Po pobycie w Betanii Jezus powrócił do świątyni. Po drodze przeklął drzewo figowe. Przywódcy żydowscy przyszli do Niego do świątyni i kwestionowali Jego upoważnienie. Jezus skarcił ich i nauczał kilku przypowieści, które przedstawiają konsekwencje odrzucania lub przyjmowania Jego oraz Jego ewangelii.
Jezus przeklina drzewo figowe i karci przywódców żydowskich
Czasami jedzenie, sposób spędzania wolnego czasu, przedmioty, a nawet samo życie nie są tak dobre, jak mogłyby się wydawać.
W dzienniku do studiowania napisz, kiedy odkryłeś coś, co było nie takie, jak się najpierw wydawało.
W Ew. Mateusza 21 znajduje się zapis o tym, jak Jezus myślał, że coś nie było tak dobre, jak się najpierw wydawało. Podczas dalszego studiowania tego rozdziału odszukaj prawd, które pomogą ci żyć w prawości.
Po triumfalnym wjeździe do Jerozolimy i oczyszczeniu świątyni Jezus został w Betanii, w małej wiosce znajdującej się w pobliżu Jerozolimy. Przeczytaj Ew. Mateusza 21:18–22 i odszukaj, co Zbawiciel zrobił następnego dnia, podczas podróży z Betanii z powrotem do świątyni w Jerozolimie.
Obraz
gałęzie drzewa figowego z liśćmi
Liście na drzewie figowym zazwyczaj oznaczają, że są na nim owoce. Wiosna (kiedy Zbawiciel podszedł do drzewa figowego, które nie wydało owocu) to czas, kiedy drzewa figowe zazwyczaj mają młode owoce. Jeśli nie mają owocu, to oznacza, że nie wydadzą żadnego owocu przez cały rok. Wyglądało na to, że drzewo opisane w tym fragmencie wydało owoce, ale tak się nie stało.
Jednym z powodów, dla których Zbawiciel przeklął to drzewo, było udzielenie uczniom nauki o obłudzie żydowskich przywódców religijnych. Wielu z tych przywódców zdawało się podążać za Bogiem, ale nie wydawali owoców, czyli nie postępowali w prawości. Byli obłudnikami.
„Słowo obłudnik jest tłumaczone z greckiego słowa o znaczeniu ‘aktor’ i wskazuje na kogoś, kto udaje, wyolbrzymia lub jest zwodniczo niezgodny w swoich czynach. Pan potępił [tych, którzy zwodzili] swoim zewnętrznym zachowywaniem [czyli przestrzeganiem przykazań], podczas gdy w sercu byli hardzi i nieszczerzy” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 68).
W Ew. Mateusza 21:23–27 czytamy, że niektórzy z tych żydowskich przywódców podeszli do Jezusa w świątyni i zakwestionowali Jego upoważnienie, na mocy którego triumfalnie wjechał do Jerozolimy i dokonał oczyszczenia świątyni. Zbawiciel odpowiedział, pytając ich, czy chrzest (czyli posługa) Jana Chrzciciela był wyznaczony przez Boga czy przez człowieka. Przywódcy ci nie potrafili odpowiedzieć na pytanie Zbawiciela, gdyż obawiali się potępienia lub urażenia ludzi, którzy akceptowali Jana jako proroka. Zbawiciel powiedział, że nie udzieli odpowiedzi na ich pytania, jeśli oni nie udzielą odpowiedzi na Jego pytanie, a następnie opowiedział trzy przypowieści, które obrazują czyny skorumpowanych żydowskich przywódców.
Pierwsza z nich opisuje różne sposoby, w jakie dwaj synowie zareagowali na prośbę ojca. Przeczytaj Ew. Mateusza 21:28–30 i odszukaj, który z synów był bardziej podobny do drzewa figowego i żydowskich przywódców.
Przeczytaj Ew. Mateusza 21:31–32 i odszukaj w tej przypowieści nauki Zbawiciela o skorumpowanych przywódcach żydowskich. (Pamiętaj, że celnicy to poborcy podatkowi, a wszetecznice to prostytutki. Żydowscy przywódcy poniżali te dwie grupy ludzi, gdyż uważali ich za grzeszników).
W jakim sensie celnicy i wszetecznice, którzy uwierzyli w przesłanie Jana Chrzciciela, byli podobni do pierwszego syna w tej przypowieści?
Z tej przypowieści dowiadujemy się, że aby wejść do królestwa Boga, musimy być posłuszni naszemu Ojcu Niebieskiemu i dokonywać pokuty za nasze grzechy, a nie tylko mówić czy udawać, że jesteśmy Mu posłuszni.
Zapoznaj się z poniższymi sytuacjami, a następnie odpowiedz na dwa pytania w swoim dzienniku do studiowania:
Młody mężczyzna często mówi rodzicom, że chodzi na zajęcia kościelne, ale w rzeczywistości chodzi do domu kolegi. Kiedy przebywa w obecności przywódców Kościoła i nauczycieli, mówi i zachowuje się, jakby przestrzegał przykazań Ojca Niebieskiego, ale poza środowiskiem kościelnym łamie wiele z tychże przykazań.
Młoda kobieta plotkuje z koleżankami o kilku dziewczynach ze szkoły, ale kiedy przebywa w towarzystwie tych dziewczyn, udaje, że jest ich przyjaciółką. Regularnie uczęszcza do kościoła i przyjmuje sakrament, ale podczas spotkań kościelnych często wysyła do przyjaciół SMS-y, w których krytykuje otaczające ją osoby.
Co możesz powiedzieć tym młodym ludziom, aby pomóc im zmienić ich zachowanie?
Oprócz przykładów podanych w tych sytuacjach, na jakie jeszcze sposoby możemy być kuszeni, by udawać, że przestrzegamy przykazań Ojca Niebieskiego zamiast po prostu żyć w posłuszeństwie wobec Niego?
Podczas dalszego studiowania Ew. Mateusza 21 odszukaj, co możesz zrobić, aby unikać bycia podobnym do drzewa figowego, które nie wydało żadnego owocu.
Jezus naucza przypowieści o niegodziwych wieśniakach i o weselu syna króla
Obraz
kiść winogron na winorośli
Przeczytaj Ew. Mateusza 21:33–41 i uzupełnij poniższą tabelę słowami, które odzwierciedlają to, co twoim zdaniem oznaczają trzy ostatnie symbole. Pamiętaj, że wieśniacy to opiekunowie i osoby chroniące, które są odpowiedzialne za to, że w winnicy są plony. (Gdy skończysz, porównaj swoje odpowiedzi z tymi podanymi na końcu lekcji).
W dzienniku do studiowania podsumuj, co Jezus przedstawił za pomocą tej przypowieści.
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział o przypowieści Zbawiciela na temat niegodziwych wieśniaków następujące słowa:
Obraz
Starszy Bruce R. McConkie
„Poczynania [Boga] wobec człowieka, począwszy od stworzenia Adama do Drugiego Przyjścia Syna Człowieczego, są podsumowane w Przypowieści o niegodziwych wieśniakach.
Bóg to gospodarz, jego winnica to ziemia i jej mieszkańcy, a wieśniacy wyznaczeni do pracy w winnicy to duchowi opiekunowie ludzi. Ci, którzy są ukamienowani, bici, prześladowani i zabijani, to prorocy i widzący posłani do wykonywania posługi pośród ludzi; a Syn i Dziedzic, zabity i wyrzucony z winnicy w wyniku działań niegodziwych wieśniaków, to oczywiście Jezus” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:593–594).
Za pomocą tej przypowieści Jezus Chrystus przedstawił, że na przestrzeni wieków niektórzy izraelscy przywódcy odrzucili proroków Boga i wiedział On, że ówcześni przywódcy żydowscy mieli zamiar Go zabić.
Przeczytaj Ew. Mateusza 21:43 i odszukaj, komu zostanie dane królestwo Boga (to znaczy Kościół Jezusa Chrystusa i błogosławieństwa ewangelii) po tym, jak żydowscy przywódcy je odrzucą.
Joseph Smith Translation, Matthew 21:53, (Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 21:53] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) wskazuje, że ludziom innych narodów zostanie dane królestwo Boga. „Czasami [termin ludzie innych narodów] odnosi się do ludzi, którzy nie mają pochodzenia izraelskiego, czasami do ludzi, którzy nie mają pochodzenia żydowskiego, a czasami do narodów, które żyją bez ewangelii — choć może w nich płynąć krew ludu izraelskiego” (Guide to the Scriptures, „Gentiles”, adres internetowy: scriptures.lds.org). Przekazanie królestwa ludziom innych narodów rozpoczęło się, kiedy ewangelia została najpierw wzięta do ludzi innych narodów przez Apostołów po Zmartwychwstaniu Zbawiciela. Następnie było kontynuowane w dniach ostatnich, kiedy to nastąpiło Przywrócenie ewangelii poprzez Proroka Józefa Smitha, który mieszkał pośród ludzi innych narodów.
Jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa jesteśmy pośród tych, którym królestwo Boga zostało dane. Zatem, według nauk Zbawiciela w Ew. Mateusza 21:43, jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa, jesteśmy odpowiedzialni za wydawanie owoców prawości.
W swoim dzienniku do studiowania narysuj drzewo figowe z owocami. Podpisz każdy owoc słowami opisującymi to, co jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa powinniśmy czynić w prawości. Pomyśl, dlaczego ważne jest, aby wydać tego rodzaju owoce. Następnie napisz, kiedy widziałeś, jak członek Kościoła ze szczerością wydawał jeden z tych prawych owoców.
Ew. Mateusza 21:45–46 opisuje, że arcykapłani i faryzeusze byli źli, kiedy zdali sobie sprawę z tego, że byli reprezentowani w przypowieści przez niegodziwych wieśniaków. Powstrzymali się jednak od pojmania Zbawiciela, gdyż obawiali się reakcji ludzi.
W Ew. Mateusza 22:1–10 czytamy, że Jezus Chrystus przyrównał w przypowieści błogosławieństwa ewangelii do uczty weselnej, jaką król wydał dla swego syna. Ludzie, którzy byli najpierw zaproszeni na ucztę (a reprezentowali wielu Żydów, łącznie z ich przywódcami), odmówili przyjścia. Ci, którzy zostali potem zaproszeni (którzy reprezentują ludzi innych narodów), zdecydowali się przyjść i cieszyć się ucztą.
Król postąpił według starożytnego zwyczaju i podarował gościom czyste i odpowiednie do noszenia podczas wesela szaty. Jednakże ten człowiek zdecydował, że ich nie założy. W pismach świętych czyste ubranie i szaty często symbolizują prawość i czystość tych, którzy zostali oczyszczeni poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa (zob. 3 Nefi 27:19).
Joseph Smith Translation, Matthew 22:14 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 22:14] dodaje, że nie każdy na uczcie będzie ubrany w szaty weselne (zob. przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Innymi słowy nie każdy, kto uznaje Zbawiciela i akceptuje zaproszenie, aby być częścią królestwa, zostanie przygotowany i będzie godny, aby przez wieczność przebywać razem z Nim i z Ojcem Niebieskim. Niniejsza przypowieść może odnosić się do osób, które jeszcze nie przyłączyły się do Kościoła — królestwa Boga na ziemi — i do osób, które przyłączyły się do Kościoła, ale nie przygotowały się odpowiednio na życie wieczne z Bogiem.
Zastanów się, co obecnie czynisz, aby przyjąć zaproszenie Ojca Niebieskiego do otrzymania błogosławieństw ewangelii. Zastosowanie tego, czego się nauczyłeś podczas tej lekcji, pomoże ci przygotować się na otrzymanie wszystkich tych błogosławieństw.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie: