Ώστε να γίνει και αυτός δυνατός
Προσεύχομαι ότι θα εκπληρώσουμε την κλήση μας να ανυψώσουμε άλλους για να τους προετοιμάσουμε για την ένδοξη υπηρέτησή τους.
Αισθάνομαι ευλογημένος να είμαι σε αυτή τη συγκέντρωση με εκείνους που φέρουν την ιεροσύνη του Θεού. Η αφοσίωση, η πίστη και η ανιδιοτελής υπηρέτηση αυτού του σώματος των ανδρών και των αγοριών είναι ένα σύγχρονο θαύμα. Μιλώ απόψε στους φέροντες την ιεροσύνη, μεγαλύτερους και νεότερους, ενωμένους με ολόψυχη υπηρεσία στον Κύριο Ιησού Χριστό.
Ο Κύριος χορηγεί τη δύναμή Του σε εκείνους σε όλες τις θέσεις της ιεροσύνης που αξίως υπηρετούν στα καθήκοντα τους της ιεροσύνης.
O Ουίλφορντ Γούντροφ, ως Πρόεδρος της Εκκλησίας, περιέγραψε την εμπειρία του στις θέσεις της ιεροσύνης:
«Άκουσα την πρώτη ομιλία που άκουσα ποτέ σε αυτή την Εκκλησία. Την επόμενη ημέρα βαπτίστηκα. …Χειροτονήθηκα ως Διδάσκαλος. Η ιεραποστολή μου άρχισε αμέσως. …Υπηρέτησα όλη αυτήν την ιεραποστολή ως Διδάσκαλος …Στη συνέλευση χειροτονήθηκα ως Ιερέας. …Αφού χειροτονήθηκα ως ιερέας πήγα… σε ιεραποστολή στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ήταν το φθινόπωρο του 1834. Είχα έναν συνάδελφο μαζί μου και αρχίσαμε χωρίς βαλάντιο και ταγάρι. Ταξίδεψα μόνος για πολλά χιλιόμετρα και κήρυξα το Ευαγγέλιο και βάπτισα πολλούς ανθρώπους που δεν μπορούσα να επικυρώσω στην Εκκλησία, επειδή ήμουν μόνον Ιερέας. …Ταξίδεψα αρκετό χρόνο κηρύττοντας το Ευαγγέλιο πριν να χειροτονηθώ ως Πρεσβύτερος…
»[Τώρα] είμαι περίπου πενήντα τέσσερα έτη μέλος των Δώδεκα Αποστόλων. Έχω ταξιδέψει με αυτήν και άλλες απαρτίες τώρα για εξήντα έτη και θέλω να πω σε αυτήν τη συνάθροιση ατόμων ότι υποστηρίχθηκα στον ίδιο βαθμό από τη δύναμη του Θεού ενώ κατείχα τη θέση του διδασκάλου και ειδικώς ενώ ιερουργούσα στον αμπελώνα ως ιερέας, καθώς ήμουν πάντα Απόστολος. Δεν υπάρχει καμία διαφορά σε αυτό εάν κάνουμε το καθήκον μας»1.
Αυτή η υπέροχη πνευματική δυνατότητα χωρίς διαφορά προτείνεται στην περιγραφή του Κυρίου για την Ααρωνική Ιεροσύνη ως «προσάρτημα» της Μελχισεδικής Ιεροσύνης2. Η λέξη προσάρτημα σημαίνει ότι οι δύο είναι συνδεδεμένες. Αυτή η σύνδεση είναι σημαντική στην ιεροσύνη που γίνεται η δύναμη και η ευλογία που μπορεί να γίνει σε αυτόν τον κόσμο και για πάντα, επειδή «είναι χωρίς αρχή ημερών ούτε τέλος ετών»3.
Η σύνδεση είναι απλή. Η Ααρωνική Ιεροσύνη προετοιμάζει τους νέους άνδρες για μία ακόμη πιο ιερή ευθύνη.
«Η δύναμη και εξουσία τής ανώτερης, δηλαδή τής Μελχισεδικής Ιεροσύνης, είναι να κατέχει τα κλειδιά όλων των πνευματικών ευλογιών τής εκκλησίας --
»Να έχουν το προνόμιο να τους παρέχονται τα μυστήρια τής βασιλείας των ουρανών, να είναι ανοιχτοί γι’ αυτούς οι ουρανοί, να επικοινωνούν με τη γενική σύναξη και την εκκλησία του Πρωτογενούς, και να απολαμβάνουν την επικοινωνία και παρουσία του Θεού Πατέρα, και του Ιησού του μεσάζοντα της νέας διαθήκης»4.
Αυτά τα κλειδιά της ιεροσύνης ασκούνται πλήρως από έναν μόνον άνδρα κάθε φορά, τον Πρόεδρο και προεδρεύοντα αρχιερέα της Εκκλησίας του Κυρίου. Κατόπιν με εκχώρηση του Προέδρου, κάθε άνδρας που φέρει τη Μελχισεδική Ιεροσύνη μπορεί να προικοδοτηθεί με την εξουσία και το προνόμιο να μιλά και να ενεργεί εξ ονόματος του Παντοδύναμου. Αυτή η δύναμη είναι άπειρη. Έχει να κάνει με τη ζωή και τον θάνατο, την οικογένεια και την Εκκλησία, με τη μεγάλη φύση του Θεού του Ιδίου και το αιώνιο έργο Του.
Ο Κύριος προετοιμάζει τον φέροντα την Ααρωνική Ιεροσύνη να γίνει πρεσβύτερος που υπηρετεί με πίστη, δύναμη και ευγνωμοσύνη σε αυτή την ένδοξη Μελχισεδική Ιεροσύνη.
Για τους πρεσβυτέρους, η βαθιά ευγνωμοσύνη θα είναι ουσιώδης για την ολοκλήρωση του ρόλου τους στην πλήρη υπηρέτηση της ιεροσύνης. Θα θυμάστε τις ημέρες σας ως διακόνου, διδασκάλου ή ιερέα, όταν εκείνοι που έφεραν την ανώτερη ιεροσύνη σάς προσέγγισαν για να σας ανυψώσουν και να σας ενθαρρύνουν στο ταξίδι σας της ιεροσύνης.
Κάθε φέρων τη Μελχισεδική Ιεροσύνη έχει τόσες αναμνήσεις, αλλά η αίσθηση ευγνωμοσύνης μπορεί να έχει μειωθεί με τα χρόνια. Η ελπίδα μου είναι να αναζωπυρώσετε αυτό το συναίσθημα και με αυτό την αποφασιστικότητα να δώσετε σε όσους μπορείτε το ίδιο είδος βοήθειας που κάποτε λάβατε.
Θυμάμαι έναν επίσκοπο που μου φέρθηκε σαν να ήμουν ήδη αυτό που είχα την δυνατότητα να γίνω με τη δύναμη της ιεροσύνης. Με κάλεσε μία Κυριακή, όταν ήμουν ιερέας. Είπε ότι με χρειαζόταν να είμαι ο συνάδελφός του για να επισκεφθούμε μερικά μέλη του τομέα μας. Το έκανε να ακούγεται σαν να ήμουν η μοναδική του ελπίδα για επιτυχία. Δεν με χρειαζόταν. Είχε εξαιρετικούς συμβούλους στην επισκοπική ηγεσία του.
Επισκεφθήκαμε μία πτωχή και πεινασμένη χήρα. Ήθελε να τον βοηθήσω να προσεγγίσει την καρδιά της, να την προτρέψει να κάνει και να χρησιμοποιήσει έναν προϋπολογισμό και της υποσχέθηκε ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάστασή της και να είναι σε θέση όχι μόνο να φροντίσει τον εαυτό της αλλά επίσης να βοηθήσει άλλους.
Πήγαμε μετά να παρηγορήσουμε δύο μικρά κορίτσια που ζούσαν σε δύσκολη κατάσταση. Όταν φύγαμε, ο επίσκοπος μου είπε χαμηλόφωνα: «Εκείνα τα παιδιά δεν θα ξεχάσουν ποτέ ότι τα επισκεφθήκαμε».
Στο επόμενο σπίτι, είδα πώς να προσκαλούμε ένα λιγότερο ενεργό άνδρα να επιστρέψει στον Κύριο με το να τον πείσουμε ότι τα μέλη του τομέα τον χρειάζονταν.
Αυτός ο επίσκοπος ήταν φέρων την Μελχισεδική Ιεροσύνη που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω τις δυνατότητές μου και μου έδωσε ώθηση με παράδειγμα. Με δίδαξε να έχω τη δύναμη και το κουράγιο να πάω οπουδήποτε σε υπηρέτηση για τον Κύριο. Έχει από μακρού λάβει την επουράνια αμοιβή του, αλλά ακόμη τον θυμάμαι επειδή κατέβηκε χαμηλά για να με ανυψώσει, όταν ήμουν άπειρος φέρων την Ααρωνική Ιεροσύνη. Έμαθα αργότερα ότι με είδε σε ένα μελλοντικό μονοπάτι ιεροσύνης μεγαλύτερων ευθυνών, που δεν μπορούσα να καταλάβω πλήρως εκείνη τη στιγμή.
Ο πατέρας μου έκανε το ίδιο πράγμα για εμένα. Ήταν έμπειρος και συνετός φέρων την Μελχισεδική Ιεροσύνη. Κάποτε ένας Απόστολος τού ζήτησε να γράψει ένα μικρό σημείωμα για ένα επιστημονικό στοιχείο για την ηλικία της γης. Το έγραψε προσεκτικά, με τη γνώση ότι κάποιος που θα μπορούσε να το διαβάσει θα είχε έντονα συναισθήματα ότι η γη ήταν πιο νέα από ό,τι το επιστημονικό στοιχείο πρότεινε.
Ακόμη θυμάμαι τον πατέρα μου να μου παραδίδει ό,τι είχε γράψει και να μου λέει: «Χαλ, έχεις την πνευματική σοφία να γνωρίζεις εάν θα έπρεπε να το στείλω στους αποστόλους και στους προφήτες». Δεν μπορώ να θυμηθώ πολλά από αυτά που έλεγε το σημείωμα, αλλά θα φέρω μέσα μου για πάντα την ευγνωμοσύνη που αισθάνθηκα για έναν σπουδαίο φέροντα τη Μελχισεδική Ιεροσύνη που είδε σε μένα την πνευματική σοφία που δεν μπορούσα να δω.
Μία νύκτα, μερικά χρόνια αργότερα, αφού είχα χειροτονηθεί ως Απόστολος, ο προφήτης του Θεού με κάλεσε και μου ζήτησε να διαβάσω κάτι που είχε γραφεί για τη διδαχή της Εκκλησίας. Είχε περάσει τη νύκτα διαβάζοντας τα κεφάλαια ενός βιβλίου. Είπε με ένα γέλιο: «Δεν μπορώ να το διαβάσω όλο αυτό. Δεν θα πρέπει να αναπαύεσαι ενώ εγώ εργάζομαι». Και κατόπιν χρησιμοποίησε σχεδόν τα ίδια λόγια που είχε πει ο πατέρας μου χρόνια πριν: «Χαλ, είσαι αυτός που θα πρέπει να το διαβάσει αυτό. Θα ξέρεις εάν είναι σωστό να δημοσιευθεί».
Το ίδιο πρότυπο του φέροντος την Μελχισεδική Ιεροσύνη που βοηθά στη συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων και στο να δίνει εμπιστοσύνη, ήλθε κάποια νύκτα σε ένα φεστιβάλ ομιλιών που χρηματοδοτήθηκε από την Εκκλησία. Όταν ήμουν 17 ετών, μου ζητήθηκε να μιλήσω σε ένα μεγάλο ακροατήριο. Δεν είχα καμία ιδέα τι αναμενόταν από εμένα. Δεν μου δόθηκε ένα θέμα και έτσι ετοίμασα μία ομιλία που ήταν υπεράνω αυτών που ήξερα για το Ευαγγέλιο. Καθώς μιλούσα, συνειδητοποίησα ότι είχα κάνει ένα λάθος. Μπορώ ακόμη να θυμηθώ ότι αφού μίλησα, είχα ένα νευρικό συναίσθημά ότι είχα αποτύχει.
Ο επόμενος και τελευταίος ομιλητής ήταν ο Πρεσβύτερος Μάθιου Κάουλυ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων. Ήταν ένας μεγάλος ρήτορας -- αγαπημένος σε όλη την Εκκλησία. Ακόμη θυμάμαι να τον κοιτώ από τη θέση μου δίπλα στο βήμα.
Άρχισε με δυνατή φωνή. Είπε ότι η ομιλία μου τον είχε κάνει να αισθανθεί ότι ήταν σε μία μεγάλη συνέλευση. Χαμογέλασε καθώς το έλεγε. Τα συναισθήματά μου αποτυχίας έφυγαν και ακολούθησε η εμπιστοσύνη ότι θα μπορούσα κάποια ημέρα να γίνω αυτό που φάνηκε να νομίζει ότι ήμουν ήδη.
Η ανάμνηση από εκείνη τη νύκτα ακόμη με οδηγεί να ακούω προσεκτικά, όταν μιλά ένας φέρων την Ααρωνική Ιεροσύνη. Χάρη σε αυτό που ο Πρεσβύτερος Κάουλυ έκανε για μένα, πάντα περιμένω ότι θα ακούσω τον λόγο του Θεού. Σπανίως απογοητεύομαι και συχνά εκπλήσσομαι και δεν μπορώ παρά να χαμογελώ όπως έκανε ο Πρεσβύτερος Κάουλυ.
Πολλά πράγματα μπορεί να βοηθήσουν να ενδυναμώσουμε τους νέους αδελφούς μας να προοδεύσουν στην ιεροσύνη, αλλά τίποτε δεν θα είναι περισσότερο δυνατό από το να τους βοηθούμε να αναπτύξουν την πίστη και την εμπιστοσύνη ότι μπορούν να βασίζονται στη δύναμη του Θεού για την υπηρέτησή τους της ιεροσύνης.
Αυτή η πίστη και η εμπιστοσύνη δεν θα μείνουν μαζί τους από μία απλή εμπειρία ότι ανυψώθηκαν ακόμη και από τον πιο χαρισματικό φέροντα την Μελχισεδική Ιεροσύνη. Η ικανότητα να βασίζονται σε αυτές τις δυνάμεις πρέπει να καλλιεργηθεί από πολλές εκφράσεις εμπιστοσύνης από εκείνους που είναι πιο έμπειροι στην ιεροσύνη.
Οι φέροντες την Ααρωνική Ιεροσύνη θα χρειαστούν επίσης καθημερινή και ακόμη και ωριαία ενθάρρυνση και διόρθωση από τον Ίδιο τον Κύριο μέσω του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα είναι διαθέσιμο για αυτούς καθώς επιλέγουν να παραμένουν άξιοι για αυτό. Θα εξαρτηθεί από τις επιλογές που θα κάνουν.
Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διδασκόμαστε από το παράδειγμα και τη μαρτυρία ότι τα λόγια του μεγάλου φέροντος τη Μελχισεδική ιεροσύνη είναι αληθινά5. Αυτά είναι λόγια αγάπης που ελέχθησαν στο όνομα του Κυρίου του οποίου είναι η ιεροσύνη. Ο βασιλιάς Βενιαμίν διδάσκει ότι απαιτείται από εμάς να παραμείνουμε αγνοί αρκετά, ώστε να λάβουμε την ενθάρρυνση και τη διόρθωση από τον Κύριο:
«Και τελικά, δεν μπορώ να σας αναφέρω όλους τους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να διαπράξετε αμαρτία. Γιατί υπάρχουν διάφοροι τρόποι και μέσα, ακριβώς τόσα πολλά που δεν μπορώ να τα απαριθμήσω.
»Όμως μπορώ να σας πω ετούτο, ότι αν δεν προσέχετε τους εαυτούς σας και τις σκέψεις σας και τα λόγια σας και τις πράξεις σας, και δεν τηρείτε τις εντολές του Θεού, και δε συνεχίσετε να πιστεύετε αυτά που ακούσατε σχετικά με τον ερχομό του Κυρίου μας ως το τέλος της ζωής σας, θα αφανιστείτε. Και τώρα, άνθρωπε, να θυμάσαι, και να μην αφανιστείς»6.
Είμαστε όλοι ενήμεροι για τα φλογερά βέλη του εχθρού της χρηστότητος που αποστέλλονται σαν ένας τρομερός άνεμος εναντίον των νέων φερόντων την ιεροσύνη που αγαπούμε τόσο πολύ. Για εμάς είναι σαν τους έφηβους πολεμιστές, που αποκαλούσαν τους εαυτούς τους υιούς του Ήλαμαν. Μπορούν να επιβιώσουν, όπως έκαναν εκείνοι οι νέοι πολεμιστές, εάν διατηρηθούν ασφαλείς, όπως ο βασιλιάς Βενιαμίν τους παρότρυνε να κάνουν.
Οι υιοί του Ήλαμαν δεν είχαν καμία αμφιβολία. Πολέμησαν με γενναιότητα και βγήκαν κατακτητές, επειδή πίστεψαν στα λόγια των μητέρων τους7. Καταλαβαίνουμε τη δύναμη της πίστεως μίας στοργικής μητέρας. Οι μητέρες παρέχουν αυτή τη μεγάλη υποστήριξη στους υιούς τους σήμερα. Εμείς, οι φέροντες την ιεροσύνη, μπορούμε και πρέπει να προσθέσουμε σε αυτήν την υποστήριξη την αποφασιστικότητά μας να απαντήσουμε στην προσταγή ότι καθώς μεταστρεφόμαστε, πρέπει να κατεβούμε χαμηλά για να ενδυναμώσουμε τους αδελφούς μας8.
Η προσευχή μου είναι ότι κάθε φέρων τη Μελχισεδική Ιεροσύνη θα δεχτεί την ευκαιρία που προσφέρθηκε από τον Κύριο:
«Και αν κανένας άνθρωπος ανάμεσά σας είναι δυνατός κατά το Πνεύμα, ας πάρει μαζί του αυτόν που είναι αδύναμος, για να μπορεί να εξυψωθεί πνευματικά με κάθε πραότητα, ώστε να γίνει κι αυτός δυνατός.
»Πάρτε λοιπόν μαζί σας εκείνους που έχουν χειροτονηθεί στη μικρότερη ιεροσύνη, και στείλτε τους πριν από εσάς να ορίζουν τις συναντήσεις, και να προετοιμάζουν το δρόμο, και να διεκπεραιώνουν τις συναντήσεις στις οποίες εσάς δε σας είναι δυνατό να παρευρεθείτε.
»Ιδέστε, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι απόστολοί μου, την παλιά εποχή, ανέπτυξαν την εκκλησία μου για εμένα»9.
Εσείς, ηγέτες της ιεροσύνης και οι πατέρες των φερόντων την Ααρωνική ιεροσύνη μπορείτε να κάνετε θαύματα. Μπορείτε να βοηθήσετε τον Κύριο να γεμίσει τις τάξεις των πιστών πρεσβυτέρων με νέους άνδρες που αποδέχονται την κλήση να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και το κάνουν με εμπιστοσύνη. Θα δείτε πολλούς που έχετε ανυψώσει και ενθαρρύνει να μένουν πιστοί, να παντρεύονται άξια στον ναό, και με τη σειρά τους, να ανυψώνουν και να προετοιμάζουν άλλους.
Δεν θα χρειαστούν νέα προγράμματα δραστηριοτήτων, βελτιωμένο υλικό διδασκαλίας ή καλύτερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν θα απαιτηθεί καμία κλήση πέρα από αυτήν που έχετε τώρα. Ο όρκος και η διαθήκη της ιεροσύνης σάς δίνει δύναμη, εξουσία και καθοδήγηση. Προσεύχομαι ότι θα πάτε σπίτι και θα μελετήσετε προσεκτικά τον όρκο και τη διαθήκη της ιεροσύνης, που βρίσκεται στο Διδαχή και Διαθήκες τμήμα 84.
Όλοι μας ελπίζουμε ότι περισσότεροι νέοι άνδρες θα έχουν εμπειρίες όπως ο Ουίλφορντ Γούντροφ, ο οποίος ως φέρων την Ααρωνική Ιεροσύνη δίδαξε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού με δύναμη μεταστροφής.
Προσεύχομαι ότι θα εκπληρώσουμε την κλήση μας να ανυψώσουμε άλλους για να τους προετοιμάσουμε για την ένδοξη υπηρέτησή τους. Ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου τους θαυμάσιους ανθρώπους που με έχουν ανυψώσει και μου έχουν δείξει πώς να αγαπώ και να ανυψώνω άλλους.
Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον κατέχει όλα τα κλειδιά της ιεροσύνης επί γης αυτή τη στιγμή. Καταθέτω μαρτυρία ότι εκείνος, με πάνω από μία διάρκεια ζωής υπηρέτηση, έχει γίνει παράδειγμα για όλους εμάς προσέγγισης για να ανυψώσει άλλους ως φέρων τη Μελχισεδική Ιεροσύνη. Είμαι προσωπικώς ευγνώμων για τον τρόπο που με ανύψωσε και μου έδειξε πώς να ανυψώνω άλλους.
Ο Θεός Πατέρας ζει. Ο Ιησούς είναι ο Χριστός. Αυτή είναι η Εκκλησία και το βασίλειό Του. Αυτή είναι η ιεροσύνη Του. Το γνωρίζω αυτό αφ’ εαυτού μου με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αμήν.