Οι ανάγκες εμπρός μας
Μερικές από τις πιο σημαντικές ανάγκες που μπορούμε να καλύψουμε είναι μέσα στις οικογένειές μας, ανάμεσα στους φίλους μας, στους τομείς μας και στις κοινότητές μας.
Τις τελευταίες ημέρες έχουμε δει έναν μεγάλο αριθμό φυσικών καταστροφών στο Μεξικό, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ασία, την Καραϊβική και την Αφρική. Έχει βγάλει προς τα έξω το καλύτερο στους ανθρώπους, καθώς χιλιάδες έχουν κάνει κάτι για να βοηθήσουν όσους βρίσκονται σε κίνδυνο ή έχουν ανάγκη και που έχουν υποστεί απώλειες. Ήμουν ενθουσιασμένη που είδα νέες γυναίκες στο Τέξας και τη Φλόριντα, οι οποίες, μαζί με πολλούς άλλους, έχουν φορέσει τα κίτρινα μπλουζάκια του Χείρες Βοηθείας και βοηθούν να καθαριστούν τα σπίτια από τα συντρίμμια μετά τους πρόσφατους τυφώνες. Πολλές χιλιάδες περισσότεροι θα πήγαιναν ευχαρίστως εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη, αν δεν ήταν θέμα αποστάσεως. Αντ’ αυτού, έχετε προσφέρει γενναιόδωρες δωρεές για να ανακουφίσετε τον πόνο. Η γενναιοδωρία και η συμπόνια σας είναι εμπνευσμένες και σαν του Χριστού.
Σήμερα θέλω να αναφέρω μια μορφή υπηρέτησης που θεωρώ ότι είναι σημαντική για όλους -- άσχετα από το πού βρισκόμαστε. Για όσους από εμάς έχουμε παρακολουθήσει ειδήσεις για τα τελευταία γεγονότα και έχουμε νιώσει ανίκανοι να ξέρουμε τι να κάνουμε, η απάντηση μπορεί βασικά να βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας.
Ο Σωτήρας δίδαξε: «Όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου, αυτός θα τη σώσει»1. Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον είπε γι’ αυτή τη γραφή: «Πιστεύω ότι ο Σωτήρας μάς λέει ότι αν δεν χαθούμε στην υπηρέτηση των άλλων, υπάρχει λίγος σκοπός στη ζωή μας. Όσοι ζουν μόνον για τον εαυτόν τους, τελικώς μειώνονται πνευματικώς και μεταφορικώς χάνουν τη ζωή τους, ενώ όσοι χάνονται στην υπηρέτηση των άλλων, αναπτύσσονται πνευματικώς και ανθίζουν -- και στην ουσία σώζουν τη ζωή τους»2.
Ζούμε σε μια κουλτούρα όπου όλο και περισσότερο επικεντρωνόμαστε στη μικρή οθόνη στα χέρια μας παρά στους ανθρώπους γύρω μας. Έχουμε υποκαταστήσει με τα μηνύματα κειμένου το να κοιτάζουμε κάποιον πραγματικά στα μάτια και να χαμογελάμε ή ακόμα και πιο σπάνια να έχουμε μια συνομιλία πρόσωπο με πρόσωπο. Συχνά μας απασχολεί περισσότερο το πόσοι άνθρωποι μας ακολουθούν ή μας κάνουν «μου αρέσει», παρά να αγκαλιάσουμε έναν φίλο και να δείξουμε αγάπη, ανησυχία και πραγματικό ενδιαφέρον. Όσο συναρπαστική μπορεί να είναι η σύγχρονη τεχνολογία για τη διάδοση του μηνύματος του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού και μας βοηθά να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με οικογένεια και φίλους, αν δεν είμαστε προσεκτικοί στο πώς χρησιμοποιούμε τις προσωπικές μας συσκευές, μπορεί κι εμείς να αρχίσουμε να επικεντρωνόμαστε μόνο στον εαυτό μας και να ξεχάσουμε ότι η ουσία του να ζούμε το Ευαγγέλιο είναι η υπηρέτηση.
Έχω τρομερή αγάπη και πίστη σε εκείνους από εσάς που βρίσκεστε στην εφηβεία και στα νεαρά ενήλικα χρόνια. Έχω δει και νιώσει τις επιθυμίες σας να υπηρετήσετε και να κάνετε τη διαφορά στον κόσμο. Πιστεύω ότι τα περισσότερα μέλη σκέφτονται την υπηρέτηση σαν ένα κεντρικό κομμάτι των διαθηκών και της ιδιότητός τους του μαθητού. Αλλά επίσης πιστεύω ότι μερικές φορές είναι εύκολο να χάσουμε κάποιες από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες να υπηρετήσουμε άλλους επειδή έχει αποσπαστεί η προσοχή μας ή επειδή αναζητούμε φιλόδοξους τρόπους για να αλλάξουμε τον κόσμο και δεν βλέπουμε ότι μερικές από τις πιο σημαντικές ανάγκες που μπορούμε να καλύψουμε είναι μέσα στην οικογένειά μας, ανάμεσα στους φίλους μας, στους τομείς μας και στις κοινότητές μας. Συγκινούμαστε όταν βλέπουμε τις δυστυχίες και τις μεγάλες ανάγκες εκείνων μακριά από μας, αλλά ίσως αποτυγχάνουμε να δούμε ότι υπάρχει ένα άτομο που χρειάζεται τη φιλία μας και κάθεται ακριβώς δίπλα μας στην τάξη.
Η αδελφή Λίντα Μπέρτον είπε την ιστορία μιας προέδρου Ανακουφιστικής Εταιρείας πασσάλου η οποία, συνεργαζόμενη με άλλους, συγκέντρωσε παπλώματα για ανθρώπους που είχαν ανάγκη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. «Αυτή και η κόρη της οδήγησαν ένα φορτηγό γεμάτο με αυτά τα παπλώματα από το Λονδίνο στο Κόσοβο. Στον δρόμο της επιστροφής έλαβε μία ξεκάθαρη πνευματική εντύπωση η οποία την επηρέασε βαθιά. Η εντύπωση ήταν η εξής: “Αυτό που έχεις κάνει είναι πολύ καλό. Πήγαινε σπίτι τώρα, πέρασε απέναντι τον δρόμο και υπηρέτησε τον γείτονά σου!”»3
Τι ωφελεί να σώσουμε τον κόσμο, αν αγνοούμε τις ανάγκες εκείνων που βρίσκονται πιο κοντά μας και εκείνων που αγαπάμε περισσότερο; Πόση αξία υπάρχει στο να φτιάξουμε τον κόσμο, αν οι άνθρωποι γύρω μας καταρρέουν και εμείς δεν το προσέχουμε; Ο Επουράνιος Πατέρας μπορεί να έχει τοποθετήσει εκείνους που μας χρειάζονται πιο κοντά σε μας, γνωρίζοντας ότι είμαστε οι πλέον κατάλληλοι να ανταποκριθούμε στις ανάγκες τους.
Όλοι μπορούν να βρουν τρόπους για να προσφέρουν υπηρέτηση σαν του Χριστού. Η σύμβουλός μου, η αδελφή Κάρολ ΜακΚόνκι, μου είπε πρόσφατα για την 10χρονη εγγονή της Σάρα η οποία, όταν συνειδητοποίησε ότι η μητέρα της ήταν άρρωστη, αποφάσισε μόνη της να βοηθήσει. Σήκωνε την μικρή αδελφή της, την βοηθούσε να ντυθεί, να βουρτσίσει τα δόντια της, να φτιάξει τα μαλλιά της και να φάει πρωινό, έτσι ώστε η μητέρα της να μπορεί να ξεκουραστεί. Εκτελούσε ησύχως αυτήν την απλή πράξη υπηρέτησης χωρίς να της το ζητήσουν, επειδή είδε μια ανάγκη και θέλησε να βοηθήσει. Όχι μόνο η Σάρα ευλογεί τη μητέρα της, αλλά είμαι βέβαιος ότι αισθάνθηκε επίσης χαρά γνωρίζοντας ότι είχε ελαφρύνει το βάρος κάποιου που αγαπούσε και, ενώ το έκανε αυτό, ενδυνάμωσε τη σχέση της με την αδελφή της. Ο Πρόεδρος Τζέιμς Φάουστ είπε: «Η υπηρέτηση άλλων μπορεί να ξεκινήσει σχεδόν σε οποιαδήποτε ηλικία… Δεν χρειάζεται να είναι σε μεγάλη κλίμακα και είναι το ευγενέστερο μέσα στην οικογένεια»4.
Συνειδητοποιείτε παιδιά τι σημαίνει για τους γονείς και τα μέλη της οικογένειάς σας, όταν αναζητείτε τρόπους να υπηρετήσετε στο σπίτι; Για όσους είστε στα εφηβικά σας χρόνια, η ενδυνάμωση και η υπηρέτηση των μελών της οικογένειάς σας πρέπει να είναι ανάμεσα στις πρώτες προτεραιότητές σας καθώς αναζητείτε τρόπους για να αλλάξετε τον κόσμο. Το να δείχνετε καλοσύνη και ενδιαφέρον για τα αδέλφια και τους γονείς σας συμβάλλει στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας ενότητας και προσκαλεί το Πνεύμα στο σπίτι. Η αλλαγή του κόσμου αρχίζει με την ενδυνάμωση της δικής σας οικογένειας.
Ένας άλλος τομέας εστίασης για την υπηρέτησή μας μπορεί να είναι στις οικογένειες τομέα μας. Περιστασιακά τα παιδιά μας θα μας έκαναν την ερώτηση: «Γιατί πρέπει να πάω στην Κοινή δραστηριότητα;Απλά δεν παίρνω πολλά από αυτό».
Αν είχα μια καλή γονική στιγμή, θα απαντούσα: «Τι σε κάνει να νομίζεις ότι πηγαίνεις στην Κοινή δραστηριότητα για το τι εσύ μαθαίνεις από αυτό;»
Νεαροί φίλοι μου, μπορώ να εγγυηθώ ότι θα υπάρχει πάντα κάποιος σε κάθε συγκέντρωση της Εκκλησίας που παρευρίσκεστε που είναι μόνος, που περνά δυσκολίες και χρειάζεται έναν φίλο ή που αισθάνεται ότι δεν ανήκει κάπου. Έχετε κάτι σημαντικό να συνεισφέρετε σε κάθε συγκέντρωση ή δραστηριότητα και ο Κύριος επιθυμεί να κοιτάξετε γύρω τους συνομηλίκους σας και στη συνέχεια να υπηρετήσετε όπως θα έκανε Εκείνος.
Ο Πρεσβύτερος Τοντ Κριστόφερσον έχει διδάξει: «Ένας σημαντικός λόγος που ο Κύριος έχει εκκλησία είναι για να δημιουργήσει μία κοινότητα Αγίων που θα υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον στο “στενό και στενόχωρο μονοπάτι που οδηγεί στην αιωνία ζωή”». Συνεχίζει λέγοντας: «Αυτή η θρησκεία δεν ενδιαφέρεται μόνο για την ατομική υπόσταση. Αντίθετα, όλοι καλούμαστε να υπηρετήσουμε. Είμαστε τα μάτια, τα χέρια, το κεφάλι, τα πόδια και άλλα μέλη του σώματος του Χριστού»5.
Είναι αλήθεια ότι παρευρισκόμαστε στις εβδομαδιαίες συγκεντρώσεις της Εκκλησίας για να συμμετάσχουμε σε διαθήκες, να μαθαίνουμε διδαχές και να εμπνεόμαστε, αλλά ένας άλλος πολύ σημαντικός λόγος που παρευρισκόμαστε είναι ότι, ως οικογένεια τομέα και ακόλουθοι του Σωτήρα Ιησού Χριστού, προσέχουμε ο ένας τον άλλον, ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον και βρίσκουμε τρόπους να υπηρετήσουμε και να ενδυναμώσουμε ο ένας τον άλλον. Δεν είμαστε μόνο αποδέκτες όσων προσφέρονται στην εκκλησία· χρειάζεται να είμαστε δότες και πάροχοι. Νέες γυναίκες και νέοι άνδρες, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην Κοινή δραστηριότητα, αντί να πάρετε το τηλέφωνό σας για να δείτε τι κάνουν οι φίλοι σας, σταματήστε, κοιτάξτε γύρω και αναρωτηθείτε: «Ποιος με χρειάζεται σήμερα;» Ίσως να είστε το κλειδί για να επικοινωνήσετε και να αγγίξετε τη ζωή ενός συνομηλίκου ή να ενθαρρύνετε έναν φίλο που αγωνίζεται αθόρυβα.
Ζητήστε από τον Επουράνιο Πατέρα σας να σας δείξει εκείνους γύρω σας που χρειάζονται τη βοήθειά σας και να σας εμπνεύσει για το πώς να τους υπηρετήσετε καλύτερα. Θυμηθείτε ότι ο Σωτήρας συχνά υπηρετούσε ένα άτομο τη φορά.
Ο εγγονός μας Ίθαν είναι 17 ετών. Συγκινήθηκα αυτό το καλοκαίρι όταν μου είπε ότι, εμπνευσμένος από το παράδειγμα της μητέρας του, προσεύχεται καθημερινά να έχει την ευκαιρία να υπηρετήσει κάποιον. Καθώς περνούσαμε χρόνο με την οικογένειά του, παρατήρησα τον τρόπο με τον οποίο ο Ίθαν συμπεριφέρεται στον αδελφό και τις αδελφές του με υπομονή, αγάπη και καλοσύνη και είναι χρήσιμος για τους γονείς του και αναζητεί τρόπους να προσεγγίσει άλλους. Είμαι εντυπωσιασμένη από το πόσο έχει τον νου του στους ανθρώπους γύρω του και από την επιθυμία του να τους υπηρετήσει. Είναι ένα παράδειγμα για μένα. Κάνοντας αυτό που ο Ίθαν κάνει --καλώντας τον Κύριο να μας βοηθήσει να βρούμε τρόπους να υπηρετήσουμε-- θα επιτρέψει στο Πνεύμα να ανοίξει τα μάτια μας να δούμε τις ανάγκες γύρω μας, να δούμε τον «έναν» που μας χρειάζεται εκείνη την ημέρα και να ξέρουμε πώς να τον/την υπηρετήσουμε.
Εκτός από την υπηρέτηση της οικογένειάς σας και των μελών του τομέα σας, αναζητήστε ευκαιρίες να υπηρετήσετε στη γειτονιά και την κοινότητά σας. Ενώ κάποιες φορές καλούμαστε να βοηθήσουμε ύστερα από μια μεγάλη καταστροφή, σε καθημερινή βάση παροτρυνόμαστε να αναζητούμε ευκαιρίες στις περιοχές μας για να ανυψώσουμε και να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη. Πρόσφατα μου δόθηκε οδηγία από έναν Πρόεδρο Περιοχής, που υπηρετεί σε μια χώρα που έχει πολλές εγκόσμιες δυσκολίες, ότι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσετε όσους έχουν ανάγκη σε άλλα μέρη του κόσμου είναι να πληρώσετε μια γενναιόδωρη προσφορά νηστείας, να συνεισφέρετε στο Ταμείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Εκκλησίας και να αναζητήσετε τρόπους για να υπηρετήσετε εκείνους στην κοινότητά σας όπου ζείτε. Απλώς φανταστείτε πώς ο κόσμος θα ήταν ευλογημένος, αν όλοι ακολουθούσαν αυτή τη συμβουλή!
Αδελφοί και αδελφές, και ειδικά νέοι, καθώς προσπαθείτε να γίνετε περισσότερο σαν τον Σωτήρα Ιησού Χριστό και να ζήσετε τις διαθήκες σας, θα συνεχίσετε να είστε ευλογημένοι με επιθυμίες να ανακουφίσετε τον πόνο και να βοηθήσετε όσους είναι λιγότερο τυχεροί. Θυμηθείτε ότι μερικές από τις μεγαλύτερες ανάγκες μπορεί να είναι αυτές ακριβώς μπροστά σας. Ξεκινήστε την υπηρέτησή σας στο σπίτι σας και μέσα στην οικογένειά σας. Αυτές είναι οι σχέσεις που μπορεί να είναι αιώνιες.Ακόμα κι αν --και ίσως ειδικά εάν-- η οικογενειακή σας κατάσταση είναι λιγότερο από τέλεια, μπορείτε να βρείτε τρόπους να υπηρετήσετε, να εξυψώσετε και να ενδυναμώσετε. Αρχίστε όπου είστε, αγαπήστε τους όπως είναι, και προετοιμαστείτε για την οικογένεια που θέλετε να έχετε στο μέλλον.
Προσευχηθείτε για βοήθεια στην αναγνώριση εκείνων στην οικογένεια τομέα σας που χρειάζονται αγάπη και παρότρυνση.Αντί να παρευρεθείτε στην Εκκλησία με το ερώτημα «τι θα μάθω από αυτή τη συγκέντρωση;» ρωτήστε «ποιος με χρειάζεται σήμερα;Τι πρέπει να συνεισφέρω;»
Καθώς ευλογείτε τη δική σας οικογένεια και τα μέλη του τομέα, αναζητήστε τρόπους να ευλογείτε εκείνους στις τοπικές σας κοινότητες.Είτε έχετε χρόνο για εκτεταμένη υπηρέτηση είτε μπορείτε να δώσετε μόνο λίγες ώρες τον μήνα, οι προσπάθειές σας θα ευλογούν ζωές και επίσης θα ευλογούν εσάς με τρόπους που δεν μπορείτε να φανταστείτε.
Ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ δίδαξε: «Ο Θεός μάς παρατηρεί πράγματι και μας προστατεύει. Αλλά είναι συνήθως μέσω άλλου ατόμου που καλύπτει τις ανάγκες μας»6. Είθε ο καθένας μας να αναγνωρίσει τι προνόμιο και ευλογία είναι να συμμετάσχουμε στην ολοκλήρωση του έργου του Επουράνιου Πατέρα μας, καθώς ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες των παιδιών Του είναι η προσευχή μου στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.