Biblioteka
Część 7., Dzień 4.: Ew. Marka 2–3


Część 7.: Dzień 4.

Ew. Marka 2–3

Wprowadzenie

Jezus wybaczył sparaliżowanemu i uzdrowił go oraz powołał Mateusza. Nauczał uczonych w piśmie i faryzeuszy na temat dnia sabatu. Uzdrowił wielu ludzi, posłał Swoich Apostołów, aby głosili ewangelię i ostrzegł, by nie bluźnić przeciwko Duchowi Świętemu.

Ew. Marka 2:1–12

Jezus wybacza sparaliżowanemu i uzdrawia go

Wyobraź sobie, że bliska ci osoba cierpi na zagrażającą jej życiu chorobę, która wymaga specjalistycznego leczenia. Do kogo zwróciłbyś się o pomoc dla tej osoby? Dlaczego? Co byłbyś gotowy zrobić, jeśli pomocy mógłby jej udzielić tylko jeden lekarz, z którym trudno jest umówić się na wizytę?

Ew. Marka 2:1–4 podaje, że w wiosce Kafarnaum w Galilei mieszkał „paralityk” (Ew. Marka 2:3), czyli mężczyzna cierpiący na paraliż. Czterech innych mężczyzn przyniosło go do domu, w którym przebywał Jezus, ale dom był tak pełen ludzi, że nie sposób było do niego wejść. Rozebrali więc część dachu i spuścili sparaliżowanego do Zbawiciela na łożu.

Obraz
Jezus uzdrawia mężczyznę

Przeczytaj Ew. Marka 2:5 i odszukaj, co Jezus powiedział paralitykowi.

Przeczytaj Ew. Marka 2:6–12 i zobacz, jak potoczyły się wydarzenia.

Zwróć uwagę na to, że „niektórzy z uczonych w Piśmie” (Ew. Marka 2:6) sceptycznie odnosili się do faktu, iż Zbawiciel posiada moc wybaczania grzechów. Zastanów się nad pytaniem, jakie Jezus zadał uczonym w piśmie (zob. Ew. Marka 2:9).

Oto jedna z prawd, które znajdują się w tej historii: Jezus Chrystus posiada moc, by nas duchowo i fizycznie uzdrowić.

Ew. Marka 2:13–22

Jezus powołuje Mateusza, by za Nim poszedł oraz spożywa posiłek z celnikami i grzesznikami

Kiedy uczeni w piśmie zobaczyli, iż paralityk powstał z noszy i chodzi, otrzymali niezaprzeczalne świadectwo, że Jezus Chrystus ma wielką moc uzdrawiania chorych i usłyszeli, jak złożył świadectwo, że może wybaczać grzechy. Ten opis wydarzeń nie mówi nam jednak nic o tym, czy ci mężczyźni zwrócili się później do Jezusa z prośbą o wybaczenie grzechów.

  1. W dzienniku do studiowania wypisz powody, dla których ludzie nie zwracają się do Pana o wybaczenie grzechów. Poproś członka rodziny lub kolegę, żeby ci pomógł w stworzeniu takiej listy.

W trakcie dalszego studiowania Ew. Marka 2 wyszukaj prawdy, które zachęcają cię do proszenia Pana o wybaczenie.

Przeczytaj Ew. Marka 2:13–15 i odszukaj, co Zbawiciel uczynił po uzdrowieniu paralityka.

Lewi znany był później pod imieniem Mateusz. To ten sam Mateusz, który napisał Ewangelię Mateusza. Zwrot „siedzący przy cle” (Ew. Marka 2:14) oznacza, że Mateusz był celnikiem i „poborcą podatków w Kafarnaum, [i] prawdopodobnie pracownikiem Heroda Antypasa” (Guide to the Scriptures, „Matthew”, strona internetowa: scriptures.lds.org). Wielu Żydów nienawidziło celników, gdyż uważano ich za zdrajców, którzy w imieniu Rzymian pobierali pieniądze od własnego ludu.

Zwróć uwagę na to, że posiłek z Mateuszem, Jezusem i Jego uczniami spożywało również wielu innych celników i grzeszników. Spożycie wspólnego posiłku w tamtych czasach oznaczało nie tylko wspólne jedzenie. Wskazywało, że pomiędzy biesiadnikami istniała więź przyjaźni i pokoju.

Przeczytaj Ew. Marka 2:16 i odszukaj, w jaki sposób uczeni w piśmie i faryzeusze zareagowali, gdy zobaczyli, że Zbawiciel spożywa posiłek z tymi ludźmi.

Jak myślisz, dlaczego uczeni w piśmie i faryzeusze skrytykowali Jezusa za to, że spożywał posiłek z celnikami i grzesznikami?

Przeczytaj Ew. Marka 2:17 i odszukaj, jak Zbawiciel odpowiedział na ich krytykę. Możesz zakreślić słowo, którym określił się Zbawiciel.

Używając słowa lekarz, Zbawiciel przypomniał jeszcze raz o tym, że posiada moc uzdrawiania duchowych i fizycznych cierpień. Z wersetu 17. dowiadujemy się, że Zbawiciel pragnie pomóc nam odpokutować za nasze grzechy i pragnie nas uzdrowić.

Zastanów się, dlaczego ważne jest, by wierzyć, że Jezus pragnie pomóc nam odpokutować i nas uzdrowić.

Starszy Craig A. Cardon, Siedemdziesiąty, powiedział:

Obraz
Starszy Craig A. Cardon

„Pan nas kocha i chce, abyśmy rozumieli, że chce nam odpuszczać grzechy […].

W Swym miłosierdziu pozwala na stopniowe doskonalenie się raczej, niż wymaga natychmiastowej doskonałości. Nawet wobec ogromu grzechów wynikających ze słabości życia doczesnego, zawsze — kiedy odpokutujemy i będziemy dążyć do uzyskania Jego przebaczenia — On nam przebaczy, raz za razem [zob. Moroni 6:8].

Z tego powodu wszyscy, łącznie z osobami — które zmagają się z nałogami takimi, jak uzależnienie od substancji odurzających czy pornografii — i ich bliskimi, mogą wiedzieć, że Pan uzna nasze prawe starania i z miłością przebaczy nam, jak tylko zakończymy pokutę […]. Nie oznacza to jednak, że można bezkarnie, dobrowolnie powracać do grzechu” („Zbawiciel chce przebaczać”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 16).

Zastanów się, czy zachowujesz się jak celnicy i grzesznicy (którzy zdawali sobie sprawę z tego, że potrzebują Zbawiciela, i przyszli do Niego) czy też jak uczeni w piśmie i faryzeusze (którzy nie przyszli do Zbawiciela, by prosić Go o wybaczenie i skorzystać z Jego uzdrawiającej mocy). Podejmij dzisiaj decyzję, że przyjdziesz do Zbawiciela i pozwolisz Mu, żeby pomógł ci w fizycznych i duchowych potrzebach.

Jak podaje Ew. Marka 2:18–22, Jezus nauczał, dlaczego Jego uczniowie nie poszczą, kiedy On jest wśród nich. Wyjaśnił również, dlaczego niektórym ludziom trudno było przyjąć Jego ewangelię (zob. także Ew. Mateusza 9:14–17).

Ew. Marka 2:23–3:6

Jezus naucza o dniu sabatu

Czy zdecydowałeś się kiedyś nie brać udziału w jakimś wydarzeniu, żeby przestrzegać przykazania mówiącego, że mamy zachowywać dzień sabatu świętym? W trakcie dalszego studiowania Ew. Marka 2–3 zastanów się nad następującym pytaniem: Skąd wiesz, czy uczestniczenie w jakimś zajęciu w dniu sabatu jest właściwe?

Przeczytaj Ew. Marka 2:23–24 i Ew. Marka 3:1–2 i odszukaj, co takiego uczynili Zbawiciel i Jego uczniowie, a co saduceusze uznali za złamanie prawa sabatu.

Pamiętaj, że żydowscy nauczyciele mieli zwyczaj dodawania do prawa Mojżesza własnych zasad i interpretacji, które nazywali tradycją lub prawem mówionym. Te dodawane zasady miały na celu zapobiegać łamaniu prawa, ale uniemożliwiały również niektórym ludziom zrozumienie prawdziwego celu, w jakim dane zostały pewne przykazania, w tym również przykazanie zachowywania dnia sabatu świętym.

Przeczytaj Ew. Marka 2:27–28, a następnie zwróć uwagę na to, w jaki sposób Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] wyjaśnia, dlaczego Pan dał nam dzień sabatu:

„Przeto sabat dano człowiekowi na dzień odpoczynku, jak również po to, żeby mógł wielbić Boga, a nie żeby miał nie jeść;

Gdyż Syn człowieczy ustanowił dzień sabatu, dlatego też Syn człowieczy jest także Panem sabatu” (Joseph Smith Translation, Mark 2:26–27 [w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).

Przeczytaj Ew. Marka 3:3–5 i odszukaj, czego Zbawiciel nauczał w związku z uzdrowieniem w sabat człowieka z uschniętą ręką.

Na podstawie tego, czego dowiedziałeś się z Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha] i z Ew. Marka 3:3–5 uzupełnij następującą prawdę: Możemy zachowywać świętość dnia sabatu, kiedy… .

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. W jaki sposób możemy oddawać Bogu cześć w Jego świętym dniu?

    2. Podaj kilka przykładów czynienia dobra w dniu sabatu.

Przeczytaj Nauki i Przymierza 59:9–13. Następnie przeczytaj poniższą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta z Pierwszego Prezydium i zastanów się, w jaki sposób możesz zdecydować, jakie zajęcia są odpowiednie w dniu sabatu.

Obraz
Prezydent James E. Faust

„Gdzie znajduje się granica pomiędzy tym, co dopuszczalne a co niedopuszczalne w dniu sabatu? Każdy z nas sam musi odpowiedzieć sobie na to pytanie w oparciu o przekazane nam wytyczne. Pomimo że wytyczne te znajdują się w pismach świętych i przekazywane są słowami współczesnych proroków, muszą również być zapisane w naszych sercach, a zarządzać musi nimi nasze sumienie […]. Mało prawdopodobne jest, abyśmy poważnie naruszyli zasady święcenia sabatu, kiedy z pokorą stajemy przed Panem i ofiarowujemy Mu swe serce, duszę i umysł. (Zob. Ew. Mateusza 22:37).

To, co godne, a co niegodne w dzień sabatu, każdy z nas będzie musiał ocenić sam, starając się uczciwie postępować przed Panem. W dniu sabatu powinniśmy robić to, co musimy, i to, co powinniśmy czynić w duchu uwielbienia Pana, a następnie ograniczyć wszystkie inne zajęcia” („The Lord’s Day”, Ensign, listopad 1991, str. 35).

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Jakie otrzymujesz błogosławieństwa, kiedy starasz się oddawać cześć Bogu i czynić dobro w dniu sabatu?

    2. W jaki sposób możesz wierniej zachowywać świętość dnia sabatu?

Ew. Marka 3:7–35

Jezus uzdrawia wiele osób, posyła Swoich Apostołów, aby głosili ewangelię, a innych ostrzega, by nie bluźnili

Jak podaje Ew. Marka 3:7–35, Jezus udał się nad Morze Galilejskie i uzdrowił wiele osób, które za Nim podążały, w tym również ludzi opętanych przez nieczyste duchy. Powoławszy Dwunastu Apostołów, Jezus ustanowił ich na urząd i posłał, żeby głosili ewangelię, uzdrawiali i wypędzali demony. Następnie ostrzegł uczonych w piśmie, żeby nie bluźnili przeciwko Duchowi Świętemu i nauczał, że Jego rodzina to ludzie, którzy czynią wolę Ojca Niebieskiego. O niektórych z tych wydarzeń dowiedziałeś się w trakcie studiowania Ew. Mateusza 12:22–35.

  1. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

    Przestudiowałem lekcję: Ew. Marka 2–3 i ukończyłem ją w dniu (data).

    Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: