahanglang pagasubayon.