Apostoł Paweł nauczał o błogosławieństwach, które przychodzą dzięki duchowemu odrodzeniu i poddaniu się woli Ojca Niebieskiego. Nauczał o tym, że Izrael odrzucił przymierze z Bogiem zawarte z Abrahamem i jego potomkami. Paweł nauczał, że lud był wybrany przez Boga z racji wierności wobec przymierza, a nie ze względu na pochodzenie, i nauczał o niesieniu ewangelii ludziom innych narodów.
Paweł opisuje błogosławieństwa duchowego odrodzenia
Czy znasz kogoś, kto odziedziczył coś o wielkiej wartości lub znaczeniu? Na przykład, czasami rodzic lub jeden z dziadków przekazuje dzieciom lub wnukom coś o wielkiej wartości.
Jeśli mógłbyś odziedziczyć czyjś dobytek, to kogo byś wybrał i dlaczego?
Pomyśl o błogosławieństwach, jakie otrzymałbyś, jeśli miałbyś odziedziczyć wszystko, co posiada nasz Ojciec Niebieski. Podczas studiowania Listu do Rzymian 8:1–18 odszukaj, co musimy zrobić, aby stać się dziedzicami wszystkiego, co posiada nasz Ojciec Niebieski.
Przeczytaj List do Rzymian 8:1, 5–7, 13 i odszukaj, czego jeszcze nauczał Apostoł Paweł o pragnieniu tego, „co cielesne”, czyli oddaniu się skłonności do grzechu i o życiu „według Ducha”.
W wersetach tych Paweł nauczał o dwóch przeciwnych postawach: o postępowaniu według „[zamysłu] ciała” i „[zamysłu] Ducha” (List do Rzymian 8:6). Postępowanie według zamysłu ciała oznacza zaspokajanie fizycznych przyjemności, pasji i pożądliwości ciała. Co, twoim zdaniem, znaczy postępować według zamysłu Ducha?
Wyrażenie „sprawy ciała umartwiacie” (List do Rzymian 8:13) oznacza uśmiercić lub okiełznać słabości, pokusy i grzechy związane z doczesnym ciałem (zob. List do Rzymian 8:13, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO; Mosjasz 3:19). Z tego wersetu uczymy się, że jeśli będziemy postępować zgodnie z wpływem Ducha, możemy pokonać skłonność do popełniania grzechów.
Kiedy pisma święte nazywają nas „dziećmi Bożymi” (List do Rzymian 8:16), ma to wiele znaczeń. Po pierwsze, każda istota ludzka jest umiłowanym duchowym dzieckiem Ojca Niebieskiego. Po drugie, dostępujemy ‘odrodzenia’, jako dzieci Boże poprzez relację z Jezusem Chrystusem opartą na przymierzu, kiedy dokonujemy pokuty i przyjmujemy chrzest oraz Ducha Świętego.
Kwestia związana z adopcją była powszechna w rzymskim świecie i była dla czytelników Pawła znanym zagadnieniem. Osoba, która prawnie kogoś zaadoptowała, przekazywała tej osobie wszystkie prawa i przywileje, jakie miałoby biologiczne dziecko. Zatem, kiedy otrzymujemy „Ducha synostwa”, czyli adopcji (List do Rzymian 8:15), poprzez zawarcie przymierza stajemy się dziećmi Boga i „współdziedzicami Chrystusa” (List do Rzymian 8:17).
W Księdze Mormona król Beniamin także nauczał, w jaki sposób możemy stać się „dziećmi Chrystusa” (zob. Mosjasz 5:5–10).
Obraz
Prezydent Joseph Fielding Smith
Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał, że Jezus Chrystus „staje się naszym Ojcem […], ponieważ oferuje nam życie, życie wieczne, dzięki zadośćuczynieniu, którego dla nas dokonał”. Wyjaśnił: „Stajemy się dziećmi, synami i córkami Jezusa Chrystusa, poprzez nasze przymierza posłuszeństwa wobec Niego” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 1:29).
Ponownie przeczytaj List do Rzymian 8:17. Współdziedzic to osoba, która otrzymuje taką samą część dziedzictwa, co inni dziedziczący.
Dlaczego, skoro już jesteśmy dziećmi Boga Ojca, to automatycznie nie otrzymujemy równego dziedzictwa z Jezusem Chrystusem? Dlaczego konieczne jest, abyśmy stali się synami i córkami Jezusa Chrystusa?
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił: „Wszyscy jesteśmy dziedzicami naszych niebiańskich rodziców. ‘Dziećmi Bożymi jesteśmy’ — nauczał Apostoł Paweł — ‘[a] jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa’ (List do Rzymian 8:16–17). Oznacza to, tak jak zostało nam powiedziane w Nowym Testamencie, że jesteśmy ‘dziedzicami żywota wiecznego’ (List do Tytusa 3:7) i jeśli przyjdziemy do Ojca, to ‘[odziedziczymy] to wszystko’ (Objawienie Jana 21:7) — wszystko, co On posiada — koncept, który naszym śmiertelnym umysłom trudno jest pojąć. Możemy jednak przynajmniej zrozumieć, że osiągnięcie tego ostatecznego przeznaczenia w wieczności jest możliwe wyłącznie wtedy, gdy podążamy za naszym Zbawicielem, Jezusem Chrystusem, który nauczał, że ‘nikt nie przychodzi do Ojca, tylko [przez Niego]’ (Ew. Jana 14:6)” („Naśladowcy Chrystusa”, Liahona, maj 2013, str. 98).
W oparciu o naszą osobistą godność nie otrzymalibyśmy nic, ponieważ wszyscy zgrzeszyliśmy i nie dostaje nam chwały Bożej (zob. List do Rzymian 3:23). Jednakże, kiedy jesteśmy adoptowani przez Jezusa Chrystusa, nasze niedoskonałości są przezwyciężone poprzez Jego doskonałe życie i Zadośćuczynienie. Zatem poprzez nasze przymierza i posłuszeństwo Jezusowi Chrystusowi stajemy się współdziedzicami i „razem z [Jezusem Chrystusem] cierpimy” (List do Rzymian 8:17). Nie oznacza to, że cierpimy tak, jak cierpiał Zbawiciel, dokonując Swojej zadość czyniącej ofiary. Raczej, cierpimy razem z Nim poprzez naśladowanie Go i poświęcenie doczesnych rzeczy, posłuszeństwo przykazaniom i wierne znoszenie przeciwności.
Z Listu do Rzymian 8:14–18 uczymy się, że jeśli jesteśmy wiernymi dziećmi przymierza z Bogiem, możemy wraz z Jezusem Chrystusem zostać współdziedzicami wszystkiego, co posiada Ojciec Niebieski.
Narysuj w dzienniku do studiowania tabelę z trzema kolumnami: pierwszą kolumnę podpisz: Wymagania, środkową: Przeciwności, a trzecią: Dziedzictwo. Następnie wykonaj poniższe polecenia:
W kolumnie „Wymagania” wymień 4–5 konkretnych przykazań lub norm, według których musimy żyć, aby uznano nas za wierne dzieci przymierza z Bogiem.
W kolumnie „Przeciwności” podaj kilka przykładów przeciwności, jakich możemy doświadczyć, kiedy dążymy do życia jako wierne dzieci przymierza z Bogiem.
W kolumnie „Dziedzictwo” wypisz kilka błogosławieństw, jakie możemy odziedziczyć od Ojca Niebieskiego, jeśli będziemy dążyć do życia jako Jego wierne dzieci przymierza.
Patrząc na listę sporządzoną w dzienniku do studiowania, porównaj błogosławieństwa bycia współdziedzicem z Chrystusem z wymaganiami, jakie musisz spełnić, i przeciwnościami, jakich możesz doświadczyć. Co powiedziałbyś osobie, która zapytałaby cię, czy warto jest być wiernym w przestrzeganiu przykazań Pana?
Przeczytaj List do Rzymian 8:18 i odszukaj słowa Pawła o tym, jak nasza ofiara ma się do tego, co otrzymamy od Ojca Niebieskiego jako dziedzictwo.
W Liście do Rzymian 8:19 podane jest, że Paweł nauczał, iż Duch pomaga nam w naszych słabościach, a Jezus Chrystus został powołany podczas życia przed narodzinami, aby został Zbawicielem dzieci Boga. (W Liście do Rzymian 8:29–30 słowo przeznaczył oznacza, że był wyznaczony, czyli powołany, przed narodzeniem. Więcej na temat nauk Apostoła Pawła o wyznaczeniu przed narodzeniem dowiesz się podczas studiowania Listu do Efezjan).
Przeczytaj List do Rzymian 8:28, 31–39 i odszukaj prawdy, których Paweł nauczał, o miłości Boga w odniesieniu do przeciwieństw, wyzwań i cierpienia, jakich doświadczamy podczas życia doczesnego. Możesz zaznaczyć słowa lub wyrażenia, które są dla ciebie istotne.
Do prawd, które możemy rozpoznać w tych wersetach, należą: Jeśli będziemy kochać Boga, wszystko zadziała razem dla naszego dobra. Poprzez Jezusa Chrystusa możemy przezwyciężyć wszystkie wyzwania i udręki doczesności. Nic nie może oddzielić nas od miłości Boga, która wyrażona jest w Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.
W dzienniku do studiowania wykonaj jedno lub kilka z następujących ćwiczeń:
Pomyśl o wyzwaniach i udrękach, jakich doświadczyłeś, a następnie napisz dwa zdania z Listu do Rzymian 8:28, 31–39, które przykuły twoją uwagę i wyjaśnij dlaczego.
Opisz, w jaki sposób doświadczyłeś miłości Boga, kiedy stawiałeś czoła wyzwaniom.
Napisz kilka sposobów, na jakie możesz okazać miłość Bogu. Wyznacz cel, aby postępować według tego, co napisałeś, mając ufność, że wszystko zadziała razem dla twojego dobra.
Paweł naucza o tym, że Izrael odrzucił przymierza Boga i o poniesieniu ewangelii do ludzi innych narodów
Jak podano w Liście do Rzymian 9–11, Apostoł Paweł użył terminów takich, jak Izrael i Izraelici zamiast Żydzi. W czasach Starego Testamentu Bóg wybrał potomków Jakuba, czyli Izraela, aby byli częścią Jego przymierza z Abrahamem (zob. List do Rzymian 9:4–5). Do tego przymierza należały błogosławieństwa takie, jak: ziemia, upoważnienie kapłańskie i obowiązek błogosławienia ewangelią ludzi na całym świecie, co umożliwia dostąpienie życia wiecznego.
Przeczytaj List do Rzymian 9:6, 8 i odszukaj, czego nauczał Paweł o członkach domu Izraela.
Co, twoim zdaniem, oznaczały słowa Pawła: „nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelem” (List do Rzymian 9:6)?
Niektórzy Żydzi nie rozumieli, że nie wszyscy ludzie, którzy urodzili się w domu Izraela, kwalifikowali się, by być częścią przymierza Boga z Izraelem. Błędnie uważali, że ich rodowód dawał gwarancję uzyskania błogosławieństw przymierza.
Przeczytaj List do Rzymian 10:8–13 i odszukaj, jak dana osoba — czy to Izraelita, czy nie — może stać się częścią ludu przymierza z Bogiem.
W tych wersetach greckie słowo przetłumaczone na wyznasz oznacza otwartą akceptację lub przymierze, a greckie słowo przetłumaczone jako uwierzysz oznacza zobowiązanie oparte na zaufaniu. Tego rodzaju głębokie zaufanie wobec Zbawiciela prowadzi ludzi do otwartego przyznania, że akceptują Go w wyznaczony przez Niego sposób. Ten wyznaczony sposób to posłuszeństwo przykazaniom Boga, pokuta, otrzymanie obrzędów ewangelii niezbędnych do zbawienia, do których należą chrzest i otrzymanie daru Ducha Świętego.
Według nauk Pawła, jeśli przyjmiemy Jezusa Chrystusa i będziemy posłuszni Jemu i Jego ewangelii, możemy otrzymać błogosławieństwa przymierzy Boga i zostać zbawieni.
Niektórzy ludzie przytaczali wersety z Listu do Rzymian 10:9, 13, twierdząc, że wszystko, co musimy zrobić, aby dostąpić zbawienia, to słownie przyznać, że wierzymy w Jezusa Chrystusa. W dzienniku do studiowania napisz o tym, jak prawdy omówione podczas tej lekcji mogą pomóc ci odpowiedzieć na tego typu błędne roszczenia.
W pozostałej części rozdziałów Listu do Rzymian 10–11 czytamy, że Paweł nauczał, iż słuchanie słowa Bożego jest niezbędne do rozwijania wiary w Jezusa Chrystusa. Dokładniej wyjaśnił odrzucenie ewangelii Jezusa Chrystusa przez Izraelitów i użył analogii przycinania gałęzi dziczki oliwnej w celu uzyskania szlachetnej oliwki, co symbolizuje adopcję ludzi innych narodów do domu Izraela (zob. Jakub 5). Nauczał także, iż ewangelia będzie ponownie zaoferowana Żydom.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie: