Υπάρχει δύναμη στο Βιβλίο
Η μεγαλύτερη δύναμη του Βιβλίου του Μόρμον να είναι η επίδραση του να μας φέρνει πλησιέστερα στον Ιησού Χριστό.
Στις 14 Ιουνίου 1989, εξαιτίας κάποιας παραπληροφόρησης σχετικά με την Εκκλησία, η κυβέρνηση της Γκάνας απαγόρευσε όλες τις δραστηριότητες της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών μέσα σε εκείνη την αφρικανική χώρα. Η κυβέρνηση κατέσχεσε όλη την περιουσία της Εκκλησίας και κάθε ιεραποστολική δράση έπαυσε. Τα μέλη της Εκκλησίας, τα οποία αναφέρονται σε αυτή την περίοδο ως «το πάγωμα», έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να εφαρμόσουν το Ευαγγέλιο χωρίς συγκεντρώσεις κλάδου ή υποστήριξη ιεραποστόλων. Υπάρχουν πολλές συγκλονιστικές ιστορίες σχετικά με τον τρόπο που τα μέλη κράτησαν άσβεστο το φως του Ευαγγελίου, λατρεύοντας στα σπίτια τους και φροντίζοντας ο ένας τον άλλον, ως οικογενειακοί διδάσκαλοι και επισκέπτριες διδασκάλισσες.
Τελικά η παρεξήγηση λύθηκε και στις 30 Νοεμβρίου 1990, το πάγωμα έληξε και οι συνήθεις δραστηριότητες της Εκκλησίας αποκαταστάθηκαν1. Από τότε, υπάρχει εξαιρετική σχέση ανάμεσα στην Εκκλησία και την κυβέρνηση της Γκάνας.
Τα μέλη που έζησαν αυτό το πάγωμα σπεύδουν να επισημάνουν τις ευλογίες που προέκυψαν από αυτή την ασυνήθιστη περίοδο. Η πίστη πολλών δυνάμωσε μέσα από την αντιξοότητα που αντιμετώπισαν. Αλλά μία ευλογία από το πάγωμα προέκυψε με έναν ασυνήθιστο τρόπο.
Ο Νίκολας Οφοσού-Χένε ήταν ένας νεαρός αστυνομικός, εντεταλμένος να φυλά ένα οίκημα συγκεντρώσεων της Εκκλησίας κατά τη διάρκεια του παγώματος. Καθήκον του ήταν να φυλά το κτήριο τη νύχτα. Όταν ο Νίκολας έφτασε για πρώτη φορά στο οίκημα, είδε πως πράγματα ήταν σκορπισμένα παντού, χαρτιά, βιβλία και έπιπλα σε πλήρη αταξία. Στο μέσον αυτής της ακαταστασίας, είδε ένα αντίγραφο του Βιβλίου του Μόρμον. Προσπάθησε να αγνοήσει το βιβλίο, γιατί του είχαν πει πως ήταν διαβολικό. Αλλά ένιωσε, κατά ένα παράξενο τρόπο, μία έλξη προς αυτό. Τελικά, ο Νίκολας δεν μπορούσε άλλο να αγνοεί το βιβλίο. Το σήκωσε. Κάτι τον ώθησε να αρχίσει να το διαβάζει. Διάβαζε κατά τη διάρκεια της νύχτας και δάκρυα κυλούσαν στα μάγουλά του καθώς διάβαζε.
Την πρώτη φορά που το έπιασε, διάβασε όλο το Νεφί Α΄. Τη δεύτερη φορά διάβασε όλο το Νεφί Β΄. Όταν έφτασε στο Νεφί Β΄ κεφάλαιο 25, διάβασε το εξής: «Και μιλάμε για το Χριστό, χαιρόμαστε για το Χριστό, κηρύττουμε για το Χριστό, προφητεύουμε για το Χριστό, και γράφουμε σύμφωνα με τις προφητείες μας, ώστε τα παιδιά μας να ξέρουν σε ποια πηγή να στραφούν για άφεση των αμαρτιών τους»2.
Στο σημείο αυτό ο Νίκολας αισθάνθηκε το Πνεύμα τόσο δυνατά, που άρχισε να κλαίει με αναφιλητά. Συνειδητοποίησε ότι καθώς διάβαζε είχε λάβει αρκετές πνευματικές παροτρύνσεις ότι αυτό το βιβλίο ήταν γραφή, η πιο σωστή που είχε ποτέ διαβάσει ποτέ. Συνειδητοποίησε ότι οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, αντίθετα προς αυτά που είχε ακούσει, πίστευαν με σθένος στον Ιησού Χριστό. Μετά το τέλος του παγώματος κι αφού επέστρεψαν οι ιεραπόστολοι στη Γκάνα, ο Νίκολας, η σύζυγός του και τα παιδιά του έγιναν μέλη της Εκκλησίας. Όταν τον είδα πέρυσι, ήταν διοικητής της αστυνομίας και υπηρετούσε ως πρόεδρος της Εκκλησίας στην περιφέρεια Ταμάλε της Γκάνα. Λέγει: «Η Εκκλησία μου άλλαξε τη ζωή. …Ευχαριστώ τον Παντοδύναμο Θεό που με οδήγησε προς αυτό το Ευαγγέλιο»3.
Ο Άλιμπερτ Ντέιβις, ένας άλλος από τη Γκάνα, συνόδευσε έναν φίλο σε ένα από τα οικήματα συγκεντρώσεών μας, όπου αυτός ο φίλος είχε μια συνάντηση προεδρίας. Καθώς περίμενε τον φίλο του, ο Άλιμπερτ διάβασε ένα βιβλίο που βρήκε πλησίον. Όταν τελείωσε η συνάντηση, ο Άλιμπερτ θέλησε να πάρει το βιβλίο στο σπίτι. Του δόθηκε άδεια όχι μόνο να πάρει εκείνο το βιβλίο αλλά επίσης ένα αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον. Όταν έφτασε σπίτι, άρχισε να διαβάζει το Βιβλίο του Μόρμον. Δεν μπορούσε να το αφήσει από τα χέρια του. Διάβασε με το φως του κεριού έως τις 3:00 π.μ. Το έκανε αυτό για αρκετές νύχτες, συγκλονισμένος από αυτό που διάβαζε και από αυτό που ένιωθε. Ο Άλιμπερτ είναι τώρα μέλος της Εκκλησίας.
Ο Άντζελο Σκαρπούλα ξεκίνησε τις θεολογικές του σπουδές στην γενέτειρά του Ιταλία, όταν ήταν 10 ετών. Τελικά έγινε ιερέας και υπηρέτησε την εκκλησία του με αφοσίωση. Κάποια στιγμή η πίστη του άρχισε να φθίνει και επεδίωξε και είχε ευκαιρίες για περαιτέρω σπουδές. Όσο περισσότερο σπούδαζε, ωστόσο, τόσο περισσότερο προβληματιζόταν. Αυτά που διάβασε και ένιωσε τον έπεισαν πως είχε υπάρξει μία γενική αποστασία από την αληθινή διδαχή που διδάχθηκε από τον Ιησού και τους πρώτους Αποστόλους. Ο Άντζελο αναζήτησε την αληθινή θρησκεία του Θεού σε διάφορες θρησκείες, αλλά παρέμενε ανικανοποίητος για πολλά χρόνια.
Μία ημέρα συνάντησε δύο μέλη της Εκκλησίας που βοηθούσαν τους ιεραποστόλους να βρουν περισσότερους ανθρώπους για να διδάξουν. Ένιωσε να έλκεται από αυτούς και με χαρά άκουσε το μήνυμά τους. Ο Άντζελο πρόθυμα δέχθηκε ένα αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον.
Εκείνο το απόγευμα άρχισε να διαβάζει το βιβλίο. Ένιωσε να κατακλύζεται από χαρά. Μέσω του Πνεύματος, ο Θεός έδωσε στον Άντζελο μία εσώτερη επιβεβαίωση πως στο Βιβλίο του Μόρμον θα μπορούσε να βρει την αλήθεια, την οποία αναζητούσε για πολλά χρόνια. Όμορφα συναισθήματα τον γέμισαν. Αυτά που διάβασε και αυτά που έμαθε από τους ιεραποστόλους επιβεβαίωσαν το συμπέρασμά του ότι είχε υπάρξει μία γενική αποστασία, αλλά επίσης έμαθε ότι η αληθινή Εκκλησία του Θεού είχε αποκατασταθεί στη γη. Λίγο αργότερα ο Άντζελο βαπτίστηκε στην Εκκλησία4. Όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά, ήταν ο πρόεδρος του κλάδου της Εκκλησίας μας στο Ρίμινι της Ιταλίας.
Αυτό που βίωσαν ο Νίκολας, ο Άλιμπερτ και ο Άντζελο με το Βιβλίο του Μόρμον θυμίζει την εμπειρία του Πάρλυ Πρατ:
«Άνοιξα [το βιβλίο] με ανυπομονησία. …Διάβαζα όλη την ημέρα. Το φαγητό ήταν ένα βάρος. Δεν είχα καμιά επιθυμία για φαγητό. Ο ύπνος ήταν ένα βάρος όταν… έπεφτε η νύχτα, γιατί προτιμούσα το διάβασμα από τον ύπνο.
»Καθώς διάβαζα, το πνεύμα του Κυρίου ήταν επάνω μου και ήξερα και καταλάβαινα ότι το βιβλίο ήταν αληθινό, τόσο ξεκάθαρα και έκδηλα, όσο ένας άνθρωπος κατανοεί και ξέρει ότι υπάρχει. Η χαρά μου ήταν πλέον πλήρης, όπως ήταν, και χάρηκα τόσο πολύ σαν να ξεπληρώθηκαν και με το παραπάνω όλες οι θλίψεις, οι θυσίες και τα βάσανα της ζωής μου»5.
Κάποιοι άνθρωποι έχουν τέτοια έντονη εμπειρία με το Βιβλίο του Μόρμον όταν το ανοίγουν για πρώτη φορά, αλλά για άλλους η μαρτυρία της αλήθειας έρχεται σταδιακά, καθώς διαβάζουν και προσεύχονται για αυτήν. Αυτή ήταν η δική μου περίπτωση. Πρωτοδιάβασα το Βιβλίο του Μόρμον ως έφηβος μαθητής στο Σεμινάριο. Αυτό είναι το αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον που διάβασα. Δεν μπορώ να σας πω τον ακριβή χρόνο ή τόπο που αυτό συνέβη, αλλά κάποια στιγμή ενώ διάβαζα, άρχισα να αισθάνομαι κάτι. Υπήρχε μία ζεστασιά κι ένα πνεύμα που ερχόταν κάθε φορά που άνοιγα το βιβλίο. Το αίσθημα μεγάλωνε καθώς συνέχισα το διάβασμά μου. Αυτό το αίσθημα συνεχίζει έως σήμερα. Κάθε φορά που ανοίγω το Βιβλίο του Μόρμον είναι σαν να γυρίζω έναν διακόπτη -- το Πνεύμα ρέει στην καρδιά και την ψυχή μου.
Για άλλους ανθρώπους όμως, η μαρτυρία για το Βιβλίο του Μόρμον έρχεται πιο αργά, μετά από πολλή μελέτη και προσευχή. Έχω έναν φίλο που διάβασε το Βιβλίο του Μόρμον, αναζητώντας να μάθει εάν ήταν αληθινό. Εφήρμοσε την προτροπή του Μορόνι να ρωτήσει τον Θεό με ειλικρινή καρδιά, με πρόθεση πραγματική, έχοντας πίστη στο Χριστό, εάν το Βιβλίο του Μόρμον είναι αληθινό6. Αλλά δεν έλαβε αμέσως την υπεσχημένη πνευματική απάντηση. Ωστόσο, μία ημέρα καθώς ήταν βυθισμένος στη σκέψη του, οδηγώντας στον δρόμο, το Πνεύμα κατέθεσε μαρτυρία σε εκείνον για την αλήθεια του Βιβλίου του Μόρμον. Ήταν τόσο χαρούμενος και συνεπαρμένος που κατέβασε το παράθυρο του αυτοκινήτου και φώναξε δυνατά, σε κανέναν συγκεκριμένα κι όμως και σε όλο τον κόσμο: «Είναι αληθινό!»
Είτε η μαρτυρία μας για το Βιβλίο του Μόρμον έρχεται την πρώτη φορά που το ανοίγουμε ή μετά από μία χρονική περίοδο, θα μας επηρεάσει για όλη μας τη ζωή εάν συνεχίσουμε να το διαβάζουμε και να εφαρμόζουμε τις διδασκαλίες του. Ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον δίδαξε: «Υπάρχει μία δύναμη στο βιβλίο που θα αρχίσει να ρέει στη ζωή σας τη στιγμή που θα ξεκινήσετε τη σοβαρή μελέτη του βιβλίου. Θα βρείτε μεγαλύτερη δύναμη να αντισταθείτε στον πειρασμό. Θα βρείτε τη δύναμη να αποφύγετε την παραπλάνηση. Θα βρείτε τη δύναμη να παραμείνετε στο στενό και στενόχωρο μονοπάτι7.
Ενθαρρύνω τον καθένα που λαμβάνει αυτό το μήνυμα, συμπεριλαμβανομένων των φερόντων την Ααρωνική Ιεροσύνη που βρίσκονται σε αυτή τη συγκέντρωση απόψε, να ανακαλύψουν τη δύναμη του Βιβλίου του Μόρμον. Όπως ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον έχει παροτρύνει: «Διαβάστε το Βιβλίο του Μόρμον. Αναλογισθείτε τις διδασκαλίες του. Ρωτήστε τον Επουράνιο Πατέρα εάν είναι αληθινό»8. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας θα αισθανθείτε το Πνεύμα του Θεού στη ζωή σας. Αυτό το Πνεύμα θα είναι μέρος της μαρτυρίας σας πως το Βιβλίο του Μόρμον είναι αληθινό, πως ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν προφήτης του Θεού και πως η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι η αληθινή εκκλησία του Θεού στη γη σήμερα. Αυτή η μαρτυρία θα σας βοηθήσει να αντισταθείτε στον πειρασμό9. Θα σας προετοιμάσει για «τη μεγάλη κλήση επιμέλειας… για να κοπιάζ[ετε] στους αμπελώνες του Κυρίου»10. Θα σταθεί ως μία ασφαλής άγκυρα, όταν κατηγορίες ή δυσφημιστικές δηλώσεις χρησιμοποιούνται για να δοκιμάσουν την πίστη σας και θα είναι θεμέλιο γερό σαν βράχος, όταν θα προκαλείσθε με ερωτήσεις που δεν μπορείτε να απαντήσετε, τουλάχιστον αμέσως. Θα είστε σε θέση να διακρίνετε την αλήθεια από το λάθος και θα αισθάνεσθε τη σιγουριά του Αγίου Πνεύματος να επανεπιβεβαιώνει τη μαρτυρία σας ξανά και ξανά καθώς θα συνεχίζετε να διαβάζετε το Βιβλίο του Μόρμον σε όλη σας τη ζωή.
Επίσης ενθαρρύνω όλους τους γονείς που ακούν ή διαβάζουν αυτό το μήνυμα να δώσουν στο Βιβλίο του Μόρμον σημαντική θέση μέσα στην οικογένειά τους. Όταν τα παιδιά μας μεγάλωναν, διαβάζαμε το Βιβλίο του Μόρμον καθώς παίρναμε πρωινό. Αυτός είναι ο σελιδοδείκτης που χρησιμοποιούσαμε. Στην μπροστινή όψη υπάρχει ένα απόφθεγμα του Προέδρου Μπένσον, που υπόσχεται ότι ο Θεός θα εκχύσει επάνω μας μία ευλογία, καθώς διαβάζουμε το Βιβλίο του Μόρμον11. Στο πίσω μέρος βρίσκεται η ακόλουθη υπόσχεση από τον Πρόεδρο Μάριον Ρόμνυ, πρώην σύμβουλο στην Πρώτη Προεδρία: «Έχω την πεποίθηση πως, αν στο σπιτικό μας, οι γονείς διαβάζουν από το Βιβλίο του Μόρμον με προσευχή και τακτικά, τόσο κατ’ ιδίαν όσο και μαζί με τα παιδιά τους, το πνεύμα αυτού του σπουδαίου βιβλίου θα έλθει να διαποτίσει τα σπιτικά μας και όλους όσους κατοικούν εκεί. …Το πνεύμα της φιλονικίας θα εκλείψει. Οι γονείς θα συμβουλεύουν τα παιδιά τους με μεγαλύτερη αγάπη και σοφία. Τα παιδιά θα ανταποκρίνονται και θα είναι πιο υπάκουα στις συμβουλές των γονέων τους. Η χρηστότητα θα αυξηθεί. Η πίστη, η ελπίδα και η χριστιανική αγάπη --η αγνή αγάπη του Χριστού-- θα υπάρχουν άφθονα στο σπιτικό και στη ζωή μας, φέρνοντας ως αποτέλεσμα ειρήνη, χαρά και ευτυχία»12.
Τώρα, πολλά χρόνια αφότου τα παιδιά μας έφυγαν από το σπίτι και μεγαλώνουν τις δικές τους οικογένειες, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Προέδρου Ρόμνυ. Η οικογένειά μας απέχει πολύ από την τελειότητα, αλλά μπορούμε να καταθέσουμε μαρτυρία για τη δύναμη του Βιβλίου του Μόρμον και τις ευλογίες που μας έχει δώσει η ανάγνωσή του και συνεχίζει να φέρνει στη ζωή μας και σε όλη μας την οικογένεια.
Η μεγαλύτερη δύναμη του Βιβλίου του Μόρμον να είναι η επίδραση του να μας φέρνει πλησιέστερα στον Ιησού Χριστό. Αποτελεί μία ισχυρή μαρτυρία για Αυτόν και την λυτρωτική Του αποστολή13. Μέσω αυτού καταφέρνουμε να κατανοήσουμε το μεγαλείο και τη δύναμη της Εξιλέωσής Του14. Διδάσκει με σαφήνεια τη διδαχή Του15. Και χάρη στα υπέροχα κεφάλαια που περιγράφουν την επίσκεψη του ανεστημένου Χριστού στους Νεφίτες, βλέπουμε και βιώνουμε πώς Αυτός αγαπά, ευλογεί και διδάσκει εκείνους τους ανθρώπους και έτσι καταφέρνουμε να κατανοήσουμε ότι θα κάνει το ίδιο και για εμάς εάν πηγαίνουμε προς Εκείνον με το να ζούμε το Ευαγγέλιό Του16.
Αδελφοί, καταθέτω μαρτυρία για τη δύναμη του Βιβλίου του Μόρμον. Είτε το διαβάζουμε στα Αγγλικά, στα Ιταλικά ή στα Γαλλικά, σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή, έχω βρει το ίδιο υπέροχο πνεύμα να ρέει από τα κεφάλαια και τα εδάφιά του μέσα στη ζωή μου. Καταθέτω μαρτυρία για την δυνατότητά του να μας φέρνει πιο κοντά στον Χριστό. Προσεύχομαι ο καθένας μας να εκμεταλλευτεί πλήρως τη δύναμη που υπάρχει μέσα σε αυτή την θαυμάσια γραφή. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.