W liście tym Apostoł Paweł napomniał Tytusa, który był wówczas misjonarzem na Krecie, aby używał zdrowej nauki, aby nauczać i upominać innych ludzi. Poradził mu także, aby nauczał świętych, by byli prawymi przykładami, mieli nadzieję na odkupienie poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i nie ustawali w dobrych uczynkach.
Paweł napomina Tytusa, by nauczając i upominając świętych i innych ludzi na Krecie, używał zdrowej nauki
Znajdź Kretę w Atlasie biblijnym na mapie nr 13, „Podróże misyjne Apostoła Pawła”. Pod koniec swojego życia Paweł napisał list do Tytusa, który był przywódcą Kościoła na Krecie. Paweł nawrócił Tytusa kilka lat wcześniej, a po przyjęciu chrztu Tytus służył z nim w różnych zadaniach. Paweł udzielił mu w liście zachęty i rad związanych z jego powołaniem.
Jak podaje List do Tytusa 1:1–6, Paweł świadczył o nadziei, jaką miał na życie wieczne obiecane przez Boga przed założeniem świata (zob. List do Tytusa 1:2). Wyjaśnił, że posłał Tytusa, aby zaprowadził porządek w Kościele i powołał biskupów.
Przeczytaj List do Tytusa 1:7–8 i odszukaj, jakie cechy powinien posiadać biskup, a jakich powinien unikać. Możesz zaznaczyć lub zanotować to, co znalazłeś.
W Liście Tytusa 1:7 słowo krnąbrność oznacza upór i arogancję, a „brudny zysk” odnosi się do nieuczciwie lub niesprawiedliwie uzyskanych pieniędzy.
Jak myślisz, dlaczego biskupi muszą posiadać lub unikać cech wymienionych przez Pawła?
Przeczytaj List do Tytusa 1:9 i odszukaj jeszcze jedną cechę, jaką powinni posiadać biskupi. „Zdrowa nauka” to prawdziwa doktryna.
Z Listu do Tytusa 1:9 dowiadujemy się, że ważne jest, aby biskupi trzymali się słowa Bożego, żeby mogli używać prawdziwej doktryny, by zachęcać ludzi, aby żyli zgodnie z ewangelią i „dawać odpór tym, którzy się jej przeciwstawiają”. Tego rodzaju osoby negatywnie wypowiadają się lub zaprzeczają ideom (w tym przypadku, prawdziwości ewangelii). Mogą to być zarówno członkowie Kościoła, jak i osoby do niego nie należące.
Jedna z zasad, jakich możemy się nauczyć od Pawła o biskupach, brzmi: Kiedy trzymamy się słowa Bożego, jesteśmy w stanie używać prawdziwej doktryny, by zachęcać ludzi, aby żyli zgodnie z ewangelią Jezusa Chrystusa i odpierać tych, którzy się jej przeciwstawiają.
Rozważ, co Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział o mocy prawdziwej doktryny, która pomaga ludziom żyć zgodnie z ewangelią Jezusa Chrystusa:
Obraz
Prezydent Boyd K. Packer
„Prawdziwa doktryna — zrozumiana — zmienia postawy i postępowanie.
Studiowanie doktryn ewangelii poprawi postępowanie szybciej niż studiowanie postępowania. Nadmierne zainteresowanie niegodnym zachowaniem może do niego skłaniać. Właśnie dlatego tak bardzo podkreślamy wagę studiowania doktryn ewangelii” („Little Children”, Ensign, listopad 1986, str. 17).
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
Co możesz zrobić, żebyś był gotowy do nauczania prawdziwej doktryny, by zachęcić ludzi do życia zgodnego z ewangelią? (Zob. NiP 11:21).
Jakie przykłady z pism świętych opowiadają o osobie, która nauczała prawdziwej doktryny kogoś, kto wątpił lub sprzeciwiał się Kościołowi lub jego nauce? (Podaj przynajmniej jeden przykład osoby, która odpokutowała, kiedy nauczono ją prawdziwej doktryny).
Przypomnij sobie, w jakiej sytuacji uczenie się prawdziwej doktryny pomogło tobie lub komuś, kogo znasz, pełniej żyć ewangelią Jezusa Chrystusa.
Choć prawdziwa doktryna może pomóc nam zachęcać ludzi do życia zgodnego z ewangelią oraz z wiarą i świadectwem odpowiadać tym, którzy przeciwstawiają się Kościołowi, nie musi ona koniecznie sprawiać, że dana osoba przyjmie ewangelię Jezusa Chrystusa. Jako że wszyscy mamy wolną wolę, możemy podjąć decyzję, że przyjmiemy lub odrzucimy prawdziwą doktrynę.
W dzienniku do studiowania wykonaj następujące polecenia:
Wymień przynajmniej trzy fragmenty z pisma świętego do opanowania, które studiowałeś w tym roku, które mogą okazać się szczególnie przydatne w trakcie zachęcania ludzi do życia zgodnego z ewangelią. Wyjaśnij, w jakiej sytuacji może być przydatny każdy z fragmentów.
Wypisz przynajmniej trzy fragmenty z pisma świętego do opanowania, których można użyć, odpowiadając osobom, które przeciwstawiają się nauce lub praktykom Kościoła. Wyjaśnij, w jaki sposób każdy z tych fragmentów może pomóc nauczać prawdziwej doktryny tym, którzy jej zaprzeczają.
Staraj się opanować kluczowe fragmenty z pism świętych, żebyś był gotowy do nauczania ludzi prawdziwej doktryny.
Jak podaje List do Tytusa 1:10–16, Paweł nauczał Tytusa, iż święci na Krecie powinni polegać na prawdziwej doktrynie, gdyż jest wśród nich wielu zwodzicieli i fałszywych nauczycieli. Poradził Tytusowi, aby karcił fałszywych nauczycieli, aby porzucili swoje błędy i „ozdrowieli w wierze” (List do Tytusa 1:13). Paweł wyjaśnił również, że ludzie demonstrują bliskość do Boga poprzez swoje czyny.
Paweł radzi Tytusowi, żeby nauczał świętych na Krecie, aby żyli według prawdziwej doktryny
Przeczytaj List do Tytusa 2:1 i odszukaj, co jeszcze Apostoł Paweł nakazał Tytusowi zrobić z prawdziwą doktryną.
Przeczytaj List do Tytusa 2:3–5 i odszukaj rady Pawła, według których powinny żyć starsze kobiety i czego powinny uczyć młodsze kobiety. Następnie przeczytaj List do Tytusa 2:2, 6–8 i odszukaj rady Pawła, według których powinni żyć starsi i młodsi mężczyźni. W wersecie 2.trzeźwi oznacza spokojni lub poważni, a wstrzemięźliwi znaczy opanowani. W wersecie 7. słowo niesfałszowane oznacza godne szacunku i dystyngowane. Zwrot „we wszystkim stawiaj siebie za wzór dobrego zachowania” w Liście do Tytusa 2:7 oznacza bycie dobrym przykładem życia zgodnego z ewangelią. Możesz zaznaczyć lub zanotować rady Pawła, które mają zastosowanie w twoim życiu.
Jedna z prawd, jakich możemy się nauczyć z rad Pawła skierowanych do Tytusa, brzmi: Naśladowcy Jezusa Chrystusa mają być dobrymi przykładami dla innych ludzi.
Pomyśl o starszym członku twojego okręgu lub gminy, który jest dobrym przykładem życia według ewangelii i oddania jej. W dzienniku do studiowania wyjaśnij, w jaki sposób pomógł ci przykład tej osoby.
Wybierz jedno z zachowań wypisanych w Liście do Tytusa 2:2–8 i postaw sobie cel, że wprowadzisz je w życie, żebyś swoim dobrym przykładem mógł błogosławić innych ludzi.
List do Tytusa 2:9–10 podaje, że Paweł radził mu, żeby uczył członków Kościoła, którzy byli zatrudnieni jako słudzy, by byli uczciwi i zgodni w stosunkach ze swoimi panami. Poprzez swoją uczciwość i zgodność, członkowie ci mieli oddawać cześć Panu i być dobrym przykładem dla swoich pracodawców.
Przeczytaj List do Tytusa 2:11–15 i odszukaj, co ewangelia czyni dla świętych i co Chrystus uczynił dla nas wszystkich. Możesz zaznaczyć, czego ludzie wyczekują dzięki ewangelii. Joseph Smith Translation, Titus 2:11 [Tłumaczenie Józefa Smitha, List do Tytusa 2:11] brzmi: „Albowiem objawiła się łaska Boża, która przynosi zbawienie wszystkim ludziom” (Titus 2:11, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).
Na podstawie nauk Pawła zawartych w Liście do Tytusa 2:14 uczymy się, że Jezus Chrystus dał za nas Siebie samego, żeby nas odkupić i oczyścić. Zwrot „wykupić [lud]” (werset 14.) odnosi się do umiłowanego ludu Pana, który On wykupił, czyli odkupił (zob. I List Piotra 1:18–19; 2:9) i który zawiera przymierze, że będzie przestrzegał Jego przykazań (zob. II Ks. Mojżeszowa 19:5–6).
Paweł mówi Tytusowi, co święci na Krecie muszą uczynić po chrzcie
Jak podaje List do Tytusa 3:1–2, Paweł poradził Tytusowi, żeby nauczał świętych na Krecie, by przestrzegali prawa kraju i dawali dobry przykład poprzez łagodność i nieobmawianie bliźnich. Przeczytaj List do Tytusa 3:3–8 i odszukaj, co Paweł powiedział o tym, w jaki sposób ewangelia Jezusa Chrystusa zmieniła jego, członków Kościoła na Krecie i wszystkich świętych.
Zwróć uwagę na to, w jaki sposób, według Listu do Tytusa 3:3, Paweł opisał siebie i innych członków Kościoła zanim poznali ewangelię Jezusa Chrystusa. W Liście do Tytusa 3:4–6 możesz zanotować, co dokonało w ludziach przemiany. Zwrot „kąpiel odrodzenia” w Liście do Tytusa 3:5 oznacza chrzest.
Zastanów się, jakich zmian doświadczyłeś w sobie dzięki ewangelii Jezusa Chrystusa.
W Liście do Tytusa 3:8 zwróć uwagę na to, że Paweł poradził świętym, żeby „starali się celować w dobrych uczynkach”. W dzienniku do studiowania zapisz dobre uczynki, których dokonujesz i napisz, że będziesz nadaj je czynić, żeby demonstrować swoją wiarę w Boga.
Jak podaje List do Tytusa 3:9–15, Paweł poradził świętym, żeby unikali sporów, czyli kłótni, z niewierzącymi. Powiedział także Tytusowi, że wyśle innych przywódców z wizytą na Kretę.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: List do Tytusa i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: