« ជ្រើសរើសដើម្បីមានគំនិតខាងវិញ្ញាណ » លីអាហូណា ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០២២ ។
ជ្រើសរើសដើម្បីមានគំនិតខាងវិញ្ញាណ
ការរក្សានូវការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់យើងឲ្យនៅលើផ្លូវនៃដំណឹងល្អ គឺដូចជាការជិះកង់អ៊ីចឹង—ទាំងពីរគឺទាមទារឲ្យមានការខិតខំប្រឹងប្រែងដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ។
ការប្រឈមមុខទៅនឹងការផ្លាស់ប្តូរ និងការដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើក្នុងគ្រាមានបញ្ហា គឺជាពរជ័យដ៏អស្ចារ្យមួយនៃការធ្វើជាសមាជិកដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់នៃសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាឯកសិទ្ធិក្នុងការទទួលបានការណែនាំ និងការបំផុសគំនិតជាបន្តបន្ទាប់ នៅពេលយើងរក្សានូវភាពស្មោះត្រង់ ។
ជីវិត ភាពសុខសាន្ត ការណែនាំ និងការការពារ
សាវកប៉ុបានមានប្រសាសន៍ថា « ឯគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ នោះទើបជាជីវិត និងសេចក្តីសុខសាន្តវិញ » ( រ៉ូម ៨:៦; សូមមើលផងដែរ ខទី ៥ ) ។
ការជ្រើសរើសដើម្បីមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ តាមរយៈការរស់នៅឲ្យមានភាពស័ក្តិសមនឹងការបញ្ចុះបញ្ចូលដ៏ទន់ភ្លន់របស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នឹងផ្ដល់ការណែនាំដល់បងប្អូននៅក្នុងការសម្រេចចិត្ត និងការការពារពីគ្រោះថ្នាក់ទាំងខាងរូបកាយ និងខាងវិញ្ញាណ ។ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បងប្អូនអាចទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់បងប្អូន និងដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សដែលបងប្អូនស្រឡាញ់ និងបម្រើ ។ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់ទ្រង់ទៅកាន់ព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូនផ្តល់ភាពជាក់លាក់ជាងការប្រាស្រ័យទាក់ទងណាៗទាំងអស់ ដែលបងប្អូនអាចទទួលបានតាមរយៈអារម្មណ៍ពីធម្មជាតិរបស់បងប្អូនទៅទៀត ។
តើយើងអាចរស់នៅដោយមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ ហើយមានការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកាន់តែសន្ធឹកសន្ធាប់ឡើងដោយរបៀបណា ?
១. ចូរធ្វើតាមព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង ។
នៅពេលយើងស្របទៅតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ នោះយើងមានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ជាដៃគូរបស់យើង ។ នៅពេលយើងដាក់ការសម្របតាមព្រះទៅជាអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះយើងចូលទៅជិតទ្រង់ និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលទ្រង់បានចាត់មក » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:២៤ ) ។
២. ចូរស្រឡាញ់ព្រះ ។
ការស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងការបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់តាមរយៈការអធិស្ឋាននឹងបន្ដឲ្យយើងចងចាំទ្រង់នៅក្នុងគំនិត និងដួងចិត្តរបស់យើង ។
ជាមួយទីបន្ទាល់របស់សាវកយ៉ូហានអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះយើង ហើយជាសាក្សីផ្ទាល់នៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះលោកបានបដិសេធនូវជំនឿខុសឆ្គងដែលថា សេចក្តីសង្គ្រោះអាចសម្រេចបានតាមមធ្យោបាយផ្សេង ក្រៅពីការមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ យ៉ូហានបានអញ្ជើញអ្នកអានរបស់លោកឲ្យដកបទពិសោធន៍នូវសេចក្តីអំណរដែលកើតមកពីការស្របតាមព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ( សូមមើល យ៉ូហាន ទី១ ១:៣ ) ។ លោកបានបន្ថែមទៀត ៖
« កុំឲ្យស្រឡាញ់លោកីយ៍ ឬរបស់អ្វីដែលនៅក្នុងលោកីយ៍នេះឲ្យសោះ ។ បើអ្នកណាស្រឡាញ់លោកីយ៍ អ្នកនោះគ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតានៅក្នុងខ្លួនឡើយ ។ …
ឯលោកីយ៍នេះ និងសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់វានោះកំពុងកន្លងទៅ តែអ្នកណាដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះ នោះនឹងនៅជាប់អស់កល្បជានិច្ចវិញ » ( យ៉ូហាន ទី១ ២:១៥, ១៧ ) ។
នៅក្នុងជីវិតនេះ យើងអាចមានអារម្មណ៍ពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះតាមរយៈភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ។ នៅពេលយើងធ្វើតាមព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់យើង ហើយខិតខំព្យាយាមដើម្បីនៅលើផ្លូវដែលនាំយើងទៅរកទ្រង់ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចដឹកនាំយើងបាន ។១
៣. ចូរចងចាំនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើសម្រាប់យើង ។
ការសន្យាដែលមាននៅក្នុងការអធិស្ឋានពិធីសាក្រាម៉ង់ទាំងពីរគឺ « ពួកគេ [ ដែលទទួលទាន ] អាច…មានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងពួកគេ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៧៧, ៧៩ ) ។ យើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់រៀងរាល់សប្ដាហ៍ ពីព្រោះយើងចង់រក្សា និងបីបាច់ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់យើង ។
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ទីប្រឹក្សាទីមួយក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានបង្រៀនថា ៖ « កាលយើងនៅកាន់តែឆ្ងាយពីភាពខាងលោកិយ នោះយើងមានអារម្មណ៍កាន់តែជិតស្និទ្ធទៅនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយកាន់តែអាចដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់បាន ។ យើងហៅការណ៍នោះថាគុណភាពនៃជីវិត ខាងវិញ្ញាណ » ។ ប្រធាន អូក បានបន្ថែមទៀតថា « របៀបដែលយើង បកស្រាយ បទពិសោធន៍របស់យើងក៏ជាមុខងារនៃកម្រិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើងផងដែរ ។ … យើងដែលជាអ្នកមានសក្ខីភាពទៅលើដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគួរបកស្រាយបទពិសោធន៍របស់យើងនៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃចំណេះដឹងរបស់យើងអំពីគោលបំណងនៃជីវិត បេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង និងជោគវាសនាដ៏នៅអស់កល្បរបស់បុត្រាបុត្រីទាំងអស់នៃព្រះ » ។២
៤. ចូរចេះស្គាល់រឿងខាងវិញ្ញាណ ។
ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា ជីវភាពខាងវិញ្ញាណគឺជាពរជ័យមួយនៃការខិតខំព្យាយាមដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងផ្នែករបស់យើង ។ នៅពេលយើងព្យាយាមរៀនសូត្រ និងធ្វើតាមការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ នោះយើងអាចបែងចែកបានយ៉ាងងាយស្រួលរវាងអ្វីដែលមកពីព្រះ និងអ្វីដែលជារបស់លោកិយ ។
អែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក នៃកូរ៉ុមពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ថា « ដូចជាការខិតខំដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនដដែលៗគឺជាតម្រូវការដើម្បីមានសមត្ថភាពរូបកាយ ឬខាងផ្លូវចិត្តដែរ នោះគឺជារឿងដូចគ្នាទៅនឹងរឿងខាងវិញ្ញាណផងដែរ » ។៣
អភិវឌ្ឍជីវភាពខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន
ដោយសារតែការមើលឃើញទុកជាមុនរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសាសនាចក្រ នោះយើងមានឧបករណ៍ល្អៗជាច្រើនដើម្បីជួយដល់យើងនៅក្នុងការពង្រឹងជីវភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ សូមគិតអំពីការអភិវឌ្ឍន៍នៃកម្មវិធីបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យអានុភាពនៃព្រះគម្ពីរ និងការសិក្សាដំណឹងល្អមាននៅក្នុងហោប៉ៅរបស់បងប្អូនគ្រប់ពេលវេលា ។ សូមគិតអំពីការផ្លាស់ប្តូរទាក់ទងទៅនឹងការងារបម្រើដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យា នៅពេលយើងឈោងទៅជួយដល់អ្នកដទៃទៀត ។ សូមពិចារណាអំពីការផ្តោតលើគេហដ្ឋានដែលមានការគាំទ្រពីសាសនាចក្រដើម្បីរៀនសូត្រ និងកម្មវិធីសិក្សា ចូរមកតាមខ្ញុំ ដែលអាចលើកកម្ពស់ជីវភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើងនៅគ្រប់ទីកន្លែងដែលយើងរស់នៅ ។
យើងមិនចាំបាច់ត្រូវនៅដាច់ដោយឡែកខាងវិញ្ញាណជាមួយនឹងធនធានដែលមានទាំងអស់នេះទេ ! យើងអាចធ្វើការរួមគ្នាបាន ដោយជ្រើសរើសយកគ្រប់ឱកាសដើម្បីមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ ដោយលើកទឹកចិត្តដល់ជីវិត និងសន្តិភាព និងការមានមនសិការធ្វើឲ្យជីវភាពខាងវិញ្ញាណជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ បទគម្ពីរបង្រៀនថា « ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណនោះគឺសេចក្តីស្រឡាញ់ អំណរអរ មេត្រីភាព អត់ធ្មត់ សុភាព សប្បុរស ស្មោះត្រង់ ស្លូតបូត [ និង ] ដឹងខ្នាត » ( កាឡាទី ៥:២២–២៣ ) ។
បង្កើត និងរក្សាគោលដៅខាងវិញ្ញាណ
បុគ្គលដែលមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណព្យាយាមពង្រឹងស្មារតីរបស់គាត់ ឬនាង ហើយនៅពេលកំណត់គោលដៅ បុគ្គលនោះសួរថា « តើគោលដៅរបស់ខ្ញុំផ្តល់ការយកចិត្តទុកដាក់គ្រប់គ្រាន់ចំពោះសេចក្តីត្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំដែរឬទេ ? »
បុគ្គលដែលមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណព្យាយាមដឹងពីរបៀបដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណ ហើយបន្ទាប់មកធ្វើតាមការបំផុសគំនិតទាំងនោះ ។ ហេតុដូច្នោះហើយ ការដាក់គោលដៅសម្រាប់ការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណគឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ ។
អែននី ចៅស្រីរបស់យើងអាយុប្រាំឆ្នាំ បានដាក់គោលដៅមួយដើម្បីរៀនជិះកង់ ។ នាងបានរៀនជិះកង់ ហើយចេះជិះកង់យ៉ាងឆាប់រហ័ស ឃើញដូចនោះឪពុកម្តាយរបស់នាងបាននាំនាងទៅជិះកង់ជាលក្ខណៈគ្រួសារមួយ ។
នៅពេលពួកគេកំពុងជិះកង់ ម្តាយរបស់ អែននី បានសម្តែងការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះការដែល អែននី អាចជិះកង់ឡើងទួល និងឆ្លងស្ពានបានយ៉ាងល្អ ។ អែននី បានចែកចាយអាថ៌កំបាំងនៃភាពជោគជ័យរបស់នាងថា « ម៉ាក់ កូនគ្រាន់តែទប់ខ្លួន ហើយចេះតែបន្តធាក់ឈ្នាន់ទៅមុខប៉ុណ្ណោះ » ។
យើងត្រូវតែធ្វើដូចគ្នានេះដែរ ។ តាមរយៈការបន្តធាក់ឈ្នាន់ទៅមុខ ទើបធ្វើឲ្យយើងរក្សាលំនឹងរបស់យើងបាន ។ សកម្មភាពសាមញ្ញៗប្រចាំថ្ងៃនៃការអធិស្ឋាន ការសិក្សាបទគម្ពីរ និងការធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្យាការី រក្សាជីវភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើងឲ្យឆ្ពោះទៅមុខ ទោះបីជាមានភ្នំ ជំងឺរាតត្បាតសាកល និងការផ្លាស់ប្តូរនៃជីវិតយ៉ាងណាក៏ដោយ ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « នៅពេលបំណងប្រាថ្នាដ៏ធំបំផុតរបស់បងប្អូនគឺទុកឲ្យព្រះឈ្នះ ដើម្បីធ្វើជាផ្នែកមួយនៃអ៊ីស្រាអែល នោះការសម្រេចចិត្តជាច្រើននឹងកាន់តែងាយស្រួល ។ បញ្ហាជាច្រើននឹងក្លាយជាគ្មានបញ្ហា ! … បងប្អូនដឹងអ្វីដែលបងប្អូនចង់សម្រេចបាន ។ បងប្អូនដឹងថាបងប្អូនចង់ក្លាយជាមនុស្សបែបណា » ។៤
នៅពេលដែលបងប្អូនផ្តោតទៅលើអ្វីដែលសំខាន់ នោះបងប្អូននឹងមើលឃើញថាដំណើរការនៃការពង្រឹងជីវភាពខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន និងការក្លាយជាមនុស្សមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ អាចជាការងាយស្រួល ទោះបីជាវាទាមទារឲ្យមានការខិតខំប្រឹងប្រែង និងការឧស្សាហ៍ព្យាយាមក៏ដោយ ។ ដូច្នេះហើយ សូមទប់លំនឹង ហើយបន្តធាក់ទៅមុខទៀត !
ចិញ្ចឹមបីបាច់លីអាហូណាខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន
បងប្អូនត្រូវបានរុញ ចាក់ និងអូសទាញទៅគ្រប់ទិសដៅទាំងអស់ដោយសារសំឡេងជាច្រើននៅលើពិភពលោកនេះ ដែលជួនកាលបងប្អូនអាចមានអារម្មណ៍ស្ទាក់ស្ទើរពីទិសដៅណាមួយដែលត្រូវទៅ ។ សូមចាំថា លីអាហូណាខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូនធ្វើការល្អបំផុត នៅពេលដែលបងប្អូនចេះបែងចែកសំឡេងនៃព្រះវិញ្ញាណចេញពីសំឡេងនៃលោកិយ ។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺស្ងប់ស្ងាត់ ច្បាស់លាស់ និងលួងលោម ។ ទ្រង់ផ្តល់ការណែនាំច្បាស់លាស់ដើម្បីផ្តល់ឲ្យបងប្អូននូវសេចក្តីសុខសាន្ត និងសេចក្តីសង្ឃឹម ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធធ្វើការនៅក្នុងសាមគ្គីភាពដ៏ល្អឥតខ្ចោះជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយបំពេញតួនាទីជាច្រើនដើម្បីជួយបងប្អូនឲ្យរស់នៅដោយសុចរិត និងទទួលពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ។
ប្រធាន ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « ប្រភពដ៏ខ្ពស់នៃព្រះចេស្តាខាងវិញ្ញាណគឺព្រះជាបិតារបស់យើង ។ អ្នកនាំសារនៃព្រះចេស្តានេះគឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ព្រះចេស្ដាដែលជាថាមពលនេះខុសពីថាមពលអគ្គិសនី ។ ឧបករណ៍អគ្គីសនីមួយ ប្រើប្រាស់ ថាមពល ។ ការប្រើប្រាស់ព្រះចេស្ដាខាងវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ បំពេញ ដល់ថាមពលរបស់យើង ។ នៅពេលដែលថាមពលអគ្គីសនីអាចប្រើសម្រាប់វាស់វែងតែ រយៈពេល ប៉ុណ្ណោះ នោះព្រះចេស្ដាខាងវិញ្ញាណអាចប្រើសម្រាប់ពេលនេះ និងនៅដ៏ អស់កល្បជានិច្ច បាន ! »៥
ដើម្បីក្លាយជាមនុស្សមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ សូមទប់លំនឹង បន្តធាក់ឈ្នាន់ទៅមុខ ហើយដាក់គោលដៅខាងវិញ្ញាណ ។ សូមប្រើនូវធនធានទាំងឡាយដែលមានសម្រាប់បងប្អូនដើម្បីពង្រឹងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការធ្វើជាមនុស្សមានគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ គឺពិតជាជីវិត និងសេចក្តីសុខសាន្តមែន ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៩:៣៩ ) ថាគុណភាពនៃជីវិតរបស់យើងនឹងប្រសើរឡើង នៅពេលយើងស្របទៅតាមព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ហើយថាព្រះស្រឡាញ់យើង ហើយគិតអំពីយើង និងតម្រូវការរបស់យើង ។
ដកស្រង់ចេញមកពីសុន្ទរកថាការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន « To Be Spiritually Minded Is Life and Peace » ដែលបានថ្លែងនៅសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់ នៅថ្ងៃទី ៩ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២១ ។ សម្រាប់សុន្ទរកថាទាំងមូល សូមចូលទៅគេហទំព័រ speeches.byu.edu ។