Putla ang Pisi!
Gerald G. Hodson, Utah, USA
Usa ka Sabado sa buntag sa 12 pa ang akong edad, si Papa miingon kanako sa pagpaandar sa tractor aron among madala ang mga kumpay ngadto sa pipila ka gigutom nga mga kabayo. Kadto bugnaw gyud kaayo nga ang makina moandar lang og kadiyot sa wala pa mapawong ang bateriya. Sa dihang akong gipahibalo ang akong amahan, siya miingon kanako sa pagbutang og montura kang Blue ug sa paghigut sa among balsa ngadto sa montura aron kami makabira og pipila ka bugkos sa kumpay ngadto sa mga kabayo aron makakaon sila para makasugakod hangtud nga among tractor moandar na.
Si Blue, ang kaliwat sa tulin nga laking kabayo nga gigamit sa pagpasanay, anaa sa iyang labing nindot nga kinabuhi. Siya usa ka nindot, kusgan nga hayop. Ako nakahinumdom kon giunsa niya sa paglukso-lukso nianang buntaga nga nangita og maayo nga biyahe.
Kami mibutang og duha ka tag 90-ka libra (41-kg) nga mga bugkos sa kumpay diha sa balsa, gihigut ni Papa si Blue, ug kami nanlakaw na. Ako naglakaw luyo sa balsa aron sa pagbalanse niini. Sa wala madugay kami miabut sa kalsada nga modala kanamo ngadto sa sibsiban sa tingtugnaw.
Maayo ra ang tanan hangtud kami miabut sa mga ikatulong bahin sa dalan. Ang snow nag-anam-anam og kalawum, ug akong nakita nga kini naghinay-hinay og pundok atubangan sa balsa. Samtang ang higot nagkahugot sa dughan ni Blue, kini mipugong sa iyang pagginhawa. Sa kalit lang siya nagwala.
Si Blue mituyok mga duha o tulo ka higayon, naningkamot sa paghupay sa sakit sa iyang dughan. Si Papa nagdali-dali sa pagtang-tang apan nalabyog ngadto sa kilid sa kabayo sa paghimo niya niini. Ang hitabo mas nagkalisud, si Blue wala na makatarung og barug sa ice ubos sa snow, natakilid siya, natumong gyud nga si papa iyang napiit.
Sa dihang si Papa hapit na mawad-i sa panimuot, iya kong gisinggitan sa pagdagan ug sa pagpangayo og tabang sa dapit ni Tiyo Carl. Kana nagpasabut nga ako kinahanglang mokamang ngadto sa duha ka mga koral ug modagan tabok ngadto sa lapad kaayong sibsiban sa dili pa makadawat og tabang.
Sa dihang modagan na unta ko, ako nakadungog og usa ka tingog nagsulti kanako, “Ayaw og dagan. Putla ang Pisi!”
Ako dali-dali dayong misunod, mibira sa akong kutsilyo nga pang Boy Scout gikan sa akong bulsa. Akong giputol ang gihigut nga pisi sa wala madugay dihang, kalit lang, si Blue mihunat sa iyang tiil ug midagan. Ang pisi nabugto, ug ang akong amahan nakagawas sa pagkalambod niini kaysa posibleng mabitad ngadto sa iyang kamatayon. Ako midagan ngadto sa iyang kilid.
Si Papa naulian sa panimuot, mibarug, ug misiguro kanako nga siya maayo ra. Kami dayon nangita kang Blue, mitang-tang sa snow sa atubangan sa balsa, mihigut pagbalik sa pisi, ug nagpadayon ngadto sa sibsiban sa kabayo. Among gipakaon ang mga kabayo ug miuli sa balay.
Sa kasagaran ako mosunod sa akong amahan sa walay pagpangutana, ug andam na ako nga modagan og mga 10 minutos ngadto sa balay sa akong tiyo aron mangayo og tabang. Apan ang iyang tabang mahimong maulahi na kaayo. Niadtong adlawa, bisan pa, ang tingog sa Espiritu miabut sa sakto gyud nga oras.