Η ειλικρινής επιθυμία της ψυχής
Κάθε στιγμή πολύτιμης προσευχής μπορεί να είναι άγιος χρόνος που δαπανούμε με τον Πατέρα μας, στο όνομα του Υιού, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Κατά τη διάρκεια των αγώνων της θνητότητας, δεν είμαστε ποτέ μόνοι για να επιτελέσουμε το έργο μας, να πολεμήσουμε τις μάχες μας, να αντιμετωπίσουμε αντιξοότητες ή αναπάντητες ερωτήσεις. Ο Ιησούς Χριστός δίδαξε με μία παραβολή «[ότι οι άνθρωποι] πρέπει πάντοτε να προσεύχονται, και να μη αποκάμνουν». Είπε για έναν κριτή που δεν τιμούσε τον Θεό και δεν είχε καμία εκτίμηση στους ανθρώπους. Επανειλημμένως, μία χήρα ερχόταν μπροστά του, παρακαλώντας να της δώσει το δίκιο της από τον αντίδικό της. Επί ένα χρονικό διάστημα, ο κριτής δεν έκανε τίποτα για να την ικανοποιήσει. Όμως ως αποτέλεσμα της πιστής, συνεχούς ικεσίας της, ο κριτής σκέφτηκε τελικά: «Επειδή με ενοχλεί αυτή η χήρα, ας της αποδώσω το δίκιο της, για να μη έρχεται πάντοτε και με βασανίζει».
Κατόπιν ο Ιησούς εξήγησε:
»Ο Θεός, μάλιστα, δεν θα αποδώσει το δίκιο των εκλεκτών του, αυτών που βοούν σ’ αυτόν…;
»Σας λέω, ότι θα αποδώσει το δίκιο τους γρήγορα».
Και μετά ο Κύριος κάνει αυτήν την ερώτηση: «Πλην, όταν έρθει ο Υιός τού ανθρώπου, άραγε θα βρει την πίστη επάνω στη γη;»1
Η προσευχή είναι ουσιώδης για την ανάπτυξη της πίστης. Όταν έλθει ξανά ο Κύριος, θα βρει έναν λαό ο οποίος θα γνωρίζει πώς να προσεύχεται με πίστη και θα είναι προετοιμασμένος να λάβει σωτηρία; «Eπειδή, καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα του Kυρίου, θα σωθεί»2. Είμαστε τέκνα του στοργικού Επουράνιου Πατέρα και μπορούμε να απολαμβάνουμε προσωπική επικοινωνία μαζί Του, όταν προσευχόμαστε «με ειλικρινή καρδιά και αληθινή πρόθεση, έχοντας πίστη στον Χριστό»3και μετά ενεργούμε σύμφωνα με τις απαντήσεις που λαμβάνουμε από τις προτροπές του Αγίου Πνεύματος. Προσευχόμαστε με πίστη, ακούμε προσεκτικά και υπακούμε, ώστε να μάθουμε να γίνουμε ένα με τον Πατέρα και τον Υιό4.
Η προσευχή της πίστης ανοίγει τον δρόμο για να λάβουμε ένδοξες, σταλμένες από τους ουρανούς, ευλογίες. Ο Σωτήρας δίδαξε:
«Ζητάτε, και θα σας δοθεί· ψάχνετε, και θα βρείτε· κρούετε, και θα σας ανοιχτεί.
»επειδή, καθένας που ζητάει παίρνει, κι αυτός που ψάχνει βρίσκει, και σ’ αυτόν που κρούει θα ανοιχτεί»5.
Εάν περιμένουμε να λάβουμε, πρέπει να ζητήσουμε, να ψάξουμε και να χτυπήσουμε. Στην αναζήτησή του για την αλήθεια, ο Τζόζεφ Σμιθ διάβασε από τις γραφές: «Αν κάποιος από εσάς υστερεί σε σοφία, ας ζητήσει από το Θεό, που δίνει στους πάντες άπλετα και χωρίς να προσβάλει, και θα του δοθεί»6. Σε απάντηση στην προσευχή πίστης του, οι ουρανοί άνοιξαν. Ο Θεός ο Πατέρας και ο Υιός Του, Ιησούς Χριστός, κατήλθαν με δόξα και μίλησαν στον Τζόζεφ Σμιθ, εισάγοντας τη θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών. Για μας, η θαυμαστή ίαση, η ισχυρή προστασία, η ουράνια γνώση, η συγχώρηση που απελευθερώνει και η πολύτιμη ειρήνη είναι ανάμεσα στις απαντήσεις που λαμβάνουμε, όταν προσφέρουμε την «ειλικρινή επιθυμία της ψυχής» μας 7 με πίστη.
Προσευχόμαστε στον Πατέρα μας, στο όνομα του Ιησού Χριστού, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, περιλαμβάνοντας έτσι και τα τρία μέλη της Θεϊκής Κεφαλής στα λόγια που προφέρουμε.
Προσευχόμαστε στον Επουράνιο Πατέρα μας και σε Εκείνον μόνον, διότι Αυτός είναι «Θεός στους ουρανούς, ο οποίος είναι απέραντος και αιώνιος, από αιωνιότητα σε αιωνιότητα… ο θεμελιωτής των ουρανών και της γης, και όλων όσων είναι πάνω τους». Ως ο Δημιουργός μας, έδωσε εντολές ότι «πρέπει να τον αγαπ[άμε] και να τον υπηρετ[ούμε], εκείνον, το μόνο ζώντα και αληθινό Θεό, και ότι πρέπει να είναι αυτός το μόνο πλάσμα το οποίο να προσκυν[ούμε] και να λατρεύ[ουμε]»8.
Καθώς προσεύχεστε στον Επουράνιο Πατέρα με πίστη, «θα σας παρηγορήσει στα βάσανά σας… [και μπορείτε] να χορτάσετε με την αγάπη του»9. Ο Πρόεδρος Χένρυ Άιρινγκ μάς είπε ότι οι προσευχές του πατέρα του στη διάρκεια μιας χαμένης μάχης με τον καρκίνο, του δίδαξαν τη βαθιά προσωπική σχέση ανάμεσα στον Θεό και τα παιδιά Του:
«Όταν ο πόνος έγινε οξύς, τον βρήκαμε το πρωί γονατιστό πλάι στο κρεβάτι. Ήταν πολύ αδύναμος για να επιστρέψει στο κρεβάτι. Μας είπε ότι προσευχόταν για να ρωτήσει τον Επουράνιο Πατέρα του γιατί έπρεπε να υποφέρει τόσο πολύ, όταν πάντοτε προσπαθούσε να είναι καλός. Είπε ότι ήρθε μια καλοσυνάτη απάντηση: “Ο Θεός χρειάζεται γενναίους υιούς”.
»Και έτσι άντεξε μέχρι το τέλος, με πεποίθηση ότι ο Θεός τον αγαπούσε, τον άκουγε και θα τον εξύψωνε. Ευλογήθηκε να γνωρίσει νωρίς και ποτέ να μην ξεχάσει ότι ένας στοργικός Θεός είναι τόσο κοντά, όσο μια προσευχή»10.
Προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού Χριστού διότι η σωτηρία μας είναι στον Χριστό και «επειδή, ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο κάτω από τον ουρανό ανάμεσα στους ανθρώπους, διαμέσου τού οποίου πρέπει να σωθούμε»11. Ερχόμαστε προς τον Πατέρα στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού12, διότι Εκείνος είναι ο συνήγορός μας προς τον Πατέρα και Εκείνος υπερασπίζεται τον σκοπό μας 13. Υπέφερε, αιμορράγησε και πέθανε για να δοξάσει τον Πατέρα Του και η ευσπλαχνική ικεσία Του για λογαριασμό μας, ανοίγει τον δρόμο για τον καθέναν μας, να λάβει ειρήνη σε τούτη τη ζωή και αιώνια ζωή στον κόσμο που θα έρθει. Δεν θέλει να υποφέρουμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή να υπομείνουμε περισσότερες δοκιμασίες από όσο απαιτείται. Θέλει να στραφούμε σε Εκείνον και να Του επιτρέψουμε να ελαφρύνει τα βάρη μας, να θεραπεύσει την καρδιά μας και να καθαρίσει την ψυχή μας μέσω της εξαγνιστικής δύναμής Του. Δεν θέλουμε ποτέ να χρησιμοποιούμε επί ματαίω το όνομά Του, με λόγια αποστηθισμένα και επαναληπτικά Οι ειλικρινείς προσευχές που προφέρονται στο άγιο όνομα του Ιησού Χριστού είναι μία έκφραση της αφοσιωμένης αγάπης μας, της παντοτινής ευγνωμοσύνης μας και της σταθερής επιθυμίας μας να προσευχόμαστε όπως Εκείνος προσευχήθηκε, να πράττουμε όπως και Εκείνος και να γίνουμε όπως είναι Εκείνος.
Προσευχόμαστε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος διότι «αυτός που ζητά με το Πνεύμα ζητά σύμφωνα με το θέλημα τού Θεού»14. Όταν προσευχόμαστε με πίστη, το Άγιο Πνεύμα μπορεί να καθοδηγήσει τις σκέψεις μας, ώστε τα λόγια μας να είναι εναρμονισμένα με το θέλημα του Θεού. «Μη ζητάτε για να το καταναλώσετε στους πόθους σας, αλλά να ζητάτε με ακλόνητη σταθερότητα να μην υποχωρήσετε σε κανέναν πειρασμό, αλλά να υπηρετείτε τον αληθινό και ζώντα Θεό»15.
«Δεν είναι μόνον σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να προσευχόμαστε, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να λάβουμε την απάντηση στην προσευχή μας, να διαθέτουμε διάκριση, να είμαστε σε επαγρύπνηση, να μπορούμε να δούμε με ξεκάθαρη θέαση και κατανόηση, με ξεκάθαρη πρόθεση το θέλημα και τον σκοπό του Θεού αναφορικά με εμάς»16.
Ο Πρόεδρος Άιρινγκ μάς είπε: «Είχα προσευχές που απαντήθηκαν. Εκείνες οι απαντήσεις ήταν πολύ ξεκάθαρες, όταν αυτό που ήθελα κατεπνίγη από μία υπέρτερη ανάγκη να γνωρίσω τι ήθελε ο Θεός. Τότε είναι που η απάντηση από έναν στοργικό Επουράνιο Πατέρα μπορεί να ειπωθεί στον νου από τη σιγαλή σαν αύρα φωνή και να γραφεί στην καρδιά»17.
Καθώς ο Σωτήρας εισήλθε στον Κήπο της Γεθσημανή, η ψυχή Του ήταν περίλυπη ακόμη και μέχρι θανάτου. Στην αγωνία Του, ο μόνος στον οποίο μπορούσε να στραφεί ήταν ο Πατέρας Του. Παρακάλεσε: «Αν είναι δυνατόν, ας παρέλθει από μένα αυτό το ποτήρι». Αλλά πρόσθεσε: «Όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ»18. Αν και αναμάρτητος, ο Σωτήρας κλήθηκε να «[υποφέρει] πόνους και βάσανα και πειρασμούς κάθε είδους», συμπεριλαμβανομένων των ασθενειών και αναπηριών του λαού Του. «[Εκείνος] υπέ[φερε] σύμφωνα με τη σάρκα ώστε να μπορέσει να πάρει επάνω του τις αμαρτίες τού λαού του, ώστε να μπορέσει να σβήσει τις παραβάσεις τους σύμφωνα με τη δύναμη της ελευθέρωσής του»19. Τρεις φορές προσευχήθηκε: «Πατέρα μου… ας γίνει το θέλημά σου»20. Το ποτήρι δεν αφαιρέθηκε. Με ταπεινή, γεμάτη πίστη προσευχή, ενδυναμώθηκε να προχωρήσει και να εκπληρώσει την ουράνια αποστολή Του να προετοιμάσει για τη σωτηρία μας, ώστε να μετανοήσουμε, να πιστέψουμε, να υπακούσουμε και να λάβουμε τις ευλογίες της αιωνιότητας.
Οι απαντήσεις που λαβαίνουμε με προσευχή, ίσως να μην είναι αυτό που θα επιθυμούσαμε. Όμως σε εποχές προβλημάτων, οι προσευχές μας γίνονται μία γραμμή ζωής από αγάπη και τρυφερή ευσπλαχνία. Κατά την ικεσία μας, ίσως να ενδυναμωθούμε να προχωρήσουμε μπροστά και να εκπληρώσουμε όλα όσα έχουμε οριστεί να κάνουμε. Στους Αγίους Του που ζουν σε επικίνδυνους καιρούς, ο Κύριος λέει: «Ας παρηγορηθεί η καρδιά σας… γιατί κάθε σάρκα είναι στα χέρια μου. Ηρεμήστε και να ξέρετε ότι εγώ είμαι Θεός»21.
Είτε προσευχόμαστε κατ’ ιδίαν, με την οικογένειά μας, στην εκκλησία, στον ναό είτε οπουδήποτε είμαστε· είτε προσευχόμαστε με καρδιά συντριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο επιζητώντας συγχώρηση, επουράνια σοφία ή απλώς τη δύναμη να αντέξουμε, προσευχόμαστε πάντοτε με πλήρη καρδιά, ερχόμενοι προς τον Θεό συνεχώς για την ευημερία μας και την ευημερία των γύρω μας. Οι ειλικρινείς επιθυμίες που προσφέρονται με πνεύμα ευγνωμοσύνης για άφθονες ευλογίες και ευγνωμοσύνη για τα μαθήματα της ζωής ενσταλάζουν στην καρδιά μας σταθερή πίστη στον Χριστό, «λαμπρότητα ελπίδας, και αγάπη προς το Θεό και προς όλους τους ανθρώπους»22.
Η προσευχή είναι ένα δώρο από τον Θεό. Δεν χρειάζεται ποτέ να νιώθουμε ότι είμαστε χαμένοι ή μόνοι. Καταθέτω μαρτυρία ότι κάθε στιγμή πολύτιμης προσευχής μπορεί να είναι άγιος χρόνος που δαπανούμε με τον Πατέρα μας, στο όνομα του Υιού, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.