« យើងអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការរាប់អាន » លីអាហូណា ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០២២ ។
គោលការណ៍ទាំងឡាយនៃការងារបម្រើ
យើងអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការរាប់អាន
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដកពិសោធន៍ការបដិសេធ ហើយបង្រៀនយើងពីរបៀបដើម្បីឈោងទៅជួយ ។
សាសហ្សា គឺជាយុវនារីនៅលីវម្នាក់នៅក្នុងវួដគ្រួសារមួយដែលពុំតែងតែងាយស្រួលនោះទេ ។ នាងមានអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយ និងពេញចិត្ត ប៉ុន្តែមានអារម្មណ៍ខុសប្លែកគេជាញឹកញាប់—ហើយទទួលការចាប់អារម្មណ៍បន្តិចបន្ដួច—ពីចំណោមសមាជិកក្នុងវួដផ្សេងទៀត ។ ដូចពួកយើងភាគច្រើនដែរ នាងចង់បានការទទួលយក និងការមានចំណែក ។
ថូម៉ាស គឺជាបុរសចំណាស់ម្នាក់នៅក្នុងវួដ ដែលត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យធ្វើជាបងប្រុសផ្ដល់ការងារបម្រើរបស់នាង ហើយថ្ងៃមួយគាត់បានមកលេង សាសហ្សា ជាមួយភរិយារបស់គាត់ដើម្បីស្គាល់នាង ។ ការជួបនោះហាក់ដូចជាចម្លែកក្នុងចិត្តបន្តិច នៅពេលដែលការសន្ទនាបានប្រែជាទៅជានិយាយដល់រឿងនាងនៅលីវទៅវិញ ។ ប៉ុន្តែនៅពេលពួកគេនិយាយគ្នា សាសហ្សា អាចដឹងបានថា ថូម៉ាស និងភរិយារបស់គាត់កំពុងព្យាយាមដើម្បីយល់ពីស្ថានភាពរបស់នាង និងពីរបៀបដែលពួកគេអាចជួយបាន ។
នៅពេលមួយ ថូម៉ាសបាននិយាយថា « ខ្ញុំឃើញថាទីធ្លាផ្ទះរបស់ប្អូនដូចជាត្រូវការការថែទាំបន្ដិច ។ ខ្ញុំចង់ជួយប្អូនក្នុងការងារនោះ » ។
អាជីពរបស់ សាសហ្សា ធ្វើឲ្យនាងមានភាពមមាញឹកខ្លាំង ដែលការថែទាំទីធ្លាផ្ទះមិនមែនជាអាទិភាពចម្បងរបស់នាងឡើយ ។ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀត នាងមិនចូលចិត្តធ្វើវាទេ ។ នាងដឹងពី របៀប ធ្វើស្មៅ ហើយនាងដឹងថានាង អាច ធ្វើវាបាន ។ ប៉ុន្តែនោះពុំផ្លាស់ប្ដូរការពិតដែលថា នាងមិនចូលចិត្តធ្វើការងារនេះនោះទេ ។
មានពេលមួយសំណួររបស់គាត់ហាក់ដូចជាបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់អារម្មណ៍របស់នាង ។ ប៉ុន្តែថូម៉ាសបានលើកឡើងថា គាត់ធ្លាប់ជាយោធា ហើយបានយល់ពីអ្វីដែលស្តី្រម្នាក់ត្រូវធ្វើជាញឹកញាប់ នៅពេលស្វាមីរបស់នាងមិននៅជិត ។ នាងបានដឹងថា ថូម៉ាសគ្រាន់តែចង់រកវិធីដើម្បីពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់ពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ ។ ថូម៉ាស បានព្យាយាមដាក់បញ្ចូលបទពិសោធន៍របស់គាត់ ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍របស់នាង ហើយស្វែងរកចំណុចស្រដៀងគ្នា ។
ផ្នែកទាំងសងខាងនៃទំនាក់ទំនាក់ការងារបម្រើនេះ ដែលត្រូវរៀនស្រឡាញ់ និងទទួលយកគ្នាពីអ្វីដែលពួកគេមាន ហើយនិងទំនាក់ទំនងពិតដ៏ស្និទ្ធស្នាលមួយចាប់ផ្ដើមកើតឡើង ។
ហើយស្មៅរបស់ សាសហ្សា មើលទៅកាន់តែល្អឡើង ។
គំរូដ៏ឥតខ្ចោះនៃការរាប់អាន
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ អេសាយបានព្យាករថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងញាណដឹងយ៉ាងច្បាស់ពីភាពខុសប្លែកគ្នាពីមនុស្សដទៃ ។ ទ្រង់បានដកពិសោធន៍ពេលគ្មានគេរាប់អាន និងត្រូវគេធ្វើបាប ។ « ទ្រង់ត្រូវគេមើលងាយ ហើយត្រូវមនុស្សបោះបង់ចោល ទ្រង់ជាមនុស្សទូទុក្ខ ហើយក៏ធ្លាប់ស្គាល់ពីសេចក្ដីឈឺចាប់ » ( អេសាយ ៥៣:៣ ) ។ តាមរយៈសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ទ្រង់ជ្រាបពីអារម្មណ៍របស់យើង ហើយជ្រាបពីរបៀបដើម្បីជួយសង្រ្គោះយើង ( សូមមើល អាលម៉ា ៧:១២ ) ។ ទ្រង់គឺជាគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះពីរបៀបដែលយើងអាចឈោងទៅជួយដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដើម្បីរាប់អានមនុស្សដទៃបាន ទោះបីជាពួកគេមានកាលៈទេសៈ និងអាការយ៉ាងណាក៏ដោយ ។
គោលការណ៍ដែលត្រូវពិចារណា
ពេលដែលបងប្អូនរកវិធីដើម្បីជួយអ្នកដទៃទៀតឲ្យមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមានចំណែក សូមពិចារណានូវគោលការណ៏ទាំងនេះដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀន និងរស់នៅ ៖
-
សូមមានចិត្តចង់ជួបជាមួយនឹងមនុស្សដទៃទៀតដែលបងប្អូនមិនធ្លាប់ស្គាល់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ៥:៤៣–៤៨ ) ។
-
សូមកុំខ្លាចក្នុងការសេពគប់ជាមួយអស់អ្នកដែលអាចរស់នៅ ឬជឿខុសគ្នាពីបងប្អូនឡើយ ប្រសិនបើវាមិនប៉ះពាល់ដល់ការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទេនោះ ( សូមមើល ម៉ាកុស ២:១៤–១៧; លូកា ៧:៣៨–៥០ ) ។
-
គ្រប់គ្នាគួរមានអារម្មណ៍ថាយើងស្វាគមន៍ពួកគេនៅព្រះវិហារ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១៨:២២–៣២ ) ។ ការនៅត្រង់កន្លែងដែលពួកគេអាចរៀនពីដំណឹងល្អរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់អាចផ្លាស់ប្ដូរមនុស្សម្នាក់បាន ។
-
ព្រះអង្គសង្គ្រោះជ្រាបពីអ្វីដែលយើងត្រូវការ ដោយសារទ្រង់ជ្រាបពីអារម្មណ៍របស់យើង ( សូមមើល អាលម៉ា ៧:១១–១២ ) ។ យើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមរយៈការស្វែងយល់នូវបទពិសោធន៍របស់មនុស្សដទៃ និងការដាក់ខ្លួនរបស់យើងទៅក្នុងស្ថានភាពរបស់ពួកគេ ។
-
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចំណាយពេលវេលាដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងសេចក្ដីត្រូវការរបស់មនុស្សដែលនៅជុំវិញទ្រង់ ។ ទ្រង់បានឈប់ដើម្បីមើលថែមនុស្សដទៃ សូម្បីតែនៅពេលទ្រង់មានផែនការត្រូវទៅកន្លែងផ្សេងទៀតក៏ដោយ ( សូមមើល ម៉ាកុស ៥:២២–៤៣ ) ។
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ?
សូមកុំឲ្យភាពខុសគ្នារារាំងបងប្អូនពីការស្គាល់អ្នកទាំងនោះដែលបងប្អូនផ្ដល់ការងារបម្រើឡើយ ។ ទោះបីជាយើងមានភាពខុសគ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏វាមានរឿងដូចគ្នាដើម្បីស្វែងយល់ដែរ ។