Apostoł Paweł napisał do świętych w Efezie list o tym, że zostali ustanowieni przed narodzeniem, by otrzymać ewangelię. Pisał o ostatecznej dyspensacji — dyspensacji, w której teraz żyjemy — w której Bóg „w Chrystusie [połączy] w jedną całość wszystko” (List do Efezjan 1:10). Paweł nauczał, że poprzez objawienie możemy poznać Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.
Paweł naucza świętych, że zostali ustanowieni przed narodzeniem, by otrzymać ewangelię
Przypomnij sobie sytuację w swoim życiu, w której zgodziłeś się podjąć ważnego zadania. W jaki sposób, kiedy zadanie zaczęło sprawiać ci trudność, wiedza, że zgodziłeś się jego podjąć i że ktoś zaufał ci, że je wypełnisz, pomogła ci w tej sytuacji? Jakie otrzymałeś błogosławieństwa lub w jaki sposób wynagrodzono ci za wypełnienie tego zadania?
Obraz
Paweł pisze przy stole
Apostoł Paweł przebywał w Rzymie w areszcie domowym.
W tym liście celem Apostoła Pawła było wzmocnienie tych, którzy byli już członkami Kościoła i pomoc nowo nawróconym w rozwinięciu duchowej wiedzy i pozostaniu wiernymi zawartym przez nich przymierzom.
Przeczytaj List do Efezjan 1:3–8 i odszukaj prawdy, których Paweł nauczał świętych, aby pomóc im pozostać wiernymi zawartym przez nich przymierzom.
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
Jakich dwóch lub trzech podstawowych doktryn zdecydowałbyś się nauczać, żeby pomóc członkowi Kościoła pozostać wiernym jego przymierzom i być aktywnym w Kościele?
W jaki sposób zrozumienie tych prawd może pomóc danej osobie pozostać wierną?
Zwrot „przed założeniem świata” w Liście do Efezjan 1:4 odnosi się do przedziemskiej egzystencji, a zwrot „dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa” i zwrot przeznaczył nas w Liście do Efezjan 1:5 odnoszą się do bycia wybranym i ustanowionym przed narodzeniem, by otrzymać ewangelię w życiu doczesnym. Jedna z prawd, jakich uczymy się z tych wersetów, brzmi: Dzieci Boże zostały ustanowione przed narodzeniem, by otrzymać błogosławieństwa ewangelii. Otrzymanie tych błogosławieństw uzależnione jest od naszej wierności w tym życiu.
W trakcie czytania następującego fragmentu z broszury Oddani wierze zastanów się, w jaki sposób zrozumienie doktryny o ustanowieniu przed narodzeniem może pomóc komuś podjąć decyzję o pozostaniu wiernym swoim przymierzom i byciu aktywnym w Kościele.
„W przedziemskim świecie duchowym Bóg wyznaczył pewne duchy do wypełnienia szczególnej misji podczas ich życia doczesnego. Nazywa się to ustanowieniem przed narodzeniem
Ustanowienie przed narodzeniem nie gwarantuje, że dane osoby otrzymają pewne powołania lub obowiązki. Możliwości takie pojawiają się w tym życiu jako następstwo prawego korzystania z przywileju wolnej woli, podobnie jak ustanowienie przed narodzeniem było wynikiem prawego postępowania w przedziemskiej egzystencji […].
Doktryna ustanowienia przed narodzeniem odnosi się do wszystkich członków Kościoła, nie tylko do Zbawiciela i Jego proroków. Przed stworzeniem Ziemi wiernym kobietom powierzono określone zadania, a wierni mężczyźni zostali ustanowieni do wykonywania pewnych obowiązków kapłańskich. Chociaż nie pamiętasz tego, z pewnością zgodziłeś się wypełnić ważne zadania w służbie swojemu Ojcu. Kiedy dowiedziesz, że jesteś godny, będziesz miał możliwość wykonania zadań, które ci wówczas wyznaczono” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 172–173).
W jaki sposób zrozumienie, że zostaliśmy ustanowieni przed narodzeniem, by otrzymać ewangelię i jej liczne błogosławieństwa, by wykonać powierzone nam tutaj w doczesności zadania, pomaga nam pozostać wiernymi naszym przymierzom?
Znajdź definicję dyspensacji w rozdziale o podstawowych doktrynach na początku tego podręcznika lub w Bible Dictionary [Słowniku biblijnym]. Przeczytaj akapity, które wyjaśniają, co to jest dyspensacja. W trakcie czytania odszukaj, w której dyspensacji żyjemy.
Kiedy, zgodnie z tym, co przeczytałeś, rozpoczęła się dyspensacja, w której obecnie żyjemy?
Przeczytaj List do Efezjan 1:9–10 i odszukaj, co zgodnie z zapisami Pawła, stanie się w naszej dyspensacji — „dyspensacji pełni czasów”. (Zwrot „[tajemnica] woli swojej” odnosi się do Bożych planów i celów).
Kiedy Paweł napisał: ‘w Chrystusie […] wszystko’, zarówno to, co jest na niebiosach, jak i to, co jest na ziemi, aby zostało zgromadzone i ‘[połączone] w jedną całość’ [List do Efezjan 1:10] odnosił się do przywrócenia i złączenia razem wszystkich kluczy, mocy i obietnic, jakie Bóg objawiał Swoim dzieciom od początku świata, jak też i wiedzy, która jeszcze nigdy dotychczas nie została objawiona (zob. NiP 128:18).
Z Listu do Efezjan 1:10 uczymy się następującej prawdy: Podczas dyspensacji pełni czasów wszystko z poprzednich dyspensacji zostanie przywrócone.
Obraz
Starszy B. H. Roberts
Starszy B. H. Roberts, Siedemdziesiąty, wyjaśnił, jaki związek mają wszystkie poprzednie dyspensacje z dyspensacją pełni czasów: „To jest dyspensacja pełni czasów i widzimy, że — jak rwące rzeki do oceanu — spływają do niej wszystkie poprzednie dyspensacje, łącząc nas z nimi i je z nami; i widzimy, że od początku Bóg miał w planach tylko jeden wielki cel, i że jest nim zbawienie Jego dzieci. A teraz nastał dzień ostateczny, ostateczna dyspensacja, w której prawda, światłość i prawość zaleją ziemię” (w: Conference Report, październik 1904, str. 73).
Obraz
górskie rzeki
Starszy Roberts nauczał, że prawda, światłość i prawość muszą zalać ziemię w ostatniej dyspensacji. W dzienniku do studiowania wypisz przynajmniej pięć prawd, fragmentów z pism świętych, przymierzy i mocy objawionych podczas poprzednich dyspensacji, które zostały przywrócone lub ujawnione w dyspensacji pełni czasów. (Jeśli potrzebujesz pomocy, zob. rozdział „Przywrócenie ewangelii” w broszurze Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 133–136).
Wykonaj przynajmniej jedno z poniższych ćwiczeń:
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania: W jakim sensie życie w dyspensacji pełni czasów jest dla ciebie błogosławieństwem? Jakie środki umożliwiają zalanie ziemi prawdą i światłością w naszej dyspensacji?
W portalu społecznościowym, do którego masz dostęp, umieść wyjaśnienie znaczenia dyspensacji i napisz, dlaczego jesteś wdzięczny za to, że żyjesz w obecnej dyspensacji. Kiedy skończysz, opisz w dzienniku do studiowania swoje uczucia na temat umieszczenia tej informacji w internecie.
Obraz
Starszy David A. Bednar
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Moi ukochani bracia i siostry, to, czego dokonaliśmy do tej pory w tej dyspensacji w kwestii przekazywania przesłań ewangelii za pośrednictwem mediów społecznościowych, to dobry początek — ale zaledwie mała stróżka. Zapraszam was teraz, żebyście przekształcili ją w potop […]. Napominam was, żebyście zalali ziemię przesłaniami prawości i prawdy — przesłaniami, które są autentyczne, budujące i godne pochwały — i dosłownie zalali ziemię niczym potop” („To Sweep the Earth as with a Flood” [uroczyste spotkanie podczas Brigham Young University Campus Education Week, 19 sierpnia 2014], strona internetowa: LDS.org).
Co robisz, żeby pomóc zalać ziemię przesłaniami prawości i prawdy? Zastanów się, w jaki sposób możesz dzielić się znaczącymi prawdami, które zostały przywrócone w tej dyspensacji, z osobami w twoim otoczeniu i z ludźmi, którzy mieszkają daleko od ciebie.
W Liście do Efezjan 1:11–12 Paweł nauczał, że dzięki Jezusowi Chrystusowi święci uzyskali dziedzictwo w królestwie Bożym.
Przeczytaj List do Efezjan 1:13–14 i odszukaj błogosławieństwo, jakie święci otrzymali ze względu na swoją wierność, zaufanie i wiarę w Jezusa Chrystusa.
Bycie zapieczętowanym „obiecanym Duchem Świętym”, czyli Świętym Duchem Obietnicy, oznacza, że Duch Święty świadczy Ojcu, że obrzędy niezbędne do zbawienia zostały dokonane we właściwy sposób i że związane z nimi przymierza zostały dochowane” (Guide to the Scriptures, „Holy Spirit of Promise”, strona internetowa: scriptures.lds.org). Zwrot „rękojmia dziedzictwa naszego” w Liście do Efezjan 1:14 wskazuje, że kiedy wierni święci zostaną zapieczętowani przez Świętego Ducha Obietnicy, otrzymają osobiste zapewnienie, że ostatecznie odziedziczą królestwo celestialne. (Aby uzyskać więcej informacji na temat powołania i bycia wybranym, przeczytaj II List Piotra 1 i komentarz do tego rozdziału w części 30.: Dzień 1).
Jak podaje List do Efezjan 1:15–16, Paweł powiedział świętym, że nieustannie składał Bogu dzięki za ich wierność. Przeczytaj List do Efezjan 1:17–18 i odszukaj, o co Paweł modlił się do Boga, aby ci święci otrzymali.
Zastanów się, czego te wersety uczą nas o tym, w jaki sposób możemy poznać Ojca Niebieskiego.
Jedna z prawd, jakie możemy rozpoznać w tych wersetach, brzmi: Możemy poznać Ojca Niebieskiego poprzez ducha objawienia.
W trakcie czytania następującej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara zaznacz, czego nauczał on o duchu objawienia:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Objawienie to sposób komunikacji Boga z Jego dziećmi na ziemi i jedno z najwspanialszych błogosławieństw związanych z darem i stałym towarzystwem Ducha Świętego. Prorok Józef Smith nauczał: ‘Duch Święty jest objawicielem’ i ‘żaden człowiek nie może otrzymać Ducha Świętego bez otrzymania objawienia’ (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 132).
Duch objawienia jest dostępny każdej osobie, która poprzez upoważnienie kapłańskie przyjmuje zbawienne obrzędy chrztu przez zanurzenie dla odpuszczenia grzechów i nałożenie rąk dla otrzymania daru Ducha Świętego — i która działa z wiarą, by wypełnić kapłańskie napomnienie, by ‘przyjąć Ducha Świętego’. To błogosławieństwo nie ogranicza się do przewodniczących władz Kościoła; przynależy on […] i powinien być wykorzystywany w życiu każdego mężczyzny, każdej kobiety i dziecka, które osiąga wiek odpowiedzialności i zawiera święte przymierza. Szczere pragnienie i bycie godnym zaprasza do naszego życia ducha objawienia” („Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 87).
Zastanów się, w jaki sposób objawienie otrzymane poprzez Ducha Świętego może pomóc nam poznać Ojca Niebieskiego.
W dzienniku do studiowania napisz, w jaki sposób objawienie otrzymane poprzez Ducha Świętego pomogło tobie lub komuś, kogo znasz, lepiej poznać Ojca Niebieskiego.
Życie godne towarzystwa Ducha Świętego może pomóc ci lepiej poznać Ojca Niebieskiego.
W Liście do Efezjan 1:19–23 Paweł kontynuował nauczanie o dziedzictwie, które zostało obiecane świętym i o pozycji Jezusa Chrystusa, który jest głową Swojego Kościoła.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: List do Efezjan 1 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: