အယ်လမာ ၈

အခန်းကြီး ၈

အယ်လမာသည် မိလက်ပြည်၌ ဟောပြော၍ ဗတ္တိဇံပေး၏—သူသည် အမ္မုန်နိဟပြည်၌ ငြင်းပယ်ခံရပြီး၊ စွန့်ခွာ၏—ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးက သူ့အား ပြန်သွားရန်နှင့် လူတို့အား နောင်တရခြင်းကို ဟစ်ကြော်ရန်မိန့်မှာ၏—အာမြူးလက်က သူ့ကို လက်ခံ၏၊ သူတို့နှစ်ဦးသည် အမ္မုန်နိဟပြည်၌ ဟောပြောကြ၏။ ဘီစီ ၈၂ ခန့်။

၁ ယခုမူကား၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အယ်လမာသည် မရေးနိုင်သည့် များစွာသောအရာများကို ဂိဒေါင်မြို့မှ လူတို့အား သွန်သင်ပေးပြီးနောက်၊ ဇရဟင်မလပြည်၌ ယခင်က သူပြုလေသည့်အတိုင်း အသင်းတော်၏ အသင်းကို တည်ထောင်လျက်၊ ဂိဒေါင်ပြည်မှ ပြန်လာခဲ့၏။ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူဆောင်ရွက်လေသောအလုပ်များမှ အနားယူခြင်းငှာ၊ ဇရဟင်မလရှိသူ့အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့၏။

၂ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ နီဖိုင်းလူမျိုးတို့အပေါ် တရားသူကြီးများအုပ်စိုးခြင်းနဝမမြောက်နှစ် ပြီးဆုံးခဲ့၏။

၃ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ နီဖိုင်းလူမျိုးတို့၌ တရားသူကြီးများအုပ်စိုးခြင်း ဒဿမမြောက်နှစ်အစတွင်၊ အယ်လမာသည် ထိုနေရာမှထွက်ခွာသွားပြီး၊ တောရိုင်းနယ်နိမိတ်၏အနောက်အရပ်၊ ဇိဒုန်မြစ်၏အနောက်ဘက်ရှိ မိလက်ပြည်သို့ ခရီးသွား၏။

၄ သူ့ကို ခေါ်တော်မူထားလေသည့် ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောအသင်းအတိုင်း မိလက်ပြည်၌ လူတို့ကို သူသွန်သင်ပေးစပြု၏။ မိလက်ပြည်တစ်လျှောက်လုံး၌ လူတို့ကို သွန်သင်ပေးစပြု၏။

၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လူတို့သည် တောရိုင်းဘက်ရှိ ထိုပြည်၏နယ်နိမိတ်တစ်လျှောက်၌ သူ့ထံသို့ လာကြ၏။ ထိုပြည်တစ်လျှောက်လုံး၌လည်း ဗတ္တိဇံခံကြ၏။

၆ ထို့ကြောင့်၊ သူသည် မိလက်ပြည်၌ သူ၏အမှုပြီးဆုံးလေလျှင်၊ ထိုနေရာမှ ထွက်ခွာ၍၊ မိလက်ပြည်၏မြောက်အရပ်၌ သုံးရက်ကြာခရီးသွား၏။ အမ္မုန်နိဟဟုခေါ်သည့်မြို့သို့ ရောက်လာ၏။

၇ ယခုတွင်၊ သူတို့၏ပြည်များကိုလည်းကောင်း၊ သူတို့၏မြို့များကိုလည်းကောင်း၊ သူတို့၏ရွာများကိုလည်းကောင်း၊ အမှန်စင်စစ်၊ သူတို့၏ရွာငယ်များကိုပင် ပထမဦးဆုံး ပိုင်ဆိုင်သည့်သူ၏နာမည်အတိုင်း ခေါ်ခြင်းသည်ကား၊ နီဖိုင်းလူမျိုးတို့၏ထုံးစံဖြစ်၏။ အမ္မုန်နိဟပြည်သည်လည်း ထိုကဲ့သို့အားဖြင့် ဖြစ်လာခဲ့လေ၏။

၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အယ်လမာသည် အမ္မုန်နိဟမြို့သို့ရောက်လေလျှင်၊ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို သူတို့အား ဟောပြောစပြု၏။

၉ ယခုတွင်၊ စာတန်သည် အမ္မုန်နိဟမြို့ရှိလူတို့၏စိတ်နှလုံးကို ကြီးစွာလွှမ်းမိုးခြင်းရှိလေ၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့သည် အယ်လမာ၏စကားများကို စေ့စေ့နားမထောင်လိုကြ။

၁၀ သို့သော်လည်း၊ အယ်လမာသည် ဘုရားသခင်ထံသို့ အားကြီးသောဆုတောင်းခြင်းဖြင့် ရုန်းကန်လျက် စိတ်ဝိညာဉ်ဖြင့် အလွန်ကြိုးစား၍ အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်မှာ မြို့ထဲ၌ရှိသောလူတို့အပေါ် ဝိညာဉ်တော်ကို သွန်းလောင်းတော်မူစေကြောင်း၊ သူတို့အား နောင်တရခြင်းအလို့ငှာ၊ ဗတ္တိဇံပေးနိုင်စေခြင်းငှာ အခွင့်ပေးတော်မူစေကြောင်း ပင်တည်း။

၁၁ သို့ရာတွင်၊ သူတို့သည် စိတ်နှလုံးကိုမာကျောစေ၍၊ ဆိုနေသည်ကား၊ ရှုလော့၊ သင်သည် အယ်လမာဖြစ်သည်ကို ငါတို့သိ၏။ သင်သည် ပြည်၏နေရာများစွာ၌ သင်၏နည်းဥပဒေသအတိုင်း သင်တည်ထောင်လေသည့်အသင်းတော်၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းဖြစ်သည်ကိုလည်း ငါတို့သိ၏။ ငါတို့သည် သင်၏အသင်းတော်မှ မဟုတ်၍၊ ထိုကဲ့သို့မိုက်မဲသည့် နည်းဥပဒေသများကို မယုံကြည်ကြ။

၁၂ ယခုမူကား၊ ငါတို့သိကြသည်မှာ၊ ငါတို့သည် သင်၏အသင်းတော်မှ မဟုတ်သောကြောင့်၊ သင်သည် ငါတို့အပေါ် အစိုးရခြင်းမရှိကြောင်း ငါတို့သိ၏။ ထို့အတူ၊ သင်သည် တရားပလ္လင်ကို နီဖိုင်းဟသို့ လွှဲအပ်ခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့်၊ သင်သည် ငါတို့အပေါ်၌ တရားသူကြီးချုပ်မဟုတ်။

၁၃ ယခုတွင်၊ လူတို့က ဤသို့ဆို၍၊ သူ၏စကားခပ်သိမ်းတို့ကို ငြင်းဆို၍၊ သူ့ကို ကဲ့ရဲ့ပြောဆိုပြီး၊ တံတွေးဖြင့်ထွေး၍၊ သူတို့၏မြို့ပြင်သို့ နှင်ထုတ်စေကြသဖြင့်၊ သူသည် ထိုနေရာမှ ထွက်ခွာသွားပြီး အာရုန်ဟုခေါ်သောမြို့ဆီသို့ ခရီးသွား၏။

၁၄ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူသည် ထိုနေရာသို့ ခရီးသွားစဉ်တွင်၊ အမ္မုန်နိဟမြို့၌ရှိသောလူတို့၏ ဆိုးညစ်ခြင်းကြောင့်၊ ဝမ်းနည်းခြင်းနှင့် ဝန်လေးလျက်၊ များစွာသောအတိဒုက္ခများနှင့် စိတ်ဝိညာဉ်၏ပြင်းစွာသောဝေဒနာတို့ကို ဖြတ်သန်းလျက်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အယ်လမာသည် ထိုကဲ့သို့၊ ဝမ်းနည်းခြင်းနှင့် ဝန်လေးလျက်ရှိစဉ်တွင်၊ ရှုလော့၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးသူ့ထံသို့ ပေါ်လာ၍ မြွက်ဆိုလေသည်ကား၊

၁၅ အသင်အယ်လမာသည် မင်္ဂလာရှိ၏။ ထိုကြောင့်၊ သင့်၌ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်ရန် ကြီးစွာသောအကြောင်းရှိသဖြင့်၊ သင်၏ဦးခေါင်းကိုမော့၍၊ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်လော့။ အကြောင်းမူကား၊ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းရာ၌၊ သူ့ထံမှ ပထမဦးဆုံးသတင်းစကားကို လက်ခံရရှိသည့်အချိန်ကတည်းက သစ္စာရှိလေပြီ။ ရှုလော့၊ ငါသည်ကား၊ ထိုအရာကို သင့်ထံသို့ ဟောပြောခဲ့သောသူပေတည်း။

၁၆ ရှုဦးလော့၊ အမ္မုန်နိဟမြို့သို့ သင်ပြန်လာပြီး၊ လူတို့အား တစ်ဖန်ဟောပြောရမည့်အကြောင်း၊ အမှန်စင်စစ်၊ သူတို့အား ဟောပြောရမည့်အကြောင်း သင့်ကို မိန့်မှာစေခြင်းငှာ ငါ့အား စေလွှတ်တော်မူ၏။ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူတို့နောင်တမရလျှင်၊ သူတို့ကို ကိုယ်တော်ရှင်ဘုရားသခင် ဖျက်ဆီးတော်မူမည့်အကြောင်း ပြောကြားလော့။

၁၇ အကြောင်းမူကား၊ ရှုလော့၊ သူ၏လူတို့အား ပေးထားတော်မူလေသည့် ထုံးဥပဒေသများ၊ စီရင်တော်မူချက်များနှင့် ပညတ်တော်များကို ဆန့်ကျင်ခြင်းဖြစ်သည့် (ကိုယ်တော်ရှင် ထိုကဲ့သို့မိန့်တော်မူလေ၍) သင့်လူမျိုးတို့၏လွတ်လပ်ခြင်းကို ဖျက်ဆီးနိုင်ခြင်းငှာ သူတို့သည် ဤအချိန်၌ ကြံစည်အားထုတ်ကြ၏။

၁၈ ယခုတွင်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အယ်လမာသည် ကိုယ်တော်ရှင်၏ကောင်းကင်တမန်ထံမှ သူ၏သတင်းစကားကို ရရှိလေပြီးနောက်၊ အမ္မုန်နိဟပြည်သို့ အလျင်အမြန် ပြန်လာခဲ့၏။ မြို့တွင်းသို့ တခြားလမ်းအားဖြင့်၊ အထူးသဖြင့်၊ အမ္မုန်နိဟမြို့၏တောင်အရပ်ရှိလမ်းမှ ဝင်၏။

၁၉ သူသည် ထိုမြို့သို့ဝင်သောအခါ၌ အစာမွတ်သိပ်သူတစ်ဦးဖြစ်သဖြင့်၊ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှိမ့်ချသောကျွန်တစ်ဦးအား စားစရာတစ်စုံတစ်ခု ပေးမည်လောဟု လူတစ်ဦးကို ဆို၏။

၂၀ ထိုလူကလည်း ဆိုလေသည်ကား၊ အကျွန်ုပ်သည် နီဖိုင်းအမျိုးသားတစ်ဦးဖြစ်ပါ၏။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသော ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း အကျွန်ုပ်သိပါ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သင်လက်ခံရရှိလိမ့်မည်ဟု ရူပါရုံ၌ ကောင်းကင်တမန် မြွက်ဆိုလေသူမှာ သင်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့်၊ အကျွန်ုပ်နှင့်အတူ၊ အကျွန်ုပ်အိမ်ထဲသို့ ဝင်ပါလော့။ အကျွန်ုပ်သည် သင့်အား အကျွန်ုပ်၏ စားစရာကို မျှ၍ပေးပါမည်။ အသင်သည် အကျွန်ုပ်နှင့် အကျွန်ုပ်၏မိသားစုအတွက် ကောင်းချီးမင်္ဂလာဖြစ်လိမ့်မည်ကိုလည်း အကျွန်ုပ်သိပါ၏။

၂၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ထိုလူ၏အိမ်၌ သူ့ကိုလက်ခံခဲ့၏။ ထိုလူကို၊ အာမြူးလက်ဟု ခေါ်၏။ သူသည် မုန့်နှင့် အသားကို ယူလာ၍ အယ်လမာရှေ့၌ ထားပေး၏။

၂၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အယ်လမာသည် မုန့်ကိုစား၍ ဝမ်းပြည့်၏။ သူသည် အာမြူးလက်နှင့် အိမ်သားတို့ကိုလည်း ကောင်းချီးပေးပြီး၊ ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်း၏။

၂၃ သူသည်လည်း စားပြီး၍ ဝမ်းပြည့်လေလျှင်၊ အာမြူးလက်ကို ပြောလေသည်မှာ၊ ငါသည် အယ်လမာဖြစ်၏။ ထိုပြည်တစ်လျှောက်ရှိ ဘုရားသခင်၏အသင်းတော်၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းလည်းဖြစ်၏။

၂၄ ရှုဦးလော့၊ ငါသည် ဤလူတို့၌ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဗျာဒိတ်တော်နှင့် ပရောဖက်ပြုဟောချက်ဝိညာဉ်တို့အတိုင်း ဟောပြောစေရန် ခေါ်သွင်းခံရလေပြီ။ ငါသည် ဤပြည်၌ရှိသော်လည်း၊ သူတို့ငါ့ကိုလက်မခံလို၊ နှင်၍သာထုတ်သဖြင့်၊ ဤပြည်ကို ကာလအစဉ်အဆက် ကျောခိုင်းတော့မည်ပြု၏။

၂၅ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ငါတစ်ဖန်ပြန်လှည့်၍၊ ဤလူတို့ကို ပရောဖက်ပြု၍ဟောရမည့်အကြောင်း၊ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူတို့၏ဒုစရိုက်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ သူတို့ကို ဆန့်ကျင်ပြီး၊ သက်သေခံရန် မိန့်မှာခံရလေပြီ။

၂၆ ယခုမူကား၊ အာမြူးလက်၊ သင်သည် ငါ့ကို လက်ခံ၍ကျွေးမွေးသောကြောင့် ကောင်းချီးခံစားရ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည် နေ့ပေါင်းများစွာအစာရှောင်ခဲ့သဖြင့် အစာမွတ်သိပ်သူတစ်ဦး ဖြစ်လေ၏။

၂၇ အယ်လမာသည်လည်း လူတို့အား ဟောပြောခြင်းကို အစမပြုမီတွင် အာမြူးလက်နှင့် နေ့ပေါင်းများစွာ နေထိုင်၏။

၂၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လူတို့သည်လည်း သူတို့၏ဒုစရိုက်များ၌ သာ၍ဆိုးရွားလာ၏။

၂၉ နှုတ်ကပတ်တော်သည်လည်း အယ်လမာထံသို့ ရောက်လာ၍၊ မိန့်တော်မူလေသည်ကား၊ သွားလော့၊ ငါ့ကျွန်အာမြူးလက်ကို ဆိုလော့၊ ထွက်သွားပြီး၊ ဤလူတို့ကို ပရောဖက်ပြု၍ဟောရမည်မှာ—သင်တို့နောင်တရလော့၊ ကိုယ်တော်ရှင်မိန့်တော်မူလေသည်ကား၊ သင်တို့နောင်တမရလျှင်၊ ငါသည် ဤလူတို့ကို အမျက်ထွက်၍ ဆုံးမတော်မူမည်။ ထိုမှတစ်ပါး၊ ငါ၏ပြင်းစွာသောအမျက်တော်ကို လွှဲသွားတော်မူမည်မဟုတ်။

၃၀ အယ်လမာနှင့် အာမြူးလက်တို့သည်လည်း လူတို့၌၊ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဟောကြားကြခြင်းငှာ၊ ထွက်သွားကြ၏။ သူတို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်နှင့်လည်း ပြည့်၏။

၃၁ ထို့အတူ၊ မြေတွင်းလှောင်အိမ်ထဲ၌ လှောင်ထားမခံရနိုင်စေခြင်းငှာ၊ တန်ခိုးကို သူတို့အား ပေးထားတော်မူလေ၏။ တစ်စုံတစ်ဦးက သူတို့ကို ကွပ်မျက်နိုင်ရန်လည်း မဖြစ်နိုင်ချေ။ သို့သော်လည်း၊ ကြိုးများဖြင့်ချည်နှောင်၍ ထောင်ထဲသို့ လှောင်သည်ကို သူတို့မခံရမချင်း၊ သူတို့၏တန်ခိုးကို အသုံးမပြုကြ။ ယခုတွင်၊ ဤအမှုကို ပြုခြင်းမှာ၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် မိမိတန်ခိုးတော်ကို သူတို့၌ ပြတော်မူနိုင်ခြင်းငှာပေတည်း။

၃၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့သည် ထွက်သွား၍၊ သူတို့အား ကိုယ်တော်ရှင်ပေးထားတော်မူလေသည့် ဝိညာဉ်နှင့် တန်ခိုးအတိုင်း လူတို့အား ဟောပြောခြင်းငှာနှင့် ပရောဖက်ပြု၍ဟောခြင်းငှာ အစပြုကြ၏။