Գլուխ 15

Հայրերի և մայրերի սրբազան կոչումները

«Թող որ մենք հավատարիմ լինենք այս մեծ պարտականությանը, այս սրբազան պարտականությանը»:

Էզրա Թաֆտ Բենսոնի կյանքից

Խոսքով և օրինակով, տանը և ողջ աշխարհում, Եկեղեցում և քաղաքացիական միջավայրում, Նախագահ Էզրա Թաֆտ Բենսոնն ուսուցանում էր լավ ծնողներ լինելու կարևորությունը: «Դաստիարակեք ձեր երեխաներին սիրով և Տիրոջ հորդորներով, – ասել է նա:¹ – Աստված ծնողներին պատասխանատու է համարում ընտանիքը խնամելու իրենց պարտականության համար: Դա ամենասրբազան պատասխանատվությունն է»:²

Նախագահ Բենսոնը և նրա կինը՝ Ֆլորան, սերտորեն աշխատում էին միասին կատարելով իրենց սրբազան պարտականությունները որպես ծնողներ: Նրանք «մոտենում էին իրենց ընտանեկան միավորը խնամելու խնդրին եռանդով և խանդավառությամբ»:³ Նրանք հաճախ էին խորհրդակցում միմյանց հետ՝ իրենց երեխաների մասին և այլ հարցերով: «Ես կողքիս տեսնում էի հոգևոր զգայունակ կնոջ», ասել է Նախագահ Բենսոնը:⁴

Նրանք աշխատում էին միասին՝ ստեղծելու մի տուն, որտեղ նրանց երեխաները կկարողանային աճել և սովորել և որտեղ նրանց երեխաները կկամենային լինել: «Ես ավելի շատ տանն էի ուզում լինել, քան որևէ այլ տեղ, – ասել է նրանց որդի Մարկը: – Այն ապաստարան էր փոթորկից: Մայրիկը հովանավորող տարրն էր, իսկ հայրիկն այնտեղ էր իր ուժով»:⁵

Նախագահ և Քույր Բենսոնը՝ որպես ծնողներ, մոտենում էին իրենց պարտականություններին աղոթքով: Մարկն ասել է. «Մայրիկն ավելի շատ հավատք ուներ, քան որևէ կին, ում երբևէ ճանաչել եմ… Ես երբեք չեմ տեսել ավելի շատ աղոթող իմ կյանքում: Նա անմիջապես ծնկի էր իջնում, աղոթելով երեխաների համար՝ լիներ ստուգարքի համար, թե կռիվ դպրոցական բակում, նշանակություն չուներ: Նա և Հայրիկն ունեին այդ պարզ հավատքը»:⁶

Նախագահ Բենսոնը հաճախ էր հեռու լինում տնից, աշխատանքի և Եկեղեցու պարտականությունների բերումով, այսպիսով, Ֆլորան էր ստանձնում իրենց վեց երեխաների դաստիարակությունը և ուսուցումը: Նա հրճվում էր մայրության իր դերով: «Տունը մեր մահկանացու կյանքի քնքշանքների կենտրոնն է», ասել է նա:⁷ Մարկը հիշել է. «Մայրիկը բացարձակապես սիրում էր տունը: Եվ նա մեզ սիրում էր ոչ թե այն պատճառով, որ դա նրա պարտականությունն էր, այլ որովհետև դա նրա կյանքն էր»:⁸ Արտահայտելով իր զգացմունքները մայր լինելու կարևորության մասին՝ Ֆլորան գրել է. «Եթե ուզում եք գտնել մեծություն, մի գնացեք դեպի գահը, գնացեք դեպի օրօրոցը: Մոր մեջ հզոր ուժ կա: Նա է սրտեր ձուլողը, կյանքեր կերտողը և բնավորություն ձևավորողը»:⁹

Երբ Նախագահ Բենսոնը հեռու էր լինում տնից, նա միշտ գտնում էր ուղիներ վերահսկելու և զորացնելու իր ընտանիքը: Նա կանոնավոր կապ էր պահպանում նրանց հետ հեռախոսային զանգերի և նամակների միջոցով: Երբ նա տանն էր լինում, նա այնքան շատ ժամանակ էր նրանց հետ անցկացնում, որքան որ հնարավոր էր: Նա հաճախ էր մեջբերում պատմությունը «մի զբաղված հոր մասին, ով բացատրում էր իր որդու հետ գնդակ խաղալը՝ ասելով. «Ավելի լավ է այժմ մեջքի ցավ զգամ, քան հետո սրտի ցավ»:¹⁰

Էզրա Թաֆտ Բենսոնը իր որդիների՝ Ռիդի և Մարկի հետ:

Նա նաև շատ ժամանակ էր անցկացնում իր երեխաների հետ անհատապես: Մարկը վերհիշում է իր հոր տանելը իրեն Սոլթ Լեյք Սիթի՝ բժշկի. «Ինչքան զվարճալի էր լինել Հայրկի հետ, միայն նա և ես: Մենք խոսում էինք այն ամենի մասին, ինչ ես կամենում էի, որ մենք խոսենք: Նույնիսկպատանեկության տարիքում ես գիտեի Հայրիկը սիրում էր ինձ, որովհետև նա իմ հետ էր և օգնում էր ինձ լավը դառնալ»:¹¹

Երբ հնարավոր էր լինում, Նախագահ Բենսոնը տանում էր իր երեխաներին իր հետ իր ճանապարհորդությունների ընթացքում: 1948 թվականի մարտին նա տարավ իր Բոննի դստերը, որը յոթ տարեկան էր այդ ժամանակ, գյուղատնտեսական ժողովի Նեբրասկայում: «Լրատվամիջոցներն այնքան հետքրքրված էին այդ փոքրիկ աղջկա կեցվածքով և նրա հոր արտառոց օրինակով, որը բերել էր այդպիսի փոքրիկ երեխային այդպիսի երկար ճամփորդության՝ մասնակցելու այդպիսի մի նշանավոր գործունեության, որ Բոննիի նկարը հաջորդ առավոտ զարդարում էր լրագրի առաջին էջը: Բայց Երեց Բենսոնի համար այդ դեպքն արտառոց չէր: Նա հաճախ էր երեխաներին տանում իր հետ քաղաքից դուրս ճանապարհորդությունների, ինչպես նրանց հետ փոխհարաբերություններն ամրացնելու, այնպես էլ նրանց կրթելու համար»:¹²

Էզրա Թաֆտ Բենսոնի ուսմունքները

Հոր կոչումը հավերժական է:

Հայրեր, ձերը հավերժական կոչում է, որից դուք երբեք չեք ազատվի: Եկեղեցական կոչումները, որքան էլ դրանք կարևոր են, իրենց իսկ բնույթով միայն մի որոշ ժամանակահատվածի համար են, իսկ հետո պատշաճ ազատում է տեղի ունենում: Բայց հոր կոչումը հավերժական է և դրա կարևորությունն անցնում է ժամանակի սահմանները: Այն կոչում է ինչպես ժամանակի, այնպես էլ հավերժության համար:¹³

Հայրության համար մեր օրինակը կամ նախատիպը մեր Երկնային Հայրն է: Ինչպե՞ս է Նա աշխատում Իր զավակների հետ: Դե՜, որպեսզի իմանան այդ, իհարկե [հայրերը] պետք է իմանան ինչ-որ բան ավետարանի մասին՝ Տիրոջ մեծ ծրագրի մասին:¹⁴

Տղամարդու համար չկա կոչում, որն այնքան բարձր լինի, որքան արդար հայրապետի կոչումը, ամուսնացած Տիրոջ տանը, նախագահելով Իր երեխաների վրա: Անգամ նույն Էլոհիմը պատվիրել է մեզ կոչել Իրեն որպես «Հայր մեր, որ երկնքում ես» (Մատթեոս Զ.9, 3 Նեփի 13.9):¹⁵

Հայրերը պետք է հոգևոր առաջնորդություն ապահովեն իրենց ընտանիքներին:

Հայրը պետք է քաղց, ծարավ ու անձկություն զգա՝ օրհնելու իր ընտանիքը, աղոթելու Տիրոջը, խորհելու Տիրոջ խոսքերի վրա և ապրի Հոգով` իմանալու Տիրոջ միտքն ու կամքը և թե ինչ պետք է նա անի իր ընտանիքին առաջնորդելու համար:¹⁶

[Հայրե՛ր,] դուք սրբազան պարտականություն ունեք ապահովելու հոգևոր առաջնորդություն ձեր ընտանիքում:

Մի գրքույկում, որը հրատարակվեց մի քանի տարի առաջ Տասներկուսի Խորհրդի կողմից, մենք ասել ենք հետևյալը. «Հայրությունը առաջնորդ լինել է, ամենակարևոր առաջնորդ լինելը: Դա միշտ այդպես է եղել, դա միշտ այդպես կլինի: Հայրե՛ր, ձեր հավերժական ընկերակցի խորհրդով ու քաջալերանքով, դուք եք նախագահում տանը» (Father, Consider Your Ways [pamphlet, 1973], 4–5): …

Իսրայելի հայրերի հանդեպ սիրով լցված սրտով թույլ տվեք առաջարկել 10 հատուկ ուղիներ, որոնցով հայրերը կարող են հոգևոր առաջնորդություն տալ իրենց երեխաներին:

1. Տվեք հայրական օրհնություններ ձեր երեխաներին: Մկրտեք և հաստատեք ձեր երեխաներին: Քահանայության կարգեք ձեր որդիներին: Դրանք կդառնան հոգևոր ուղենիշներ ձեր զավակների կյանքում:

2. Անձնապես ղեկավարեք ընտանեկան աղոթքները, ամենօրյա սուրբ գրությունների ընթերցումը և ամենշաբաթյա տնային ընտանեկան երեկոները: Ձեր անձնական ներգրավվածությունը ցույց կտա ձեր երեխաներին, թե իրականում որքան կարևոր են այդ միջոցառումները:

3. Հնարավորության դեպքում ընտանյոք հանդերձ հաճախեք Եկեղեցու ժողովները: Ընտանեկան երկրպագությունը ձեր առաջնորդությամբ կենսական է ձեր երեխաների հոգևոր բարօրության համար:

4. Դուրս եկեք ձեր երեխաների հետ՝ հայր-դուստր ժամադրության, հայր և որդի զբոսանքի: …

5. Ստեղծեք ընտանեկան արձակուրդների և ուղևորությունների ու զբոսախնջույքների ավանդույթներ: Այդ հիշողությունները երբեք չեն մոռացվի ձեր երեխաների կողմից:

6. Կանոնավորապես մեկ առ մեկ զրույցներ անցկացրեք ձեր երեխաների հետ: Թողեք, որ խոսեն ինչ որ կկամենան: Ուսուցանեք նրանց ավետարանի սկզբունքներ: Ուսուցանեք նրանց իրական արժեքներ: Ասեք նրանց, որ սիրում եք նրանց: Անձնական ժամանակը ձեր երեխաների հետ ասում է նրանց, որտեղ են Հայրիկի առաջնահերթությունները:

7. Ուսուցանեք ձեր երեխաներին աշխատել և ցույց տալ նրանց արժանավոր նպատակի համար աշխատելու արժեքը: …

8. Խրախուսեք լավ երաժշտություն և արվեստ ու գրականություն ձեր տներում: Տները, որոնք ունեն նրբագեղության և գեղեցկության ոգի, հավերժ կօրհնեն ձեր երեխաներին:

9. Եթե հեռավորությունը թույլ է տալիս, կանոնավոր տաճար հաճախեք ձեր տիկնոջ հետ: Ձեր երեխաներն այդ դեպքում ավելի լավ կհասկանան տաճարային ամուսնության ու տաճարային խոստումների և հավերժական ընտանիքի կարևորությունը:

10. Թող ձեր երեխաները տեսնեն ձեր ուրախությունը և բավարարվածությունը Եկեղեցում ծառայելիս: Սա կարող է նրանց համար վարակիչ դառնալ, այսպիսով նրանք նույնպես կուզենան ծառայել Եկեղեցում և կսիրեն արքայությունը:

Օ՜հ, ամուսիններ և հայրեր Իսրայելում, դուք այնքան շատ բան կարող եք անել ձեր ընտանիքների փրկության և վեհացման համար: Ձեր պարտականություններն այնքան կարևոր են:¹⁷

«Կանոնավորապես մեկ առ մեկ զրույցներ անցկացրեք ձեր երեխաների հետ»:

Մենք երբեմն լսում ենք պատմություններ տղամարդկանց մասին, ովքեր մտածում են, որ տան գլուխը լինելը ինչ որ տեղ նրանց դնում է ավելի գերադաս դերում և թույլ տալիս նրանց թելադրել և պահանջներ առաջադրել իրենց ընտանիքին:

Պողոս Առաքյալը նշում է, որ «մարդը կնոջ գլուխն է ինչպէս Քրիստոս էլ եկեղեցու գլուխը» (Եփեսացիս Ե.23, շեգագիրն ավելացված է): Սա է մեր օրինակը որին պետք է հետևենք տանը նախագահելու մեր դերում: Մենք չենք տեսնում Փրկչին Եկեղեցին կոպիտ կամ դաժան ձեռքով առաջնորդելիս: Մենք չենք տեսնում, որ Փրկիչը Իր Եկեղեցուն անհարգալից կամ անփութորեն վերաբերվի: Մենք չենք տեսնում Փրկչին ուժ կամ հարկադրանք գործադրելիս՝ Իր նպատակներն իրականացնելու համար: Ոչ մի տեղ մենք չենք տեսնում Փրկչին որևէ բան անելիս, բացի դաստիարակելուց, բարձրացնելուց, մխիթարելուց և Եկեղեցին վեհացնելուց: Եղբայրնե՛ր, ես ասում եմ ձեզ ողջ լրջությամբ, Նա՛ է օրինակը, որին մենք պետք է հետևենք, երբ ստանձնում ենք մեր ընտանիքների հոգևոր առաջնորդությունը:¹⁸

Որպես ձեր տան հայրապետ, դուք լուրջ պատասխանատվություն ունեք ստանձնելու ղեկավարություն՝ աշխատելով ձեր երեխաների հետ: Դուք պետք է օգնեք ստեղծել տուն, որտեղ Տիրոջ Հոգին կարող է բնակվել: …

Ձեր տները պետք է լինեն երկինք և խաղաղություն ու ուրախություն ձեր ընտանիքի համար: Անկասկած, ոչ մի երեխա չպետք է վախենա իր սեփական հորից, հատկապես քահանայություն կրող հորից: Հոր պարտականությունն է դարձնել իր տունը երջանկության և ուրախության տուն… արդարակյաց հայրերի հզոր ազդեցության օրինակ հանդիսանալը՝ կարգավարժելում և ուսուցանելում, դաստիարակելում և սիրելում, կենսական է [իրենց] երեխաների հոգևոր բարօրության համար:¹⁹

Մոր դերը կարգված է Աստծուց:

[Մայրերն] ընտանիքի բուն սիրտն ու հոգին են կամ պետք է լինեն: Գոյություն չունի ոչ մի ավելի սրբազան խոսք աշխարհիկ կամ սուրբ գրություններում, քան մայր բառը: Չկա ավելի ազնիվ աշխատանք, քան բարի և Աստվածավախ մոր աշխատանքը:

Հավերժական ընտանիքոււմ Աստված հաստատել է, որ հայրերը պետք է նախագահեն տանը: Հայրերը պետք է ապահովեն, սիրեն, ուսուցանեն և ուղղորդեն: Մոր դերը նույնպես Աստծուց է կարգված: Մայրերը պետք է հղիանան, ծննդաբերեն, սնուցեն, սիրեն և սովորեցնեն: Այսպես են հայտարարում հայտնությունները:²⁰

Մենք հասկանում ենք, որ որոշ կանայք, ոչ իրենց մեղքով, չեն կարող երեխաներ ունենալ: Այս հիանալի քույրերին, Աստծո յուրաքանչյուր մարգարե խոստացել է, որ նրանք կօրհնվեն երեխաներով հավերժություններում և որ սերունդ ունենալը նրանց չի մերժվի:

Անբիծ հավատքով, աղերսալի աղոթքներով, ծոմապահությամբ և հատուկ օրհնություններով, այս հիանալի քույրերից շատերը, իրենց ազնիվ ընկերակիցներով իրենց կողքին, ունեցել են հրաշքներ կատարվելիս և օրհնվել են զավակներով: Մյուսները, աղոթքով լցված, ընտրել են որդեգրել երեխաներ: Մենք ողջունում ենք այդ սքանչելի զույգերին, այն զոհաբերությունների և սիրո համար, որ դուք դրսևորել եք այդ երեխաների հանդեպ:, ում դուք ընտրել եք կոչել ձեր սեփականը:²¹

Թող Աստված օրհնի մեր սքանչելի մայրերին: Մենք աղոթում ենք ձեզ համար: Մենք աջակցում ենք ձեզ: Մենք հարգում ենք ձեզ, երբ դուք լույս աշխարհ եք բերում, սնուցում, վարժեցնում, ուսուցանում և սիրում հավերժության համար: Ես խոստանում եմ ձեզ երկնքի օրհնությունները և «բոլորը ինչ Հայրն ունի» (տես ՎևՈւ 84.38) մինչ դուք մեծարում եք ամենաազնվագույնը համարվող՝ Սիոնի մայր կոչումը:²²

Մայրերը պետք է սիրեն, ուսուցանեն և արդյունավետ ժամանակ անցկացնեն իրենց երեխաների հետ:

Մայրեր Սիոնում, ձեր Աստվածատուր դերը չափազանց կենսական է ձեր վեհացման համար և ձեր ընտանիքի փրկության և վեհացման համար: Երեխան մոր կարիքն ավելի շատ ունի, քան բոլոր բաները, որոնք փողով կարելի է գնել: Ձեր երեխաների հետ ժամանակ անցկացնելը բոլորից մեծագույն պարգևն է:²³

Սիոնի մայրերի հադեպ սիրով լցված սրտով, ես կկամենայի այժմ ձեզ առաջարկել 10 հատուկ ուղիներ, որոնցով մեր մայրերը կարող են արդյունավետ ժամանակ անցկացնել իրենց երեխաների հետ:

[Նախ], երբ հնարավոր է, դիմավորեք և ճանապարհեք, երբ ձեր երեխաները մեկնում են կամ վերադառնում, երբ նրանք գնում են դպրոց կամ վերադառնում, երբ նրանք գնում են ժամադրության կամ վերադառնում, երբ նրանք ընկերներ են բերում տուն: Եղեք նրանց ճանապարհին՝ ձեր երեխաները լինեն 6 տարեկան, թե 16: …

Երկրորդը՝ մայրե՛ր, ժամանակ տրամադրեք լինել ձեր երեխաների իսկական ընկերը: Լսեք ձեր երեխաներին, իսկապես լսեք: Խոսեք նրանց հետ, ծիծաղեք և կատակեք նրանց հետ, երգեք նրանց հետ, նրանց հետ խաղացեք, լացեք նրանց հետ, գրկեք նրանց, ազնվորեն գովեք նրանց: Այո, կանոնավորպես, մեկ առ մեկ զրույցներ անցկացրեք յուրաքանչյուր երեխայի հետ: Եղեք ձեր երեխաների իսկական ընկերը:

Երրորդ՝ ժամանակ տրամադրեք կարդալ ձեր երեխաների հետ: Սկսած օրօրոցից կարդացեք ձեր որդիների և դուստրերի համար… Դուք կսերմանեք սեր լավ գրականության հանդեպ և իսկական սեր սուրբ գրությունների հանդեպ, եթե դուք կարդաք ձեր երեխաների համար կանոնավորապես:

Չորրորդ՝ ժամանակ տրամադրեք աղոթել ձեր երեխաների հետ: Ընտանեկան աղոթքները հոր ղեկավարությամբ պետք է արվեն առավոտյան և երեկոյան: Թող ձեր երեխաները զգան ձեր հավատքը, երբ դուք կանչում եք երկնքի օրհնությունները նրանց վրա… Թող ձեր երեխաները մասնակցեն ընտանեկան և անձնական աղոթքներին և ուրախացեք իրենց Երկնային Հորն ուղղված նրանց քաղցր թոթովանքներով:

Հինգերորդ՝ ժամանակ տրամադրեք իմաստալի ամենշաբաթյա տնային երեկո անցկացնելու համար: Թող ձեր երեխաներն ակտիվորեն ներգրավվեն: Ուսուցանեք նրանց ճիշտ սկզբունքներ: Սա դարձրեք ձեր ընտանեկան ավանդույթներից մեկը: …

Վեցերորդ, ժամանակ տրամադրեք որքան հնարավոր է հաճախ միասին լինելու ճաշի ժամանակ: Սա մարտահրավեր է դառնում, երբ երեխաները մեծանում են և կյանքը զբաղված է դառնում: Բայց երջանիկ զրույցները, օրվա պլաններով կիսվելը, միջոցառումները և ուսուցման հատուկ պահերը տեղի են ունենում ճաշի ժամանակ, որովհետև ծնողներն ու երեխաներն աշխատում են դրա վրա:

Յոթերորդ՝ ժամանակ հատկացրեք կարդալու սուրբ գրությունները միասին, որպես ընտանիք… Հատկապես ընտանիքով Մորմոնի Գրքի կարդալը կբերի աճող հոգևորություն ձեր տուն և կտա ինչպես ծնողներին, այնպես էլ երեխաներին ուժ՝ դիմադրելու գայթակղությանը և ունենալու Սուրբ Հոգին որպես իրենց մշտական ուղեկից: Ես խոստանում եմ ձեզ, որ Մորմոնի Գիրքը կփոխի ձեր ընտանիքի կյանքը:

Ութերորդը, ժամանակ տրամադրեք ընտանիքով անել գործեր: Դարձրեք ընտանիքով քաղաքից դուրս գնալը և զբոսախնջույքները և ծննդյան օրերի տոնելը և ուղևորություններն առանձնահատուկ պահեր և հիշողություններ ստեղծող փորձառություններ: Հնարավորության դեպքում, հաճախեք, որպես ընտանիք միջոցառումների, որտեղ ներգրավված է ընտանիքի անդամներից մեկը, ինչպես օրինակ՝ դպրոցական միջոցառում, խաղ, դերասանական կամ համերգային մենակատարություն: Հաճախեք Եկեղեցու ժողովները միասին և ընտանիքով միասին նստեք, երբ կարող եք: Մայրերը, ովքեր օգնում են ընտանիքներին աղոթել և խաղալ միասին [կօգնեն նրանց] միասնական մնալ և կօրհնեն երեխաների կյանքը հավիտյան:

Իններորդ՝ մայրեր, ժամանակ հատկացրեք ուսուցանելու ձեր երեխաներին: Որսացեք ուսուցողական պահերը ճաշի ժամանակ, առօրյա իրավիճակներում կամ հատուկ առիթով միասին նստած պահերին, օրվա վերջում մահճակալի կողքին նստած կամ վաղ առավոտյան միասին զբոսանքի ժամանակ: …

Մոր սերը և աղոթքով լի մտահոգությունը իր երեխաների համար ամենակարևոր բաղադրիչներն են իր սեփական ուսուցանման համար: Ուսուցանեք երեխաներին ավետարանի սկզբունքներ: Ուսուցանեք նրանց, որ բարի լինելը հատուցվում է: Ուսուցանեք նրանց, որ ապահովություն չկա մեղքում: Ուսուցանեք նրանց սեր Հիսուս Քրիստոսի ավետարանի հանդեպ և վկայություն դրա աստվածայնության վերաբերյալ:

Ուսուցանեք ձեր որդիներին և դուստրերին համեստություն և ուսուցանեք նրանց հարգել տղամարդկությունը և կանացիությունը: Ուսուցանեք ձեր երեխաներին սեռական մաքրություն, պատշաճ ժամադրության չափանիշներ, տաճարային ամուսնություն, միսիոներական ծառայություն և Եկեղեցական կոչումներ ընդունելու և մեծարելու կարևորությունը:

Ուսուցանեք նրանց սեր աշխատանքի հանդեպ և լավ կրթության արժեքը:

Ուսուցանեք նրանց ճիշտ զվարճության տեսակի կարևորությունը, ներառյալ կինոնկարների, տեսաֆիլմերի, երաժշտության, գրքերի և ամսագրերի պատշաճությունը: Քննարկեք պոռնոգրաֆիայի և թմրադեղերի չարիքները և սովորեցրեք մաքուր կյանքով ապրելու արժեքը:

Այո՛, մայրեր, ուսուցանեք ձեր զավակներին ավետարանը ձեր իսկ տներում, ձեր սեփական բուխարիի կողքին: Դա ամենաարդյունավետ ուսուցումն է, որ ձեր երեխաները երբևէ կստանան: …

Տասներորդը և վերջինը՝ մայրեր, ժամանակ հատկացրեք իսկապես սիրելու ձեր փոքրիկ երեխաներին: Մոր անսահմանափակ սերը մոտ է Քրիստոսանման սիրուն:

Ձեր դեռահաս երեխաները նույնպես կարիք ունեն այդ նույն տեսակի սիրո և ուշադրության: Ավելի հեշտ է թվում շատ մայրերի և հայրերի համար արտահայտել իրենց սերը իրենց երեխաների հանդեպ, երբ նրանք փոքր են, բայց ավելի դժվար, երբ նրանք մեծ են:Աղոթքով աշխատեք այդ ուղղությամբ: Չպետք է լինի անդունդ սերունդների միջև: Եվ բանալին սերն է: Մեր երիտասարդները կարիք ունեն սիրո և ուշադրության, ոչ թե երեսառածության: Նրանք կարիք ունեն, որ իրենց դրության մեջ մտնենք և հասկանանք, ոչ թե անտարբերություն տեսնեն մայրերից ու հայրերից: Նրանք ծնողների ժամանակի կարիքն ունեն: Մոր բարությամբ ուսուցումները և նրա սերը և վստահությունը դեռահաս որդու կամ դստեր հանդեպ կարող է տառացիորեն փրկել նրանց ամբարիշտ աշխարհից:²⁴

«Ժամանակ հատկացրեք, որպեսզի կարդաք ձեր երեխաների համար»:

Արդյոք գիտե՞ք, թե ինչու են արդարակյաց մայրերն այդքան շատ սիրում իրենց երեխաներին: Որովհետև նրանք այնքան շատ բան են զոհաբերում նրանց համար: Մենք սիրում ենք նրան, ում համար մենք զոհաբերում ենք և մենք զոհաբերում ենք այն, ինչ մենք սիրում ենք:²⁵

Ծնողները պետք է միասնաբար աշխատեն համատեղ և սիրով՝ մեծացնելով իրենց երեխաներին:

Ամուսինները և կանայք, որպես համատեղ արարիչներ, պետք է պատրաստակամորեն և աղոթքով երեխաներ ունենան… Օրհնված են այն ամուսինն ու կինը, ովքեր երեխաներով ընտանիք ունեն: Ամենախորն ուրախությունները և օրհնությունները կյանքում կապված են ընտանիքի, ծնող լինելու, և զոհաբերության հետ: Այդ քաղցր հոգիներին տուն բերելու համար փաստորեն արժե ցանկացած զոհաբերություն:²⁶

Երբ ծնողներն ընկերակցությամբ, սիրով և միաբանությամբ կատարում են իրենց երկնքով նախատեսված պատասխանատվությունը և երեխաները պատասխանում են սիրով և հնազանդությամբ, արդյունքը մեծ ուրախություն է:²⁷

Թող Աստված օգնի մեզ աջակցել միմյանց: Թող այն սկսվի տանը, երբ մենք աջակցում ենք մեր ընտանիքներին: Թող այնտեղ լինի անձնվիրության, միասնության, սիրո և փոխադարձ հարգանքի ոգի: Թող ամուսիններն անձնվեր լինեն իրենց կանանց, հավատարիմ մնան, սիրեն նրանց, ձգտեն թեթևացնել նրանց բեռները և կիսեն խնամելու, ուսուցանելու և երեխաներին մեծացնելու պատասխանատվությունը: Թող մայրերն ու կանայք ցույց տան իրենց ամուսիններին օգնելու, բարձրացնելու և սատարելու ոգի նրանց քահանայության պարտականություններում և լինեն անձնվեր ու հավատարիմ այն կոչումներին, որոնք տրվում են նրանց Աստծո քահանայության կողմից:²⁸

Թող որ մենք հավատարիմ լինենք ծնող լինելու այս մեծ պարտականությանը, որ մենք կառուցենք մեր տներն ամուր՝ հավերժական սկզբունքների վրա, որպեսզի մենք չունենանք զղջումներ: Թող որ մենք երբեք թուլակամ [անհավատարիմ] չլինենք այն մեծ վստահությանը, որը դրվել է մեզ վրա: Թող որ մենք միշտ պահենք մեր մտքում, որ այս հոգիները, որոնք մտել են մեր տներն ընտրյալ հոգիներ են:²⁹

Ուսումնասիրության և ուսուցանման առաջարկներ

Հարցեր

Նախագահ Բենսոնն ասել է. «Մեր օրինակը կամ նախատիպը հայրության համար մեր Երկնային Հայրն է» (բաժին 1): Ի՞նչ ուղիներով կարող են երկրային հայրերը հետևել Երկնային Հոր սահմանած օրինակին:
Քննեք Նախագահ Բենսոնի առաջարկած «10 հատուկ ուղիները, որոնցով հայրերը կարող են հոգևոր առաջնորդություն տալ իրենց երեխաներին» (բաժին 2): Ի՞նչ եք կարծում, ինչպե՞ս կարող է այդ հանձնարարականներից յուրաքանչյուրն ազդել երեխաների վրա:
Նախագահ Բենսոնը հայտարարել է. «Չկա ավելի ազնիվ աշխատանք, քան բարի և Աստվածավախ մոր աշխատանքը» (բաժին 3): Ազնիվ մայրության ի՞նչ օրինակներ եք տեսել: Երբ մայրության հանդեպ աշխարհիկ մոտեցումները փոխվեն, ի՞նչ կարող եք անել բարձրացնելու մայրերի ազնիվ և սրբազան պարտականությունները:
Թվարկեք մի քանի օգտակար բաներ, որոնք տեղի են ունենում, երբ ծնողները և երեխաները միմյանց հետ ժամանակ են անցկացնում (Որոշ օրինակների համար, տես բաժին 4):
Որո՞նք են այն օրհնությունները, որոնք տուն են գալիս, երբ ծնողները միաբանված են իրենց պարտականություններում (տես բաժին 5): Ի՞նչ կարող են անել հայրերն ու մայրերն ավելի միաբանված լինելու համար: Ի՞նչ ուղիներով կարող են միայնակ ծնողները ստանալ այն ուժը, որի կարիքը նրանք ունեն այս պարտականությունները կատարելու համար:

Առնչվող սուրբ գրություններ

Առակաց ԻԲ.6, Եփեսացիս Զ.4, Մոսիա 4.14–15, Ալմա 56.45–48, 3 Նեփի 22.13, տես նաև «Ընտանիք. Հայտարարություն Աշխարհին», Ensign, Nov. 2010, 129

Օգնություն ուսուցչին

«Երբ դուք նախապատարստվեք հոգեպես և երախտապարտ լինեք Տիրոջը ձեր ուսուցման համար, դուք կդառնաք գործիք Նրա ձեռքում: Սուրբ Հոգին կմեծացնի ձեր խոսքերը զորությամբ» (Ուսուցում. չկա ավելի մեծ կոչում [1999], 41):