Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του Κυρίου και της οικογένειάς σας
Οι άνδρες που έχουν «ακεραιότητα της καρδιάς» είναι άνδρες που μπορούμε να τους εμπιστευτούμε -- γιατί η εμπιστοσύνη οικοδομείται επάνω στην ακεραιότητα.
Αδελφοί, ίσως να μην υπάρχει καλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσαμε να λάβουμε από τον Κύριο, από το να ξέρουμε ότι μας εμπιστεύεται να είμαστε άξιοι φέροντες την ιεροσύνη και υπέροχοι σύζυγοι και πατέρες.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο: το να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Κυρίου είναι μια ευλογία που έρχεται με μεγάλη προσπάθεια από μέρους μας. Η εμπιστοσύνη είναι μια ευλογία που βασίζεται στην υπακοή στους νόμους του Θεού. Το να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Θεού έρχεται σαν αποτέλεσμα του να είμαστε αληθινοί στις διαθήκες που έχουμε συνάψει στα νερά του βαπτίσματος και στον άγιο ναό. Όταν τηρούμε τις υποσχέσεις μας στον Κύριο, η εμπιστοσύνη του σε εμάς μεγαλώνει.
Αγαπώ και τις παλιές και τις σύγχρονες γραφές που χρησιμοποιούν τη φράση «ακεραιότητα της καρδιάς», όταν περιγράφουν τον χαρακτήρα ενός δίκαιου ατόμου1. Η ακεραιότητα ή έλλειψη ακεραιότητας είναι ένα θεμελιώδες στοιχείο του χαρακτήρα κάποιου. Οι άνδρες που έχουν «ακεραιότητα της καρδιάς» είναι άνδρες που μπορούμε να τους εμπιστευτούμε -- γιατί η εμπιστοσύνη οικοδομείται επάνω στην ακεραιότητα.
Το να είσαι άνδρας με ακεραιότητα απλά σημαίνει ότι οι προθέσεις σου, όπως επίσης και οι πράξεις σου, είναι αγνές και δίκαιες σε όλες τις πτυχές της ζωής σου, τόσο μπροστά στον κόσμο όσο και όταν είσαι μόνος σου. Με κάθε απόφαση που παίρνουμε, είτε κερδίζουμε περισσότερο την εμπιστοσύνη του Θεού είτε την χάνουμε. Αυτή η αρχή είναι ίσως πιο εμφανής στις ουράνια καθορισμένες ευθύνες μας ως συζύγων και πατέρων.
Ως σύζυγοι και πατέρες, έχουμε λάβει μια ουράνια ανάθεση από τους σύγχρονους προφήτες, βλέποντες και αποκαλυπτές στο έγγραφο «Η οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο». Το έγγραφο δηλώνει ότι (1) «οι πατέρες οφείλουν να ηγούνται των οικογενειών με αγάπη και αρετή», (2) οι πατέρες «έχουν δε την ευθύνη να παράσχουν τα αναγκαία για τη ζωή» και (3) οι πατέρες ευθύνονται για την προστασία των οικογενειών τους2.
Για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Θεού, θα πρέπει να εκπληρώσουμε αυτές τις τρεις ουράνια καθορισμένες ευθύνες στις οικογένειές μας, με τον τρόπο του Κυρίου. Όπως αναφέρθηκε περαιτέρω στη διακήρυξη της οικογένειας, ο τρόπος του Κυρίου είναι να εκπληρώσουμε αυτές τις ευθύνες μαζί με τη σύζυγό μας «ως ίσοι εταίροι»3. Για μένα, αυτό σημαίνει ότι δεν προχωρούμε με καμία σημαντική απόφαση σχετικά με αυτές τις τρεις ευθύνες, χωρίς την πλήρη ενότητα με τη σύζυγό μας.
Το πρώτο βήμα στην αναζήτησή μας για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Κυρίου, είναι να Τον εμπιστευτούμε.Ο προφήτης Νεφί έδωσε το παράδειγμα μιας τέτοιας δέσμευσης, όταν προσευχήθηκε: «Ω Κύριε, σε σένα στηρίχτηκα και σε σένα θα στηρίζομαι για πάντα. Δε θα στηριχτώ στο χέρι της σάρκας»4. Ο Νεφί είχε δεσμευτεί πλήρως να κάνει το θέλημα του Κυρίου. Εκτός από το να λέει ότι «θα κάνω αυτά που ο Κύριος πρόσταξε», ο Νεφί ήταν ακλόνητος στη δέσμευσή του να εκπληρώσει αυτά που του είχαν ανατεθεί, όπως επεξηγείται σε αυτήν τη δήλωση: «Όπως ο Κύριος ζει, και όπως εμείς ζούμε, δεν θα κατέβουμε προς τον πατέρα μας στην ερημιά μέχρις ότου εκπληρώσουμε αυτό που ο Κύριος μας πρόσταξε»5.
Επειδή ο Νεφί εμπιστεύτηκε πρώτα τον Θεό, ο Θεός εμπιστεύτηκε πολύ τον Νεφί. Ο Θεός τον ευλόγησε προσφέροντας το Πνεύμα Του σε μεγάλο βαθμό, πράγμα που ευλόγησε τη ζωή του, τη ζωή της οικογένειάς του και τη ζωή του λαού του. Επειδή ο Νεφί προήδρευε με αγάπη και χρηστότητα, παρέχοντας τα απαραίτητα στην οικογένεια και τον λαό του και προστατεύοντας αυτούς, ανάφερε: «Ζήσαμε κατά το είδος της ευτυχίας»6.
Προκειμένου να εκπροσωπήσω την προοπτική της γυναίκας σε αυτό το θέμα, ζήτησα από τις δύο παντρεμένες κόρες μου να με βοηθήσουν. Τους ζήτησα αν θα μπορούσαν να πουν μια ή δύο προτάσεις σχετικά με το πώς αντιλαμβάνονται τη σημασία της εμπιστοσύνης καθώς επηρεάζει τον γάμο και την οικογενειακή ζωή τους. Ακολουθούν οι σκέψεις της Λάρα Χάρρις και της Κριστίνας Χάνσεν.
Πρώτον, η Λάρα: «Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα για μένα είναι να ξέρω ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας ο σύζυγός μου κάνει επιλογές που δείχνουν σεβασμό και αγάπη απέναντί μου. Όταν μπορούμε να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλον με αυτό τον τρόπο, αυτό φέρνει ειρήνη στο σπίτι μας, όπου μπορούμε να απολαύσουμε μαζί καθώς αναθρέφουμε την οικογένειά μας».
Τώρα οι σκέψεις της Κριστίνας: «Το να εμπιστεύεσαι κάποιον είναι όμοιο με το να έχεις πίστη σε κάποιον. Χωρίς αυτήν την εμπιστοσύνη και πίστη, υπάρχει φόβος και αμφιβολία. Για μένα, μια από τις μεγαλύτερες ευλογίες που έρχεται από το να είμαι σε θέση να εμπιστευθώ πλήρως τον σύζυγό μου είναι η ειρήνη -- ψυχική ηρεμία γνωρίζοντας ότι κάνει πραγματικά αυτό που λέει ότι θα κάνει. Η εμπιστοσύνη φέρνει ειρήνη, αγάπη και ένα περιβάλλον όπου αυτή η αγάπη μπορεί να μεγαλώσει».
Η Λάρα και η Κριστίνα ποτέ δεν είδαν τι έγραψε η μια και η άλλη. Είναι τόσο ενδιαφέρον για μένα που και οι δυο τους ανεξάρτητα θεώρησαν την ευλογία της ειρήνης στο σπίτι ως άμεση συνέπεια του να έχουν έναν σύζυγο που μπορούν να εμπιστευτούν. Όπως φαίνεται από τα παραδείγματα που έδωσαν οι κόρες μου, η αρχή της εμπιστοσύνης διαδραματίζει έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη ενός σπιτικού επικεντρωμένο στον Χριστό.
Ήμουν επίσης σε θέση να απολαύσω την ίδια κουλτούρα που επικεντρώνεται στον Χριστό, καθώς μεγάλωνα σε ένα σπίτι που ο πατέρας μου τιμούσε την ιεροσύνη του και κέρδισε την εμπιστοσύνη όλης της οικογένειας λόγω της «ακεραιότητα[ς] της καρδιάς του»7. Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία από τη νεότητά μου, που επεξηγεί τη διαρκή θετική επίδραση που μπορεί να έχει στην οικογένειά του ένας πατέρας που καταλαβαίνει και ζει την αρχή της εμπιστοσύνης που στηρίζεται στην ακεραιότητα.
Όταν ήμουν πολύ νέος, ο πατέρας μου ίδρυσε μια εταιρεία που ειδικευόταν στην αυτοματοποίηση εργοστασίων. Αυτή η επιχείρηση σχεδίαζε, κατασκεύαζε και εγκαθιστούσε αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής παγκοσμίως.
Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, ο πατέρας μου ήθελε να με μάθει πώς να εργάζομαι. Ήθελε επίσης να μάθω την επιχείρηση από μέσα προς τα έξω. Η πρώτη μου δουλειά περιελάμβανε τη συντήρηση των χώρων και το βάψιμο περιοχών των εγκαταστάσεων που δεν ήταν ορατές στο γενικό κοινό.
Όταν πήγα λύκειο, πήρα προαγωγή να δουλέψω στον χώρο παραγωγής του εργοστασίου. Άρχισα να μαθαίνω πώς να διαβάζω σχέδια και να λειτουργώ βαριά μηχανήματα κατασκευής χάλυβα. Μετά την αποφοίτησή μου από το λύκειο, πήγα στο πανεπιστήμιο και ύστερα στο ιεραποστολικό πεδίο. Επιστρέφοντας σπίτι από την ιεραποστολή μου, πήγα κατευθείαν για δουλειά. Χρειαζόμουν να κερδίσω χρήματα για τα σχολικά έξοδα του επόμενου χρόνου.
Μια μέρα σύντομα μετά την ιεραποστολή μου, δούλευα στο εργοστάσιο όταν ο πατέρας μου με κάλεσε στο γραφείο του και ρώτησε αν θα ήθελα να πάω μαζί του σε επαγγελματικό ταξίδι στο Λος Άντζελες.Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο πατέρας μου με κάλεσε να τον συνοδεύσω σε επαγγελματικό ταξίδι. Στην πραγματικότητα με άφησε να βγω δημόσια για να εκπροσωπήσω την εταιρεία.
Προτού φύγουμε για το ταξίδι, με προετοίμασε με μερικές λεπτομέρειες για αυτόν τον πιθανό νέο πελάτη. Πρώτον, ο πελάτης ήταν μια πολυεθνική εταιρεία. Δεύτερον, αναβάθμιζαν τις γραμμές παραγωγής τους παγκοσμίως με την τελευταία τεχνολογία αυτοματισμού. Τρίτον, η εταιρεία δεν τους είχε προμηθεύσει προηγουμένως υπηρεσίες μηχανικής ή τεχνολογίας. Και τελικά, το ανώτερο εταιρικό στέλεχος υπεύθυνο για την αγορά είχε καλέσει αυτήν τη συνάντηση για να αναθεωρήσει την προσφορά μας για ένα νέο έργο. Αυτή η συνάντηση αντιπροσώπευε μια νέα και πιθανόν σημαντική ευκαιρία για την εταιρεία μας.
Αφού φθάσαμε στο Λος Άντζελες, ο πατέρας μου και εγώ πήγαμε στο ξενοδοχείο του διευθυντή για τη συνάντηση. Η πρώτη σειρά εργασιών ήταν να συζητήσουμε και να αναλύσουμε τις τεχνικές προδιαγραφές σχεδιασμού του έργου. Το επόμενο θέμα συζήτησης αφορούσε επιχειρησιακές λεπτομέρειες, όπως οι ημερομηνίες παράδοσης και μεταφοράς. Το τελικό θέμα της ημερήσιας διάταξης εστιάστηκε στην τιμολόγηση, τους όρους και τις προϋποθέσεις. Εδώ είναι όπου το πράγμα έγινε ενδιαφέρον.
Αυτό το εταιρικό στέλεχος μάς εξήγησε ότι η πρότασή μας για τις τιμές ήταν η χαμηλότερη από όλες τις προσφορές που είχαν υποβάλει. Τότε, κατά περίεργο τρόπο, μας είπε την τιμή της δεύτερης χαμηλότερης προσφοράς. Στη συνέχεια ρώτησε αν θα ήμασταν πρόθυμοι να ανακαλέσουμε την πρότασή μας και να την υποβάλουμε εκ νέου. Είπε ότι η νέα μας τιμή θα πρέπει να είναι ακριβώς κάτω από την επόμενη υψηλότερη προσφορά. Τότε εξήγησε ότι θα χωρίζαμε τα επιπλέον δολάρια 50-50 μαζί του. Το δικαιολόγησε αυτό λέγοντας ότι όλοι μας θα βγαίναμε κερδισμένοι. Η εταιρεία μας θα κέρδιζε γιατί θα βγάζαμε πολύ περισσότερα χρήματα από την αρχική μας προσφορά. Η εταιρεία του θα κέρδιζε γιατί θα συνέχιζε να συνεργάζεται με τον κατώτερο πλειοδότη. Και βέβαια, θα κέρδιζε παίρνοντας το μερίδιό του, γιατί οργάνωσε αυτήν την θαυμάσια συμφωνία.
Στη συνέχεια μας έδωσε έναν αριθμό ταχυδρομικού κιβωτίου όπου θα μπορούσαμε να στείλουμε τα χρήματα που ζήτησε. Μετά από όλα αυτά, κοίταξε τον πατέρα μου και ρώτησε: «Τελικά, έχουμε μια συμφωνία;» Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο πατέρας μου σηκώθηκε, αντάλλαξε χειραψία και του είπε ότι θέλαμε να το σκεφτούμε.
Αφού φύγαμε από τη συνάντηση, μπήκαμε στο ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο και ο πατέρας μου στράφηκε προς εμένα και ρώτησε: «Λοιπόν, τι νομίζεις ότι θα πρέπει να κάνουμε;»
Απάντησα λέγοντάς του ότι δεν νομίζω ότι θα πρέπει να δεχτούμε την προσφορά του.
Ο πατέρας μου τότε ρώτησε: «Δεν πιστεύεις ότι έχουμε την ευθύνη προς όλους μας τους υπαλλήλους να διατηρήσουμε ένα καλό απόθεμα εργασίας;»
Ενώ σκεφτόμουν την ερώτησή του και προτού μπορέσω να απαντήσω, απάντησε στο δικό του ερώτημα. Είπε: «Άκου Ρικ, μόλις λάβεις μια δωροδοκία ή συμβιβαστείς με την ακεραιότητά σου, είναι πολύ δύσκολο να την πάρεις πίσω. Μην το κάνεις ποτέ, ούτε μια φορά».
Το γεγονός ότι μοιράζομαι αυτή την εμπειρία, σημαίνει ότι δεν έχω ξεχάσει ποτέ τι μου δίδαξε ο πατέρας μου σε αυτό το πρώτο επαγγελματικό ταξίδι μαζί του. Μοιράζομαι αυτήν την εμπειρία για να δείξω τη διαρκή επιρροή που έχουμε ως πατέρες. Μπορείτε να φανταστείτε την εμπιστοσύνη που είχα στον πατέρα μου λόγω της ακεραιότητας της καρδιάς του. Ζούσε τις ίδιες αρχές στην προσωπική του ζωή με την μητέρα μου, τα παιδιά του και με όλους όσους συναναστρεφόταν.
Αδελφοί, είναι η προσευχή μου αυτό το απόγευμα ώστε όλοι πρώτα να εμπιστευτούμε τον Κύριο, όπως μας έδειξε ο Νεφί το παράδειγμα, και ύστερα, μέσω της ακεραιότητας της καρδιάς μας, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Κυρίου, όπως επίσης και την εμπιστοσύνη των συζύγων και παιδιών μας. Καθώς κατανοούμε και εφαρμόζουμε αυτή την ιερή αρχή της εμπιστοσύνης βασισμένη στην ακεραιότητα, θα είμαστε αληθινοί στις ιερές διαθήκες μας. Θα επιτύχουμε επίσης να προεδρεύουμε στις οικογένειές μας με αγάπη και χρηστότητα, παρέχοντας τα απαραίτητα για τη ζωή και προστατεύοντας τις οικογένειές μας από τα κακά του κόσμου. Για αυτές τις αλήθειες, καταθέτω μαρτυρία ταπεινά στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.