2010–2019
Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw Magpadayon sa Pagpaningkamot
Abril 2015


Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw Magpadayon sa Pagpaningkamot

Samtang kita maningkamot, mopadayon, ug motabang sa uban sa paghimo sa ingon, tinuod kita nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Minahal nga mga kaigsoonan, niadtong Disyembre 2013 nagsubo ang kalibutan sa kamatayon ni Nelson Mandela. Human sa 27 ka tuig nga pagkapriso tungod sa pagsupak sa apartheid nga sistema, si Mandela maoy unang napili sa demokratikanhong paagi isip presidente sa South Africa. Ang iyang pagpasaylo niadtong nagpapriso kaniya talagsaon. Nadawat niya ang daghang pagdayeg ug pasidungog.1 Si Mandela kanunay nga mobalibad sa pasidungog pinaagi sa pag-ingon nga, “Dili ko santos—gawas kon naghunahuna mo nga ang santos usa ka makasasala kinsa nagpadayon sa pagpaningkamot.”2

Kini nga pahayag nga—“ang santos usa ka makasasala kinsa nagpadayon sa pagpaningkamot”—angay nga mohatag og kasiguroan ug kadasig sa mga miyembro sa Simbahan. Bisan og gitawag kita nga mga “Santos sa Ulahing mga Adlaw,” usahay dili ta komportable niini. Ang termino nga Santos sagad gigamit ngadto sa mga tawo nga nakakab-ot og taas nga kahimtang sa kabalaan o gani sa pagkahingpit. Ug sayud kaayo kita nga dili kita hingpit.

Ang atong teyolohiya nagtudlo nato, nga kita mahingpit sa padayon ug dugang nga “[pag]salig sa hingpit” sa doktrina ni Kristo: mopakita og hugot nga pagtuo Kaniya, maghinulsol, moambit sa sakrament sa pagbag-o sa mga pakigsaad ug panalangin sa bunyag, ug pagdawat sa Espiritu Santo isip kanunay gayud nga kauban. Kon buhaton nato kini, mas mahisama kita kang Kristo ug makalahutay sa katapusan.3 Sa ato pa, mas naghunahuna ang Dios kon si kinsa kita ug kinsa kita sa umaabut, kay sa unsa kita kaniadto.4 Gusto Niya nga kita magpadayon sa pagpaningkamot.

Ang comedy nga As You Like It, sinulat sa English playwright nga si William Shakespeare, naghulagway sa mahinuklugong kausaban sa kinabuhi sa karakter niini. Ang magulang nga igsoon misulay sa pagpatay sa iyang manghud. Bisan siya nahibalo niini, ang manghud miluwas gihapon sa dautan niyang magulang gikan sa siguradong kamatayon. Dihang nahibaloan sa magulang kining kalooy nga dili siya angayan, hingpit ug hangtud sa hangtud siyang nausab ug nakabaton sa gitawag niya nga “pagkakabig.” Unya pipila sa kababayen-an miadto ug nangutana sa magulang, “Di ba ikaw to ang nagplano nga patyon [ang imong igsoon]?”

Ang magulang nga igsoon mitubag, “’Kaniadto; apan dili na karon: Dili ko maulaw nga mosulti ninyo unsa ko kaniadto—kay ang akong pagkakabig nindot kaayo, kon unsa ko karon.”5

Kanato, tungod sa kalooy ug Pag-ula ni Jesukristo, ang ingon nga kausaban dili lang usa ka hinimo nga sugilanon. Pinaagi kang Ezequiel, ang Ginoo mipahayag:

“Ug mahitungod sa kadautan sa tawong dautan, siya dili mahulog tungod niana sa adlaw nga siya mobiya gikan sa iyang kadautan. …

“… Kong siya mobiya sa iyang sala, ug magabuhat niana nga uyon sa balaod ug matarung;

“… Ihatag pagbalik kadtong iyang gikuha pinaagi sa pagpanulis, magalakaw siya sa kabalaoran sa kinabuhi, sa walay pagbuhat ug kasal-anan; siya sa pagkamatuod mabuhi. …

“Walay mausa sa iyang mga sala nga iyang nahimo pagahinumduman pa batok kaniya: gibuhat niya ang uyon sa balaod ug matarung.”6

Sa Iyang kalooy, misaad ang Dios og kapasayloan kon maghinulsol kita ug mobiya sa kadautan—nga ang atong mga sala dili na hisgutan kanato. Alang kanato, tungod sa Pag-ula ni Kristo ug sa atong paghinulsol, makalingi kita sa nangagi natong binuhatan ug moingon, “Kaniadto, apan dili na karon.” Bisan unsa kadautan, makaingon kita, “Kaniadto ingon ana ko. Apan ako nga dautan kaniadto dili na karon.”7

Gitudlo ni Presidente Thomas S. Monson nga, “Usa sa pinakamahinungdanong gasa sa Dios kanato mao ang kalipay sa pagsubli sa paningkamot, kay dili angay nga ang kapakyasan maoy kaulahian.”8 Bisan kon kita tuyo nga nagpakasala o kanunay nga napakyas ug nasagmuyo, sa panahon nga mohukom ta nga maningkamot pag-usab, ang Pag-ula ni Kristo makatabang kanato. Ug kinahanglan natong hinumduman nga dili ang Espiritu Santo ang nagsulti nato nga napahilayo na kaayo kita nga mas maayo pa nga moundang na lang.

Ang tinguha sa Dios nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw magpadayon sa pagpaningkamot nagpasabut usab sa pagbuntog sa sala. Kon nag-antus man kita sa gubot nga mga relasyon, mga hagit sa ekonomiya, o balatian, o tungod sa sala sa uban, ang walay kinutuban nga Pag-ula sa Manluluwas moayo bisan—ug labi pa tingali—niadtong mga inosente nga nag-antus. Masabtan Niya sa hingpit kon unsay bation sa nag-antus tungod sa kalapasan sa uban. Sigon sa gipanagna, ang Ginoo “[mo]bugkos sa mga dugmok og kasingkasing, … [mo]hatag og … purongpurong nga bulak nga puli sa abo, ang lana sa kalipay, [ug] bisti sa pagdayeg puli sa espiritu sa kasub-anan.”9 Bisan unsa man, uban sa Iyang tabang, naglaum ang Dios nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw magpadayon sa pagpaningkamot.

Sama nga ang Dios malipay kon kita magpadayon, Siya masagmuyo kon dili nato ilhon nga ang uban naningkamut usab. Ang among pinalanggang higala si Thoba mipakigbahin giunsa niya sa pagkat-on kini nga leksyon gikan sa iyang mama, si Julia. Si Julia ug si Thoba mga nag-unang itom nga kinabig sa South Africa. Dihang natapos ang apartheid nga panggobyerno, ang mga itom ug puti nga mga miyembro sa Simbahan gitugutan na nga magkauban og simba. Alang sa kadaghanan, ang patas nga inter-aksyon tali sa managlahi nga kaliwat bag-o ug lisud. Kausa, dihang nanimba si Julia ug si Thoba, gibati nilang dili maayo ang pagtagad kanila sa ubang mga puti nga miyembro. Dihang nanglakaw na sila, si Thoba lagot nga mireklamo sa iyang mama. Naminaw lang si Julia hangtud nga napahungaw ni Thoba ang iyang gibati. Dayon miingon si Julia, “Ah, Thoba, ang Simbahan sama sa dako nga hospital, ug may lain-lain kitang sakit. Miadto ta sa Simbahan aron matabangan.”

Ang gisulti ni Julia nagpakita og bililhong pagtulun-an. Dili kay mosabut lang ta samtang ang uban naningkamot sa tagsa-tagsa nga kahuyang; kinahanglan sab kitang magmabination, magmapailubon, magsuporta, ug magmasinabtanon. Dihang giawhag kita sa Dios nga magpadayon sa pagpaningkamot, gilauman sab Niya nga kita mohatag og luna sa uban sa paghimo niini, sa kaugalingon nilang higayon. Ang Pag-ula moabut sa atong kinabuhi sa mas dako nga sukod. Ato dayong maila nga bisan unsay mga kalahian, tanan kita nagkinahanglan sa samang walay kinutuban nga Pag-ula.

Mga tuig ang milabay usa ka talagsaong batan-on nga ginganlan og Curtis gitawag sa pagmisyon. Siya ang matang sa misyonaryo nga gipangandoy sa matag mission president. Determinado siya ug kugihan. Kausa gihimo siya nga kompanyon ngadto sa usa ka misyonaryo nga bata-bataon, kiwaw nga makig-atubang sa uban, ug kulang sa kadasig sa paghimo sa mga buluhaton.

Usa ka adlaw, samtang nagbisiklita sila, nalingian ni Curtis ang iyang kompanyon nga dili masabtan nga nanaog sa iyang bisiklita ug naglakaw na lang. Sa hilum, nakatuaw sa Dios si Curtis sa kasagmuyo; pagkalisud nga sangunan ka og kompanyon nga kinahanglang dasigon og maayo aron mahimo ang buluhaton. Pagkataud-taod, dunay impresyon si Curtis, sama nga ang Dios miingon kaniya, “Kahibalo ka, Curtis, itandi ngari nako, kamong duha wala kaayoy kalainan.” Nakat-on si Curtis nga kinahanglan siya og pailub kuyog sa dili perpekto nga kompanyon kinsa naningkamot sab sa kaugalingon niyang paagi.

Akong pagdapit nga kitang tanan motimbang-timbang sa atong kinabuhi, maghinulsol, ug magpadayon sa pagpaningkamot. Kon dili kita maningkamot, kita ulahing adlaw nga mga makasasala lang; kon dili kita magpadayon, kita ulahing adlaw nga mga tig-undang; ug kon dili nato tugutan ang uban nga mosulay, kita ulahing adlaw nga mga hipokrito.10 Kon kita maningkamot, mopadayon, ug motabang sa uban sa paghimo sa ingon, tinuod kita nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Kon mag-usab kita, atong makita nga ang Dios sa tinuod mas naghunahuna kanato kon si kinsa kita ug kinsa kita sa umaabut, kay sa unsa kita kaniadto.11

Dako kaayo ang akong pasalamat sa Manluluwas sa Iyang walay kinutuban nga Pag-ula, ug sa ulahing adlaw nga mga propeta kinsa nag-awhag kanato nga mamahimong mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, nga magpadayon sa pagpaningkamot.12 Mosaksi ko sa buhing reyalidad sa Manluluwas sa pangalan ni Jesukristo, amen.

Mubo nga mga sulat

  1. Tan-awa sa Nelson Rolihlahla Mandela, Long Walk to Freedom (1994); “Biography of Nelson Mandela,” nelsonmandela.org/content/page/biography; ug ang eulogy ni President Barack Obama sa Dis. 10, 2013, alang kang Nelson Mandela, sa whitehouse.gov/the-press-office/2013/12/10/remarks-president-obama-memorial-service-former-south-african-president-. Ang panagkalahi sa mga ganti gipakita sa pagkadawat ni Mandela sa Nobel Peace Prize, United States Presidential Medal of Freedom, ug Soviet Order of Lenin.

  2. Tan-awa, sama pananglit, ang pagpamulong ni Nelson Mandela sa Baker Institute sa Rice University niadtong Okt. 26, 1999, bakerinstitute.org/events/1221. Siya ingon og nag-paraphrase sa naila kaayo nga pamahayag ni Robert Louis Stevenson: “Ang mga santos mao ang mga makasasala kinsa nagpadayon sa pagpaningkamot.” Sulod sa mga katuigan daghan ang mipahayag sa sama nga mga sentimento. Sama pananglit, si Confucius gipasidunggan sa pag-ingon nga, “Ang pinakadako nato nga himaya wala diha sa pagkadili mapakyas apan sa pagbangon matag higayon nga kita matumba.”

  3. Tan-awa, sama pananglit, sa 2 Nephi 31:2–21; 3 Nephi 11:23–31; 27:13–21; Moroni 6:6; Doktrina ug mga Pakigsaad 20:77, 79; 59:8–9; Handbook 2: Administering the Church (2010), 2.1.2.

  4. Ang pag-ingon nga ang Dios mas naghunahuna kon si kinsa kita ug kinsa kita sa umaabut kay sa kinsa kita kaniadto wala magpasabut nga ang Manluluwas wala maghunahuna sa mga sangputanan sa sala sa usa ka tawo diha sa uban. Gani, ang Manluluwas naghunahuna gayud niadtong mga nag-antus sa kahapdos, kasakit, ug kapait tungod sa mga kalapasan sa uban. Ang Manluluwas “modala diha kaniya sa mga kahuyang sa [Iyang mga katawhan], nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, … nga siya mahimo nga masayud sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang” (Alma 7:12).

  5. William Shakespeare, As You Like It, act 4, scene 3, mga linya 134–37.

  6. Ezequiel 33:12, 14–16.

  7. Ang paggamit sa present tense sa mga verb mabantayan diha sa daghang kasulatan nga may kalabutan sa Katapusang Paghukom. Tan-awa, sama pananglit, 2 Nephi 9:16; Mormon 9:14; Doktrina ug mga Pakigsaad 58:42–43.

  8. Thomas S. Monson, “The Will Within,” Ensign, Mayo 1987, 68.

  9. Isaias 61:1–3; tan-awa usab sa Lucas 4:16–21.

  10. Ang Hipokrito nga gigamit diha sa Bag-ong Tugon mahimong hubaron gikan sa Greek isip “tigpakaaron-ingnon”; “ang Greek nga pulong nagpasabut nga ‘usa ka aktor sa dula,’ o ‘usa nga maghimo-himo, modrama, o pasubrahan ang usa ka bahin’” (Mateo 6:2, footnote a). Kon dili kita mohatag sa uban og oportunidad nga mag-usab sa kaugalingon nilang higayon, nagpakaaron-ingnon lang kita nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

  11. Tan-awa diha sa note 4, sa ibabaw.

  12. Ang gidaghanon kon kapila kini nga mensahe makita diha sa mga sermon sa Unang Kapangulohan ug sa Korum sa Napulog Duha makapahinuktok. Si Presidente Dieter F. Uchtdorf mihimo niini nga punto dihang miingon siya nga, “Sa tanang baruganan nga gitudlo sa mga propeta sa daghang mga siglo, usa nga gibalik-balik sa pagpasabut mao ang malaumon ug makadasig nga mensahe nga ang tawo makahinulsol, makausab sa padulngan, ug makabalik sa tinuod nga dalan sa pagkadisipulo” (“Makahimo Kamo Niini Karon!” Liahona, Nob. 2013, 56).