Վերջին Օրերի Սրբերի ձայները
Գնա՛, օգնիր նրան
Թոմաս Ռոբինս, Կալիֆորնիա, (ԱՄՆ)
Ես կանգնած էի բենզալցակայանի հերթում: Իմ դիմաց մի մայր երկու երեխաների հետ խնդրեց 3 դոլարին համարժեք բենզին և երկու վանիլային կոն պաղպաղակ:
Առաջին հայացքից ես հասկացա, որ նրանք չունևոր էին: Երեխաները ոտաբոբիկ էին, իսկ հագուստները՝ պատառոտված:
Ես լսեցի, թե կինն ինչպես էր անվերջ քանակությամբ մետաղադրամներ դնում վաճառասեղանի վրա՝ իր հաշիվը վճարելու համար:
Իմ բենզինի համար վճարելուց հետո ես դուրս եկա և նայեցի մոր մեքենային: Այն մի հին մոդելի մեքենա էր, հավանաբար քիչ վազքով:
Ես կարեկցանքի ցավ զգացի այս երկու զավակների մոր համար, բայց շարժվեցի իմ մոտոցիկլով և գնացի իմ առօրյա գործերով:
Մայրուղու վրա մի րոպե քշելուց հետո մի ձայն լսեցի. «Գնա՛, օգնիր նրան»: Հուշումը եկավ երկու անգամ:
Ես գլուխս տարուբերեցի՝ մտածելով, որ նա արդեն գնացած կլինի: Համենայն դեպս, ի՞նչ կասեի ես նրան:
Ձայնը պարզորոշ լսվեց երրորդ անգամ. «Գնա՛, օգնիր նրան»:
Ես շրջվեցի դեպի լցակայանը՝ փորձելով հասկանալ, թե ինչ էի պատրաստվում ասել, եթե նա դեռ այնտեղ էր:
Երբ տեղ հասա, տեսա, որ նրա մեքենայի դռները բաց էին: Նա վարորդի նստատեղում էր, իսկ նրա երկու երեխաները վայելում էին պաղպաղակը ետևի նստատեղին:
Ես մի կարճ աղոթք ասացի՝ Երկնային Հորից հարցնելով, թե ինչ պիտի ասեի: Նույն ձայնն ասաց ինձ. «Ներկայացիր և հարցրու՝ արդյոք նա օգնության կարիք ունի»: Ես մոտեցա նրա ավտոմեքենային և ներկայացա: Ես կիսվեցի նրա հետ, որ հուշում էի ստացել հարցնել նրան, արդյոք նա օգնության կարիք ուներ:
Նա սկսեց լաց լինել և ասաց. «Ես հենց նոր ավարտեցի աղոթքս՝ Հիսուսին խնդրելով, որ Նա ուղարկի ինչ-որ մեկին՝ օգնելու ինձ»:
Երկնային Հայրը պատասխանել էր նրա աղոթքին։ Ես վճարեցի նրա ավտոմեքենան ամբողջովին վառելիք լցնելու համար և նրան տվեցի մեր երեցների քվորումից մեկի հեռախոսահամարը, ով այդ ժամանակ աշխատող էր փնտրում: Ես չգիտեմ, թե ինչ պատահեց այս երիտասարդ մոր հետ դրանից հետո, բայց երախտապարտ եմ, որ հետևեցի նրան օգնելու հուշումին: