Ritningar
2 Nefí 2


2. Kapítuli

Endurlausn fæst með heilögum Messíasi — Valfrelsi er frumskilyrði tilveru okkar og framþróunar — Adam féll, svo að menn mættu lifa — Manninum er frjálst að velja frelsi og eilíft líf. Um 589–570 f.Kr.

1 Og nú tala ég til þín Jakob: Þú ert sá sem afyrstur fæddist á dögum andstreymis míns í óbyggðunum. Og sjá, þú máttir þola þrengingar í bernsku og miklar raunir vegna harðýðgi bræðra þinna.

2 Engu að síður, Jakob, sem fyrstur fæddist í óbyggðunum, þekkir þú mikilleika Guðs, og hann mun helga þrengingar þínar þér til góðs.

3 Þess vegna mun sál þín blessuð, og þú munt dveljast í öryggi með bróður þínum, Nefí, og verja ævidögum þínum í þjónustu við Guð þinn. Af þeim sökum veit ég, að þú ert endurleystur fyrir réttlæti lausnara þíns, því að þú hefur séð, að í fyllingu tímans mun hann koma og verða mannkyni til sáluhjálpar.

4 Og þú hefur aséð dýrð hans, þótt ungur sért að árum. Þess vegna ert þú blessaður á sama hátt og þeir, sem hann mun þjóna í holdinu, því að andinn er hinn sami í gær og í dag og að eilífu. Og allt frá falli mannsins hefur leiðin verið fyrirbúin og sáluhjálp er öllum bfrjáls.

5 Menn eru nægjanlega uppfræddir til að aþekkja gott frá illu, og lögmálið er mönnum gefið. Samkvæmt lögmálinu bréttlætist ekkert hold, eða samkvæmt lögmálinu cútilokast menn. Já, samkvæmt stundlegu lögmáli útilokuðust menn og samkvæmt andlegu lögmáli farast þeir frá hinu góða og verða vansælir að eilífu.

6 Vegna þessa felst aendurlausnin í heilögum bMessíasi og kemur með honum, því að hann er fullur cnáðar og sannleika.

7 Sjá, hann færði sjálfan sig fram sem afórn fyrir syndina til að uppfylla tilgang lögmálsins fyrir alla þá, sem hafa sundurkramið hjarta og sáriðrandi anda. Og buppfylling lögmálsins kemur engum öðrum að gagni.

8 Hversu mikilvægt er það því ekki að kynna íbúum jarðar þetta, svo að þeim sé ljóst, að ekkert hold getur dvalið í návist Guðs anema fyrir verðleika, miskunn og náð heilags Messíasar, sem fórnaði lífi sínu í holdinu og tók það aftur fyrir kraft andans til að koma til leiðar bupprisu dauðra og verða sjálfur hinn fyrsti til að rísa upp.

9 Hann er þess vegna frumgróði Guðs, þar eð hann mun annast ameðalgöngu fyrir öll mannanna börn, og þeir, sem á hann trúa, munu frelsast.

10 Og fyrir ameðalgöngu hans, sem allir njóta góðs af, koma allir menn fyrir Guð. Af þeim sökum munu þeir standa í návist hans og taka við bdómnum, sem hann fellir í samræmi við sannleikann og chelgi þá, sem í honum býr. Lögmálið, sem hinn heilagi gaf — til framkvæmdar þeirrar refsingar, sem fastákveðin var, refsingar, sem er í andstöðu við sæluna, sem einnig var fastákveðin — fullnægir tilgangi dfriðþægingarinnar —

11 Því að aandstæður eru nauðsynlegar í öllu. Væri ekki svo, þú sem fyrstur fæddist í óbyggðunum, næði réttlætið ekki fram að ganga, ranglæti væri ekki til, né heldur heilagleiki eða vansæld — hvorki gott né illt. Þar af leiðandi hlytu allir hlutir að vera samofnir í eina heild. Ef til væri einungis ein óskipt heild, hlyti hún að vera sem í dái, þar eð hún byggi hvorki yfir lífi né dauða, hvorki forgengileika né óforgengileika, hamingju né vansæld, hvorki tilfinningu né tilfinningaleysi.

12 Hún hefði þess vegna verið sköpuð út í bláinn, og því atilgangslaust að ljúka sköpun hennar. Því hlyti sú tilhögun að gjöra visku Guðs og eilíf áform að engu, svo og vald Guðs, miskunn og bréttvísi.

13 Og ef þér segið, að aekkert lögmál sé til, þá munuð þér einnig segja, að engin synd sé til. Og ef þér segið, að engin synd sé til, þá munuð þér einnig segja, að ekkert réttlæti sé til. Og sé ekkert réttlæti til, þá er heldur engin hamingja til. Og sé hvorki réttlæti né hamingja til, þá er heldur engin refsing eða vansæld til. Og ef ekkert af þessu er til, bþá er enginn Guð til. Og sé enginn Guð til, þá erum við ekki til og heldur ekki jörðin, því að engin sköpun hefði getað farið fram, hvorki sköpun á því, sem áhrifum veldur, né heldur hinu, sem fyrir áhrifum verður, og því hlyti allt að hafa orðið að engu.

14 Synir mínir, nú segi ég ykkur þetta, ykkur til gagns og fróðleiks, því að Guð er til og hefur askapað allt, sem til er — bæði himna og jörðu og allt, sem í þeim er — bæði það, sem áhrifum veldur, og það, sem fyrir báhrifum verður.

15 Og til fullkomnunar aeilífðaráformum hans varðandi manninn, eftir að hann skapaði frumforeldra okkar, dýr merkurinnar, fugla loftsins og allt annað, sem skapað hefur verið, var nauðsyn á því, að andstæður væru til, hinn bforboðni cávöxtur í andstöðu við dlífsins tré, önnur sæt en hin bitur.

16 Og þess vegna gaf Drottinn Guð manninum rétt til að abreyta samkvæmt sjálfstæðum vilja, og sjálfstæð gat breytni mannsins aðeins orðið, ef hann léti blaðast að annarri hvorri andstæðunni.

17 Og samkvæmt því, sem ég hef lesið og ritað er, verð ég, Lehí, að gjöra ráð fyrir, að aengill Guðs hafi bfallið af himnum ofan. Og þar eð hann sóttist eftir því, sem illt er fyrir augliti Guðs, varð hann djöfullinn.

18 Og þar eð hann hafði fallið af himni ofan og orðið vansæll að eilífu, asóttist hann einnig eftir vansæld alls mannkyns. Af þeim sökum sagði hann við bEvu, já, þessi gamli höggormur, hann, sem er djöfullinn og faðir allra clyga: Et af hinum forboðna ávexti, og þú munt ekki deyja, heldur verða sem Guð og dþekkja gott og illt.

19 Og eftir að Adam og Eva höfðu aneytt hins forboðna ávaxtar, voru þau rekin út úr aldingarðinum bEden til að yrkja jörðina.

20 Og þau hafa getið af sér börn, já, reyndar allt amannkyn.

21 Og lífdagar amannanna barna voru framlengdir samkvæmt vilja Guðs, svo að þau mættu biðrast í vist sinni í holdinu. Og þannig varð holdlegt ástand þeirra creynslutími og tíminn framlengdur til samræmis við boðorðin, sem Drottinn Guð gaf mannanna börnum. Því að hann gaf boðorð um, að allir menn skyldu iðrast og sýndi öllum mönnum fram á, að þeir væru dglataðir vegna afbrota foreldra sinna.

22 Og sjá. Hefði nú Adam ekki brotið af sér, hefði hann ekki fallið, heldur dvalið um kyrrt í aldingarðinum Eden. Og allt, sem skapað var, hefði orðið að haldast í óbreyttri mynd, frá því sem varð eftir sköpunina, og hefði haldist þannig að eilífu án nokkurs endis.

23 Og þeim hefði ekki orðið abarna auðið og hefðu þannig haldið áfram í sakleysi án nokkurrar gleði, þar eð þau þekktu enga vansæld. Og þau hefðu ekkert gott gjört, þar eð þau þekktu enga synd.

24 En sjá. Allt hefur verið gjört af visku þess, sem allt aveit.

25 aAdam bféll, svo að menn mættu lifa. Og menn clifa, svo að þeir megi dgleði njóta.

26 Og aMessías kemur í fyllingu tímans til að bendurleysa mannanna börn frá fallinu. Og vegna þess að þau eru endurleyst frá fallinu, verða þau cfrjáls að eilífu og þekkja gott frá illu, hafa sjálf áhrif, en verða ekki aðeins fyrir áhrifum, nema hvað áhrærir refsingu dlögmálsins á hinum mikla og efsta degi, samkvæmt því boðorði, sem Guð hefur gefið.

27 Þess vegna eru menn afrjálsir í holdinu, og allt er þeim gefið, sem mönnum er nauðsynlegt. Og þeim er frjálst að velja bfrelsi og ceilíft líf fyrir atbeina hins mikla meðalgöngumanns allra manna, eða velja helsi og dauða í samræmi við ánauð og vald djöfulsins. Því að hann sækist eftir því, að allir menn verði jafn vansælir og hann er sjálfur.

28 Og nú, synir mínir, óska ég, að þið lítið til hins mikla ameðalgöngumanns og hlýðið hinum miklu boðorðum hans, séuð trúir orðum hans og veljið eilíft líf að vilja hans heilaga anda —

29 En veljið ekki eilífan dauða að vilja holdsins og þess illa, sem því er bundið og gefur anda djöfulsins vald til að hneppa í aánauð og koma ykkur niður til bheljar, svo að hann megi ríkja yfir ykkur í sínu eigin ríki.

30 Ég hef látið mér þessi fáu orð um munn fara við ykkur alla, synir mínir, á síðustu dögum reynslutíma míns. Og ég hef valið hinn góða hlut í samræmi við orð spámannsins. Og ég ber ekki annað fyrir brjósti en ævarandi velferð sálna ykkar. Amen.