Oι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις
Το μεγάλο σχέδιο της ευδαιμονίας του Επουράνιου Πατέρα συμπεριλαμβάνει τη διδαχή, τις διατάξεις και τις πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις μέσω των οποίων μπορούμε να γίνουμε κοινωνοί θείας φύσης.
Μία από τις μεγάλες δυσκολίες που καθένας από εμάς αντιμετωπίζει κάθε ημέρα είναι να μην επιτρέπουμε στις ανησυχίες αυτού του κόσμου να κυριαρχούν τόσο στον χρόνο και στην ενέργειά μας ώστε να παραμελούμε τα αιώνια πράγματα που έχουν την μεγαλύτερη σημασία1. Μπορούμε πολύ εύκολα να εκτραπούμε από το να θυμόμαστε και να επικεντρωνόμαστε σε ουσιώδεις πνευματικές προτεραιότητες λόγω των πολλών ευθυνών και των πολυάσχολων προγραμμάτων μας. Μερικές φορές προσπαθούμε να τρέξουμε τόσο γρήγορα, που ίσως ξεχνούμε πού πηγαίνουμε και γιατί τρέχουμε.
Ο Απόστολος Πέτρος μας υπενθυμίζει ότι για τους μαθητές του Ιησού Χριστού «Η θεία δύναμή του χάρισε σε μας όλα τα απαραίτητα προς ζωή και ευσέβεια, διαμέσου τής επίγνωσης εκείνου που μας κάλεσε με τη δόξα του και την αρετή·
»διαμέσου των οποίων δόθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης,έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας»2.
Το μήνυμά μου τονίζει τη σπουδαιότητα των πιο μεγάλων και πολύτιμων υποσχέσεων που περιεγράφησαν από τον Πέτρο ως αληθινές υπενθυμίσεις του πού πηγαίνουμε στο θνητό ταξίδι μας και γιατί. Θα συζητήσω επίσης τους αντίστοιχους ρόλους της Ημέρας του Κυρίου, του άγιου ναού και του σπιτιού μας για να μας βοηθήσουν να θυμόμαστε αυτές τις σημαντικές πνευματικές υποσχέσεις.
Προσεύχομαι ένθερμα ώστε το Άγιο Πνεύμα να διδάξει τον καθένα από εμάς καθώς συλλογιζόμαστε μαζί αυτές τις σημαντικές αλήθειες.
Η θεία μας ταυτότητα
Το μεγάλο σχέδιο της ευδαιμονίας του Επουράνιου Πατέρα μας συμπεριλαμβάνει τη διδαχή, τις διατάξεις και τις πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις μέσω των οποίων μπορούμε να γίνουμε κοινωνοί θείας φύσης. Το σχέδιό Του προσδιορίζει τη θεία μας ταυτότητα και την οδό που πρέπει να ακολουθήσουμε για να μάθουμε, να αλλάξουμε, να μεγαλώσουμε και τελικώς να κατοικήσουμε μαζί Του παντοτινά.
Όπως εξηγείται στο «Η Οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο»:
«Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα —άρρενα και θήλεα— έχουν δημιουργηθεί κατά την εικόνα του Θεού. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένας αγαπημένος γιος-πνεύμα ή κόρη-πνεύμα ουράνιων γονέων και, ως τέτοιος, διαθέτει μία θεϊκή φύση και έναν θεϊκό προορισμό…
Κατά την προγήινη ζωή, οι γιοι-πνεύματα και οι κόρες-πνεύματα γνώριζαν και λάτρευαν τον Θεό ως τον Αιώνιο Πατέρα τους, εδέχθησαν δε το σχέδιό Του, βάσει του οποίου τα παιδιά Του θα μπορούσαν να αποκτήσουν ένα υλικό σώμα από σάρκα και οστά, καθώς και γήινες εμπειρίες για να προαχθούν προς την τελείωση και τελικά να πραγματώσουν τον θεϊκό προορισμό τους ως κληρονόμοι της αιώνιας ζωής»3.
Ο Θεός υπόσχεται στα τέκνα Του ότι εάν ακολουθήσουν τις αρχές του σχεδίου Του και το παράδειγμα του Αγαπημένου Του Υιού, τηρήσουν τις εντολές και υπομείνουν με πίστη μέχρι τέλους, τότε ως αποτέλεσμα της Λύτρωσης του Σωτήρος, «θα έχ[ουν] ζωή αιώνια, δώρο το οποίο είναι το ανώτερο από όλα τα δώρα του Θεού»4. Η αιώνια ζωή είναι η ύψιστη και πολύτιμη υπόσχεση.
Πνευματική αναγέννηση
Κατανοούμε καλύτερα τις πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις και αρχίζουμε να γινόμαστε κοινωνοί θείας φύσης ανταποκρινόμενοι καταφατικά στην κλήση από τον Κύριο για δόξα και αρετή. Όπως περιγράφεται από τον Πέτρο, αυτή η κλήση εκπληρώνεται με την προσπάθεια αποφυγής της διαφθοράς που υπάρχει στον κόσμο.
Καθώς βαδίζουμε προς τα εμπρός υπάκουα με πίστη στον Σωτήρα, τότε λόγω της Εξιλέωσής Του και με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, «μεγάλη αλλαγή [συμβαίνει] μέσα μας, δηλαδή στην καρδιά μας, ώστε δεν έχουμε πια τάση να κάνουμε τίποτα πονηρό, αλλά να κάνουμε, το καλό συνεχώς»5. «Ξαναγενν[ιόμαστε]. Μάλιστα, γενν[ιόμαστε] από τον Θεό, να αλλάξου[με] από τη σαρκική κατάστασή [μας] και την κατάσταση τής πτώσης, σε κατάσταση χρηστότητας, λυτρωμένοι από τον Θεό»6. «Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια»7.
Τέτοια τέλεια αλλαγή στη φύση μας συνήθως δεν συμβαίνει γρήγορα ή όλη αμέσως. Σαν τον Σωτήρα, δεν λαμβάνουμε επίσης «την πληρότητα από την αρχή, αλλά [λαμβάνουμε] χάρη για χάρη»8. «Γιατί ιδέστε, έτσι λέει ο Κύριος: Θα δώσω στα τέκνα των ανθρώπων γραμμή επάνω στη γραμμή και δίδαγμα επάνω, λίγο εδώ και λίγο εκεί. Και ευλογημένοι είναι εκείνοι που υπακούνε στα διδάγματά μου, και δίνουν προσοχή στη συμβουλή μου, γιατί αυτοί θα αποκτήσουν σοφία»9.
Οι διατάξεις της ιεροσύνης και οι ιερές διαθήκες είναι ουσιώδεις σε αυτή την συνεχή διαδικασία της πνευματικής αναγέννησης. Είναι επίσης τα μέσα διά των οποίων ο Θεός έχει ορίσει να λαμβάνουμε τις πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις. Οι διατάξεις που λαμβάνονται επάξια και τις θυμόμαστε συνεχώς, ανοίγουν τους ουράνιους διαύλους μέσω των οποίων μπορεί να ρέει η δύναμη της θειότητας στη ζωή μας. Οι διαθήκες που τις τιμούμε σταθερά και τις θυμόμαστε πάντα παρέχουν τον σκοπό και την διαβεβαίωση των ευλογιών τόσο στη θνητότητα όσο και στην αιωνιότητα.
Για παράδειγμα, ο Θεός μας υπόσχεται, σύμφωνα με την πίστη μας, τη συνεχή συντροφιά του τρίτου μέλους της Θεϊκής Κεφαλής, που είναι το Άγιο Πνεύμα10 , ότι μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού μπορούμε να λαμβάνουμε και πάντα να διατηρούμε άφεση των αμαρτιών μας11, ότι μπορούμε να λάβουμε ειρήνη σε τούτον τον κόσμο12, ότι ο Σωτήρας έχει σπάσει τα δεσμά του θανάτου και ήταν νικηφόρος επί του τάφου13 και ότι οι οικογένειες μπορούν να είναι μαζί για τον παρόντα καιρό και για όλη την αιωνιότητα.
Ευλόγως, όλες οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις που προσφέρει ο Επουράνιος Πατέρας στα τέκνα Του δεν μπορούν να καταμετρηθούν ή να περιγραφούν εκτενώς. Ωστόσο, ακόμη και ο μερικός κατάλογος των υπεσχημένων ευλογιών που μόλις παρουσίασα θα πρέπει να προκαλεί στον καθένας μας να «σταθεί έκπληκτος»14 και να «πέσει να προσκυνήσει και να λατρέψει»15 στο όνομα του Ιησού Χριστού.
Να θυμόμαστε τις υποσχέσεις
Ο Πρόεδρος Λορέντζο Σνόου προειδοποίησε: «Έχουμε μεγάλη τάση να ξεχνούμε τον μεγάλο σκοπό της ζωής, το κίνητρο του Επουράνιου Πατέρα μας που μας έστειλε εδώ, για να ενδυθούμε τη θνητότητα, καθώς και την αγία κλήση στην οποίαν έχουμε κληθεί. Και άρα, αντί να υψωνόμαστε επάνω από τα μικρά, παροδικά πράγματα…, πολύ συχνά επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κατέρχεται στο επίπεδο του κόσμου, χωρίς να επωφελούμεθα της ουράνιας βοηθείας την οποίαν έχει καθιερώσει ο Θεός, η οποία μόνο μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να τα υπερνικήσουμε [αυτά τα εφήμερα πράγματα]»16.
Η Ημέρα του Κυρίου και ο άγιος ναός είναι δύο συγκεκριμένες πηγές θείας βοήθειας που θεσπίστηκαν από τον Θεό για να μας βοηθήσουν να υψωθούμε επάνω από το επίπεδο και τη διαφθορά του κόσμου. Μπορούμε αρχικώς να σκεφτούμε ότι οι υψηλότεροι σκοποί της τήρησης της Ημέρας του Κυρίου αγίας και της προσέλευσης στον ναό είναι σχετικοί αλλά ξεχωριστοί. Πιστεύω, ωστόσο, ότι εκείνοι οι δύο σκοποί είναι ακριβώς οι ίδιοι και συνεργάζονται για να μας ενδυναμώσουν πνευματικώς και ως άτομα και στο σπίτι μας.
Η Ημέρα του Κυρίου
Αφού ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, αναπαύτηκε την έβδομη ημέρα και πρόσταξε εκείνη η ημέρα κάθε εβδομάδα να είναι χρόνος ανάπαυσης για να βοηθήσει τους ανθρώπους να Τον θυμούνται17. Η Ημέρα του Κυρίου είναι ο χρόνος του Θεού, ιερός χρόνος που ξεχωρίζεται ειδικά για να Τον λατρεύουμε και να λαμβάνουμε και να θυμόμαστε τις πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις Του.
Ο Κύριος καθοδήγησε σε αυτή τη θεϊκή νομή:
«Για να μπορείς πιο απόλυτα να διατηρείσαι ακηλίδωτος από τον κόσμο, να πηγαίνεις στον οίκο προσευχής και να προσφέρεις τη θεία ευχαριστία σου κατά την άγια μου ημέρα.
»Γιατί αληθινά αυτή είναι η μέρα που έχει προσδιοριστεί σε σένα για να αναπαύεσαι από τους μόχθους σου, και να εκφράσεις τη λατρεία σου στον Ύψιστο»18.
Έτσι, την Ημέρα του Κυρίου λατρεύουμε τον Πατέρα στο όνομα του Υιού συμμετέχοντας στις διατάξεις και μαθαίνουμε, λαμβάνουμε, θυμόμαστε και ανανεώνουμε τις διαθήκες. Την άγια ημέρα Του οι σκέψεις, οι πράξεις και η συμπεριφορά μας είναι σημεία που δίνουμε στον Θεό και ένδειξη της αγάπης μας για Εκείνον19.
Ένας επιπρόσθετος σκοπός της Ημέρας του Κυρίου είναι να ανυψώσει το όραμά μας από τα πράγματα του κόσμου στις ευλογίες της αιωνιότητας. Με την απομάκρυνση κατά τη διάρκεια αυτής της ιερής στιγμής από πολλές από τις συνήθεις καθημερινότητες της πολυάσχολης ζωής μας, μπορούμε να «κοιτάξ[ουμε] τον Θεό και να ζήσ[ουμε]»20 με το να λαμβάνουμε και να θυμόμαστε τις μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις με τις οποίες γινόμαστε κοινωνοί θείας φύσης.
Ο άγιος ναός
Ο Κύριος ανέκαθεν έχει προστάξει τον λαό Του να οικοδομεί ναούς, άγιους τόπους στους οποίους άξιοι Άγιοι τελούν ιερές τελετές του Ευαγγελίου και διατάξεις για τους ίδιους και για τους νεκρούς. Οι ναοί είναι οι πιο άγιοι από όλους τους τόπους για λατρεία. Ο ναός κυριολεκτικά είναι ο οίκος του Κυρίου, ένας ιερός χώρος που ξεχωρίζεται ειδικά για να λατρεύουμε τον Θεό και να λαμβάνουμε και να θυμόμαστε τις πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις Του.
Ο Κύριος έχει κατευθύνει σε αυτή τη θεϊκή νομή: «Μπείτε σε τάξη. Ετοιμάστε καθετί που είναι χρήσιμο. Και εδραιώστε έναν οίκο, έναν οίκο προσευχής, έναν οίκο νηστείας, έναν οίκο πίστης, έναν οίκο μάθησης, έναν οίκο δόξας, έναν οίκο τάξης, έναν οίκο του Θεού»21. Η κύρια εστίαση της λατρείας στον ναό είναι να συμμετάσχουμε στις διατάξεις και να μαθαίνουμε, να λαμβάνουμε και θυμόμαστε διαθήκες. Σκεπτόμαστε, ενεργούμε και ενδυόμαστε διαφορετικά στον ναό απ’ ότι στους άλλους χώρους που μπορεί να επισκεπτόμαστε.
Ένας κύριος σκοπός του ναού είναι να ανυψώσει το όραμά μας από τα πράγματα του κόσμου στις ευλογίες της αιωνιότητας. Με την απομάκρυνση για ένα μικρό χρονικό διάστημα από τα εγκόσμια με τα οποία είμαστε εξοικειωμένοι, μπορούμε να «κοιτάξ[ουμε] τον Θεό και να ζήσ[ουμε]»22 με το να λαμβάνουμε και να θυμόμαστε τις μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις με τις οποίες γινόμαστε κοινωνοί θείας φύσης.
Παρακαλώ σημειώστε ότι η Ημέρα του Κυρίου και ο ναός, αντιστοίχως, είναι ιερός χρόνος και ιερός χώρος που ξεχωρίζονται ειδικά για να λατρεύουμε τον Θεό και να λαμβάνουμε και να θυμόμαστε τις πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις Του στα τέκνα Του. Όπως θεσπίστηκαν από τον Θεό, οι κύριοι σκοποί αυτών των δύο θείων πηγών βοήθειας είναι ακριβώς οι ίδιοι: να εστιάσουμε με δύναμη και επανειλημμένως την προσοχή μας στον Επουράνιο Πατέρα μας, τον Μονογενή Του Υιό, το Άγιο Πνεύμα και οι υποσχέσεις που συνδέονται με τις διατάξεις και διαθήκες του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Σωτήρος.
Το σπίτι μας
Κυρίως το σπίτι θα πρέπει να είναι ο απόλυτος συνδυασμός χρόνου και χώρου όπου τα άτομα και οι οικογένειες θυμούνται πολύ αποτελεσματικά τις μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις του Θεού.Το να αφήνουμε το σπίτι μας για να περάσουμε χρόνο στις συγκεντρώσεις της Κυριακής και να εισέλθουμε στον ιερό χώρο του ναού είναι ζωτικό αλλά ανεπαρκές. Μόνον όταν φέρνουμε το πνεύμα και τη δύναμη, που προέρχονται από εκείνες τις άγιες δραστηριότητες, μαζί μας στο σπίτι μπορούμε να υποστηρίζουμε την εστίασή μας στους μεγάλους σκοπούς της θνητής ζωής και να υπερνικούμε τη διαφθορά που υπάρχει στον κόσμο. Οι εμπειρίες μας της Ημέρας του Κυρίου και του ναού θα πρέπει να είναι πνευματικοί καταλύτες που θα διαποτίζουν τα άτομα και τις οικογένειες και το σπίτι μας με συνεχείς υπενθυμίσεις των διδαχθέντων μαθημάτων, με την παρουσία και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, με συνεχή και έντονη μεταστροφή προς τον Κύριο Ιησού Χριστό και με «απόλυτη λαμπρή ελπίδα»23 στις αιώνιες υποσχέσεις του Θεού.
Η Ημέρα του Κυρίου και ο ναός μπορούν να μας βοηθήσουν να εδραιώσουμε στο σπίτι μας με «έναν πιο εξαίρετο τρόπο»24 καθώς «[θα] ανακεφαλαιώσ[ουμε] τα πάντα στον Xριστό, και αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς και αυτά που είναι επάνω στη γη· σ’ αυτόν»25. Αυτό που κάνουμε στο σπίτι μας με τον ιερό χρόνο Του και αυτό που μαθαίνουμε στον ιερό χώρο Του είναι καίρια για να γίνουμε κοινωνοί θείας φύσης.
Υπόσχεση και μαρτυρία
Μπορούμε εύκολα να καταβληθούμε από την καθημερινότητα και τα εγκόσμια θέματα της θνητότητας. Ο ύπνος, το φαγητό, η ενδυμασία, η εργασία, το παιχνίδι, η άσκηση και πολλές άλλες συνήθεις δραστηριότητες είναι απαραίτητες και σημαντικές. Αλλά τελικώς, αυτό που γινόμαστε είναι το αποτέλεσμα της γνώσης και της θέλησής μας να μάθουμε από τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Δεν είναι απλώς το σύνολο των καθημερινών αναζητήσεων κατά την πορεία μίας ζωής.
Το Ευαγγέλιο είναι τόσο πολύ περισσότερο από μία συνηθισμένη κατάσταση ελέγχου διάφορων έργων που πρέπει να εκτελεστούν. Μάλλον είναι ένας θαυμάσιος τάπητας αλήθειας «καθώς συναρμολογείται»26 και υφαίνεται μαζί, σχεδιασμένος να μας βοηθήσει να γίνουμε σαν τον Επουράνιο Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό, δηλαδή κοινωνοί θείας φύσης. Αληθινά, τυφλω[νόμαστε] επειδή κοιτού[με] πέρα από το σημάδι27, όταν αυτή η κύρια πνευματική πραγματικότητα επισκιάζεται από τις φροντίδες, τις ανησυχίες και τις απροσεξίες του κόσμου.
Καθώς είμαστε συνετοί και προσκαλούμε το Άγιο Πνεύμα να είναι ο οδηγός μας28, υπόσχομαι ότι θα μας διδάξει τι είναι αληθινό. «Θα καταθέσει μαρτυρία για τον Χριστό [και] θα φωτίσει τον νου μας με την προοπτική των ουρανών»29 καθώς θα προσπαθούμε να εκπληρώσουμε τον αιώνιο προορισμό μας και να γίνουμε κοινωνοί θείας φύσης.
Καταθέτω τη μαρτυρία μου ότι οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις που σχετίζονται με τις διατάξεις και τις διαθήκες μας είναι αληθινές. Ο Κύριος έχει έτσι διακηρύξει:
«Σας δίνω οδηγίες πώς να συμπεριφέρεστε ενώπιόν μου, ώστε να συντελέσει αυτό για τη σωτηρία σας.
Εγώ, ο Κύριος, είμαι δεσμευμένος όταν εκτελείτε αυτά που σας λέω. Όμως όταν δεν εκτελείτε αυτά που σας λέω, δεν έχετε καμία υπόσχεση»30.
Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Επουράνιος Πατέρας ζει και ο είναι ο δημιουργός του σχεδίου σωτηρίας. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μονογενής Υιός Του,ο Σωτήρας και ο Λυτρωτής μας. Ζει. Και καταθέτω μαρτυρία ότι το σχέδιο του Πατέρα και οι υποσχέσεις, η Εξιλέωση του Σωτήρος και η συντροφιά του Άγιου Πνεύματος κάνουν δυνατή την ειρήνη σε τούτον τον κόσμο και την αιώνια ζωή στον μελλοντικό κόσμο31. Για αυτά τα πράγματα καταθέτω μαρτυρία, στο ιερό όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αμήν.