Andam para sa Adlaw sa Gubat
Hinaut nga kita, pinaagi sa atong pagsalig sa Manluluwas, ang Ginoo sa mga Panon, maandam ug dili matumba sa panggubatan.
Niadtong 1485, si Richard III mao ang Hari sa England. Panahon kadto nga huyang ang panggobyerno, ug kinahanglang kadaghan depensehan ni Richard ang iyang trono. Apan siya sinati nga beteranong militar, isug ug maalamong manggugubat nga adunay mga 8,000 ngadto sa 10,000 ka mga tawo.
Sa samang tuig, usa ka tawo nga gustong mahimong hari sa England, si Henry Tudor, Earl sa Richmond, mihagit ug nakigharong ni Richard sa usa ka dapit nga ginganlan og: Bosworth Field. Si Henry, dili sama ni Richard, gamay ang kasinatian sa gubat, ug ang iyang pwersa adunay 5,000 lang ka tawo. Apan sa iyang kiliran siya adunay maayo nga mga tigtambag—halangdong mga tawo nga may kasinatian sa susamang gubat, lakip ang pipila batok ni Richard. Miabut ang buntag sa gubat, ug ingon og gilauman nga si Richard magmadaugon.
Usa ka sikat nga mahinuklugong sugilanon ang nag-summarize sa mga panghitabo sa Agosto 22, 1485. Nianang buntaga, si Haring Richard ug ang iyang katawhan nangandam sa pag-atubang sa mga sundalo ni Henry. Ang mananaug sa gubat ang mohari sa England. Sa wala pa ang gubat, gisugo ni Richard ang usa ka sulugoon sa pagsuta kon andam na ba ang iyang paboritong kabayo.
“Sapini dayon kining kabayo,” ang sulugoon mimando sa mananalsal. “Gusto sa hari nga mosakay nga mag-una sa iyang tropa.”
Ang mananalsal mitubag nga kinahanglan siyang magpaabut. “Akong gisapinan ang tibuok kasundaluhan sa hari sa milabayng mga adlaw,” miingon siya, “ug karon kinahanglan kong mokuha og dugang puthaw.”
Ang walay pailub nga sulugoon miingon nga dili siya makapaabut. “Ang mga kaaway sa hari padulong na nga moatake, ug kinahanglang sugaton namo sila sa panggubatan,” miingon siya. “Maniubraha na lang kon unsay naa.”
Sama sa gisugo, naningkamot og maayo ang tigpanday og puthaw, naghimo og upat ka sapin sa kabayo gikan sa puthaw. Human og duk-dok sa mga sapin, iyang gitaod ang tulo niini ngadto sa kabayo. Sa pagsapin na unta niya sa ikaupat, nakamatikod siya nga wala na siyay igong lansang.
“Nagkinahanglan ko og usa o duha pa ka lansang, ug mataud-tauran pa ang pagduk-dok niini,” iyang giingnan ang sulugoon.
Apan, ang sulugoon, dili na makapaabut. “Ako nang nadungog ang mga trumpeta,” siya miingon. “Dili ba mahimo nimong gamiton kon unsay anaa?”
Ang tigpanday og puthaw mitubag nga buhaton niya ang iyang pinakamaayo apan dili siya makagarantiya nga motapot og maayo ang ikaupat nga sapin.
“Ilansang na lang na,” misugo ang sulugoon. “Ug dalia, o si Haring Richard masuko natong duha.”
Sa wala madugay nagsugod ang gubat. Sa paghiusa sa iyang mga tawo, si Richard misakay sa kabayo ug miadto sa panggubatan, nakig-away ug nagdasig kanila pinaagi sa pagsyagit og, “Padayon! Padayon!”
Samtang nagtan-aw si Richard sa panggubatan, iyang nakita ang pipila sa iyang mga tawo miatras. Nahadlok nga ang uban usab niyang mga sundalo moatras, siya mikabayo paingon sa naputol nga linya aron sa pagdasig nila sa pagpadayon sa pakiggubat. Apan wala pa kaabut si Richard nila, natumba ang iyang kabayo, nalabay ang hari sa yuta. Usa sa mga sapin sa kabayo, sama sa gikahadlokan sa tigpanday og puthaw, natangtang atol sa paspas nga pagkabayo sa hari.
Si Richard mibarug samtang ang iyang kabayo mibangon ug midagan. Samtang ang mga sundalo ni Henry miasdang, giwara-wara ni Richard ang iyang espada sa kahanginan, nagsinggit, “Usa ka kabayo! Usa ka kabayo! Akong ibaylo akong gingharian sa usa ka kabayo!”
Apan ulahi na. Miatras na ang mga tawo ni Richard tungod sa kahadlok sa miasdang nga kasundaluhan ni Henry, ug napilde sila sa gubat. Sukad nianang panahona ang mga tawo mamulong niining sanglitanan:
Tungod sa kakulang sa usa ka lansang, usa ka sapin sa kabayo ang nawala,
Tungod sa kakulang sa sapin sa kabayo, usa ka kabayo ang nawala,
Tungod sa kakulang sa usa ka kabayo, napilde sa gubat,
Tungod kay napilde sa gubat, usa ka gingharian ang nawala,
Ug nahitabo kining tanan tungod lang sa kakulang sa usa ka lansang sa sapin sa kabayo.1
Pagtuman sa Atong mga Baruganan
Samtang naghunahuna ko niini nga istorya, namalandong ko kon sa unsang paagi ang dili maayo nga pagkalansang nga sapin sa kabayo maoy nakaingon niini nga kapildihan. Makompara nato kining nawala nga lansang sa mga baruganan sa ebanghelyo. Ang kakulang sa mga baruganan sa ebanghelyo ug ang nahilakip nga mga mithi ug buhat niini makapahimo natong inutil sa panggubatan batok sa tintasyon ug sa dautan.
Unsa nga mga buhat nga wala makita sa atong kinabuhi ug mga pamilya? Gibaliwala ba nato ang personal o pamilya nga pag-ampo? Makugihon nga pagtuon sa kasulatan? Regular nga family home evening? Pagbayad og hingpit nga ikapulo? Pag-alagad sa atong mga kaigsoonan? Pagtuman sa Adlaw nga Igpapahulay? Pag-adto sa templo? Paghigugma sa atong mga silingan?
Kitang tanan makatimbang-timbang sa atong kaugalingon ug makita unsay atong kulang—unsa nga baruganan o mga buhat nga kinahanglan natong mas tumanon sa atong kinabuhi ug sa atong pamilya. Dayon, human nato mahibaloi kana nga baruganan o buhat, kita molihok uban sa kakugi ug determinasyon sa pagpahugot sa lansang—sa pagsunod niana nga baruganan nga mas hingpit ug mas maandam ang atong kaugalingon ug atong mga pamilya nga mobarug unsa ang matarung.
Diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad, ang Ginoo mitambag, “Dad-a ang kalo nga puthaw sa kaluwasan, ug ang espada sa akong Espiritu, diin Ako mobu-bu diha kaninyo, ug ang akong pulong diin Ako nagpadayag nganha kaninyo, ug … pagmatinud-anon hangtud nga Ako moanhi” (27:18).
Ngadto sa Iyang matinud-anong mga sulugoon, ang Manluluwas misaad, “Ang ilang bukton mao ang akong bukton, ug Ako ang ilang taming ug ang ilang kalasag; ug Ako mobakus sa ilang mga bat-ang, ug sila makig-away nga maisugon alang kanako; … ug pinaagi sa kalayo sa akong kapungot Ako mopanalipod kanila” (D&P 35:14).
Unta atong hinumduman nga bisan “ang kabayo giandam batok sa adlaw sa gubat,” sama sa mabasa sa Proverbio, “ang pagdaug iya sa Ginoo” (21:31) Unta kita mosunod sa pagdapit ni Moroni nga “duol ngadto kang Kristo, ug paghingpit diha kaniya” (Moroni 10:32). Ug hinaut nga kita, pinaagi sa atong pagsalig sa Manluluwas, ang Ginoo sa mga Panon, maandam ug dili matumba diha sa panggubatan batok sa dautan.
Mga paghulagway pinaagi ni Greg Newbold