Toko 31
Mandresy an’i Zerahemnà ny Kapiteny Môrônia
Notadiavin’i Zerahemnà, ilay mpitarikan’ireo Lamanita mbola hanohy hankahala an’ireo Nefita sy ny hanandevo azy ireo ny vahoakany.
Ny hitazona ny fahafahana ho an’ny tanin’izy ireo sy ny ankohonan’izy ireo no fanirian’ireo Nefita. Tian’izy ireo ihany koa ny hananan’izy ireo fahafahana ny hidera an’ Andriamanitra.
I Kapiteny Môrônia no mpitarika ny tafika Nefita. Rehefa tonga hiady ny Lamanita dia nihaona tamin’izy ireo tao amin’ny tanin’i Jersôna ny Kapiteny Môrônia sy ny tafikany.
Efa nanomana ny tafikany tamin’ny fitaovam-piadiana sy ny ampinga ary ny akanjo vy sy akanjo matevina i Kapiteny Môrônia.
Maro an’isa kokoa ny tafika Lamanita kanefa natahotra izy ireo raha nahita ny akanjo vy nanaovan’ny Nefita–tsy dia nanao akanjo firy ny Lamanita.
Tsy sahy niady tamin’ny tafiky ny kapiteny Môrônia ny tafika Lamanita. Nandositra tany an-tany foana ny Lamanita ka nanapa-kevitra ny hanafika ny tanàna Nefita hafa.
Nandefa mpitsikilo hanara-maso ny Lamanita i Môrônia. Ary nangataka an’i Almà koa izy mba hivavaka amin’ny Tompo hangataka fanampiana. Natoron’ny Tompo an’i Almà ny toerana izay hotafihan’ny Lamanita.
Rehefa nandray ny hafatr’i Almà i Môrônia dia nametraka miaramila maromaro hiambina ny ao Jersôna izy ka nandeha nitondra ny miaramila ambiny mba hihaona amin’ny Lamanita.
Niafina teny amin’ny andaniny roa amin’ny reniranon’ Sidôna ny miaramilan’i Kapiteny Môrônia ka niandry hamandrika ny tafika Lamanita.
Nanomboka ny ady ka saika nandositra niampita ny renirano ny Lamanita nefa mbola nisy Nefita niandry azy ireo teny am-pita.
Tsy mbola niady fatratra ohatran’izany hatramin’izay i Zerahemnà sy ny tafikany ka namono Nefita maro izy ireo. Niantsoantso fanampiana tamin’ny Tompo ny Nefita.
Nankahery ny tafika Nefita ny Tompo. Nanodidina ny Lamanita ny tafika ka nasaini Môrônia natsahatra ny ady.
Niteny tamin’i Zerahemnà i Môrônia fa ny Nefita dia tsy mikatsaka ny hamono na ny hanandevo ny Lamanita.
Nolazain’i Môrônia fa tsy afaka handrava ny finoan’ny Nefita an’i Jesoa Kristy ny Lamanita. Nolazainy fa raha toa ka mbola mahatoky ny Nefita dia mbola hanampy azy ireo Andriamanitra.
Nandidy an’i Zerahemnà hanary ny fiadiany i Môrônia. Tsy hovonoina ny Lamanita raha manome toky fa tsy hiady amin’ny Nefita intsony izy ireo.
Nomen’i Zerahemnà an’i Môrônia ny fiadiany saingy tsy nanaiky ny hanome toky izy fa tsy hiady intsony. Naverin’i Môrônia ireo fitaovam-piadiana mba hahafahan’ireo Lamanita hiaro tena.
Niantsambotra mba hamono an’i Môrônia i Zerahemnà saingy nisy miaramila Nefita izay namely ka nanapaka ny sabatr’i Zerahemnà.
Avy eo dia nesorin’ilay miaramila ny hodi-dohan’i Zerahemnà ary napetrany tamin’ny tendron’ny sabany sy nampiakariny ambony.
Nolazainy azy \ ireo fa ho lavo toy ny nahalavon’ny hodidoha izy ireo raha tsy manary ny fiadian’izy ireo sy manome toky fa tsy hiady intsony izy ireo.
Lamanita maro no nametraka ny fiadiany teo an-tongotr’i Môrônia ary nanome toky fa tsy hiady. Navela nandeha malalaka izy ireo.
Tezitra izaitsizy i Zerahemnà ka nandrangitra ny miaramilany ambiny mba hiady. Maro tamin’ireny no matin’ny miaramilan’i Môrônia.
Rehefa hitan’i Zerahemnà fa ho faty avokoa izy sy ny lehilahiny dia nitalaho tamin’i Môrônia izy mba tsy hovonoiny izy ireo. Nampanantena izy fa tsy hiady amin’ny Nefita intsony.
Najanon’i Môrônia ny ady ary noraisiny ny fiadian’ny Lamanita. Rehefa avy nanome toky ny Lamanita fa tsy hiady dia lasa izy ireo nandao.