2007
Ուղերձ իմ թոռներին
Մայիս 2007թ.


Ուղերձ իմ թոռներին

Հուսով եմ, ձեզանից յուրաքանչյուրը կդառնա Աստծո մարդ: Դուք կդառնաք Աստծո մարդ արդար աշխատանքով:

Նկար

Եղբայրնե՛ր, այս երեկո, ես կուզենայի խոսել ձեզ հետ, ինչպես կխոսեի իմ թոռների հետ: Հուսով եմ, այն ինչ ես կխոսեմ, կվերաբերվի բոլոր երիտասարդ քահանայություն կրողներին` ամենուրեք: Երբ մտածում եմ այս մեծ ժողովքի և այն հազարավորների մասին, ովքեր միացել են մեզ արբանյակով, ես հիշում եմ, որ Աստծո քահանայություն կրելու մեծ օրհնությունն այն է, ինչը վերապահվել է շատ քչերի համար, հաշվի առնելով, որ աշխարհում միլիարդավոր մարդիկ են ապրում: Քահանայություն կրելը յուրահատուկ պատիվ է, իսկ Եկեղեցու 12 տարեկանից բարձր յուրաքանչյուր տղամարդ կամ տղա կարող է ստանալ այն:

Քահանայությունը իշխանություն է, որը տրվում է մարդուն` Աստծո անունով ծառայելու համար: Դա զորություն է, որը ոչ ոք չի կարող ստանալ իր իսկ նախաձեռնությամբ: Ինչպես Պողոսն է ասել. «Ոչ թե մեկն իր անձի համար պատիվը առնում է. այլ նա որ Աստուածանից կանչված է, ինչպես Ահարոնը»:1 Դա իշխանություն է, որը մարդու ստեղծած ամեն իշխանությունից վեր է:

Պիտերը, մի երիտասարդ քահանա, գրել է այն փորձառության մասին, որը նրան սովորեցրել էր, որ քահանայության զորությունը շատ իրական է: Կանադայի Օնտարիոյի իր ծխից մի երիտասարդ նորադարձ հաստատվել էր որպես Ահարոնյան Քահանայության ուսուցիչ, իսկ Պիտերին խնդրել էին աղոթել կարգման ժամանակ: Պիտերը գրում է. «Ես երբեք չէի դրել իմ ձեռքերը ինչ-որ մեկի գլխին նախկինում, և ես զգացի այնքան անհամապատասխան: Սակայն Հոգին հավաստիացրեց ինձ, որ ես լավագույնս կկարողանամ դա անել …

Երիտասարդը, որը պետք է կարգվեր, նստեց աթոռին, և ես կանգնեցի նրա ետևում: [Մեր Երիտասարդ Տղամարդկանց նախագահը] ուղղություն էր տալիս ինձ կարգման աղոթքի ժամանակ, և ես կրկնում էի նրա խոսքերը: Երբ մենք ավարտեցինք կարգումը ասելով. «… և մենք ցանկանում ենք օրհնություն տալ քեզ այժմ … » [Երիտասարդ տղամարդկանց նախագահը] նայեց ինձ և նշան արեց, որ ես պետք է ինքս ասեի օրհնությունը:

Այդ պահին, քահանայությունն ամբողջովին փոխեց իր իմաստն ինձ համար: Այլևս դա տիտղոս չէր, այլ Աստծո անունով գործելու իրական իշխանություն, և ես այդ իշխանությունը տալիս էի մեկ ուրիշին ևս: Ես մի պահ դադար տվեցի և սպասեցի, որպեսզի Հոգին շշնջա, թե ինչ պետք է ասեմ: Դժվար է ինձ համար նկարագրել այն զգացումները, որ ունեի այդ օրը օրհնություն տալիս, սակայն կարող եմ ասել, որ այժմ ավելի ամուր վկայություն ունեմ, որ քահանայության զորությունն իրական է»:2

Երիտասարդ տղանե՛ր, դուք անկասկած սպասում եք ավելի բարձր Մելքիսեդեկյան Քահանայություն ստանալուն: Այս բարձրագույն Քահանայության մասին Մարգարե Ջոզեֆ Սմիթն ասել է. «Դա հաստատություն է, որն եղել էր «այս երկրի հիմնադրումից առաջ, կամ նախքան առավոտյան աստղերը երգեցին միասին, կամ Աստծո որդիք ուրախությունից բացականչեցին», և սա բարձրագույն ու ամենասուրբ Քահանայությունն է, ըստ Աստծո Որդու կարգի»:3

Որպես քահանայություն կրողներ մենք Տիրոջ գործակալներն ենք: Տերն իր սուրբ գործակալության մասին խոսել է Եկեղեցու երեցների հետ Կիրթլանդում 1831 թվականին. «Ուստի, քանի որ դուք գործակալներ եք, դուք Տիրոջ հանձնարարության տակ եք. և ինչ էլ որ դուք անեք Տիրոջ կամքի համաձայն, Տիրոջ գործն է»: 4

Նախագահ Հինքլին հաճախ է հիշեցրել մեզ, որ միսիոներական աշխատանքը հիմնականում քահանայական պարտականություն է: Մեծ պատիվ ու պատասխանատվություն է` կանչվել միսիոներական աշխատանքով ծառայելու Տիրոջը: Այս ծառայությունը տևական ուրախություն է պարգևում, թեպետ այն կարող է նաև երբեմն դժվարին ու հուսահատեցնող լինել: Իմ միսիան փոխեց իմ կյանքի ընթացքը: Դա մեծագույն փորձառություններից էր, որ ես երբևէ ունեցել եմ: Միսիայում ծառայելը պատրաստում է մեզ մեր հետագա կյանքի աշխատանքին և մեր հավերժական աշխատանքին:

Հուսով եմ, ձեզանից յուրաքանչյուրը կդառնա Աստծո մարդ: Դուք կդառնաք Աստծո մարդ արդար աշխատանքով: Դուք կպատվեք և կմեծարեք ձեր քահանայությունը, և ինչպես Պողոս Առաքյալն է ասել. «Հետևիր արդարության, աստուածապաշտության, հավատքի, սերի, համբերության, հեզության»:5

Միշտ հեշտ չի լինի հետևել արդարակյաց ծրագրին, հնազանդվել և՛ հասարակության օրենքներին և՛ Տիրոջ օրենքներին: Ի վերջո, կանոններին հետևելը դեռևս լավագույն ճանապարհն է Տիրոջ խոստացած բոլոր բաները ձեռք բերելու համար:

Մենք բոլորս պատասխանատու ենք մեր գործողությունների համար: Իմ փորձը որպես իրավաբան, սովորեցրել է ինձ, որ ովքեր հանցագործ ճանապարհով են գնում, հաճախ են մեղադրում իրենց ծնողին կամ հասարակությանը, երբ ձերբակալվում են: Սակայն նրանք կամովին ընտրում են գործելու «Աստծո էությանը դեմ» և հետևաբար հայտնվում են «երջանկության էությանը հակառակ մի վիճակում»:6 Նրանցից ոմանք անգամ պնդում են. «Սատանան ստիպեց, որ դա անեմ»: Ճշմարտությունն այն է, որ դևը գայթակղում է մեզ, որ չարություն գործենք:7 Սխալն այն է, որ մենք ընտրելու ազատություն ունենք: Սատանան չի կարող մեզ ստիպել անել այն, ինչ մենք չենք ուզում անել:8

Թակարդնե՛ր ու որոգայթնե՛ր կարող են դրվել մեր բոլորի առջև` լինի դա երիտասարդ, հասուն, թե մեծ տարիքում: Ինչ-որ մեկն է ասել. «Երիտասարդ տարիքում մենք վազում ենք դեպի դժվարությունները, իսկ մեծ տարիքում դժվարություններն են վազում դեպի մեզ»:9 Մեր հասարակության ավելացած թողտվության պատճառով մեզանից պահանջվում է ամուր բռնել արդարակեցության երկաթե ձողից, որպեսզի ստանանք Տիրոջ օրհնություններն ու պաշտպանությունը: Մեծ վտանգ կա, երբ կատակում ես սատանայի գայթակղությունների հետ: Մենք պետք է պաշտպանվենք չարի բոլոր տեսակներից մեր կյանքի բոլոր օրերում:

Երիտասարդ տղանե՛ր, դուք բոլորդ, որ քահանայություն եք կրում, պարտավոր եք հարգել կանանց: Երբ ժամադրվում եք Եկեղեցու ձեր սիրելի երիտասարդ աղջկա հետ, դուք պետք է պաշտպանեք նրա ֆիզիկական ապահովությունն ու առաքինությունը: Քահանայությունը, որ կրում եք, ձեզ մեծ պատասխանատվություն է տալիս, որ միշտ պահեք Եկեղեցու բարոյական բարձր չափանիշները: Դուք ավելի լավ գիտեք, որ չպետք է մոտենալ սեռական հրապուրանքի եզրին: Դուք կկորցնեք ձեր մեջ եղած սրբության մի մասը, եթե գնաք այդ եզերքով և չարաշահեք արարման մեծ զորությունները: Ինչպե՞ս կարող է մեզանից որևէ մեկը հուսալ, որ մեծ դեր կունենա ժամանակի կամ հավերժության մեջ, եթե չունի ինքնատիրապետման ուժ: Կյանքի և հավերժության մեծագույն օրհնություններից մեկն է` ամուսնանալ արդարակյաց կնոջ հետ, որը սիրում է Տիրոջը, սիրում է ձեզ և հարգում է քահանայությունը: Ես սա գիտեմ, քանի որ 60 տարուց ավելի ամուսնացած եմ իմ կնոջ` Ռութի հետ:

Ընկերներն ու ծանոթները հարստացնում են կյանքը, սակայն այդ հարաբերությունները կարող են ժամանակավոր լինել: Ոչ ոք ձեզ ավելի շատ չի սիրում կամ մտահոգվում ձեր բարօրության համար, որքան ձեր ծնողները: Դուք հնարավոր է մտածեք, թե ի՞նչ են նրանք ասում, սակայն չեք կարող հարցականի տակ դնել նրանց սերը ձեր հանդեպ և ձեր բարօրության համար մտահոգվելը:

Երիտասարդնե՛ր, ժամանակ կգա, որ պատասխանատվություն կկրեք հոգալու կնոջ և երեխաների համար, որոնք ձեզանից կախված կլինեն: Երբ ամուսնանաք և ընտանիք կազմեք, դուք պատասխանատվություն կկրեք ձեր կնոջ բարօրության համար, իսկ հետագայում նաև ձեր զավակների համար: Ամուսին և հայր լինելը հավերժական մեծ երջանկություն և ուրախություն կարող են պարգևել: Ինչպես Մարգարե Ջոզեֆ Ֆ. Սմիթն է ասել, ընտանեկան կյանքի վրա է, «որ Եկեղեցու կառավարումը հիմնված է և հարատևում է»:10 Որպեսզի վսեմ համալրում լինի տանը, ծնողները պետք է երկուստեք պարտավորություն կրեն ամուսնության համար: Մի առիթով Նախագահ Դեյվիդ Օ. Մակքեյն ասել է. «Երբ մեկը գործը կամ հաճույքը իր տնից վեր է համարում, այդ պահից նրա մոտ հոգու թուլություն է սկսվում»:11

Ձեզանից ոմանք արդեն այս կյանքում հաջողություններ ունեն իրենց նպատակներին հասնելու ուղղությամբ: Մենք հպարտանում ենք ձեզանով: Հայրս մի առիթով ասաց, որ իրեն թվում էր իրավաբանական դպրոցն ավարտելով կարող է հանգստանալ: Նա ասաց, որ իրականում կրթությունն ավարտելը միայն ավելի մեծ դժվարությունների սկիզբն էր: Մենք չենք կարող հանգստանալ, ոչ էլ կարող ենք աշխարհիկ դժվարություններից ազատվել այս կյանքում:

Մենք ապրում ենք մասնագիտացման դարում: Երբ ես տղա էի, շատերն ունեին T մոդելի ֆորդ: Ժամանակակից մեքենաների հետ համեմատած այն բավականին պարզ մեխանիզմ ուներ: Շատերը կարողանում էին իրենց մեքենաներն ինքնուրույն վերանորոգել` տաշելով կափույրը, մխոցի վրայի օղակը փոխելով, տեղադրելով արգելակի նոր օղակապեր և օգտագործելով փափուկ մետաղալար: Մեր օրերում մեքենաներն այնքան բարդ են, որ միջին մարդը շատ քիչ բան գիտի, որպեսզի վերանորոգի այն: Այսօրվա ավտոմեխանիկները համակարգիչներ են օգտագործում, որպեսզի շարժիչի հետ կապված խնդիրները հայտնաբերեն: Ես սա նշում եմ, որպեսզի քաջալերեմ ձեզ, երիտասարդ տղանե՛ր, կրթություն ստանալ ետ չմնալու համար: Տեխնիկական կրթությունը շատ կարևոր է, դա վերաբերում է նաև բարձրագույն կրթությանը: Ցանկացած հմտություն հատուկ ուսումնառություն է պահանջում:

Ես չեմ մտածում, թե ինչ մասնագիտություն կընտրեք այս կյանքում, միայն թե դա լինի պատվավոր գործ: Թե ինչպես կպահեք ձեր ընտանիքը, դա ձեր ընտրությունն է: Արհեստ սովորելով կկարողանաք կատարել ձեր մուծումները, սակայն պետք է ավելի շատ բան անեք անձնապես ներգրավված լինելու համար: Մի՛ տարվեք կյանքի նյութական բաներով, որի արդյունքում կկորցնեք մարդկային հատկանիշները: Հավանաբար, կհիշեք Դիքենսի կերպարին, Ջեյքոբ Մարլիին, որը ողբում էր գործով տարվելու համար, երբ բացականչում էր. «Գո՞րծ, մարդկությունն էր իմ գործը: Նրանց ընդհանուր բարօրությունն էր իմ գործը»:12 Մեզանից յուրաքանչյուրը ինչ-որ դեր պետք է ունենա հասարակության ամրապնդման գործում, հատկապես Աստծո գործը կատարելիս:

Ես սովորել եմ, որ քահանայություն կրողներիս համար հաջողության լավագույն բանաձևն է. «Առաջ Աստծո արքայությունը և նրա արդարությունը փնտրեցեք և այդ ամենը կտրվի ձեզ»:13 Հաջողությունը միանգամից չի գա, քանի որ այն պատրաստվածություն և տքնաջան աշխատանք է պահանջում: Իրականում, դեպի հաջողություն տանող կարճ ճանապարհ չկա:

Մեզանից յուրաքանչյուրը մեր Երկնային Հոր հատուկ արարումն է: Լիովին մեզ նման մեկ ուրիշը չկա: Ոչ ոք նույն պարգևները և տաղանդները չունի, որոնք մեզ են տրվել: Մենք պետք է զարգացնենք այդ տաղանդները և պարգևները, և օգտագործենք դրանք, որպեսզի շեշտենք մեր առանձնահատկությունը: Օրինակ, երբ ես պատանի էի, մեր հարևանությամբ մի հրաշալի երիտասարդ էր ապրում, որը գիտնական չէր, սակայն իր ձեռքով գեղեցիկ կահույք էր պատրաստում: Ես և նա միևնույն օրը զորակոչվեցինք բանակային ծառայության: Նա չէր կարողանում իր անկողինն այնպես հարդարել, որպեսզի ստուգումն անցներ, սակայն կարողանում էր փայտից նրբաճաշակ արվեստի գործեր պատրաստել: Ինչպես Նախագահ Հովարդ Վ. Հանթերն է ասել. «Ոմանք կարծում են, թե տաղանդը, ստեղծարարությունը, բարոյական հաստատակամությունը կամ մեծահոգությունը երիտասարդներին հատուկ չէ: Այդպես չէ»:14

Ձե՛զ երիտասարդ տղանե՛ր, խոստումնալից ապագա է սպասվում: Դուք աշխարհին նախկինում անհայտ գիտելիքից օգտվողներն եք: Այդ գիտելիքը ձեզ թույլ կտա ձեր ավանդը ներդնել ժամանակակից գործարարության, արդյունաբերության, գյուղատնտեսության և այլ բնագավառներում: Դուք հնարավոր է լինեք նրանց շարքում, ովքեր ռազմի դաշտում կպաշտպանեն կյանքի ճանապարհը: Դուք կլինեք նրանց շարքում, ովքեր սփռում են ավետարանի սկզբունքներն աշխարհում և օգնում, որ Եկեղեցին աճի:

Արդ, իմ սիրելի թոռնե՛ր և բոլոր հատուկ երիտասարդ տղանե՛ր, որ լսում եք իմ ձայնը, առա՛ջ գնացեք: Առա՛ջ գնացեք հավատով ու արդարակեցությամբ, հետևելով մեր մարգարե` Նախագահ Գորդոն Բ. Հինքլիի առաջնորդությանը: Եթե դա անեք, Տերը կամրացնի ու կհզորացնի ձեզ, որպեսզի մեծ նվաճումներ ունենաք: Ես վկայում եմ իմ կյանքում քահանայության ունեցած մեծ ու հիմնավոր ազդեցության մասին: Իմ ողջ կյանքում ես չեմ փորձել թաքցնել, թե ով եմ ես և ինչին եմ հավատում: Ես չեմ կարող հիշել մի դեպք, երբ այն վնասել է իմ կարիերային կամ ես կորցրել եմ արժեքավոր ընկերներ, երբ խոնարհաբար տեղեկացրել եմ, որ ես այս Եկեղեցու անդամն եմ: Ես թողնում եմ իմ վկայությունը և օրհնությունը ձեզ հետ այսօր Հիսուս Քրիստոսի անունով, ամեն:

Հղումներ

  1. Եբրայեցիս Ե.4

  2. Peter Pomart, “The Power is Real,” Liahona, June 1997, 44.

  3. History of the Church, 4:207.

  4. ՎևՈւ 64.29

  5. Ա Տիմոթեոս Զ.11

  6. Ալմա 41.11

  7. Տես Մորոնի 7.12

  8. Տես Հակոբոս Ա.12–15; Դ.7

  9. Josh Billings, in Evan Esar ed., Dictionary of Humorous Quotations (1962), 36.

  10. “Parents Should Be Consulted,” Improvement Era, Feb. 1902, 308–309.

  11. In Conference Report, Apr. 1964, 5.

  12. Charles Dickens, A Christmas Carol, in The Best Short Stories of Charles Dickens (1947), 435.

  13. Մատթեոս Զ.33

  14. The Teachings of Howard W. Hunter, ed. Clyde J. Williams (1997), 117.