Apostoł Jakub poradził świętym, aby oparli się złu, zbliżyli się do Boga i cierpliwie wytrwali w cierpieniu, oczekując Drugiego Przyjścia Zbawiciela. Pouczał, że chorzy powinni „[przywołać] starszych zboru” (List Jakuba 5:14), aby im służyli pomocą. Nauczał także na temat tego, jak istotne jest udzielenie grzesznikom pomocy w odpokutowaniu.
Jakub radzi świętym, aby zbliżyli się do Boga i oparli się złu
Pomyśl o członku rodziny lub przyjacielu, z którym czujesz się blisko związany. Dlaczego czujesz się blisko związany z tą osobą?
W jaki sposób udało ci się zbudować bliski związek z tą osobą?
Teraz zastanów się nad tym, jak blisko czujesz się związany z Bogiem. W jaki sposób twoje życie zostałoby błogosławione, jeśli zbudowałbyś silny związek z Bogiem?
Studiując List Jakuba 4, odszukaj prawdy, które pomogą ci we wzmocnieniu twojej relacji z Bogiem.
Tak, jak zapisano w Liście Jakuba 4:1–3, Jakub zganił świętych za oddawanie się przyziemnym pragnieniom. Przeczytaj List Jakuba 4:4 i odszukaj, przed jakim rodzajem przyjaźni Jakub przestrzegał świętych. Słowo wrogość oznacza w tym kontekście nienawiść.
Rada udzielona przez Jakuba w wersecie 4. nie oznacza, że powinniśmy unikać osób, które nie są członkami Kościoła. Oznacz ona, że powinniśmy unikać błędnych nauk, nieprawych pragnień i norm oraz świeckich praktyk. Jakub ostrzegał, że poprzez zaprzyjaźnienie się ze światem, stajemy się wrogami Boga.
Przeczytaj List Jakuba 4:6–8 i odszukaj, co zgodnie z radą Jakuba święci powinni uczynić.
W oparciu o to, czego nauczyłeś się z Listu Jakuba 4:8, uzupełnij następującą zasadę: Kiedy zbliżymy się do Boga, . Możesz podkreślić w Liście Jakuba 4:8 słowa, które nauczają tej zasady. Zasada ta została potwierdzona przez współczesne objawienie (zob. NiP 88:63).
Sporządź w swoim dzienniku do studiowania listę tego, co możesz uczynić, aby zbliżyć się do Boga.
Jednym ze sposobów na zbliżenie się do Boga jest postępowanie zgodnie z radą Pawła, która brzmi: „Obmyjcie ręce […] i oczyśćcie serca” (List Jakuba 4:8). W kontekście pism świętych ręce mogą reprezentować nasze uczynki, a serca — nasze pragnienia. Zastanów się, w jaki sposób posiadanie czystych rąk oraz czystego serca może ci pomóc w zbliżeniu się do Boga.
Przeczytaj List Jakuba 4:9–12, 17 i odszukaj dodatkową radę, jakiej Jakub udzielił świętym, aby pomóc im w zbliżeniu się do Boga. Wyrażenie: „śmiech wasz niech się w żałość obróci” (werset 9.) stanowi określenie dla odczuwania Bożego smutku za grzechy.
Co, zgodnie z tym, czego Jakub nauczał w Liście Jakuba 4:17, jest grzechem?
Z Listu Jakuba 4:17 możemy nauczyć się, że jeśli wiemy, że powinniśmy czynić dobro, ale go nie czynimy, popełniamy grzech. Możesz podkreślić w Liście Jakuba 4:8 słowa, które nauczają tej prawdy.
Jak uważasz, dlaczego grzechem jest nieczynienie dobra, kiedy wiemy, że powinniśmy je czynić?
Prezydent James E. Faust z Pierwszego Prezydium zgłębił tę prawdę. Słowo zaniedbanie w kontekście jego wypowiedzi oznacza dobre czyny, które powinniśmy czynić, ale je zaniedbujemy.
Obraz
Prezydent James E. Faust
„Obawiam się, że największe z grzechów, których się dopuszczamy, to grzechy wynikające z zaniedbania. To są jedne z ważniejszych spraw w zakonie, o których Zbawiciel powiedział, że nie powinny być zaniedbywane [zob. Ew. Mateusza 23:23]. Zaliczają się do nich pełne troski uczynki, które zaniedbujemy i czujemy się tego winni.
Z czasów, kiedy byłem małym chłopcem mieszkającym na farmie, pamiętam swoją babcię, Mary Finlinson, która podczas skwarnych letnich dni gotowała pyszne posiłki na piecyku opalanym drewnem. Kiedy skrzynia na drewno stojąca obok piecyka robiła się pusta, babcia w milczeniu podnosiła skrzynię i wychodziła z kuchni, by nabrać drewna ze sterty, a następnie przynosiła ciężki ładunek z powrotem do domu. Byłem tak nieczuły i tak zainteresowany rozmową prowadzoną w kuchni, że siedziałem tam i pozwalałem, aby moja ukochana babcia sama napełniała kuchenną skrzynię drewnem. Wstydzę się sam przed sobą i przez całe życie żałuję, że to zaniedbałem. Mam nadzieję, że pewnego dnia będę mógł poprosić ją o wybaczenie” („The Weightier Matters of the Law: Judgment, Mercy, and Faith”, Ensign, listopad 1997, str. 59).
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
Jakie są przykłady „grzechów wynikających z zaniedbania”, które mogą powstrzymać cię przed zbliżeniem się do Boga?
Jaka jest jedna rzecz, którą uczynisz, aby zbliżyć się do Boga? Zobowiąż się do postępowania zgodnie ze wszystkimi podszeptami, które otrzymasz, aby osiągnąć ten cel.
Jakub naucza świętych, aby cierpliwie wytrwali w cierpieniach i poucza chorych, aby wzywali do pomocy starszych Kościoła
W Liście Jakuba 5:1–6 czytamy, że Apostoł Jakub zganił bogatych ludzi, którzy w niewłaściwy sposób wykorzystywali posiadane bogactwo i prześladowali sprawiedliwych. Ostrzegł ich, że doświadczą nieszczęść i zostaną osądzeni za swoje uczynki.
Przeczytaj List Jakuba 5:7–11 i odszukaj, co — zgodnie ze słowami Jakuba — mieli czynić święci, kiedy będą doświadczać cierpienia, oczekując na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa.
Wersety te ukazują związek pomiędzy próbami a cierpliwością oraz to, w jaki sposób wierne osoby, jak na przykład Job, reagują na cierpienie i przeciwności. Zwróć uwagę na to, kto, zgodnie z Listem Jakuba 5:10, powinien stanowić dla świętych przykład cierpliwego trwania w cierpieniu.
Wymień przykłady proroków z pism świętych, którzy cierpliwie wytrwali w cierpieniu:
Zastanów się, jakiej odpowiedzi udzieliłbyś koledze, który powiedział: „Źle się czuję. Choruję już od ponad tygodnia. Byłem u lekarza, przyjmuję lekarstwa, ale mój stan się nie poprawia. Nie wiem, co mogę jeszcze w tej kwestii zrobić”.
Przeczytaj List Jakuba 5:13–16 i odszukaj, co Jakub poradził chorym i cierpiącym.
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że „starsi, którzy namaszczają osobę i pieczętują namaszczenie, otwierają okna niebiańskie dla Pana, aby wylał On błogosławieństwo, którym chce obdarzyć osobę” („Uzdrawiając chorych”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 48).
Obraz
chora młoda kobieta otrzymująca błogosławieństwo
Ponownie przeczytaj List Jakuba 5:15. Co, prócz mocy kapłaństwa, zgodnie z tym, co powiedział Jakub, miało uratować lub uzdrowić chorych?
Jedna z prawd, których możemy się nauczyć z Listu Jakuba 5:14–16, brzmi: Chorzy mogą zostać uzdrowieni dzięki modlitwie płynącej z wiary i mocy kapłaństwa.
Starszy Oaks udzielił następującej lekcji na temat modlitwy z wiarą i uzdrawiającej mocy kapłaństwa:
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
„Kiedy rozwijamy nieulegającą żadnym wątpliwościom moc kapłaństwa Boga i kiedy cenimy Jego obietnicę, że On usłyszy i odpowie na modlitwę wiary, musimy zawsze pamiętać, że wiara i uzdrawiająca moc kapłaństwa nie mogą być niezgodne z wolą Tego, do którego należy kapłaństwo. […]
Nawet słudzy Pana, korzystając z Jego boskiej mocy w warunkach, gdzie jest wystarczająca do uzdrowienia wiara, nie mogą udzielić błogosławieństwa kapłańskiego, które sprawi, że osoba zostanie uzdrowiona, jeśli nie jest to zgodne z wolą Pana.
Jako dzieci Boga — znając Jego ogromną miłość i Jego ostateczną znajomość tego, co jest najlepsze dla naszego wiecznego szczęścia — ufamy Mu. Pierwszą zasadą ewangelii jest wiara w Pana Jezusa Chrystusa, a wiara oznacza zaufanie. Czułem to zaufanie, kiedy mój kuzyn przemawiał podczas pogrzebu nastoletniej dziewczyny, która umarła na bardzo poważną chorobę. Wypowiedział słowa, które najpierw mnie zdumiały, a później wzmocniły: ‘Wiem, że taka była wola Pana, że ona umarła. Miała dobrą opiekę medyczną. Otrzymała błogosławieństwo kapłańskie. Jej imię było zapisane w księdze modlitw w świątyni. W jej intencji ofiarowano setki modlitw, aby powróciła do zdrowia. I wiem, że było wystarczająco dużo wiary w tej rodzinie, aby mogła zostać uzdrowiona, jednakże to była wola Pana, aby ją zabrać do domu teraz’. Czułem to samo zaufanie w słowach ojca innej dziewczyny, która niedawno została zabrana w młodym wieku. Oświadczył: ‘Nasza wiara w Jezusa Chrystusa nie jest zależna od jej rezultatów’. Ten tok myślenia jest dla mnie prawdą. Robimy wszystko, co w naszej mocy, aby uzdrowić tych, których kochamy. Następnie ufamy Panu w kwestii rezultatu” („Uzdrawiając chorych”, str. 50).
W jaki sposób nauki Starszego Oaksa pomagają ci zrozumieć uzdrawiającą moc kapłaństwa? Dlaczego nasza wiara i modlitwy muszą być w harmonii z wolą Boga? (Zob. Bible Dictionary, „Prayer”).
Wyobraź sobie, że jeden z twoich przyjaciół lub członków rodziny jest chory. Napisz w swoim dzienniku do studiowania list do tej osoby, wyjaśniając, czego nauczyłeś się na temat uzdrawiającej mocy kapłaństwa. Pamiętaj, by wytłumaczyć, dlaczego istotne dla naszej wiary w Jezusa Chrystusa jest niepoleganie na rezultacie błogosławieństwa kapłańskiego. Podziel się przykładami osób, które znasz, a które zostały pobłogosławione poprzez modlitwę wiary i moc kapłaństwa.
Jakub porównał również uzdrawianie chorych do uzyskania przebaczenia grzechów (zob. List Jakuba 5:16).
Obraz
Starszy Bruce R. McConkie
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że ten sam rodzaj pokory i wiary, który jest potrzebny do bycia uzdrowionym fizycznie, jest wymagany do otrzymania wybaczenia: „Istnieją […] święte okazje, kiedy osoby są uprzywilejowane, aby wstąpić na duchowy szczyt i otrzymać usprawiedliwiające potwierdzenie od Ducha w zakresie ich postępowania, w wyniku czego ich grzechy są im wybaczone. Jakub wymienił obrzęd uzdrawiania chorych jako jedną z takich okazji […]. Osoba, która poprzez wiarę, pobożność, sprawiedliwość i osobistą godność, może zostać uzdrowiona, może także otrzymać usprawiedliwiające potwierdzenie od Ducha w zakresie kierunku, który nadała swojemu życiu. Jej grzechy zostają odpuszczone, o czym świadczy fakt, że otrzymuje ona towarzystwo Ducha, którego nie mogłaby posiadać, gdyby była niegodna” (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str. 297–298).
Jednakże nie oznacza to, że osoba, która nie została uzdrowiona po otrzymaniu błogosławieństwa kapłańskiego, jest niegodna. Wszystkie błogosławieństwa są udzielane przez Boga według Jego większego zrozumienia i możemy czuć Jego miłość i spokój Ducha, który potwierdza naszą godność.
Tak, jak zapisano w Liście Jakuba 5:17–20, Jakub wspomniał o proroku Eliaszu, dając go za przykład osoby, która wykorzystała moc gorliwej modlitwy. Poradził świętym, aby pomogli grzesznikom w uzyskaniu wybaczenia grzechów. Zwróć uwagę na List Jakuba 5:20 i wymienione w nim błogosławieństwa dla tych, którzy „[nawrócą] grzesznika z błędnej drogi”.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: List Jakuba 4–5 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: