Διάδοση του αποκατεστημένου Ευαγγελίου
Αυτό που αποκαλούμε «έργο μέλους-ιεραποστόλου» δεν είναι ένα πρόγραμμα αλλά μία στάση αγάπης και προσέγγισης για να βοηθήσουμε τους γύρω μας.
Ι.
Κοντά στο τέλος της επίγειας διακονίας Του, ο Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός, πρόσταξε τους μαθητές Του: «Αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη» (Κατά Ματθαίον 28:19) και «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση» (Κατά Μάρκον 16:15). Όλοι οι χριστιανοί είναι υπό αυτές τις διαταγές να διαδίδουν το Ευαγγέλιο σε όλους. Πολλοί το αποκαλούν αυτό «μεγάλη εντολή».
Όπως ο Πρεσβύτερος Νηλ Άντερσεν περιέγραψε στη συγκέντρωση πρωινού, οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών είναι σίγουρα ανάμεσα σε όσους είναι περισσότερο αφοσιωμένοι σε τούτη τη μεγάλη ευθύνη. Θα πρέπει να είμαστε, επειδή γνωρίζουμε ότι ο Θεός αγαπά όλα τα τέκνα Του και ότι αυτές τις τελευταίες ημέρες έχει αποκαταστήσει ζωτικής σημασίας επιπρόσθετη γνώση και δύναμη για να τα ευλογήσει όλα. Ο Σωτήρας μάς δίδαξε να αγαπούμε όλους ως αδελφούς και αδελφές μας και τιμούμε αυτήν τη διδασκαλία, διαδίδοντας τη μαρτυρία και το μήνυμα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου «προς όλα τα έθνη, τις φυλές, τις γλώσσες και τους λαούς» (Δ&Δ 112:1). Αυτό είναι ζωτικής σημασίας μέρος του τι σημαίνει να είσαι Άγιος των Τελευταίων Ημερών. Το θεωρούμε αυτό ως χαρούμενο προνόμιο. Τι θα μπορούσε να είναι πιο χαρούμενο από το να διαδίδουμε τις αλήθειες της αιωνιότητας στα τέκνα του Θεού;
Σήμερα έχουμε πολλές πηγές για να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο που δεν ήταν διαθέσιμες σε προηγούμενες γενεές. Έχουμε τηλεόραση, το Διαδίκτυο και τους διαύλους μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Έχουμε πολλά πολύτιμα μηνύματα για να παρουσιάσουμε το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο. Έχουμε την ανάδειξη της Εκκλησίας σε πολλά έθνη. Έχουμε έναν έξοχα αυξημένο αριθμό ιεραποστόλων. Όμως χρησιμοποιούμε όλες αυτές τις πηγές προς μέγιστο αποτέλεσμα; Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εμάς θα έλεγαν όχι. Επιθυμούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στην εκπλήρωση της ουράνιας διορισμένης ευθύνης μας να κηρύττουμε το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο σε όλον τον κόσμο.
Υπάρχουν πολλές καλές ιδέες για τη διάδοση του Ευαγγελίου που θα λειτουργήσουν σε πασσάλους ή χώρες ξεχωριστά. Ωστόσο, επειδή είμαστε μία παγκόσμια Εκκλησία, επιθυμώ να μιλήσω περί ιδεών που θα λειτουργήσουν παντού, από τις νεότερες μονάδες έως τις πιο εδραιωμένες, από πολιτισμούς τώρα δεκτικούς στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού έως πολιτισμούς και έθνη που ολοένα γίνονται εχθρικά προς τη θρησκεία. Θέλω να μιλήσω για ιδέες που μπορείτε να αναφέρετε με άτομα τα οποία είναι αφοσιωμένοι πιστοί του Ιησού Χριστού καθώς επίσης και με άτομα που δεν έχουν ακούσει ποτέ το όνομά Του, με άτομα που είναι ικανοποιημένα με την τρέχουσα ζωή τους καθώς επίσης και με άτομα που απεγνωσμένα επιζητούν να βελτιωθούν.
Τι μπορώ να πω που θα χρησίμευε στη διάδοση από μέρους σας του Ευαγγελίου, οποιεσδήποτε κι αν είναι οι συνθήκες ζωής σας; Χρειαζόμαστε τη βοήθεια κάθε μέλους και κάθε μέλος μπορεί να βοηθήσει, εφόσον υπάρχουν πολλά έργα να επιτελεσθούν καθώς διαδίδουμε το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η συμμετοχή των μελών στο ιεραποστολικό έργο είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη τόσο της μεταστροφής όσο και της διατήρησης. Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον έχει πει: «Τώρα είναι ο καιρός να ενωθούν τα μέλη και οι ιεραπόστολοι… [και] να κοπιάσουν στον αμπελώνα του Κυρίου, για να φέρουν ψυχές σε Εκείνον. Έχει προετοιμάσει το μέσον για να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο με μια πληθώρα τρόπων και θα μας βοηθήσει στους κόπους μας, αν ενεργήσουμε με πίστη για να εκπληρώσουμε το έργο Του»1.
Η διάδοση του αποκατεστημένου Ευαγγελίου είναι το διά βίου χριστιανικό καθήκον και προνόμιό μας. Ο Πρεσβύτερος Κουέντιν Κουκ μας υπενθυμίζει: «Το ιεραποστολικό έργο δεν είναι απλώς ένα από τα 88 κλειδιά σε ένα πιάνο που παίζεται περιστασιακώς. Είναι μία μείζων χορδή σε μία συναρπαστική μελωδία που πρέπει να παίζεται συνεχώς σε όλη τη ζωή μας, αν θέλουμε να διατηρηθούμε σε αρμονία με τη δέσμευσή μας στη χριστιανοσύνη και στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού»2.
II.
Υπάρχουν τρία πράγματα που όλα τα μέλη μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν στη διάδοση του Ευαγγελίου, ασχέτως των συνθηκών στις οποίες ζουν και εργάζονται. Όλοι μας θα πρέπει να τα κάνουμε όλα αυτά.
Πρώτον, μπορούμε να προσευχόμαστε για την επιθυμία να βοηθήσουμε με αυτό το ζωτικής σημασίας μέρος του έργου σωτηρίας. Όλες οι προσπάθειες ξεκινούν με επιθυμία.
Δεύτερον, μπορούμε να τηρούμε τις εντολές οι ίδιοι. Πιστά, υπάκουα μέλη είναι οι πιο πειστικοί μάρτυρες της αλήθειας και της αξίας του αποκατεστημένου Ευαγγελίου. Ακόμη κάτι πιο σημαντικό, πιστά μέλη πάντοτε θα έχουν το Πνεύμα Του να είναι μαζί τους, να τα καθοδηγεί καθώς επιζητούν να συμμετάσχουν στο μέγα έργο της διάδοσης του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
Τρίτον, μπορούμε να προσευχόμαστε για έμπνευση για το τι μπορούμε εμείς να κάνουμε στις ατομικές μας συνθήκες ζωής για να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο στους άλλους. Αυτό είναι διαφορετικό από το να προσευχόμαστε για τους ιεραποστόλους ή να προσευχόμαστε για το τι μπορούν άλλοι να κάνουν. Θα πρέπει να προσευχόμαστε για αυτό που εμείς μπορούμε να κάνουμε, προσωπικώς. Όταν προσευχόμαστε, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι προσευχές γι’ αυτό το είδος εμπνεύσεως θα εισακουσθούν αν συνοδεύονται από μία δέσμευση -- κάτι που οι γραφές αποκαλούν «πραγματική πρόθεση» ή «όλη την πρόθεση της καρδιάς». Να προσεύχεστε με δέσμευση να ενεργείτε επί της έμπνευσης που λαμβάνετε, υποσχόμενοι στον Κύριο ότι αν σας εμπνεύσει να μιλήσετε σε κάποιον για το Ευαγγέλιο, θα το κάνετε.
Χρειαζόμαστε την καθοδήγηση του Κυρίου, επειδή κάποια συγκεκριμένη περίοδο ορισμένοι είναι --και ορισμένοι δεν είναι-- έτοιμοι για τις επιπρόσθετες αλήθειες του αποκατεστημένου Ευαγγελίου. Δεν θα πρέπει να κρίνουμε για τον εαυτό μας ποιος είναι έτοιμος και ποιος δεν είναι. Ο Κύριος γνωρίζει την καρδιά όλων των τέκνων Του και αν προσευχόμαστε για έμπνευση, θα μας βοηθήσει να βρούμε άτομα που γνωρίζει ότι είναι «έτοιμοι να ακούσουν τον λόγο» (Άλμα 32:6).
Ως Απόστολος του Κυρίου, παροτρύνω κάθε μέλος και οικογένεια στην Εκκλησία να προσεύχεται να τους βοηθήσει ο Κύριος να βρουν άτομα προετοιμασμένα να λάβουν το μήνυμα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Ο Πρεσβύτερος Ράσσελ Μπάλλαρντ έχει δώσει αυτήν τη σημαντική συμβουλή με την οποία συμφωνώ: «Εμπιστευθείτε τον Κύριο. Είναι ο καλός ποιμήν. Γνωρίζει τα πρόβατά Του. …Αν δεν συμμετέχουμε, πολλοί που θα άκουγαν το μήνυμα της Αποκατάστασης δεν θα έχουν την ευκαιρία να το ακούσουν. …Οι ευκαιρίες είναι πολύ απλές -- να προσεύχεστε προσωπικώς και στην οικογένειά σας για ιεραποστολικές ευκαιρίες»3. Καθώς επιδεικνύουμε την πίστη μας, αυτές οι ευκαιρίες θα έλθουν χωρίς κάποια «εξαναγκασμένη ή… σκηνοθετημένη ανταπόκριση. Θα ρέουν ως φυσικό αποτέλεσμα της αγάπης μας για τους αδελφούς και τις αδελφές μας»4.
Γνωρίζω ότι είναι αληθινό. Προσθέτω την υπόσχεσή μου ότι με πίστη στη βοήθεια του Κυρίου θα καθοδηγηθούμε, θα εμπνευστούμε και θα βρούμε μεγάλη χαρά σε αυτό το αιωνίως σημαντικό έργο της αγάπης. Θα φθάσουμε στο σημείο να καταλάβουμε ότι η επιτυχία στη διάδοση του Ευαγγελίου είναι το να προσκαλούμε άτομα με αγάπη και γνήσια πρόθεση για να τα βοηθήσουμε, όποια κι αν είναι η ανταπόκριση τους.
III.
Ορίστε κάποια άλλα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο αποτελεσματικώς:
-
Πρέπει να θυμόμαστε «ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν όταν είναι έτοιμοι να μάθουν, όχι όταν εμείς είμαστε έτοιμοι να τους διδάξουμε»5. Αυτό που εμάς μας ενδιαφέρει, όπως οι σημαντικές επιπρόσθετες διδασκαλίες περί διδαχής στην αποκατεστημένη Εκκλησία, συνήθως δεν ενδιαφέρει τους άλλους. Οι άλλοι θέλουν συνήθως τα αποτελέσματα της διδαχής, όχι τη διδαχή. Καθώς παρατηρούν ή βιώνουν τα αποτελέσματα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού στη ζωή μας, νιώθουν το Πνεύμα και αρχίζουν να ενδιαφέρονται για τη διδαχή. Μπορεί επίσης να ενδιαφέρονται, όταν επιζητούν περισσότερη ευτυχία, εγγύτητα στον Θεό ή καλύτερη κατανόηση του σκοπού της ζωής6. Επομένως, πρέπει να επιζητούμε με προσοχή και προσευχή την κρίση ως προς το πώς να ρωτούμε για το ενδιαφέρον του άλλου να μάθει περισσότερα. Αυτό θα εξαρτηθεί από ποικίλα πράγματα, όπως οι συνθήκες ζωής ενός άλλου ατόμου και η σχέση μας με αυτό. Αυτό είναι καλό θέμα να το συζητήσουμε σε συμβούλια, απαρτίες και Ανακουφιστικές Εταιρείες.
-
Καθώς μιλούμε σε άλλους, πρέπει να θυμόμαστε ότι η πρόσκληση να μάθουν περισσότερα για τον Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του είναι προτιμητέα από την πρόσκληση να μάθουν περισσότερα για την Εκκλησία μας7. Θέλουμε οι άνθρωποι να μεταστραφούν στο Ευαγγέλιο. Αυτός είναι ο μεγάλος ρόλος του Βιβλίου του Μόρμον. Τα συναισθήματά μας για την Εκκλησία ακολουθούν τη μεταστροφή στον Ιησού Χριστό· δεν προηγούνται αυτής. Πολλοί που είναι φιλύποπτοι για εκκλησίες, ωστόσο, έχουν αγάπη για τον Σωτήρα. Βάλτε τα πράγματα στην σειρά τους.
-
Όταν επιζητούμε να παρουσιάσουμε στους ανθρώπους το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο, θα πρέπει να το κάνουμε αυτό με τρόπους που είναι αυθεντικοί σε στοργικό ενδιαφέρον για το άτομο. Αυτό συμβαίνει όταν προσπαθούμε να βοηθήσουμε άλλους με προβλήματα που έχουν προσδιορίσει ή όταν εργαζόμαστε μαζί τους σε δραστηριότητες υπηρετήσεως κοινότητας, όπως η ανακούφιση από δεινά, η φροντίδα των φτωχών και των εχόντων ανάγκη ή η βελτίωση της ποιότητας ζωής άλλων.
-
Οι προσπάθειές μας να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο δεν θα πρέπει να περιορίζονται στον κύκλο των φίλων και των συνεργατών μας. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών μάθαμε για έναν οδηγό ταξί Α.Τ.Η. στο Ρίο ντε Τζανέιρο ο οποίος μετέφερε αντίτυπα από το Βιβλίο του Μόρμον σε επτά διαφορετικές γλώσσες και έδινε σε οποιονδήποτε τα αποδεχόταν. Αποκαλούσε τον εαυτό του «ιεραπόστολο οδηγό ταξί». Έλεγε: «Οι δρόμοι του Ρίο ντε Τζανέιρο… είναι το ιεραποστολικό πεδίο [μου]»8.
Ο Κλέιτον Κρίστενσεν, ο οποίος έχει εντυπωσιακή εμπειρία ως μέλος-ιεραπόστολος, δηλώνει ότι «τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουμε παρατηρήσει ότι δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στο πόσο βαθιά είναι μία σχέση μεταξύ δύο ατόμων και την πιθανότητα ότι ένα από αυτά τα άτομα θα ενδιαφερθεί να μάθει για το Ευαγγέλιο από το άλλο»9.
-
Οι επισκοπικές ηγεσίες τομέως μπορούν να σχεδιάζουν μία ειδική συγκέντρωση μεταλήψεως στην οποία τα μέλη παροτρύνονται να φέρουν άτομα που ενδιαφέρονται. Τα μέλη τομέως θα είναι λιγότερο διστακτικά να φέρουν τους γνωστούς τους σε μία τέτοια συγκέντρωση, επειδή θα είναι πιο βέβαιοι ότι το περιεχόμενο της συγκέντρωσης θα είναι καλά σχεδιασμένο να περιλαμβάνει ενδιαφέρον και να αντιπροσωπεύει την Εκκλησία καλά.
-
Υπάρχουν πολλές άλλες ευκαιρίες να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο. Παραδείγματος χάριν, μόλις αυτό το καλοκαίρι έλαβα ένα ευτυχισμένο γράμμα από ένα νέο μέλος που έμαθε για το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο, όταν ένας παλιός συμμαθητής της τής τηλεφώνησε για να ρωτήσει σχετικά με μία ασθένεια που βίωνε εκείνη. Έγραψε: «Διαφωτίστηκα από τον τρόπο που μου παρουσιάσθηκε. Ύστερα από λίγους μήνες μάθησης από τους ιεραποστόλους, βαπτίσθηκα. Η ζωή μου έχει βελτιωθεί έκτοτε»10. Όλοι γνωρίζουμε πολλούς των οποίων η ζωή θα βελτιωνόταν από το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο. Τους προσεγγίζουμε;
-
Ο ενθουσιασμός και η δαημοσύνη των νεαρών μελών μας όσον αφορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τούς δίνει μοναδικές ευκαιρίες να προσεγγίζουν ώστε να κάνουν άλλους να ενδιαφερθούν για το Ευαγγέλιο. Περιγράφοντας την εμφάνιση του Σωτήρος στους Νεφίτες, ο Μόρμον γράφει: «Εκτέλεσε διακονία προς τα παιδιά… και τους έλυσε τη γλώσσα τους… ώστε μπορούσαν να προφέρουν» (Νεφί Γ΄ 26:14). Σήμερα υποθέτω ότι θα λέγαμε «έλυσε τους [αντίχειρές] τους ώστε μπορούσαν να προφέρουν». Απάνω του, νέοι!
Η διάδοση του Ευαγγελίου δεν είναι βάρος αλλά χαρά. Αυτό που αποκαλούμε «έργο μέλους-ιεραποστόλου» δεν είναι ένα πρόγραμμα αλλά μία στάση αγάπης και προσέγγισης για να βοηθήσουμε τους γύρω μας. Είναι επίσης μία ευκαιρία να δουν ως μάρτυρες πώς νιώθουμε εμείς για το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Σωτήρος μας. Όπως έχει διδάξει ο Πρεσβύτερος Μπάλλαρντ: «Η πιο σημαντική απόδειξη της μεταστροφής μας και του πώς νιώθουμε για το Ευαγγέλιο στη ζωή μας είναι η προθυμία μας να το διαδώσουμε στους άλλους»11.
Καταθέτω μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι το Φως και η Ζωή του Κόσμου (βλέπε Νεφί Γ΄ 11:11). Το αποκατεστημένο Ευαγγέλιό Του φωτίζει τον δρόμο μας στη θνητότητα. Η Εξιλέωσή Του μάς δίδει τη διαβεβαίωση της ζωής μετά θάνατον και τη δύναμη να εμμένουμε προς την αθανασία. Και η Εξιλέωσή Του μας δίδει την ευκαιρία να συγχωρηθούμε για τις αμαρτίες μας και, υπό το ένδοξο σχέδιο σωτηρίας του Θεού, να πληρούμε τις προϋποθέσεις για αιώνια ζωή «το μεγαλύτερο από όλα τα δώρα του Θεού» (Δ&Δ 14:7). Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.