W Ogrodzie Getsemane, w ramach dokonywanego Zadośćuczynienia, Jezus Chrystus wziął na Siebie grzechy wszystkich ludzi. Judasz wydał Jezusa żydowskim przywódcom. Następnie Jezus został nielegalnie postawiony pod sąd przed arcykapłanem Kajfaszem (Kaifaszem), kiedy to zostały wniesione przeciwko Niemu fałszywe oskarżenia. W tym czasie Piotr trzykrotnie zaparł się Zbawiciela przed tymi, którzy rozpoznali w nim jednego z uczniów Jezusa Chrystusa.
Przemyśl poniższe sytuacje: Pewien młody mężczyzna od dzieciństwa był nauczany, że służba na pełnoetatowej misji to powinność kapłańska. Jako nastolatek, czuje, że powinien służyć na misji, ale trudno jest mu się do tego zobowiązać. Bardziej interesują go inne możliwości i martwi się, że misja uniemożliwi mu wykorzystanie ich.
W jakich jeszcze sytuacjach pragnienia młodych mężczyzn i młodych kobiet mogą różnić się od tego, co Ojciec Niebieski chce, aby uczynili?
Przypomnij sobie, kiedy było ci trudno poddać się woli Ojca Niebieskiego. Podczas studiowania pozostałej części Ew. Mateusza 26, odszukaj zasad, które pomogą ci, kiedy będzie ci trudno postąpić zgodnie z wolą Ojca Niebieskiego.
Pamiętaj, że Ew. Mateusza 26:1–30 mówi o wieczerzy Paschalnej Pana z Apostołami, jak też o tym, że ustanowiony został sakrament. Przeczytaj Ew. Mateusza 26:31–35 i odszukaj, jakie było proroctwo Jezusa o tym, co stanie się z Jego Apostołami.
W tym kontekście słowo zgorszyć oznacza upaść lub odwrócić się czy porzucić.
Zwróć uwagę na to, jak Piotr oraz pozostali Apostołowie zareagowali na słowa Zbawiciela.
Przeczytaj Ew. Mateusza 26:36–38 i odszukaj, gdzie udał się Jezus i Apostołowie po wieczerzy paschalnej.
Przyjrzyj się ilustracjom nr 11 i 12: Mount of Olives [Góra Oliwna] i Garden of Gethsemane [Ogród Getsemane] w części Bible Photographs [Zdjęcia miejsc biblijnych] (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Getsemane to sad oliwny, który mieścił się na Górze Oliwnej lub w jej pobliżu, za murami Jerozolimy. „Słowo getsemane oznacza ‘prasę oliwną’” (Guide to the Scriptures, „Gethsemane”, adres internetowy: scriptures.lds.org).
Zaznacz wyrażenia w Ew. Mateusza 26:36–38, które opisują uczucia Jezusa, kiedy wszedł do Getsemane.
Przeczytaj Ew. Mateusza 26:39 i odszukaj, co zrobił Jezus, kiedy poszedł „nieco dalej”.
Kielich, do jakiego odnosił się Zbawiciel, symbolizował gorzkie cierpienie, jakiego doświadczał w ramach Zadośćuczynienia. W Getsemane Jezus wziął na siebie grzechy i cierpienie wszystkich ludzi w ramach wielkiej zadość czyniącej ofiary.
Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland
Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, o co Jezus prosił Ojca w modlitwie, aby minął Go ten kielich: „W końcu Pan powiedział: ‘Jeśli jest inna droga, to wolałbym nią pójść. Jeśli jest inna droga — jakakolwiek inna droga — z radością nią pójdę’ […]. Ale ostatecznie, kielich nie minął” („Teaching, Preaching, Healing”, Ensign, styczeń 2003, str. 41).
Możesz zaznaczyć wyrażenie: „wszakże nie jako Ja chcę, ale jako Ty” (Ew. Mateusza 26:39; zob. także NiP 19:19).
Chociaż poprosił o inny sposób na wykonanie celów Ojca, to ostatecznie Jezus Chrystus poddał Swoją wolę woli Ojca, aby wypełnić Zadośćuczynienie.
Zastanów się, czego możemy się nauczyć o Jezusie z Jego gotowości poddania się woli Ojca Niebieskiego, nawet jeśli oznaczało to ogromne cierpienie i śmierć.
Uzupełnij następujące niepełne zdanie w oparciu o to, czego się dowiedziałeś z Ew. Mateusza 26:39: Podążamy za przykładem Jezusa Chrystusa, kiedy .
Przypomnij sobie sytuacje z początku tej lekcji. W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytanie: Jak przykład Zbawiciela może nas wzmocnić w tych sytuacjach?
Pomyśl, kiedy pomimo tego, że twoje pragnienia różniły się od woli Ojca Niebieskiego, ostatecznie zdecydowałeś, że postąpisz zgodnie z Jego wolą. Napisz o jednym z doświadczeń w dzienniku do studiowania, jeśli nie jest to zbyt osobiste, i wyjaśnij, dlaczego dokonałeś takiego wyboru oraz co wtedy czułeś.
Rozpoznawaj sposoby, w jakie możesz podążać za przykładem Jezusa Chrystusa poprzez poddanie swojej woli woli Ojca Niebieskiego. Możesz wyznaczyć sobie cel, aby postąpić według wniosków, do jakich doszedłeś.
Przejrzyj Ew. Mateusza 26:37–38 i odszukaj wskazówki, jakie Zbawiciel dał Piotrowi, Jakubowi i Janowi w Getsemane.
Polecenie: „czuwajcie ze mną” z wersetu 38. oznacza być uważnym, czujnym i bacznym. Aby zrozumieć, dlaczego uczniowie Zbawiciela musieli wtedy otrzymać wskazówki, żeby z Nim czuwać, zwróć uwagę, że Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] podaje, iż kiedy przyszli oni do ogrodu, „byli wstrząśnięci i ociężali, i zaczęli narzekać w sercu, zastanawiając się, czy to Mesjasz” (Joseph Smith Translation, Mark 14:36 w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Polecając, aby uczniowie razem z Nim czuwali, Jezus ostrzegał ich, aby byli baczni, ponieważ ich wiara w Niego zostanie wypróbowana.
Przeczytaj Ew. Mateusza 26:40 i odszukaj, co Jezus odkrył w związku z tym, co Piotr oraz dwaj synowie Zebedeuszowi [Jakub i Jan] (Ew. Mateusza 26:37) robili, podczas gdy On się modlił.
Obraz
Chrystus z Apostołami
Joseph Smith Translation Luke 22:45 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Łukasza 22:45] wskazuje, że uczniowie spali, gdyż „ogarnął ich smutek”.
Przeczytaj Ew. Mateusza 26:41 i odszukaj, co zgodnie ze słowami Jezusa Chrystusa mieli zrobić.
Oto jedna z zasad wynikająca z polecenia, jakie Zbawiciel dał tym Apostołom: Jeśli jesteśmy czujni i stale się modlimy, będziemy mieli siłę, aby oprzeć się pokusie.
Jak myślisz, co oznacza wyrażenie: „duch wprawdzie jest ochotny, ale ciało mdłe” (Ew. Mateusza 26:41)?
Jednym z możliwych znaczeń jest to, że uczniowie chcieli być posłuszni Zbawicielowi, ale ulegli fizycznej potrzebie snu, co przemogło ich duchowe pragnienie czuwania i modlitwy. Zastanów się, jak zrozumienie tego wyrażania pomoże nam w opieraniu się pokusom.
Obraz
Prezydent Henry B. Eyring
Po przytoczeniu Ew. Mateusza 26:41 Prezydent Henry B. Eyring z Pierwszego Prezydium powiedział: „Ostrzeżenie [Zbawiciela] skierowane do Piotra jest skierowane także do nas. Wilk, który zabiłby owcę, na pewno zaatakuje pasterza. Więc musimy czuwać zarówno nad sobą, jak i nad innymi” („Czuwajcie ze mną”, Liahona, lipiec 2001, str. 39).
Przypomnij, że czuwać oznacza być uważnym, czujnym i bacznym. Zastanów się, jak duchowa czujność i modlitwa pomogą nam pokonać własne słabości i oprzeć się pokusom.
Przypomnij sobie, czy kiedykolwiek uległeś pokusie, ponieważ nie modliłeś się i nie byłeś czujny. Zastanów się, jaki wpływ na ciebie miał ten wybór. Następnie przypomnij sobie, kiedy oparłeś się pokusom poprzez modlitwę i bycie czujnym. Co pomogło ci w byciu stałym w zachowaniu duchowej czujności i nie ustawaniu w modlitwie?
Na innej kartce lub fiszce napisz, co chciałbyś zrobić lepiej, aby stale być czujnym i się modlić. Możesz nosić przy sobie tę kartkę dla przypomnienia o wyznaczonym celu.
Zwróć uwagę, że Ew. Mateusza 26:42–36 podaje, iż Jezus modlił się trzy razy w Ogrodzie Getsemane. Za każdym razem wyraził, że pragnie być posłuszny woli Ojca.
Jezus Chrystus zostaje aresztowany i postawiony pod sąd przed Kajfasza
Arcykapłani i uczeni w piśmie spiskują, by zabić Jezusa Chrystusa. Ten zły spisek polegał na przekupieniu Judasza, złożeniu fałszywego świadectwa, ośmieszeniu, a nawet torturowaniu Jezusa. Zbawiciel był zmuszony poddać się dwóm oficjalnym sądom: Pierwszy z nich, to sąd żydowski, jerozolimski Sanhedryn — zgromadzenie składające się z 71 członków, którymi byli Lewici, arcykapłani, uczeni w piśmie, faryzeusze, saduceusze oraz inni polityczni przedstawiciele, którym przewodził arcykapłan, a był nim wówczas Kajfasz. Drugi to sąd rzymski przed Piłatem. Podczas żydowskiego sądu Jezus został oskarżany o bluźnierstwo (że szydził, uwłaczał lub przeklinał Boga), ponieważ nazywał Siebie Synem Boga (zob. Ew. Mateusza 26:64–65). Ze względu na to, że bluźnierstwo było kwestią żydowską i nie dotyczyło Rzymian, przywódcy żydowscy zmienili oskarżenie na zdradę, kiedy przyprowadzono Jezusa przed Piłata. Przywódcy żydowscy próbowali przekonać Rzymian, że Jezus próbował ustanowić siebie królem. Mieli nadzieję, że Rzymianie skażą Go na śmierć za zdradę cesarza. Mimo tych prób podczas rzymskiego procesu Piłat uznał, że Jezus jest niewinny. Ostatecznie jednak zarządził karę śmierci, aby przypodobać się przywódcom żydowskim.
Przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Geralda N. Lunda, który później został członkiem Kworum Siedemdziesiątych: „Wyobraźcie sobie Istotę [Jezusa Chrystusa], której moc, światło i chwała kontroluje wszechświat. Istotę, która mocą słowa powołuje do istnienia układy słoneczne, galaktyki i gwiazdy. Wyobraźcie sobie, jak stoi przed niegodziwymi mężczyznami i jest przez nich sądzona i uznana za bezwartościową i bez znaczenia! („Knowest Thou the Condescension of God?” w: Doctrines of the Book of Mormon: The 1991 Sperry Symposium, wyd. Bruce A. Van Orden i Brent L. Top [1992], str. 86).
Chociaż Jezus Chrystus miał moc, aby zniszczyć tych, którzy Go bili i na Niego pluli, to cierpiał i dobrowolnie to przetrwał. Rzymscy przywódcy i żołnierze nie zdawali sobie sprawy z nieskończonej mocy Jezusa, na jaką mógł się On powołać, gdyby taka była wola Ojca.
Przestudiuj Ew. Mateusza 26:47–68 i odszukaj, w jaki sposób Jezus pozostawał pod kontrolą i poddał się woli Swojego Ojca, nawet kiedy był źle traktowany i sądzony przez niegodziwych mężczyzn (zob. także 1 Nefi 19:9). Możesz zaznaczyć to, co znalazłeś.
W dzienniku do studiowania napisz, co zwróciło twoją uwagę w determinacji Jezusa, aby wykonać wolę Ojca Niebieskiego bez względu na okoliczności. Napisz też, jak możesz naśladować Zbawiciela w kwestii Jego posłuszeństwa.
W Ew. Mateusza 26:56 podane jest wypełnienie się proroctwa Zbawiciela, że Apostołowie odwrócą się od Niego. Jednakże było to tymczasowe.
Ew. Mateusza 26:69–75 podaje, że po aresztowaniu Jezusa, kiedy był sądzony, Piotr trzykrotnie zaparł się Go. (Uwaga: Zaparcie się Piotra będzie bardziej szczegółowo omówione podczas lekcji na temat Ew. Łukasza 22).
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie: