« មេរៀនទី ២៧ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ ៖ សេចក្តីជំនឿ សេចក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តីសប្បុរស » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« មេរៀនទី ២៧ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ » ការបង្រៀន និងគោលលទ្ធិនៃព្រះគម្ពីរមរមន ឯកសារគ្រូបង្រៀន
មេរៀនទី ២៧ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់
សេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីសប្បុរស
ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ដែលជាគណៈប្រធានទីមួយ បានបង្រៀនថា « សេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីសប្បុរស បំពេញឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយនៅពេលមានមួយណាកើនឡើង នោះមួយទៀតក៏រីកចម្រើនដែរ ។ … គុណសម្បត្តិទាំងបី—សេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីសប្បុរស—ធ្វើការជាមួយគ្នា ផ្អែកលើសេចក្តីពិត និងពន្លឺនៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដឹកនាំយើងបានបរិបូរទៅដោយកិច្ចការល្អៗជានិច្ច [ សូមមើល អាលម៉ា ៧:២៤ ] » ( « The Infinite Power of Hope » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ២៣, ២៤; សូមមើល មរ៉ូណៃ ១០:២០ ) ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាឯកសារនេះ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ដើម្បីបញ្ចូលគុណសម្បត្តិដ៏ទេវភាពទាំងនេះទៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។
ផ្នែកទី ១
តើសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានឥទ្ធិពលលើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំយ៉ាងដូចម្តេច ?
បន្ទាប់ពីការបំផ្លិចបំផ្លាញអារ្យធម៌របស់សាសន៍នីហ្វៃមក មរ៉ូណៃ ត្រូវបានទុកឲ្យនៅម្នាក់ឯងដើម្បីបង្ហើយព្រះគម្ពីរមរមន ។ លោកក៏បានបន្ថែមការបង្រៀនមួយចំនួនមកពី មរមន ជាឪពុករបស់លោក ដែលរួមមានទាំងទេសនកថាស្តីពីគុណធម៌នៃសេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីសប្បុរសផងដែរ ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ៧:១ ) ។
ការសិក្សានៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមអាន មរ៉ូណៃ ៧:៣៣, ៣៨, ៤០–៤៣ ហើយរកមើលអ្វីដែលមរ៉ូណៃ បានបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរវាងសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹម ។
ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរវាងសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹម ៖
សេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—សេចក្តីជំនឿពិតប្រាកដ អស់ពីដួងចិត្ត និងមិនចេះរង្គោះរង្គើ—គឺជាអំណាចដែលត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងសាកលលោកនេះ ។ វាអាចជាកម្លាំងមួយដែលនាំឲ្យកើតមានអព្ភូតហេតុ ។ ឬវាអាចជាប្រភពនៃកម្លាំងខាងក្នុង ដែលយើងអាចរកឃើញសេចក្តីសុខសាន្ត ការលួងលោម និងសេចក្តីក្លាហានដើម្បីស៊ូទ្រាំ ។
នៅពេលយើងដាក់សេចក្តីជំនឿ និងទំនុកចិត្តដើម្បីធ្វើការ នោះសេចក្តីសង្ឃឹមនឹងកើតមាន ។ សេចក្តីសង្ឃឹមរីកលូតលាស់ចេញពីសេចក្តីជំនឿ និងផ្តល់អត្ថន័យ និងគោលបំណងចំពោះអ្វីៗដែលយើងធ្វើ ។ វាអាចផ្តល់ឲ្យយើងនូវការធានាដ៏សុខសាន្ត ដែលយើងត្រូវការដើម្បីរស់នៅដោយសប្បាយរីករាយនៅក្នុងពិភពលោកដែលទំជោរដោយសេចក្តីទុច្ចរិត មហន្តរាយ និងអយុត្តិធម៌នេះ ។( « TheJoy of Hope Fulfilled » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩២ ទំព័រ ៣២ )
សញ្ជឹងគិតនៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលមាន ឬអាចកើតមានក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ពេលអ្នកដាក់សេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹមលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
ផ្នែកទី ២
តើខ្ញុំអាចបង្កើនសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំដើម្បីដកពិសោធន៍សេចក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងដូចម្តេច ?
នៅពេល មរ៉ូណៃ បានសង្ខេបកំណត់ត្រារបស់សាសន៍យ៉ារេឌ លោកបានរួមបញ្ចូលទាំងការបង្រៀនអំពីសេចក្តីជំនឿរបស់ព្យាការី អេធើរ ផងដែរ ។ បន្ទាប់មក លោកបានរាប់អព្ភូតហេតុជាច្រើនដែលបានកើតឡើងតាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ( សូមមើល អេធើរ ១២:៣–២២ ) ។ មរ៉ូណៃ បានពន្យល់ថា « សេចក្ដីជំនឿគឺជាអ្វីដែលសង្ឃឹមចង់បាន ហើយមើលមិនឃើញ » ( ខទី ៦ ) ។
ការសិក្សានៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមអាន អេធើរ ១២:៤, ៣២ ហើយពិចារណាពីអ្វីដែលអ្នកអាចទន្ទឹងរង់ចាំ កាលដែលអ្នកអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះ ។
ប្រធាន អុជដូហ្វ បានមានប្រសាសន៍ដូចតទៅនេះអំពីអំណាចដ៏និរន្តរ៍នៃសេចក្តីសង្ឃឹម ៖
សេចក្តីសង្ឃឹមគឺជាអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណ [ សូមមើល មរ៉ូណៃ ៨:២៦ ] ។ វាគឺជាសេចក្តីសង្ឃឹមមួយដែលកើតមានតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងអំណាចនៃដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ យើងនឹងបានរស់ឡើងវិញ មានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ហើយការណ៍នេះគឺដោយសារសេចក្តីជំនឿរបស់យើងនៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ [ សូមមើល មរ៉ូណៃ ៧:៤១ ] ។ សេចក្តីសង្ឃឹមបែបនេះគឺជាគោលការណ៍នៃសេចក្តីសន្យាផង គឺជាបទបញ្ញត្តិមួយផង [ សូមមើល កូល៉ុស ១:២១–២៣ ] ហើយក៏ដូចជាបទបញ្ញត្តិទាំងអស់ផងដែរ គឺយើងមានទំនួលខុសត្រូវដើម្បីធ្វើឲ្យវាជាផ្នែកមួយដ៏សកម្មក្នុងជីវិតរបស់យើង ហើយយកឈ្នះលើការល្បួងឲ្យបាត់បង់សេចក្តីសង្ឃឹម ។ សេចក្តីសង្ឃឹមលើផែនការនៃសុភមង្គលដ៏មានសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដឹកនាំទៅរកសេចក្តីសុខសាន្ត [ សូមមើល រ៉ូម ១៥:១៣ ] សេចក្តីសប្បុរស [ សូមមើល ទំនុកដំកើង ៣៣:២២ ] ការអរសប្បាយ [ សូមមើល រ៉ូម ១២:១២ ] និងចិត្តរីករាយ [ សូមមើល សុភាសិត ១០:២៨ ] ។ សេចក្តីសង្ឃឹមនៃសេចក្តីសង្រ្គោះគឺដូចជាប្រដាប់បាំងដើមទ្រូងផងដែរ [ សូមមើល ថែស្សាឡូនីច ទី ១ ៥:៨ ]; វាគឺជាគ្រឹះនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង [ សូមមើល ហេព្រើរ ១១:១; មរ៉ូណៃ ៧:៤០ ] ហើយជាយុថ្កាចំពោះព្រលឹងរបស់យើង [ សូមមើល ហេព្រើរ ៦:១៩; អេធើរ ១២:៤ ] ។( « The Infinite Power of Hope » ទំព័រ ២១–២២ )
សញ្ជឹងគិតនៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីធ្វើឲ្យសេចក្តីសង្ឃឹមជាផ្នែកមួយដ៏សកម្មក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ?
ផ្នែកទី ៣
តើសេចក្តីសប្បុរសអាចមានឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះលើទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយអ្នកដទៃ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
បន្ទាប់ពីការពិភាក្សាពីសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹម នោះមរមន បានបញ្ចប់ទេសនកថារបស់លោក ដោយការផ្តោតលើសេចក្តីសប្បុរស ឬ « សេចក្ដីស្រឡាញ់សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ » ( មរ៉ូណៃ ៧:៤៧ ) ។
ការសិក្សានៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមអាន មរ៉ូណៃ ៧:៤៣–៤៨ ហើយពិចារណាការធ្វើការគូសចំណាំពាក្យ ឬឃ្លាដែលពន្យល់ន័យ ឬពិពណ៌នាពីសេចក្តីសប្បុរស ។
ប្រធាន ជីន ប៊ី ប៊ីងហាំ ប្រធានសមាគមសង្គ្រោះទូទៅ បានសង្កេតឃើញថា
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាតំណាងដ៏ឥតខ្ចោះនៃសេចក្តីសប្បុរស ។ ការថ្វាយព្រះកាយពីមុនឆាកជីវិតនេះរបស់ទ្រង់ដើម្បីធ្វើជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង អន្តរកម្មរបស់ទ្រង់នៅក្នុងឆាកជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ អំណោយទានដ៏ពិសេសនៃដង្វាយធួន និងការខិតខំឥតឈប់ឈររបស់ទ្រង់ ដើម្បីនាំយើងត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងវិញ គឺជាការបង្ហាញពីសេចក្ដីសប្បុរសដ៏ខ្លាំងបំផុត ។ ទ្រង់ប្រតិបត្តិការដោយមានការផ្ដោតតែមួយគត់គឺ ៖ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ដែលបានបង្ហាញឲ្យឃើញតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះយើងម្នាក់ៗ ។ …
ខ្ញុំសូមថ្លែងសាក្សីរបស់ខ្ញុំថា នៅពេលយើងធ្វើតាមគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចទទួលបានអំណោយទាននៃសេចក្ដីសប្បុរស ដែលនឹងនាំមកនូវក្តីអំណរដ៏ធំដល់យើងក្នុងជីវិតនេះ និងពរជ័យដែលបានសន្យានៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចជាមួយនឹងព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់យើង ។ ( « I Will Bring the Light of the Gospel into My Home » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៦, ៩ )
សញ្ជឹងគិតនៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់រៀន
សូមគិតពីគំរូមួយចំនួនអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា « តំណាងដ៏ឥតខ្ចោះនៃសេចក្តីសប្បុរស » ។ សូមរកមើលដំណើររឿងអំពីគំរូនេះនៅក្នុងបទគម្ពីរ ហើយរៀបចំខ្លួនចែកចាយយ៉ាងហោចណាស់គំរូមួយជាមួយនឹងសិស្សរបស់អ្នក ។
នៅពេលអ្នកគិតពីគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមពិចារណាថា តើសេចក្ដីសប្បុរសមានសភាពបែបណានៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក ។ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានបង្រៀន ៖
ខ្ញុំគិតពីសេចក្ដីសប្បុរសដែលបំផុសយើងឲ្យមានចិត្តអាណិតអាសូរ មេត្តា និងករុណា វាមិនគ្រាន់តែនៅគ្រាដែលមានជំងឺ ការរងទុក្ខវេទនា និងទុក្ខព្រួយនោះទេ ប៉ុន្តែក៏នៅគ្រាដែលទន់ខ្សោយ ឬកំហុសរបស់មនុស្សដទៃផងដែរ ។
មានសេចក្ដីត្រូវការដ៏ធំមួយដើម្បីមានសេចក្ដីសប្បុរស ដែលយកចិត្តទុកដាក់លើអ្នកដែលគេមិនស្គាល់ សេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះអ្នកដែលបាក់ទឹកចិត្ត ជំនួយចំពោះអ្នកដែលរងទុក្ខ ។ សេចក្ដីសប្បុរសពិតគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមានសកម្មភាព ។ សេចក្ដីត្រូវការដើម្បីមានសេចក្ដីសប្បុរសគឺមាននៅគ្រប់ទីកន្លែង ។
វាត្រូវការចាំបាច់ដើម្បីមានសេចក្ដីសប្បុរស ដែលបដិសេធការស្វែងរកការពេញចិត្តនៅក្នុងការស្ដាប់ឮ ឬរាយការណ៍ម្ដងហើយម្ដងទៀតអំពីរឿងអកុសលដែលកើតមានចំពោះមនុស្សដទៃ លើកលែងតែការធ្វើដូច្នេះ ធ្វើឲ្យមនុស្សដែលជួបរឿងអកុសលនោះអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ប៉ុណ្ណោះ ។ អ្នកអប់រំ និងអ្នកនយោបាយអាមេរិកឈ្មោះ ហ័ររេស ម៉ាន ធ្លាប់បានថ្លែងថា « ការត្រឹមមានចិត្តអាណិតអាសូរដល់រឿងទុក្ខព្រួយគឺជារឿងរបស់មនុស្ស ប៉ុន្តែការខិតខំដើម្បីធ្វើឲ្យវាបានធូរស្រាលគឺជារឿងដ៏ទេវភាព » [ ហ័ររេស ម៉ាន Lectures on Education ( ឆ្នាំ ១៨៤៥ ) ទំព័រ ២៩៧ ] ។
សេចក្ដីសប្បុរសគឺការមានភាពអត់ធ្មត់នឹងមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើឲ្យយើងបាក់ទឹកចិត្ត ។ វារារាំងកំហឹងកុំឲ្យឆាប់កើតឡើងងាយស្រួលពេក ។ វាគឺជាការទទួលយកភាពទន់ខ្សោយ និងការបរាជ័យ ។ វាគឺជាការទទួលយកភាពពិតរបស់មនុស្ស ។ វាគឺជាការមើលរំលងរូបរាងខាងក្រៅ ទៅមើលលើឥរិយាបថ ដែលនឹងមិនស្រអាប់តាមពេលវេលា ។ វាគឺជាការតតាំងនឹងការលើកទឹកចិត្តឲ្យបែងចែកមនុស្សដទៃតាមប្រភេទ ។( « Charity Never Faileth » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១២៤ )
កត់ត្រាគំនិតរបស់អ្នក
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្វែងរកអំណោយទាននៃសេចក្ដីសប្បុរសដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ហើយអភិវឌ្ឍសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទចំពោះមនុស្សដទៃ ? តើនរណាខ្លះដែលត្រូវការការទទួលបានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរយៈរូបអ្នក ? តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយបុគ្គលនេះឲ្យទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ?