Pod koniec Swojej doczesnej posługi Zbawiciel opuścił Galileę i w drodze do Jerozolimy udał się do Perei położonej na wschód od rzeki Jordan. Podczas pobytu w Perei zaprosił do siebie małe dzieci i wezwał bogatego młodzieńca, by sprzedał wszystko, co ma i podążał za Nim. W Jerozolimie Zbawiciel zobaczył, jak biedna wdowa wrzuciła dwa grosze do skarbnicy w świątyni. Później w trakcie posiłku w Betanii Maria namaściła Jezusa w przygotowaniu na Jego pochówek. Zbawiciel cierpiał w Getsemane, a następnie stanął przed sądem i został skazany na śmierć. Po śmierci na krzyżu i Zmartwychwstaniu Pan ukazał się Apostołom i nakazał im ponieść ewangelię w świat.
Jezus naucza doktryny o małżeństwie i zaprasza do siebie małe dzieci
Obraz
bawiące się dzieci
Obraz
dzieci z nauczycielką
Obraz
dzieci odgrywające scenkę bożonarodzeniową
Pomyśl o małych dzieciach, które znasz.
Jakie cechy charakteru podziwiasz u małych dzieci?
W trakcie studiowania Ew. Marka 10:1–16 wyszukaj prawdę, z której uczymy się, że powinniśmy być jak małe dzieci.
W Ew. Marka 10:1–12 czytamy, czego Zbawiciel nauczał ludzi o znaczeniu małżeństwa. Aby uzyskać więcej informacji dotyczących nauk Zbawiciela, możesz odnieść się do materiału z lekcji na temat Ew. Mateusza 19:1–12.
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał na temat nauk Jezusa Chrystusa dotyczących małżeństwa i rozwodu, które znajdują się w Ew. Mateusza 19:1–12 i w Ew. Marka 10:1–12:
Obraz
Starszy Bruce R. McConkie
„Zapisane tutaj nauki naszego Pana na temat małżeństwa i rozwodu są fragmentaryczne i niepełne. Można je zrozumieć jedynie w kontekście prawa małżeństwa celestialnego, które zostało na nowo objawione w czasach współczesnych. Uczniowie w czasach Jezusa, jak również, przynajmniej częściowo, faryzeusze, znali i rozumieli te same ogólne zasady, jakimi rządzi się małżeństwo na wieczność. Jednakże zapisy Mateusza i Marka o naukach Mistrza na temat małżeństwa i rozwodu są tak skondensowane i streszczone, że nie przedstawiają nam pełnego obrazu sytuacji […].
Rozwód nie jest częścią ewangelii, niezależnie od rodzaju małżeństwa. Ale ponieważ w praktyce ludzie nie zawsze żyją zgodnie z normami ewangelii, Pan zezwala na rozwody z takiej czy innej przyczyny, w zależności od duchowej stabilności zainteresowanych osób […]. W dzisiejszych czasach rozwody przeprowadza się zgodnie z prawem cywilnym, a Kościół pozwala rozwiedzionym osobom na ponowne wstąpienie w związek małżeński bez narażania się na skazę niemoralności, która splamiłaby je w takim przypadku zgodnie z zasadami systemu wyższego prawa” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:546–547).
Przeczytaj Ew. Marka 10:13–14 i wyszukaj, co się stało, kiedy ludzie przyprowadzili do Jezusa małe dzieci.
Przeczytaj Ew. Marka 10:15–16 i wyszukaj, jaka nauka Zbawiciela dla Jego uczniów wypływa z faktu, że zaprosił dzieci, aby do Niego przyszły. Zwrot: „przyjąć Królestwo Boże” w wersecie 15. odnosi się do przyjęcia ewangelii i zostania członkiem Jego Kościoła.
Co się dzieje, na podstawie tych wersetów, kiedy przyjmujemy ewangelię jak dziecię? Odpowiedz na to pytanie, uzupełniając następującą zasadę: Kiedy przyjmujemy ewangelię jak małe dzieci, jesteśmy przygotowani, by .
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
Jak myślisz, co to znaczy przyjąć ewangelię „jak dziecię” (Ew. Marka 10:15)?
Jak myślisz, jeśli ktoś przyjął ewangelię jak dziecię, to w jaki sposób czyta pisma święte, modli się i oddaje cześć w Kościele?
Zbawiciel wzywa bogatego młodzieńca, by sprzedał cały swój majątek i podążył za Nim; poucza Swoich uczniów, aby służyli sobie nawzajem
Przeczytaj Ew. Marka 10:17–20 i wyszukaj, co się stało, kiedy Jezus pobłogosławił małe dzieci. Możesz zaznaczyć, o co młodzieniec zapytał Zbawiciela i jaką otrzymał odpowiedź.
W jaki sposób opisałbyś mężczyznę, który przyszedł do Jezusa?
Ew. Mateusza 19 również zawiera zapis o tym, jak ów młodzieniec przyszedł do Zbawiciela. Przeczytaj Ew. Mateusza 19:20 i wyszukaj, jak młodzieniec zareagował na wezwanie Zbawiciela, żeby przestrzegał przykazań. Możesz zaznaczyć dodatkowe pytanie, jakie zadał Mu młodzieniec.
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Czego mi jeszcze nie dostaje? Później podczas tej lekcji odpowiesz na dodatkowe pytania związane z tą kwestią.
Przeczytaj Ew. Marka 10:21 i odszukaj, co Zbawiciel odpowiedział młodzieńcowi.
Zwróć uwagę na zwrot: „Jezus spojrzał nań z miłością” w wersecie 21. Jak myślicie, dlaczego ważna jest świadomość, że Jezus kochał tego młodzieńca, zanim powiedział mu, czego mu nie dostaje?
Z tych wersetów dowiadujemy się, że ponieważ Pan nas kocha, pomaga nam rozpoznawać, czego nam jeszcze nie dostaje w naszych wysiłkach, by za Nim podążać, i że jeśli Go poprosimy, nauczy nas, co musimy uczynić, aby odziedziczyć życie wieczne.
Przeczytaj Ew. Marka 10:22 i odszukaj, jaka była reakcja młodzieńca, kiedy Zbawiciel powiedział mu, żeby sprzedał wszystko, co ma. Dlaczego, według wersetu 22., zareagował w ten właśnie sposób?
Pan nie oczekuje od nas, żebyśmy oddali wielkie bogactwa, by za Nim podążać, ale prosi nas, żebyśmy dokonywali innych poświęceń, by Mu służyć i przestrzegać Jego przykazań.
W dzienniku do studiowania odpowiedz pod pytaniem: „Czego mi jeszcze nie dostaje?” na następujące pytania:
Które z rzeczy, o jakich poświęcenie prosi nas Pan, mogą być dla nas trudne do zrealizowania?
Napisz o poświęceniu, jakiego wymagał (lub wymaga) od ciebie Pan, które jest trudne do zrealizowania?
W duchu modlitwy przemyśl pytanie: „Czego mi jeszcze nie dostaje?” i bądź posłuszny podszeptom, jakie otrzymasz odnośnie do poświęcenia, jakiego Pan będzie od ciebie wymagał.
Przeczytaj Ew. Marka 10:23–27. Zwróć uwagę na wyjaśnienie słów Zbawiciela z wersetu 27., jakie Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] podaje w Ew. Marka 10:27, przypis a (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO): „U ludzi, którzy pokładają ufność w bogactwach, [zbawienie] to rzecz niemożliwa, lecz nie u ludzi, którzy pokładają ufność w Bogu i dla [Niego] porzucają wszystko, albowiem u tych wszystko jest możliwe”, i wyszukaj, czego Jezus nauczał o porzuceniu dla Niego wszystkiego.
Jak myślisz, dlaczego tak trudno jest wejść do królestwa Bożego osobom, które pokładają ufność w bogactwach i innych rzeczach tego świata? Jak myślisz, co to znaczy, że wszystko jest możliwe dla tych, którzy pokładają ufność w Bogu?
Przeczytaj Ew. Marka 10:28–31 i wyszukaj, co Jezus obiecał tym, którzy są gotowi wszystko oddać, żeby za Nim podążać? Poniższy fragment z Joseph Smith Translation, Mark 10:30–31 [Tłumaczenia Józefa Smitha, Ew. Marka 10:30–31] wyjaśnia słowa Zbawiciela w wersecie 31.: „Jest wielu, którzy czynią się pierwszymi, którzy będą ostatnimi, zaś ostatni będą pierwszymi. To rzekł, ganiąc Piotra”.
Z tych wersetów uczymy się następującej zasady: Aby otrzymać życie wieczne, musimy być gotowi poświęcić wszystko, czego wymaga od nas Pan.
Dlaczego życie wieczne warte jest wszelkich poświęceń?
Z Ew. Marka 10:35–45 dowiadujemy się, że Jakub i Jan poprosili Zbawiciela, aby mogli zasiąść na zaszczytnych miejscach po prawicy i po lewicy Jezusa w wiecznym królestwie. Zbawiciel następnie pouczył Dwunastu Apostołów, że nie wolno im zachowywać się, jak przywódcy innych narodów, którzy mają władzę nad innymi ludźmi. Ci, którzy są najwięksi w królestwie Bożym, są sługami wszystkich.
Zbawiciel naucza w świątyni i obserwuje, jak wdowa wrzuca do skarbnicy świątynnej drobne monety
W każdej z poniższych sytuacji dwie osoby składają Panu ofiary. Zastanów się, czym różnią się od siebie ich ofiary.
Kobieta dała biskupowi znaczną sumę pieniędzy na ofiarę postną. Inna kobieta, która mieszka w tym samym okręgu, przekazała biskupowi bardzo małą ofiarę postną.
Mężczyzna służy jako prezydent palika. Inny mężczyzna w tym samym paliku jest nauczycielem w Organizacji Podstawowej.
Jakie uczucia może mieć człowiek, kiedy jego ofiara dla Pana wydaje się nieznaczna w porównaniu z ofiarami innych ludzi?
W trakcie studiowania Ew. Marka 11–13 wyszukaj prawdy, które pomogą ci przekonać się, jak Pan postrzega ofiary, które mu składasz.
Obraz
Triumfalny wjazd
Z Ew. Marka 11:1–12:40 dowiadujemy się, że pod koniec Swojej doczesnej służby Zbawiciel triumfalnie wjechał do Jerozolimy, wypędził przekupniów ze świątyni i nauczał w niej lud.
Jezus obserwował w świątyni, jak ludzie przynoszą pieniądze do skarbnicy na ofiarę dla Boga. Przeczytaj Ew. Marka 12:41–44 i wyszukaj, co Zbawiciel zobaczył przy skarbnicy.
Co Zbawiciel powiedział o ofierze wdowy w porównaniu z ofiarami innych ludzi?
Zastanów się, która moneta ma w twoim kraju najmniejszą wartość. Grosz był „najmniejszej wartości monetą z brązu używaną przez Żydów” (Bible Dictionary, „Money”).
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jak myślisz, dlaczego Zbawiciel uważał ofiarę wdowy za większą od innych?
Z tego, co Pan powiedział o wdowie, możemy nauczyć się następującej zasady: Jeśli jesteśmy gotowi oddać Panu wszystko, co posiadamy, przyjmie On naszą ofiarę, nawet jeśli zdaje się ona nieznaczna w porównaniu z ofiarami innych ludzi.
Oddanie Panu wszystkiego, co posiadamy, wymaga wiary. Zasady tej nauczano w Lectures on Faith [Wykłady o wierze]: „Zwróćmy tutaj uwagę na to, że religia, która nie wymaga poświęcenia wszystkiego, nigdy nie posiada wystarczającej mocy, aby wydać wiarę konieczną do życia i zbawienia” (Lectures on Faith [1985], str. 69).
Z Ew. Marka 13 dowiadujemy się, że Zbawiciel nauczał Swoich Apostołów o Drugim Przyjściu. Uczyłeś się już o tym przy okazji lekcji na temat: Józef Smith — Mateusz (zob. lekcję z Części 6.: Dzień 2.).
Pouczywszy uczniów w kwestii znaków towarzyszących Drugiemu Przyjściu, Zbawiciel opuścił Jerozolimę i udał się do Betanii, do domu mężczyzny o imieniu Szymon, który cierpiał wcześniej na trąd. W ciągu ostatnich dwóch tygodni Swojego życia Zbawiciel wielokrotnie pokonywał trasę z Betanii do Jerozolimy.
Przeczytaj Ew. Marka 14:3 i Ew. Jana 12:3 i wyszukaj, co zrobiła dla Jezusa Maria, okazując w ten sposób swoją wiarę i miłość do Niego.
Obraz
Starszy James E. Talmage
Starszy James E. Talmage z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Namaszczenie głowy gościa zwykłym olejkiem było oznaką czci; namaszczenie stóp było symbolem szczególnego szacunku; ale namaszczenie głowy i stóp olejkiem nardowym, i to w takiej ilości, było aktem czcigodnego hołdu, na który rzadko zasługiwali nawet królowie. Czyn Marii był wyrazem uwielbienia; wonnym dowodem uczuć serca, które przepełniały cześć i miłość” (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str. 512).
Przejrzyj Ew. Marka 14:4–9 i wyszukaj, jak na czyn Marii zareagowali niektórzy z biesiadników.
W jaki sposób Zbawiciel odpowiedział na krytykę wobec Marii?
Zwrot: „wszak dobry uczynek spełniła względem mnie” w wersecie 6. wskazuje na to, że czyn Marii był miły Zbawicielowi. Zwrot: „ona, co mogła, to uczyniła” w wersecie 8. ukazuje, że Maria ofiarowała Panu to, co miała najlepszego.
Z wersetów tych dowiadujemy się, że Zbawiciel cieszy się, kiedy ofiarowujemy Mu to, co mamy najlepszego.
Rozważ tę i poprzednią zasadę, które rozpoznaliśmy w historii o wdowim groszu, a następnie w dzienniku do studiowania wykonaj następujące polecenia:
Wyjaśnij, że pokładanie wiary w tych prawdach może pomóc osobom, które uważają, że nie mają Panu wiele do zaoferowania.
Opisz sytuację, w której zaobserwowałeś, jak ktoś dał Panu to, co ma najlepszego.
Zastanów się, czy obecnie ofiarowujesz Panu to, co masz najlepszego. Wybierz jeden aspekt swojego życia, który możesz poprawić i wyznacz sobie cel, który pomoże ci ofiarować Panu to, co masz najlepszego.
Cierpiąc w Getsemane, Jezus rozpoczyna akt Zadośćuczynienia, zostaje zdradzony przez Judasza Iskariotę i przywiedziony przed przywódców żydowskich
Z Ew. Marka 14:10–16:20 dowiadujemy się, że Jezus obchodził z Apostołami święto Paschy i ustanowił symbole sakramentu. Następnie udali się do Ogrodu Getsemane, gdzie Jezus cierpiał za nasze grzechy, po czym został zdradzony przez Judasza Iskariotę, bezprawnie postawiony przed Sanhedrynem i skazany na śmierć. Po śmierci na krzyżu i Zmartwychwstaniu Zbawiciel ukazał się Swoim Apostołom i nakazał im, by nieśli ewangelię na cały świat, obiecując, że osobom wierzącym towarzyszyć będą znaki. (Z tym materiałem zapoznałeś się już podczas lekcji na temat Ew. Mateusza 26–28).
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: Ew. Marka 10–16 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: