«Έχω ένα έργο για σένα»
Ο καθένας από μας έχει έναν σημαντικό ρόλονα παίξει στην προαγωγή του έργου του Θεού.
Προς τον Μωυσή, ο Θεός δήλωσε: «Έχω ένα έργο για σένα» (Μωυσή 1:6). Έχετε ποτέ αναρωτηθεί αν ο Επουράνιος Πατέρας έχει ένα έργο για εσάς; Υπάρχουν σημαντικά πράγματα για τα οποία Εκείνος σας έχει προετοιμάσει -- και συγκεκριμένα εσάς-- ώστε να τα εκπληρώσετε; Καταθέτω μαρτυρία πώς η απάντηση είναι ναι!
Σκεφτείτε τον Γκίρις Γκίμαϊρ, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη χώρα του Νεπάλ. Ως έφηβος, σπούδασε στην Κίνα, όπου ένας συμμαθητής του τού παρουσίασε το Eυαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Τελικά, ο Γκίρις ήλθε στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ για μεταπτυχιακές σπουδές και γνώρισε την μελλοντική του σύζυγο. Εγκαταστάθηκαν στην κοιλάδα της Σωλτ Λέηκ και υιοθέτησαν δύο παιδιά από το Νεπάλ.
Χρόνια αργότερα, όταν περισσότεροι από 1.500 πρόσφυγες από εγκαταστάσεις κατασκήνωσης στο Νεπάλ μεταφέρθηκαν στη Γιούτα1, ο Γκίρις αισθάνθηκε την έμπνευση να βοηθήσει. Με την ευφράδεια της μητρικής γλώσσας και την πολιτιστική κατανόηση, ο Γκίρις υπηρέτησε ως μεταφραστής, διδάσκαλος και μέντορας. Ύστερα από την επανεγκατάστασή τους στην κοινότητα, κάποιοι πρόσφυγες από το Νεπάλ, έδειξαν ενδιαφέρον για το Ευαγγέλιο. Οργανώθηκε ένας νεπαλόφωνος κλάδος και ο Γκίρις αργότερα υπηρέτησε ως πρόεδρος του κλάδου. Ήταν επίσης χρήσιμος ως εργαλείο στη μετάφραση του Βιβλίου του Μόρμον στη γλώσσα του Νεπάλ.
Μπορείτε να δείτε πώς ο Επουράνιος Πατέρας προετοίμασε και χρησιμοποιεί τον Γκίρις;
Ο Θεός έχει ένα έργο για τον καθένα από μας
Αδελφοί και αδελφές, ο Θεός έχει ένα σημαντικό έργο για τον καθένα από μας. Μιλώντας προς τις αδελφές, όμως λέγοντας αλήθειες που ισχύουν για όλους, ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ δίδαξε: «Προτού έρθουμε [στη γη, μας] δόθηκαν συγκεκριμένες αναθέσεις… Αν και δεν θυμόμαστε τώρα τις λεπτομέρειες, αυτό δεν αλλάζει την ένδοξη πραγματικότητα αυτού για το οποίο είχαμε συμφωνήσει»2. Τι εξευγενιστική αλήθεια! Ο Επουράνιος Πατέρας μας έχει συγκεκριμένα και σπουδαία πράγματα για εσάς και για εμένα που θέλει να επιτύχουμε (βλέπε Προς Εφεσίους 2:10).
Αυτές οι ουράνιες αναθέσεις δεν είναι δεσμευμένες για λίγους εκλεκτούς, αλλά για όλους μας -- άσχετα με το φύλο, την ηλικία, τη φυλή, την εθνικότητα, το επίπεδο εισοδήματος, την κοινωνική θέση ή την κλήση μας στην Εκκλησία. Ο καθένας από μας έχει ένα σημαντικό ρόλο στην επέκταση του έργου του Θεού (βλέπε Μωυσή 1:39).
Ορισμένοι από εμάς αναρωτιόνται αν ο Επουράνιος Πατέρας μας μπορεί να τους χρησιμοποιήσει στο να συμβάλουν σημαντικά. Όμως να θυμάστε, πάντοτε έχει χρησιμοποιήσει συνήθεις ανθρώπους για να επιτύχει ασυνήθιστα πράγματα (βλέπε Προς Κορινθίους Α΄ 1:27-28, Δ&Δ 35:13, 124:1). «[Ενεργούμε] αφ’ εαυτού [μας] και «μέσα [μας] είναι η δύναμη» «να πραγματοποιή[σουμε] πολλά έργα δικαιοσύνης» (Δ&Δ 58:27-28).3
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον εξήγησε:
«Ο Κύριος έχει περισσότερα στον νου για εσάς από ότι εσείς για τον εαυτό σας! Έχετε διαφυλαχθεί και διατηρηθεί για αυτόν τον καιρό και το μέρος…
Ο Κύριος σάς χρειάζεται για να αλλάξετε τον κόσμο. Καθώς αποδέχεστε και ακολουθείτε το θέλημά Του για σας, θα βρεθείτε να επιτυγχάνετε το αδύνατον!»4
Τότε πώς μπορούμε να καταλάβουμε και να εκτελέσουμε το έργο που ο Θεός έχει για μας; Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας τέσσερεις αρχές που θα βοηθήσουν.
Επικεντρωθείτε στους άλλους
Πρώτον, επικεντρωθείτε στους άλλους. Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Χριστό «που πέρασε ευεργετώντας» (Πράξεις 10:38· βλέπε, επίσης, Νεφί Β΄ 26:24).
Όταν επέστρεψα από την ιεραποστολή πλήρους απασχόλησης, μου έλειψε ο καθημερινός σκοπός που είχα απολαύσει.Ήταν ξεκάθαρο, έπρεπε να τηρώ τις διαθήκες μου, να λάβω μια εκπαίδευση, να ξεκινήσω μια οικογένεια και να κερδίσω τα προς το ζην. Αλλά αναρωτήθηκα αν υπήρχε κάτι πιο ξεχωριστό, που ο Κύριος ήθελε να κάνω. Αφού το συλλογίστηκα μερικούς μήνες, βρήκα αυτό το εδάφιο: «Αν επιθυμείς, θα είσαι το μέσο για να γίνει μεγάλο καλό σε τούτη τη γενεά» (Δ&Δ 11:8). Το Πνεύμα με βοήθησε να καταλάβω ότι ο πρωταρχικός σκοπός των ουράνιων αναθέσεων είναι να ευλογήσουμε τους άλλους και να κάνουμε «μεγάλο καλό».
Μπορούμε να προσεγγίσουμε σημεία αποφάσεων στη ζωή μας --όπως τι θα σπουδάσουμε, τι επάγγελμα θα επιλέξουμε ή που θα ζήσουμε-- στο πλαίσιο της παροχής βοήθειας σε άλλους.
Μια οικογένεια μετακόμισε σε μια νέα πόλη. Αντί να βρουν σπίτι σε μια εύπορη γειτονιά, αισθάνθηκαν ότι έπρεπε να εγκατασταθούν σε μια περιοχή με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες. Με τα χρόνια, ο Κύριος εργάστηκε μέσω αυτών, για να υποστηρίξει πολλά άτομα και να οικοδομήσει τον τομέα και τον πάσσαλό τους.
Ένας επαγγελματίας γιατρός, τηρούσε μια τυπική πρακτική, αλλά αισθάνθηκε την καθοδήγηση να ξεχωρίσει μια μέρα κάθε εβδομάδα για να παρέχει δωρεάν φροντίδα σε άτομα χωρίς ασφάλιση υγείας. Λόγω της θέλησης εκείνου του άνδρα και της γυναίκας του να ευλογήσουν άλλους, ο Κύριος πρόσφερε έναν τρόπο για αυτούς ώστε να υποστηρίξουν εκατοντάδες ασθενείς σε ανάγκη, ενώ παράλληλα μεγάλωναν την πολυμελή οικογένειά τους.
Ανακαλύψτε και αναπτύξτε πνευματικά χαρίσματα
Δεύτερον, ανακαλύψτε και αναπτύξτε πνευματικά χαρίσματα. Ο Επουράνιος Πατέρας μάς έδωσε αυτά τα χαρίσματα για να μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε, να εκτελέσουμε και να απολαύσουμε το έργο που Εκείνος έχει για εμάς.
Ορισμένοι από μας αναρωτιούνται, «Έχω εγώ κάποιο χάρισμα;» Ξανά, η απάντηση είναι ναι! «Σε κάθε άνθρωπο έχει δοθεί ένα χάρισμα με το Πνεύμα τού Θεού… Ώστε όλοι να ωφεληθούν από αυτό» (Δ&Δ 46:11-12, η πλάγια γραφή προστέθηκε)5. Ένας αριθμός πνευματικών χαρισμάτων είναι καταγεγραμμένα στις γραφές (βλέπε Προς Κορινθίους Α΄ 12:1-11, 31, Μορόνι 10:8-18, Δ&Δ 46:8-26), αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα6. Ορισμένα παραδείγματα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την συμπόνια, την έκφραση ελπίδας, το να σχετίζεστε καλά με τους ανθρώπους, να μιλάτε ή να γράφετε με πειθώ, να διδάσκετε με διαύγεια και να εργάζεστε σκληρά.
Πώς μπορούμε να γνωρίσουμε τα ταλέντα μας; Μπορούμε να ανατρέξουμε στην πατριαρχική μας ευλογία, να ρωτήσουμε εκείνους που μας ξέρουν καλύτερα και να αναγνωρίσουμε προσωπικά τα πράγματα στα οποία εκ φύσεως είμαστε καλοί και τα απολαμβάνουμε. Πιο σημαντικό, μπορούμε να ρωτήσουμε τον Θεό (βλέπε Ιακώβου 1:5, Δ&Δ 112:10). Εκείνος γνωρίζει τα χαρίσματά μας, εφόσον Εκείνος μας τα έδωσε (βλέπε Δ&Δ 46:26).
Καθώς ανακαλύπτουμε τα χαρίσματά μας, έχουμε την ευθύνη να τα αναπτύξουμε (βλέπε Κατά Ματθαίον 25:14-30). Ακόμα και ο Ιησούς Χριστός «δεν έλαβε από την πληρότητα στην αρχή, αλλά [αναπτύχθηκε] από χάρη σε χάρη» (Δ&Δ 93:13).
Ένας νέος άνδρας έκανε απεικονίσεις για να προαγάγει θρησκευτικές αξίες. Το αγαπημένο μου είναι ένα πορτρέτο του Σωτήρα, αντίγραφο του οποίου βρίσκεται κρεμασμένο στο σπίτι μας. Αυτός ο αδελφός ανέπτυξε και χρησιμοποίησε τα καλλιτεχνικά του χαρίσματα. Εργαζόμενος μέσω αυτού, ο Επουράνιος Πατέρας έχει εμπνεύσει άλλους να βελτιώσουν την ιδιότητά τους του μαθητού.
Ορισμένες φορές αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε συγκεκριμένα σπουδαία χαρίσματα. Μια μέρα, μία αποθαρρυμένη αδελφή εκλιπαρούσε: «Κύριε, ποια είναι η προσωπική μου διακονία;» Εκείνος απάντησε: «Να παρατηρείς τους άλλους». Ήταν ένα πνευματικό χάρισμα! Από τότε έχει βρει χαρά με το να παρατηρεί εκείνους που είναι συχνά ξεχασμένοι και ο Θεός έχει εργαστεί μέσω εκείνης για να ευλογήσει πολλούς. Ενώ ορισμένα από τα πνευματικά μας χαρίσματα μπορεί να μην είναι επιφανή σύμφωνα με τα πρότυπα του κόσμου, είναι απαραίτητα για τον Θεό και το έργο Του7.
Εκμεταλλευτείτε την αντιξοότητα
Τρίτον, εκμεταλλευτείτε την αντιξοότητα. Οι δοκιμασίες μας μάς βοηθούν να ανακαλύψουμε και να προετοιμαστούμε για το έργο που ο Επουράνιος Πατέρας έχει για μας. Ο Άλμα εξήγησε: «Ύστερα από πολλά βάσανα, ο Κύριος… με έκανε όργανο στα χέρια του» (Μωσία 23:10)8. Όπως ο Σωτήρας, του οποίου η εξιλεωτική θυσία Τον καθιστά ικανό να μας περιθάλπει (βλέπε Άλμα 7:11-12), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση που αποκτήσαμε μέσω δύσκολων εμπειριών για να υψώσουμε, να ενδυναμώσουμε και να ευλογήσουμε τους άλλους.
Αφού απολύθηκε από την επιτυχημένη καριέρα του ως διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού, διάβασε την πατριαρχική του ευλογία και έλαβε την έμπνευση να ξεκινήσει μια εταιρία για να βοηθήσει άλλους επαγγελματίες να βρουν εργασία. (Βοήθησε και εμένα ακόμα να βρω δουλειά όταν η οικογένειά μου επέστρεψε από την ιεραποστολική μας υπηρέτηση.) Ο Θεός χρησιμοποίησε την δοκιμασία του ως σκαλοπάτι για να ευλογήσει τους άλλους, ενώ του παρείχε μια πιο ουσιαστική σταδιοδρομία.
Ένα νεαρό ζευγάρι βίωσε την γέννα ενός νεκρού παιδιού. Με συντετριμμένες καρδιές, αποφάσισαν να τιμήσουν την κόρη τους προσφέροντας συμβουλευτική και υλική υποστήριξη στους γονείς που υπέφεραν παρόμοιες καταστάσεις. Ο Κύριος εργάστηκε μέσω αυτού του ζευγαριού εξαιτίας της ειδικευμένης τους συμπόνιας, που αναπτύχθηκε μέσω αντιξοότητας.
Να βασίζεστε στον Θεό
Και τέταρτον, να βασίζεστε στον Θεό. Όταν Τον ρωτάμε με πίστη και με πρόθεση πραγματική, Εκείνος θα μας αποκαλύψει τις ουράνιές μας αναθέσεις9. Όταν τις ανακαλύψουμε, Εκείνος θα μας βοηθήσει να εκπληρώσουμε αυτές τις αναθέσεις. «Τα πάντα βρίσκονται εμπρός στα μάτια [Του]» (Δ&Δ 38:2. Βλέπε, επίσης, Αβραάμ 2:8) και τις κατάλληλες στιγμές, Εκείνος θα ανοίξει τις θύρες που χρειάζεται για εμάς (βλέπε Αποκάλυψη 3:8). Έστειλε μάλιστα και τον Υιό Του, τον Ιησού Χριστό, έτσι ώστε να μπορούμε να βασιστούμε επάνω σε Αυτόν για να λάβουμε δύναμη πέραν των φυσικών μας δυνατοτήτων (βλέπε Προς Φιλιππησίους 4:13, Άλμα 26:12).
Ένας αδελφός, ανήσυχος για τις αποφάσεις της τοπικής κυβέρνησης, έλαβε την έμπνευση να βάλει υποψηφιότητα για ένα δημόσιο αξίωμα. Παρά την τρομακτική διαδικασία της προεκλογικής εκστρατείας, άσκησε πίστη και συγκέντρωσε τους πόρους για να ξεκινήσει. Τελικά, δεν κέρδισε αλλά αισθάνθηκε ότι ο Κύριος του έδωσε καθοδήγηση και δύναμη να εγείρει θέματα που είναι σημαντικά για την κοινωνία.
Μια μόνη μητέρα, που ανατρέφει τα παιδιά της με αναπτυξιακές αναπηρίες, αμφισβήτησε κατά πόσον θα μπορούσε να ανταποκριθεί επαρκώς στις ανάγκες της οικογένειάς της.Παρόλο που ήταν δύσκολο, εκείνη αισθάνεται ενδυναμωμένη από τον Κύριο ώστε να εκπληρώσει επιτυχώς την πιο σημαντική της αποστολή.
Ένας λόγος προειδοποίησης
Την ίδια στιγμή που ο Θεός μας βοηθά να εκπληρώσουμε ουράνιες αναθέσεις, ο ενάντιος εργάζεται στο να μας αποσπά την προσοχή και να μας αποθαρρύνει από το νόημα της ζωής.
Η αμαρτία είναι ίσως το μεγαλύτερό μας εμπόδιο, θολώνοντας την ευαισθησία μας προς το Άγιο Πνεύμα και περιορίζοντας την πρόσβασή μας στην πνευματική δύναμη. Για να εκτελέσουμε το έργο που μας έχει προετοιμάσει ο Επουράνιος Πατέρας, πρέπει να προσπαθήσουμε να είμαστε καθαροί (βλέπε Νεφί Γ΄ 8:1). Ζούμε με τέτοιο τρόπο ώστε ο Θεός να μπορεί να εργαστεί διαμέσου ημών;
Ο Σατανάς επίσης προσπαθεί να μας αποσπάσει την προσοχή με λιγότερο σημαντικά ζητήματα. Ο Κύριος προειδοποίησε έναν από τους πρώτους ηγέτες της Εκκλησίας: «Ο νους σου είναι περισσότερο στα επίγεια παρά σε εμένα… και στη διακονία στην οποία έχεις κληθεί» (Δ&Δ 30:2). Ανησυχούμε τόσο πολύ για τα εγκόσμια πράγματα ώστε να μας εκτρέπουν από τις ουράνιες αναθέσεις μας;
Επιπρόσθετα, ο Σατανάς μάς αποθαρρύνει με συναισθήματα ανεπάρκειας. Κάνει το έργο μας να φαίνεται τόσο δύσκολο και τρομακτικό. Ωστόσο, μπορούμε να εμπιστευθούμε τον Θεό. Μας αγαπάει. Θέλει να επιτύχουμε. «Προπορεύεται από [εμάς], αυτός θα είναι μαζί [μας], δεν θα [μας] αφήσει» (Δευτερονόμιο 31:8· βλέπε, επίσης,Ψαλμοί 32:8, Παροιμίες 3:5-6, Κατά Ματθαίον 19:26, Δ&Δ 78:18).
Ο Σατανάς μπορεί επίσης να μας καλοπιάσει να δούμε το έργο μας ως λιγότερο πολύτιμο από το έργο που έχει ανατεθεί σε άλλους. Όμως κάθε ανάθεση από τον Θεό είναι σημαντική και θα βρούμε εκπλήρωση στόχων καθώς «καυχ[ώμεθα] γι’ αυτό που [μας] πρόσταξε ο Κύριος» (Άλμα 29:9).
Καθώς ο Θεός εργάζεται μέσω ημών, ο ενάντιος μπορεί να μας βάλει σε πειρασμό να αναζητήσουμε αναγνώριση για κάποιο κατόρθωμα. Ωστόσο, μπορούμε να μιμηθούμε την ταπεινοφροσύνη του Σωτήρα με το να εκτρέπουμε τον προσωπικό έπαινο και να δοξάζουμε τον Πατέρα (βλέπε Κατά Ματθαίον 5:16, Μωυσή 4:2). Όταν ένας δημοσιογράφος προσπάθησε να αναγνωρίσει την Μητέρα Τερέζα για την αποστολή της ζωής της να βοηθά τους φτωχούς, εκείνη απάντησε: «Είναι έργο του [Θεού]. Εγώ είμαι σαν ένα… μολύβι στο χέρι Του… Εκείνος σκέφτεται. Εκείνος γράφει. Το μολύβι δεν έχει καμία σχέση με αυτά. Το μολύβι πρέπει μόνο να επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί»10.
Συμπέρασμα
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, προσκαλώ τον καθένα από μας να «παραστή[σουμε] [τον] εαυτό [μας] στον Θεό… ως όπλα δικαιοσύνης» (Προς Ρωμαίους 6:13). Το να παραστήσουμε τον εαυτό μας περιλαμβάνει να του δείξουμε ότι θέλουμε να φανούμε χρήσιμοι, αναζητώντας την καθοδήγησή Του και να έχουμε πρόσβαση στη δύναμή Του.
Όπως πάντα, μπορούμε να κοιτάξουμε προς τον Ιησού Χριστό, το τέλειο παράδειγμά μας. Στην προγήινη ζωή, ο Επουράνιος Πατέρας ρώτησε: «Ποιον να στείλω;»
Και ο Ιησούς απάντησε: «Εδώ είμαι εγώ, στείλε εμένα» (Αβραάμ 3:27. Βλέπε, επίσης, Ησαΐας 6:8).
Ο Ιησούς Χριστός δέχτηκε, προετοιμάστηκε και εκτέλεσε τον προκαθορισμένο ρόλο Του ως Σωτήρα και Λυτρωτή.Έκανε το θέλημα του Πατέρα (βλέπε Κατά Ιωάννην 5:30, 6:38, Νεφί Γ΄ 27:13) και ολοκλήρωσε τις θείες αναθέσεις Του.
Καθώς ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού και προσπαθούμε να παραστήσουμε τον εαυτό μας στον Θεό, καταθέτω μαρτυρία ότι θα μας χρησιμοποιήσει επίσης για να επεκτείνει το έργο Του και να ευλογήσει άλλους. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.